55
Manyetik silika mikroküre gömülü kriyojel
2-hidroksietil metakrilat
Metilen bisakrilamit
0.01-2 mg/mL
Fenilalanin, triptofan
Plazma, idrar, tükürük
Bu çalışma
56
taşıyıcı sentezlenmiştir. Bu amaçla monomer olarak amino asit temelli bir monomer olan VIM ve HEMA monomeri kullanılmıştır. Farklı metal iyonlarının (Pb2+, Cd2+,Zn2+, Cu2+) adsorplama kapasitesileri sırası ile 7620 µg/g, 5800 µg/g 4340 µg/g ve 2540 µg/g olarak rapor edilmiştir [88].
Tablo 4.4 Farklı kompozit kiyojel çalışmaları.
Polimer Monomer Çapraz Bağlayıcı Hedef Molekül Kaynak
Bilirubin baskılanmış partikül gömülü
kriyojel
Hirdoksietil metakrilat / N-metakroil-L-tirozinmetilester
Etilen glikol dimetakrilat
Bilirubin [86]
Albümin baskılanmış partikül gömülü
kriyojel
Hidroksietil metakrilat / Glisidil metakrilat
Etilen glikol dimetakrilat
Albümin [87]
Hepatit antikoru baskılanmış partikül
gömülü kriyojel
Hiroksietil metakrilat / N-metakroil-L-tirozinmetilester
Etilen glikol dimetakrilat
Hepatit B antikoru [62]
17ß-estradiol baskılanmış partikül
gömülü kriyojel
Hidroksietil metakrilat / N-metakroil-L-tirozinmetilester
Etilen glikol dimetakrilat
17ß-estradiol [69]
Metal baskılanmış kompozit kriyojel
Hiroksietil metakrilat / N-vinil imidazol
Etilen glikol dimetakrilat
Pb2+, Cd2+, Zn2+ ve Cu2+ [88]
57
SONUÇLAR 5.
N-metakriloil-(L)-histidin metil ester (MAH) sulu çözeltiden ve gerçek örneklerden tirozinin seçici bir şekilde saflaştırılabilmesi için fonksiyonel monomer olarak seçilmiş ve başarıyla sentezlenmiştir.
Şelat oluşturan MAH monomeri ve Cu2+ farklı miktarlarda tirozin eklenerek ön-kompleksler oluşturulmuştur. Sadece tirozin, 10:10:1, 10:10:2 ve 10:10:3 oranlarında oluşturulan ön-kompleksler için ayrı ayrı UV-görünür bölge spektrofotometre ölçümleri yapılmıştır ve optimum fonksiyonel monomer:metal şelat:kalıp molekül oranı 10:10:2 olarak belirlenmiştir.
Modifiye olmamış ve modifiye manyetik silika mikroküreler başarıyla sentezlenmiştir. Yüzey modifikasyonu yapılan manyetik silika mikrokürelerin FTIR ile karakterizasyonu yapılmıştır.
EDX iyon analizleri ile modifiye olmamış ve modifiye manyetik silika mikrokürelerin yapılarındaki demir ve silisyum oranları tespit edilmiş ve safsızlık olmadığı görülmüştür.
SEM yapı analizleri ile modifiye olmamış ve modifiye manyetik silika mikrokürelerin yapılarının homojen boyutta ve gözenekli yapıda olduğu ve her iki yapı için de mikrokürelerin ortalama çapının 6,3 µm civarında olduğu gözlenmiştir.
ESR analizi ile modifiye olmamış ve modifiye manyetik silika mikrokürelerin manyetik alan altında soğurma rezonans verdiği görülmüştür. Bu sonuç manyetit ile uyumludur. Dolayısıyla yüzey modifikasyonu süresince mikrokürelerin manyetik özelliklerinin değişmediği anlaşılmıştır.
Yüzey modifikasyonları ve karakterizasyonları yapılan manyetik silika mikroküreler P(HEMA) kriyojele gömülerek kompozit taşıyıcı hazırlanmış ve karakterizasyon çalışmaları yapılmıştır.
İlk olarak şişme testi ile kompozit taşıyıcının ve boş kriyojelin su tutabilme performansının zamana bağlı değişimine bakılmış ve iki yapınında yüksek su tutma kapasitesine sahip olduğu görülmüştür. Kompozit taşıyıcının şişme oranı 5,52 g H2O/g kompozit taşıyıcı olarak bulunmuştur. Bu sonuçlar
58
kompozit taşıyıcının su tutma performansının boş kriyojele göre daha yüksek olduğunu göstermiştir.
Kompozit taşıyıcının FTIR ile yapı analizi yapılmıştır. 3992 cm-1’deki ve 2944 cm-1’deki pikler N-H ve C-H gerilme bantlarından kaynaklanmıştır.
Ayrıca 1729 cm-1’deki, 1657 cm-1’deki ve 1538 cm-1’deki piklerin şiddetlenip kayması yapıya MAH monomerinin girdiğini ve polimerizasyonun başarıyla gerçekleştiğini göstermiştir.
EDX sonuçları kompozit taşıyıcının yapısında %5,72 demir ve %7,03 silisyum olduğu bulunmuştur. Bu sonuç kompozit taşıyıcınında uzun süre sulu ortamda saklanmasına karşın modifiye manyetik silika mikrokürelere benzer şekilde demir tutma kararlılığını koruduğunu göstermiştir.
SEM fotoğraflarından kompozit taşıyıcının süpermakrogözenekli, pürüzlü ve birbirine bağlı bir yapıya sahip olduğu görülmüştür. Gömülen mikrokürelerin pürüzlülüğü arttırması kompozit taşıyıcının yüzey alanının artmasını sağlamıştır.
ESR spektrumunda kompozit taşıyıcı 3088 Gauss (G) manyetik alan altında rezonans soğurması göstermiştir. Bu değer literatürde manyetit için bilinen değerlerle uyuşmaktadır. Bu sonuçlar kompozit taşıyıcının manyetik özelliğini koruduğunu ve biyolojik çalışmalarda uygun manyetik bir taşıyıcı olarak kullanılabileceğini göstermiştir.
Kompozit taşıyıcının karakterizasyon çalışmalarından sonra tirozin adsorpsiyonun optimum koşullarını bulmak amacıyla farklı parametrelerin taraması yapılmıştır.
Tirozin adsorpsiyonu farklı pH aralıklarında (pH 5,0-9,0) incelenmiştir.
Baskılanmış kompozit taşıyıcıya maksimum tirozin adsorpsiyonu pH 8,0 fosfat tamponunda gözlenmiş ve bu pH’daki maksimum tirozin adsorpsiyon miktarı 62,27 mg tirozin/g kompozit taşıyıcı olarak bulunmuştur.
Başlangıç tirozin derişiminin adsorpsiyon kapasitesine etkisini belirlemek amacıyla hem baskılanmamış hem de baskılanmış kompozit taşıyıcılar kullanılmıştır. Tirozin derişiminin artmasıyla birlikte birim kriyojel başına adsorplanan tirozin miktarı artmakta ve yaklaşık 2 mg/mL tirozin
59
derişiminden sonra denge değerine ulaşmaktadır. Baskılanmış ve baskılanmamış kompozit taşıyıcı için maksimum adsorpsiyon kapasiteleri sırasıyla 62,27 mg tirozin/g kompozit taşıyıcı ve 9,05 mg tirozin/g kompozit taşıyıcı olarak bulunmuştur.
Baskılanmış kompozit taşıyıcıya tirozin adsorpsiyonuna sıcaklığın etkisini belirlemek amacıyla tirozin adsorpsiyon deneyleri farklı sıcaklıklardaki ortamlarda (4-45°C) gerçekleştirilmiştir. Maksimum adsorplama kapasitesi 25°C’de 16,96 mg tirozin/g kompozit taşıyıcı olarak bulunmuştur.
Baskılanmış kompozit taşıyıcıya tirozin adsorpsiyonuna iyonik şiddetin etkisini belirlemek amacıyla adsorpsiyon deneyleri farklı derişimlerde 0-1,0 M NaCl içeren tirozin çözeltileri ile gerçekleştirilmiştir. NaCl varlığının adsorpsiyon kapasitesini azalttığı görülmüştür.
Baskılanmış kompozit taşıyıcıya tirozin adsorpsiyonuna akış hızının etkisini belirlemek amacıyla tirozin adsorpsiyon deneyleri farklı akış hızlarında (5-20 rpm) gerçekleştirilmiştir. Maksimum adsorplama kapasitesi 15 rpm’de 16,96 mg tirozin/g kompozit taşıyıcı olarak bulunmuştur.
Kompozit taşıyıcının tekrar kullanılabilirliğinin gösterilmesi için adsorpsiyon-desorpsiyon döngüsü aynı kompozit taşıyıcı kullanılarak 8 kez tekrarlanmıştır. Elde edilen verilere göre kompozit taşıyıcın adsorpsiyon kapasitesinde önemli bir azalma olmaksızın tekrar tekrar kullanılabileceği görülmüştür.
Tirozin baskılanmış ve baskılanmamış kompozit taşıyıcılar ile seçicilik çalışmalar L-fenilalanin ve L-triptofan ile yapılmıştır. Sonuçlar L-tirozin baskılanmış kompozit taşıyıcının tirozin moleküllerine L-fenilalanin amino asidine göre 4,65 kat, L-triptofan amino asidine göre 7,44 kat daha seçici olduğunu göstermiştir.
Ayrıca sonuçlara göre baskılanmış kompozit taşıyıcı maksimum 16,96 mg tirozin/g kompozit taşıyıcı tirozin adsorplamışken, baskılanmamış kompozit taşıyıcı 1,81 mg tirozin/g kompozit taşıyıcı tirozin adsorplamıştır.
Bağıl seçicilik katsayısı ise L-fenilalanin için 3,26 iken L-triptofan için 4,48’dir. Bu sonuçlara göre baskılanmış kompozit taşıyıcı tirozine karşı
60
yüksek seçicilik göstermektedir. Ayrıca baskılanmamış kompozit taşıyıcı her üç amino aside karşı birbirine yakın adsorpsiyon kapasitesine sahiptir.
Kompozit taşıyıcının doğal ortamdaki adsorsiyon kapasitesini ölçmek için yapay tükürük, plazma ve idrar örnekleri kullanılmıştır. Sonuçlara göre kompozit taşıyıcının sadece sulu ortamdan değil daha kompleks ortamlar olan tükürük, plazma ve idrardan da yüksek seçicilik ile tirozin adsorplayabilmektedir.
Deneysel verilere göre matematiksel hesaplamalar yapılarak Langmuir ve Freundlich adsorpsiyon izoterm modellerinin grafikleri çizilmiş ve sonuçlar göz önüne alınarak en uygun modelin Langmuir adsorpsiyon izoterm modeli olduğu görülmüştür. Bu sonuç kompozit taşıyıcının yüzeyindeki tirozin bağlanma bölgelerinin homojen dağılımlı, tek tabakalı, eş enerjili ve minimum yanal etkileşimli olduğunu göstermiştir.
61
KAYNAKLAR DİZİNİ
[1] L.E. Banderet ve H.R. Lieberman, Treatment with tyrosine, a neurotransmitter precursor, reduces environmental stress in humans, Brain Research Bulletin, cilt 4, no. 22, pp. 759-762, 1989.
[2] R. Surtees ve N. Blau, The neurochemistry of phenylketonuria, European Journal of Pediatrics, cilt 2, no. 159, pp. 109-113, 2000.
[3] M.J. Prieto-Alamo ve F. Laval, Deficient DNA-ligase activity in the metabolic disease tyrosinemia type I, Proceeding of the National Academy of Science of the United States of America, cilt 21, no. 95, pp. 12614-12618, 1998.
[4] D. Shurtleff, J.R.Thomas, J. Schrot, K. Kowalski ve R. Harford, Tyrosine reverses a cold-induced working memory deficit in humans, Pharmacolocigal Biochemistry Behaviors, cilt 4, no. 47, pp. 935-941, 1994.
[5] S. Yeghiayan, S. Luo, B. Shukitt-Hale ve H. Lieberman, Tyrosine improves behavioral and neurochemical deficits caused by cold exposure, Physiology and Behavior, cilt 3, no. 72, pp. 311-316, 2001.
[6] M. Hinz, A. Stein, R. Neff, R. Weinberg ve T. Uncini, Treatment of attention deficit hyperactivity disorder with monoamine amino acid precursors and organic cation transporter assay interpretation, Neuropsychiatric Disorder Treats, no. 7, pp. 31-37, 2011.
[7] D. Neri, D. Wiegmann, R. Stanny, S. Shappell, The effects of tyrosine on cognitive performance during extended wakefulness, Aviation, Space and Environmental Medicine, cilt 4, no. 66, pp. 313-319, 1995.
[8] O. Ramström ve R.J. Ansell, Molecular imprinting technology: challenges and prospects for the future, Chirality, cilt 3, no. 10, pp. 195-209, 1998.
[9] İ. Ülker ve N. Şanlıer, Nutrition and New Treatment Approaches in Phenylketonuria, Güncel Pediatri, cilt 2, no. 16, pp. 187-198, 2018.
[10] S. Rao ve V. Yeragani, Hypertensive crisis and cheese, Indıan Journal of Psychiatry, cilt 1, no. 51, pp. 65-66, 2009.
[11] USDA Food Composition Databases Nutritient: Tyrosine, United States Department of Agriculture, Washington, 2019.
62
[12] B.L. Parry, The Role of Central Serotonergic Dysfunction in the Aetiology of Premenstrual Dysphoric Disorder, CNS Drugs, cilt 15, no. 4, pp. 277-285, 2001.
[13] A.A. Carhill, M.E. Cabanillas, C. Jimenez, S.G. Waguespack, M.A. Habra, M.
H. Anita, Y.R. Vassilopoulou-Sellin, R.F. Gagel, S.I. Sherman ve N.L. Busaidy, The Noninvestigational Use of Tyrosine Kinase Inhibitors in Thyroid Cancer:
Establishing a Standard for Patient Safety and Monitoring, The Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism, cilt 19, no. 1, pp. 31-42, 2013.
[14] R.A. Williams, C.D. Mamotte ve J.R. Burnett, Phenylketonuria: An Inborn Error of Phenylalanine Metabolism, The Clinical Biochemist Reviews, cilt 1, no. 29, pp. 31-41, 2008.
[15] N. Blau, F.J. Spronsen ve H. Levy, Phenylketonuria, The Lancet, cilt 376, no.
9750, pp. 1417-1427, 2010.
[16] G.L. Sara, L.M. Alejandra, I.G. Isabel ve V.A. Marcela, Conventional Phenylketonuria Treatment, Journal of Inborn Errors of Metabolisim and Screening, no. 4, pp. 1-7, 2016.
[17] P.A. Russo, G.A. Mitchel ve l.M. Tanguay, Tyrosinemia: A Review, Pediatric and Developmental Pathology, cilt 3, no. 4, pp. 212-221, 2001.
[18] S. Murat, K. Ayşe, Ü. Emin, G. Nelgin, C.M. Serdar, Ö. Işıl, O. Fatma, S.
Müjgan, G. Gülden ve D. Özlem, Hipofosfatemik Raşitizm ile Gelen Herediter Tirozinemili On Beş Yaşında Erkek Hasta: Ender Bir Vaka Sunumu, Çocuk Dergisi, cilt 1, no. 11, pp. 32-35, 2011.
[19] E. Holme ve S. Lindstedt, Diagnosis and management of tyrosinemia type I., Current Opinion in Pediatrics, cilt 6, no. 7, pp. 726-732, 1995.
[20] A.G. Weinbergab, C.E. Mizeab ve H.G. Worthen, The occurrence of hepatoma in the chronic form of hereditary tyrosinemia, The Journal of Pediatrics, cilt 3, no. 88, pp. 434-438, 1976.
[21] P.J. Vanessa ve P. Rutherford, Tyrosine supplementation for phenylketonuria, Cochrane Systematic Review, cilt 2, 2000.
[22] A. Thomas, A. Rajan ve G. Giaccone, Tyrosine Kinase Inhibitors in Lung Cancer, NIH Public Access, cilt 3, no. 26, pp. 589-605, 2012.
[23] Prof. Dr. Adil Denizli, Protein Kromatografisi ve Yeni Nesil Polimerik Sistemler, Ankara: Detay Copy Matbaa Yayıncılık, 2016.
63
[24] S. Aslıyuce, L. Uzun, A.Y. Rad, S. Unal, R. Say ve A. Denizli, Molecular imprinting based composite cryogel membranes for purification of anti-hepatitis B surface antibody by fast protein liquid chromatography, Journal of Chromatography B, no. 189-190, pp. 95-102, 2012.
[25] K. Mosbach, Molecular imprinting, Trends in Biochemical Science, cilt 1, no.
19, pp. 9-14, 1994.
[26] Z. Zhang, H. Li, H. Liao, L. Nie ve S. Yao, Influence of cross-linkers’ amount on the performance of the piezoelectric sensor modified with molecularly imprinted polymers, Sensors and Actuators B: Chemical, cilt 2, no. 105, pp.
176-182, 2005.
[27] T. Muhammad, Z. Nur, E.V. Piletska, O. Yimita ve S.A. Piletsky, Rational design of molecularly imprinted polymer: the choice of cross-linker, Analyst, no. 137, p. 2623, 2012.
[28] A. Kowalska, A. Stobiecka ve S. Wysocki, A computational investigation of the interactions between harmane and the functional monomers commonly used in molecular imprinting, Journal of Molecular Structure: Theochem, Cilt 1 / 21-3, no. 901, pp. 88-95, 2009.
[29] L. Chen, S. Xu ve J. Li, Recent advances in molecular imprinting technology:
current status, challenges and highlighted applications, Royal Society of Chemistry, no. 40, pp. 2922-2942, 2011.
[30] E. Caro, N. Masqué, R.M. Marcé, F. Borrull, P.A. Cormack ve D.C.
Sherrington, Non-covalent and semi-covalent molecularly imprinted polymers for selective on-line solid-phase extraction of 4-nitrophenol from water samples, Journal of Chromatography A, Cilt 1 /21-2, no. 963, pp. 169-178, 2002.
[31] N. Shima, H. Reinhard, B. Lachlan, D.S. Basil ve H. Milton, A comparison of covalent and non-covalent imprinting strategies for the synthesis of stigmasterol imprinted polymers, Journal of Chromatography A, no. 1359, pp.
35-43, 2014.
[32] F.L. Dicker ve O. Hayden, Molecular imprinting in chemical sensing, Trends in Analytical Chemistry, cilt 3, no. 18, pp. 192-199, 1999.
[33] C.C. Hwang ve W.C. Le, Chromatographic characteristics of cholesterol-imprinted polymers prepared by covalent and non-covalent imprinting methods, Journal of Chromatography A, Cilt 1 / 21-2, no. 963, pp. 69-78, 2002.
64
[34] L. Chen, X. Wang, W. Lu, X. Wu ve J. Li, Molecular imprinting: perspectives and applications, Royal Society of Chemstry, no. 45, pp. 2137-2211, 2016.
[35] F. Canfarotta, K. Smolinska-Kempisty ve S. Piletsky, Replacement of Antibodies in Pseudo-ELISAs: Molecularly Imprinted Nanoparticles for Vancomycin Detection., Methods in Molecular Biology, no. 1575, pp. 389-398, 2017.
[36] W. Stöber, A. Fink ve E. Bohn, Controlled growth of monodisperse silica spheres in the micron, Journal of colloid and interface science, cilt 1, no. 26, pp. 62-69, 1968.
[37] R. Schmidt, R. Ackermanna, Z. Kratkya, B. Wassermanb ve BruceJacobson, Fast and efficient purification of yeast plasma membranes using cationic silica microbeads, Biochimica et Biophysica Acta (BBA) - Biomembranes, cilt 2, no.
732, pp. 421-427, 1983.
[38] S. Radin, T. Chen ve P. Ducheyne, The controlled release of drugs from emulsified, sol gel processed silica microspheres, Biomaterials, cilt 5, no. 30, pp. 850-858, 2009.
[39] C.L. Guillemin, M. LePage ve A.J. deVries, Silica Microbeads “Spherosil” in Gas Chromatography, Journal of Chromatographic Science, cilt 8, no. 9, pp.
470-486, 1971.
[40] F. Caruso, H. Fiedler ve K. Haage, Assembly of β-glucosidase multilayers on spherical, Colloids and Surfaces A: Physicochemical, cilt 1, no. 169, pp. 287-293, 2000.
[41] C. Liu, J. Guo, W. Yang, J. Hu, C. Wang ve S. Fu, Magnetic mesoporous silica microspheres with thermo-sensitive polymer shell for controlled drug release, Journal of Material Chemistry, cilt 27 no. 19, pp. 4764-4770, 2009.
[42] M. Zhang, T. Itoh ve M. Abe, Ultrasonic visualization of still and flowing waters using contrast, Japanese journal of applied physics, cilt 1, no. 36, p. 243, 1997.
[43] S. Ramesh, Y. Koltypin, R. Prozorov ve A. Gedanken, Sonochemical deposition and characterization of nanophasic amorphous nickel on silica microspheres, Chemistry of, cilt 2, no. 9, pp. 546-551, 1997.
[44] V.I. Lozinsky, Cryogels on the basis of natural and synthetic polymers:
preparation, properties and application, Russian chemical reviews, no. 71, pp.
489-511, 2002.
65
[45] G.B. Sergeev ve V. Batyuk, Reactions in Frozen Multicomponent Systems, Russian Chemical Reviews, no. 45, p. 391, 1976.
[46] F.M. Plieva, I. Yu.Galaev, W. Noppe ve B. Mattiasson, Cryogel applications in microbiology, Trends in Microbiology, cilt 11, no. 16, pp. 543-551, 2008.
[47] V.I. Lozinsky, F.M. Plieva, I.Y. Galaev ve B.Mattiasson, The potential of polymeric cryogels in bioseparation, Bioseparation, no. 10, pp. 163-188, 2002.
[48] M. Richter, S. Augustas ve F. Schierbaum, Ausgewahlten metoden der stakechemie, VEB Fachuchverlag, p. 183, 1969.
[49] J. Bringham, M. Gidley, R. Hoffmann ve C. Smith, Microscopic imaging of network strands in agar carrageenan/locust bean gum gels, Food hidrocolloids, no. 8, pp. 331-344, 1994.
[50] V. Lozinsky, L. Damshkaln, C. Brown ve I. Norton, Study of cryostructuration of polymer systems. XIX. On the nature of intermolecular links in the cryogels of locust bean gum, polymer international, no. 49, p. 1434-1443, 2000.
[51] R. Tanaka, T. Hatakeyama ve H. Hatakeyama, Formation of locust bean gum hydrogel by freezing–thawing, polymerisation international, no. 45, pp. 118-126, 1998.
[52] V. Lozinsky, E. Vainerman ve S. Rogozhin, Study of cryostructurization of polymer systems. VI. The influence of the process temperature on the dynamics of formation and structure of cross‐linked polyacrylamide cryogels, Method for the preparation of macroporous polymer materials, 1982.
[53] V. Lozinsky, Cryotropic gelation as an approach to the preparation of supermacroporous hydrogels, Boston, 1998.
[54] S. Rogozhin, E. Vainerman ve V. Lozinsky, The formation of spatial cross-linked polymeric structures under freezing of a reacting system, Dokla Akademy, no. 263, pp. 115-118, 1982.
[55] L. Damshkaln, I. Simenel ve V. Lozinsky, Study of cryostructuration of polymer systems. XV. Freeze–thaw-induced formation of cryoprecipitate matter from the low-concentrated aqueous solutions of poly(vinyl alcohol), Journal of Applied Polymer Science, no. 74, pp. 1978-1986, 1999.
[56] L. Domotenko, V. Lozinsky, E. Vainerman ve S. Rogozhin, The influence of freezing and thawing conditions of poly(vinyl alcohol) aqueous solutions on the properties of cryogels which are formed as a result, Vysokomolekul soed, cilt A, no. 30, pp. 1661-1666, 1988.
66
[57] V. Lozinsky, Cryotropic gelation of poly(vinyl alcohol), Russian Chemical Reviews, no. 67, pp. 573-586, 1998.
[58] V. Lozinsky ve L. Damshkaln, Study of cryostructuration of polymer systems.
XVII. Poly(vinyl alcohol) cryogels: dynamics of the cryotropic gel-formation, Journal of Applied Polymer Science, no. 77, pp. 2017-2023, 2000.
[59] Y. Mori, H. Tokura ve M. Yoshikawa, Properties of hydrogels synthesized by freezing and thawing aqueous polyvinyl alcohol solutions and their applications, Journal of Material Science, no. 32, pp. 491-496, 1997.
[60] F.M. Plieva, I.N. Savina, S. Deraza, J. Anderssona, I.Y. Galaeva ve B.
Mattiasson, Characterization of supermacroporous monolithic polyacrylamide, Journal of Chromatography B, no. 807, pp. 129-137, 2004.
[61] V.I. Lozinsky, F.M. Plieva, I.Y. Galaev ve B. Mattiasson, The potential of polymeric cryogels in bioseparation, Bioseparation, no. 10, pp. 163-188, 2002.
[62] S. Aslıyuce, L. Uzun, A.Y. Rad, S. Unal, R. Say ve A. Denizli, Molecular imprinting based composite cryogel membranes for purification of anti-hepatitis B surface antibody by fast protein liquid chromatography, Journal of Chromatography B, no. 889-890, pp. 95-102, 2012.
[63] G. Baydemir, N. Bereli, M. Andaç, R. Say, I. YuGalaev ve A. Denizli, Bilirubin recognition via molecularly imprinted supermacroporous cryogels, Colloids and Surfaces B: Biointerfaces, cilt 1, no. 68, pp. 33-38, 2009.
[64] N. Bereli, M. Andaç, G. Baydemir, R. Say, I. YuGalaev ve A. Denizli, Protein recognition via ion-coordinated molecularly imprinted supermacroporous cryogels, Journal of Chromatography A, Cilt 21, no. 1190, pp. 18-26, 2008.
[65] M.L. Noir, F. Plievaa, T. Hey, B. Guieysse ve B. Mattiasson, Macroporous molecularly imprinted polymer/cryogel composite systems for the removal of endocrine disrupting trace contaminants, Journal of Chromatography A, Cilt 21, no. 1154, pp. 158-164, 2007.
[66] N. Bereli, Y. Saylan, L. Uzun, R. Say ve A. Denizli, l-Histidine imprinted supermacroporous cryogels for protein recognition, Separation and Purification Technology, no. 82, pp. 28-35, 2011.
[67] E. Tamahkar, N. Bereli, R. Say ve A. Denizli, Molecularly imprinted supermacroporous cryogels for cytochrome c recognition, Separation Science, cilt 23, no. 34, pp. 3433-3440, 2011.
[68] A. Derazshamshir, G. Baydemir, M. Andaç, R. Say, I. Y. Galaev ve A. Denizli,
67
Molecularly Imprinted PHEMA‐Based Cryogel for Depletion of Hemoglobin from Human Blood, Macrımolecular Chemistry and Physics, cilt 6, no. 211, pp.
657-668, 2010.
[69] İ. Koç, G. Baydemir, E. Bayram, H. Yavuz ve A. Denizli, Selective removal of 17β-estradiol with molecularly imprinted particle-embedded cryogel systems, Journal of Hazardous Materials, cilt 3, no. 192, pp. 1819-1826, 2011.
[70] M. Urh, D. Simpson ve K. Zhao, Affinity chromatography: general methods., Methods in Enzymology, no. 38, pp. 463-417, 2009.
[71] G. Mayers ve C. v. Oss, Encyclopedia of Immunology, Londra: Elsevier Ltd., 1998.
[72] J. Goding, Monoclonal Antibodies (Third Edition), Australia: Elsevier Ltd., 1996.
[73] A. Denizli, Biyoayırma ve Polimerik Taşıyıcılar., Ankara: Hacettepe Üniversitesi, Tükiye Bilimler Akademisi, 2011.
[74] D. Otter, PROTEIN | Determination and Characterization Encyclopedia of Food Sciences and Nutrition (Second Edition), no. 2, pp. 4824-4830, 2003.
[75] H. Block, B. Maertens, A. Spriestersbach, N. Brinker, J. Kubicek, R. Fabis, J.
Labahn ve F. Schäfer, Immobilized-metal affinity chromatography (IMAC): a review., Methods in Enzymology, no. 73, pp. 463-439, 2009.
[76] B. Çelikkaya, Süleyman Ali Tuncel, Protein İzolasyonu için İmmobilize Metal Afinite Kromatografisi Bazlı Kesikli Sistemlerin Geliştirilmesi, Ankara: Fen Bilimleri Enstitüsü, 2017.
[77] K. Salimi, D.D. Usta, İ. Koçer, E. Çelik ve A. Tuncel, Protein A and protein A/G coupled magnetic SiO2 microspheres for, International Journal of Biological Macromolecules, no. 111, pp. 178-185, 2018.
[78] K. Salimia, U.D. Duygu, Ö. Çelikbıçak, A. Pınar, B. Salih ve A. Tuncel, Ti(IV) carrying polydopamine-coated, monodisperse-porous SiO2microspheres with stable magnetic properties for highly selectiveenrichment of phosphopeptides, Colloids and Surfaces B: Biointerfaces, no. 153, pp. 280-290, 2017.
[79] Y. Saylan, F. Yilmaz, E. Özgür, A. Derazshamshir, H. Yavuz ve A. Denizli, Molecular Imprinting of Macromolecules for Sensor Applications, Sensors, cilt 4, no. 17, p. 898, 2017.
[80] Y. Saylan, S. Akgönüllü, D. Çimen, A. Derazshamshir, N. Bereli, F. Yılmaz ve A. Denizli, Development of surface plasmon resonance sensors based on
68
molecularly imprinted nanofilms for sensitive and selective detection of pesticides, Sensors and Actuators B: Chemical, no. 241, pp. 446-454, 2017.
[81] X. Wang, R. Liang, X. Meng ve J. Qiu, One-step synthesis of mussel-inspired molecularly imprintedmagnetic polymer as stationary phase for chip-based open tubularcapillary electrochromatography enantioseparation, Journal of Chromatography A, no. 1362, pp. 301-308, 2014.
[82] V. Saumya, K. Prathish ve T. Rao, In situ copper oxide modified molecularly imprinted polypyrrole film based voltammetric sensor for selective recognition of tyrosine., Talanta, no. 85, pp. 1056-1062, 2011.
[83] R. Vanessa, A.F. Manuel, M.A. Carlos, A. Pereira ve S. Fernando, Molecularly imprinted polymers for enhanced impregnation and controlled, Reactive and Functional Polymers, no. 131, pp. 283-292, 2018.
[84] M. Moein, A. El-Beqqali, A. Rehim, A. Jeppsson-Dadoun ve M. Abdel-Rehim, Preparation of monolithic molecularly imprinted polymer sol–
gelpacked tips for high-throughput bioanalysis: Extraction andquantification of l-tyrosine in human plasma and urine samplesutilizing liquid chromatography and tandem mass spectrometry, Journal of Chromatography B, no. 967, pp.
168-173, 2014.
[85] Z. Weihua, Z. Min, L. Weifen, Y. Shangmin, N. Liting, L. Gengen, L. Haifeng ve L. Weilu, Electrochemical sensor based on molecularly imprinted polymer/reduced graphene oxide composite for simultaneous determination of uric acid and tyrosine, Journal of Electroanalytical Chemistry, no. 813, pp. 75-82, 2018.
[86] G. Baydemir, N. Bereli, M. Andaç, R. Say, I.Y. Galaev ve A. Denizli, Supermacroporous poly(hydroxyethyl methacrylate) based cryogel with, Reactive and Functional Polymers, no. 69, pp. 36-42, 2009.
[87] M. Andaç, G. Baydemir, H. Yavuz ve A. Denizli, Molecularly imprinted composite cryogel for, Journal of Molcular Recognition, no. 25, pp. 555-563, 2012.
[88] K. Tekin, L. Uzun, Ç. A. Şahin, S. Bektas ve A. Denizli, Preparation and characterization of composite cryogels containing imidazole group, Reactive and Functional Polymers, no. 71, pp. 985-993, 2011.
[89] O. Ramström ve K. Mosbach, Synthesis and catalysis by molecularly imprinted materials, Current opinion in chemical biology, no. 3, pp. 759-764, 1999.
70
ÖZGEÇMİŞ
Kimlik Bilgileri
Adı Soyadı : Gizem Öztürk Doğum Yeri : Ankara
Medeni Hali : Evli
E-Posta : str3rt@gmail.com
Eğitim
Lise : Gölbaşı Anadolu Lisesi 2003-2007 Lisans : Hacettepe Üniversitesi Kimya Bölümü 2007-2011 Y. Lisans : Hacettepe Üniversitesi Kimya Bölümü 2011-2013 Doktora : Hacettepe Üniversitesi Kimya Bölümü 2013-2019
Yabancı Dil ve Düzeyi İngilizce (iyi)
İş Tecrübesi -
Deneyim Alanları
Moleküler Baskılama, Biyoayırma, Makrogözenekli Polimerler
Tezden Üretilmiş Projeler ve Bütçesi --
Tezden Üretilmiş Yayınlar --
Tezden ÜretilmişTebliğ ve/veya Poster Sunumu ile Katıldığı Toplantılar
Gizem Öztürk, Yeşeren Saylan, Adil Denizli. Manyetik Kompozit Taşıyıcılarla Tirozin Saflaştırılması, 19. Kromatografi Kongresi, Hacettepe Üniversitesi, 12-14 Haziran 2019.