Oluşturulan Duvar Kompozisyonlarında Malzeme Seçim

Kullanılan malzemeler, TS 825 standardı[2] Ek 5’de belirtilmiĢ verilerle oluĢturulan Çizelge 5.7’de birim hacim ağırlığı, ısı iletkenlik hesap katsayısı ve su buharı difüzyon direnci belirtilmiĢ malzemelerdir.

Çizelge 5.7: Bazı Malzemelerin Isı Ġletkenliği Hesap Değerleri ve Su Buharı

Difüzyon Direnç Faktörleri (Kaynak: TS 825 - Ek 5)

MALZEME Malzeme _Kodu

Birim Hacim Ağırlığı (kg/m³) Isı Ġletkenlik Hesap Katsayısı (W/mK) λh Su Buharı Difüzyon Direnç Faktörü μ GÖVDE Tuğla (TS EN 771-1)

DüĢey Delikli veya

Dolu G1 1400 0,58 5

W Sınıfı DüĢey

Delikli G2 700 0,24 5

Gaz Beton (TS EN 771-4)

Ġnce Derzli ve Özel YapıĢtırıcıyla Uygulanan G3 600 0,19 5 KA P L AM A

Sıva Alçı Sıva S1 1400 0,70 10

Çimento Sıva S2 2000 1,60 15

Duvar Levhası

Hava Tabakası

(düĢey 50 mm) K1 - 0,278 1

Kartonlu Alçı Levha

(TS EN 520) K2 800 0,25 8 Elyaf Takviyeli Çimento Levha(2) (TS EN 12467) K3 1300 0,18 250 IS I YA L IT IM I Cam Yünü (TS 901-1 EN 13162) Y1 8 - 500 0,040 1 TaĢ Yünü (TS 901-1 EN 13162) Y2 8 - 500 0,040 1

GenleĢtirilmiĢ Polistiren Sert Köpük

- EPS - (TS 7316 EN 13163) Y3 20 0,035 30 Ekstrude Polistiren Sert Köpük

- XPS - (TS 11989 EN 13164) Y4 >25 0,030 80 Poliüretan Sert Köpük

- PUR - (TS EN 13165) Y5 >30 0,025 30

(2)

Hekimboard: Selüloz elyaf takviyeli çimento ve silikat esaslı otoklavlı levha. Hekim Yapı A.ġ. (bkz. www.hekimyapi.com)

115

OluĢturulan duvar kompozisyonlarının katmanlaĢma kesitleri, Çizelge 5.7’de malzemelere verilmiĢ kodlarla Ģematik olarak bölüm 5.4.2’de belirtilmiĢtir.

KatmanlaĢma tipi ne olursa olsun, oluĢturulan tüm duvar kompozisyonlarında değerlendirmeler, gövde malzemesi olarak düĢey delikli veya dolu tuğla, W sınıfı düĢey delikli izotuğla ve ince derzli özel yapıĢtırıcıyla uygulanan gaz beton kullanılmak üzere üç farklı gövde malzemesine göre yapılmıĢtır.

Duvar gövde malzemelerinin, buhar difüzyon dirençlerinin aynı olması sebebiyle, hangi gövde malzemesinin tercih edileceği konusunda sahip oldukları farklı ısı iletkenlik katsayıları ve yoğunlukları bakımından karĢılaĢtırmaların yapılabilmesi mümkün olmuĢtur. Böylece olanaklar dâhilinde, ısı iletkenlik katsayısı düĢük olan malzemenin yoğunluğunun da düĢük olması sebebiyle gereken ısıl performansı yapı fiziği yönünden sağlıklı bir Ģekilde sağlaması Ģartıyla, konstrüksiyonu karĢılaması beklenen yükler bakımından rahatlatacağı için tercih edilebileceği göz önünde bulundurulmuĢtur. Ancak yoğunluğu ve ısı iletkenlik katsayısı düĢük olan gövde malzemesinin kullanılan diğer malzemelerle katmanlaĢması sonucu ısıl performansın sağlandığı fakat kesit içinde yoğuĢmanın meydana gelebileceği durumlar da mevcuttur. Bu amaçla gövde malzemeleri, aynı malzeme katmanlaĢmasında birbirlerine alternatif oluĢturup oluĢturamayacağını ortaya koyabilmek amacıyla değerlendirmeye alınmıĢtır.

Yalın duvarlarda, ısı yalıtım malzemesi kullanılmayacağından, sağlanması zorunlu UDuvar değerinin elde edilebilmesi için gövde malzemesi kalınlığının ne olması gerektiğini belirleyebilmek amacıyla kompozisyonlar,

“iç sıva + gövde + dıĢ sıva”,

“iç sıva + gövde + hava tabakası + iç duvar levhası”, “iç duvar levhası + hava tabakası + gövde + dıĢ sıva”,

“iç duvar levhası + hava tabakası + gövde + hava tabakası + dıĢ duvar levhası” Ģeklinde ele alınmıĢtır. Sıva malzemesi olarak tüm yalın duvar tiplerinde iç yüzeyde alçı sıva (2 cm), dıĢ yüzeyde çimento sıva (3 cm) kullanılmıĢtır. Duvar levhası olarak kartonlu alçı (1,8 cm) ve elyaf takviyeli çimento levha (2 cm), yaygın kullanılmalarının yanısıra sahip oldukları farklı ısı iletkenlik ve buhar difüzyon direnci özelliklerinin kesit bünyesinde yaratacağı etkileri irdelemek amacıyla

116

seçilmiĢtir. DıĢ ortam etkilerine dayanıksız olmaları sebebiyle karton alçı levha iç duvar kaplaması olarak kullanılırken, elyaf takviyeli çimento levha hem iç duvar, hem dıĢ duvar levhası olarak kullanılmıĢtır. Levhaların montajı için gereken konstrüksiyonun yer aldığı gövde malzemesi ile levha arasındaki boĢluk, 5 cm hava tabakası kabul edilerek ısıl iletkenlik direnci hesabına dâhil edilmiĢtir.

Elde edilen gövde malzemesi kalınlık değerleri, 1. iklim bölgesi için EK A Çizelge 1, 2. iklim bölgesi için EK B Çizelge 1, 3. iklim bölgesi için EK C Çizelge 1, 4. iklim bölgesi için EK D Çizelge 1’de belirtilmiĢtir.

DıĢtan yalıtımlı duvarlarda, sağlanması zorunlu UDuvar değerinin elde edilebilmesi için gövde malzemesi kalınlığı (19 cm) sabit tutulup ısı yalıtım malzemesi kalınlığının ne olması gerektiğini belirleyebilmek amacıyla kompozisyonlar,

“iç sıva + gövde + ısı yalıtım malzemesi + dıĢ sıva” Ģeklinde ele alınmıĢtır.

Ġçten yalıtımlı duvarlarda, sağlanması zorunlu UDuvar değerinin elde edilebilmesi için gövde malzemesi kalınlığı (19 cm) sabit tutulup ısı yalıtım malzemesi kalınlığının ne olması gerektiğini belirleyebilmek amacıyla kompozisyonlar,

“iç sıva + ısı yalıtım malzemesi + gövde + dıĢ sıva” Ģeklinde ele alınmıĢtır.

Ortadan yalıtımlı duvarlarda, sağlanması zorunlu UDuvar değerinin elde edilebilmesi için, dıĢ gövde (8,5 cm) ve iç gövde (13,5 cm) malzeme kalınlığı sabit tutulup ısı yalıtım malzemesi kalınlığının ne olması gerektiğini belirleyebilmek amacıyla kompozisyonlar,

“iç sıva + iç gövde + ısı yalıtım malzemesi + dıĢ gövde + dıĢ sıva” Ģeklinde ele alınmıĢtır.

Sıva malzemesi olarak tüm yalıtımlı duvar tiplerinde iç yüzeyde alçı sıva (2 cm), dıĢ yüzeyde çimento sıva (3 cm) kullanılmıĢtır. Isı yalıtım malzemesi olarak bölüm 5.1’de sayısal tüketim değerlerine göre Türkiye’de sıklıkla kullanıldığı belirlenmiĢ cam yünü, taĢ yünü, genleĢtirilmiĢ polistiren sert köpük, ekstrude polistiren sert köpük ve poliüretan sert köpük kullanılmıĢtır.

Cam yünü ve taĢ yünü yalıtım malzemeleri buhar difüzyon direnci, yoğunluğu ve ısı iletkenliği bakımından polimer esaslı diğer yalıtım malzemelerinden belirgin farklarla ayrılmakta olup kendi içlerinde aynı değerlere sahiptirler. Polimer malzemeler ise sahip oldukları yoğunluk değerlerine göre farklı ısı iletkenlik

117

dirençlerine sahip olabilmektedirler. Polimer malzemelerin hangi yoğunluk aralığından seçildiği konusunda benimsenen ilke, ısı iletkenlik ve buhar difüzyon dirençleri bakımından birbirleriyle kıyaslamanın yapılabilmesini sağlamaktır.

Bu nedenle ekstrude polistiren köpük tüm özellikler bakımından diğerlerinden farklı olması nedeniyle tüm polimer malzemeler arasında; poliüretan ve genleĢtirilmiĢ polistiren köpük ise aynı buhar difüzyon dirençlerine sahip olmalarına rağmen yoğunlukları ve ısı iletkenlik dirençlerinin farklı olması nedeniyle birbirleriyle kıyaslamanın yapılabilmesini mümkün kılmak açısından Çizelge 5.7’de belirtilen değer aralıklarında seçilmiĢtir.

Elde edilen yalıtım malzemesi kalınlık değerleri; dıĢtan yalıtımlı duvarlarda 1. iklim bölgesi için EK A Çizelge 2, 2. iklim bölgesi için EK B Çizelge 2, 3. iklim bölgesi için EK C Çizelge 2, 4. iklim bölgesi için EK D Çizelge 2’de; içten yalıtımlı duvarlarda 1. iklim bölgesi için EK A Çizelge 3, 2. iklim bölgesi için EK B Çizelge 3, 3. iklim bölgesi için EK D Çizelge 3, 4. iklim bölgesi için EK E Çizelge 3’te; ortadan yalıtımlı duvarlarda, 1. iklim bölgesi için EK A Çizelge 4, 2. iklim bölgesi için EK B Çizelge 4, 3. iklim bölgesi için EK C Çizelge 4, 4. iklim bölgesi için EK D Çizelge 4’te belirtilmiĢtir.