• Sonuç bulunamadı

2. ÖNCEKİ ÇALIŞMALAR VE KURAMSAL ÇERÇEVE

2.1. Mikro Öğrenme (ML)

Öğrenme ortamlarının çoğunda, öğrencilere çok çeşitli faydalar sağlayabilecek "mikro öğrenme" terimi kullanılmaktadır. Bu kullanım, öğrencilere mikro öğrenme yoluyla mümkün olan bilgi ve becerileri sağlayabilmesinden kaynaklanmaktadır. Bu terim, hızlı bir şekilde yükseköğretimdeki en önemli trendlerden biri haline gelmiştir (Dessì, Fenu ve ark., 2019).

Zaman baskısı ve motivasyon eksikliği genellikle ciddi öğrenme sorunları olarak kabul edilir. Bu problemlerle başa çıkmak için eğitim yaklaşımları elektronik cihazların yardımıyla geliştirilmelidir. Bilişim teknolojileri (BT) kullanımı şimdilerde eğitim ve mesleki eğitimin önemli bir parçası haline gelmiştir (Gstrein ve Hug, 2006). Ayrıca, öğrenme yöntemi, esas olarak imalat ve iş ihtiyaçlarına göre değiştirilmiş olan müfredatları içermektedir ve tartışılan zorluklar iç ve dış şirket ortamları ile eşleşmektedir (Job ve Ogalo, 2012).

Mikro öğrenme, müfredatı takip etme açısından en iyi sonucu veren daha küçük adımlarla öğrenme metodolojisini izler. Mikro öğrenme etkinlikleri tipik olarak öğrencilere gerekli bilgileri sağlamak için tasarlanan kısa vadeli dersleri, projeleri veya kursları içerir. Örneğin, bir öğrenciye aynı anda geniş bir konuyu öğretmeye çalışmak yerine, ders, daha küçük parçalara veya küçük proje bölümlerine ayrılır.

Mikro-öğrenmenin iyi bir yönü, öğrencilerin neyi ve ne zaman öğrendiklerinin kontrolünü hissetmeleridir (Charteris, Smardon ve ark., 2017). Mikro öğrenme alıştırmaları, en iyi şekilde, öğrencinin doğrudan bir bilgiye ihtiyaç duyduğu noktada gerçekleştirilir çünkü öğrenci bu bilgiye daha duyarlıdır. Mikro öğrenme öğrencilere, küçük ve çok özel hamlelerle içerik öğretme ve sunmanın bir yoludur (Gross, Rusin ve ark., 2019). Örneğin, iki sayının nasıl toplandığına dair çevrimiçi bir video, gerçek hayatta mikro öğrenme alıştırmalarının ideal örneği olarak görülmektedir.

2.1.1. Faktörlerin ML ile İlişkisi

Bu kısımda mikro öğrenmenin bazı faktörler açısından değerlendirmesi ele alınacaktır.

2.1.1.1. Öğretim Faktörü - ML İlişkisi

Mikro öğrenme, öğrenci etkileşimini geliştirir; işbirliği ve anlayışı, öğrenci merkezli öğrenmeyi, çok boyutlu öğrenmeye olan ilgiyi ve genel öğrenme ortamını önemli ölçüde iyileştirir (Liu, Wei ve ark.,.2016).

Üniversite araştırmacıları, öğrencilerden konusunu öğrenmeye yüksek ilgi gösterdiklerinde olumlu geribildirim almışlardır. Oysaki gelişen dünya, verilen konuların içerik miktarının önceki yıllara göre artmasına ve geri dönütlerin de önceki yıllara göre zayıflamasına neden olmaktadır (Zhamanov ve Zhamapor, 2013).

Mikro öğrenme, öğrencilere belirli küçük bölümlerle içerik sağlayan bir süreçtir. Mikro öğrenme, mikro içeriğe dayanır. Mikro öğrenme, daha küçük adımlarla öğrenmeyi içerir ve geleneksel öğrenme süreçleriyle birlikte kullanılır. Mikro öğrenme, öğrencilere alt blok bileşenleriyle başa çıkma, her bölüm için modüller oluşturma ve modüllerin eğitsel anlamda üretkenliğini artırmalarında yardımcı olur (Said ve Çavuş, 2018). Yeni mühendislik eğitimi metodolojileri uygulandığında bazı araştırmacılar kişiselleştirilmiş öğrenme içeriği oluşturmak için bilgi boşluklarını dolduran ve daha fazla esneklik kazanmalarını sağlayan cesaret verici sonuçlar bulmuşlardır (Kovachev, Cao ve ark., 2011)..

2.1.1.2. Çekicilik Faktörü - ML İlişkisi

Mikro öğrenme, öğrenme kavramları ve modelleri dahil olmak üzere, çeşitli fenomenlerin mikro yönlerine odaklanarak birçok yolla anlaşılabilir (Dillenbourg, 1999). Mikro öğrenme, heyecan verici olabilecek ilginç veya faydalı bilgiler de sağlayabilir (Gassler ve ark., 2004). Öğrenme süreçleri gözlem ve veri toplamaya dayandığından, mikro öğrenme, yeni bir bilgi yaratmaya yardımcı nitelik taşır (Giuliani ve Bell, 2005).

Mikro öğrenme, içeriği sınıf dışında paylaşmak için çekici öğrenme yöntemleri bulan etkili bir öğrenme yöntemidir. Bu, hızlı tempolu öğrenme ile mikro eğitim arasındaki ilişkiyi daha da güçlendirir ve genel anlamda bir farkındalık yaratır (Job ve Ogalo, 2012).

2.1.1.3. Geçerlik Faktörü - ML İlişkisi

Mikro öğrenme, mikro içerikten doğar; bu, öğrencilerin öğrenmelerini geliştirmek için etkin biçimde kullanılan çok az dijital bilgi anlamına gelir. Öğrenme çıktısı, öğrenciler arasındaki eğitimsel etkileşime de bağlıdır (Bonwell ve Eison, 1991).

2.1.1.4. Yeterlik Faktörü - ML İlişkisi

Mikro öğrenme teknolojisi, öğrencilere gerçek hayattaki çalışma ortamlarındaki performanslarını artıran alaka düzeyi, özerklik ve yeterlilik gibi temel ihtiyaçları sağlar (S.A. Nikou, 2018).

2.1.1.5. Karmaşıklığa İzin Verme Faktörü - ML İlişkisi

Temel mikro eğitim ilkesi, bir projenin küçük birimlere bölünmesi ve öğrenmenin küçük adımlarla yapılması halinde, öğrenmenin hem verimlilik hem de zorlukla başa çıkma açısından geliştirilebileceğini öngörür (Zhen-Ting ve Jiang-zhao, 2010). Birçok çalışma, mikro eğitim yönteminin öğrencilerin karmaşık projeler geliştirmelerine yardımcı olacak yüksek özgüven kazanmalarına yardımcı olduğunu ortaya koymaktadır (Esteves, 2009). Öğrencilerin proje süreçlerinde karmaşıklığı arttırması önemlidir; bu, öğrenme sürecini uygun öğretim teknikleriyle kullanmanın bir sonucudur. Birçok araştırma, öğrencilerin küçük bir eğitimle yüksek düzeyde öğrenme elde ettiğini göstermektedir (Sun, Tsai ve ark., 2008).

Bazı öğrenci araştırmacılar, proje geliştirmedeki etkinlik ve karmaşıklık arasındaki bağlantıyı incelediklerinde, bilgi boşluklarını doldurabilecekleri ve iyi bir eğitim içeriği oluşturmak için daha fazla esneklik kazanacakları sonucuna varmışlardır (Vidal ve Marle, 2008).

2.1.2. Mikro Öğrenmenin Avantajları

Mikro öğrenme, öğrencilere daha küçük formlarda bilgi toplama yeteneği verir ve bu da onların ilgili konuyu daha etkili bir şekilde almalarına yardımcı olur. Mikro öğrenme, öğrencilerin,

 Bağımsız ve birbirine bağlı öğrenme becerilerini geliştirir.

 Problem çözme, eleştirel düşünme ve yaratıcı düşünme becerilerini geliştirir.  Öz değerlendirme becerilerini geliştirir.

 Bütünleşik ve geniş açılı düşünme becerilerini geliştirir.

 Mühendislik projelerinde bilgiyi uygulama becerilerini geliştirir.

 Deney tasarlama, deney yapma, veri analizi ve yorumlama becerilerini geliştirir.

Benzer Belgeler