Konteyner terminallerinde operasyonla ilgili en önemli sorunların baĢında terminal sahasında yükün, ekipmanının ya da geminin arzu edilenden fazla beklemeye maruz kalması gelmektedir (Esmer, 2009:64).
Liman operasyonlarındaki simülasyon çalıĢmalarına ait literatür incelendiğinde bu alandaki çalıĢmaların elli yılı aĢkındır süregeldiği görülmektedir. Bu zaman içerisinde yaklaĢık üçyüze yakın simülasyon çalıĢması yapılmıĢtır. Bu çalıĢmaların bir kısmı tüm liman performansı üzerine, bir kısmı otomatikleĢtirilmiĢ sistemler üzerine, bir kısmı çoklu terminal sistemleri üzerine, bir kısmı terminal trafiğini iyileĢtirme üzerine (rotalama), bir kısmı rıhtıma gemi atama ve gemiye vinç atama üzerine, bir kısmı istifleme üzerine bir diğer kısmı da saha ve liman yerleĢimleri üzerinedir.
ġekil 3.1 konteyner terminallerinde yapılmıĢ çalıĢmaların sınıflandırılmasını göstermektedir. (Dragović et al., 2017:8) Buna göre 1975 yılından 2015 yılına kadar konteyner terminallerinde simülasyon modelleri üzerine yapılmıĢ çalıĢmalar, operasyonlar, planlama ve değerlendirme, modellerin karĢılaĢtırılması veya entegrasyonu ve literatür incelemesi üzerinedir.
ġekil 3.1. Konteyner terminallerinde simülasyon modellemesi çalıĢmalarının sınıflandırılması
Konteyner terminallerinde performans değerlendirme üzerine yapılmıĢ simülasyon modellemeleri çalıĢmaları incelendiğinde Ģu yayınlar göze çarpmaktadır:
Borovits ve Ein-Dor (1975) FORTRAN ile konteyner terminali simülasyonu gerçekleĢtirerek performans ölçmeye çalıĢmıĢlardır.
Silberholz ve diğerleri (1991) çalıĢma hatalarının verimlilik üzerine etkisini araĢtırmak için Miami terminalinde bir simülasyon çalıĢması yapmıĢlardır. Bu çalıĢmayı SIMLIB isimli bir programla gerçekleĢtirmiĢlerdir.
Koh ve diğerleri (1994a, 1994b gemi döngü zamanları, vinç ve ana taĢıyıcıların faydalı kullanım oranları ölçülmüĢ ve terminalde meydana gelen sıkıĢıklıklar tespit edilmiĢtir.
Ramani (1996) simülasyon modeliyle rıhtım iĢgaliye oranlarını ve gemi hizmet sürelerini ölçmüĢtür.
Mat Tahar ve Hussain (2000)‟e göre Kelang limanın performansını en üst düzeye çıkarmak için rıhtım vinçlerinin ve kaynakların atamasını yaparak, farklı operasyonların çizelgelenmesini gerçekleĢtirerek simülasyon modellemesi yapmıĢlardır. Performans göstergesi olarak gemi döngü süresi, rıhtımı kullanma süresi, vinçlerin faydalı kullanım oranı ve taĢıyıcıların faydalı kullanım oranı ölçülmüĢtür.
Legato ve Mazza (2001) makalelerinde, bir konteyner terminalindeki gemilerin varıĢ, yanaĢma ve gidiĢ süreçlerine iliĢkin lojistik faaliyetlerin kuyruk Ģebekesi modelini sunmuĢlardır. Ayrık olay simülasyonuyla rıhtım planlama problemine çözüm getirmiĢlerdir.
Nam ve diğerleri (2002): Pusan Limanı‟nın Gamman Konteyner Terminali‟nde rıhtım ve rıhtım vinçlerinin optimum boyutlarını araĢtırmıĢlardır. Gemilerin rıhtımda beklediği sürelerin performans göstergesi olarak kullanıldığı çalıĢmalarında, bitiĢik olan rıhtımların, rıhtım vincini beraber kullanmasının verimliliği artıracağını ortaya koymuĢlardır.
limandaki hizmet süresi, taĢıyıcı araçların ve vinçlerin faydalı kullanım oranlarını ölçerek değerlendirmiĢ ve önerilerde bulunmuĢtur.
Vis ve Harika (2004) tarafından otomatikleĢtirilmiĢ liman içi ekipmanlarının performansı simülasyonla modellenmiĢtir. ÇalıĢma sonucunda ALV kullanmanın AGV kullanmaktan daha az maliyetli olduğunu ortaya koymuĢlardır.
Park ve diğerleri (2007) konteyner terminallerinde simülasyon ile analiz yaparak performans verimliliği ve liman türüne göre optimal rıhtım çıktısını hesaplama üzerine çalıĢmıĢlardır. Bu çalıĢmaya göre liman türüne göre optimal çıktının ne olduğu, kaç adet rıhtım vincine ihtiyaç olduğu hesaplanabilmektedir.
Dragovic ve arkadaĢları (2009) liman yük elleçleme ekipmanlarının verimliliği ve geminin limanda geçirdiği süreyi tahmin eden senaryolar kullanarak ölçümler yapmıĢtır.
Kulak ve arkadaĢları (2009) çalıĢmalarında, Türkiye‟deki orta ölçekli bir konteyner terminalinde terminal içi taĢıma operasyonlarını analiz eden bir simülasyon modeli tasarlamıĢlardır. Model yardımıyla terminal içi taĢıyıcı araç sayısı ve tipinin, terminalde taĢınan konteyner sayısı, kaynak (vinçler ve araçlar) kullanım oranları ve geminin limanda servis görme süresi gibi tanımlı performans kriterleri üzerindeki etkisini araĢtırmıĢlardır.
Park ve arkadaĢları (2009) çalıĢmalarında rıhtımda gemide konteyner elleçlemesi sürerken, rıhtımla konteyner sahaları arasında dinamik taĢıyıcı aracın operasyonel yönetimi üzerine odaklanmıĢlardır. RFID teknolojisini kullandıkları simülasyon modellerinde, gerçek zamanlı veriye ulaĢarak verimliliğin %25 artacağını ortaya koymuĢlardır.
Kulak ve arkadaĢları (2013) çalıĢmalarında simülasyon modeli ile terminal süreçlerini farklı iĢyükü senaryoları altında değerlendirmiĢlerdir. ĠĢletmenin staratejik kararlarını desteklemeye çalıĢmıĢlardır.
Esmer ve arkadaĢları (2013) Ġzmir Alsancak Limanında rıhtım atama problemi üzerine simülasyon modellemiĢlerdir. Önerdikleri model rıhtımların ortalama kullanıĢlılığı, gemilerin kuyrukta ortalama bekleme süreleri ve sayıları
Taner ve arkadaĢları (2014) konteyner terminalleri için yaptıkları simülasyon çalıĢmasında taĢıyıcı araç sevk etme kurallarının ve kaynak atama stratejilerinin toplam elleçleme miktarına etkisini araĢtırmıĢlardır. Terminal performansının farklı sevk etme kurallarında ve farklı kaynak atama stratejilerinde yerleĢim tasarımından etkilendiğini ortaya koymuĢlardır.
Lin ve arkadaĢları (2014) çeĢitli türde gemi ve vinçlerden oluĢan, esnek rıhtım atama ve dinamik vinç çizelgeleme yapabilen bir simülasyon modeli geliĢtirmiĢler. Gerekli hizmet seviyesini korurken, toplam yatırım maliyetini en aza indirecek bir parametre belirleyen bu simülasyon modeli ile, kullanılan yatırım planlarında hedefledikleri maliyeti daha düĢük maliyete çekebilmiĢlerdir.
Nicoletti ve arkadaĢları (2014) çalıĢmalarında simülasyon ve genetik algoritma tabanlı hibrit bir çalıĢma gerçekleĢtirmiĢlerdir. Optimizasyon algoritmalarıyla entegre olan bu simülasyon modelini, kaynak kapasite kısıtlamalarını tanımlamak ve bu kısıtlamaların gemilerin dönüĢ sürecini nasıl etkilediğini belirlemek için geliĢtirmiĢlerdir.
Aydoğdu ve Aksoy (2015) geleneksel liman lojistiği iĢletmesi ile varsayımsal bir liman topluluk sisteminin bulunduğu bir kavramsal model arasındaki farkları yakalamak için bir simülasyon modeli geliĢtirmiĢlerdir. Mevcut sistem ile önerilen sistem arasındaki farklar, zaman ve maliyet düĢürme açısından Türk liman sanayinden elde edilen verilere dayanılarak simülasyon yoluyla hesaplanmıĢtır.
Bu çalıĢma da bahsi geçen çalıĢmalara benzer Ģekilde performans geliĢtirmek üzere simülasyon tekniğinden yararlanmaktadır. ÇalıĢmada oluĢturulan simülasyon modelinin akıĢı sayesinde verilerin doğru iĢlendiği istatistiksel test yapılmadan önce gözlemlenebilmesi çalıĢmanın özgünlüğünü ortaya koymaktadır.