Çalışmanın önceki bölümlerinde görüldüğü üzere kalayın oksidasyonu sonucu ortaya çıkan ürünler gözenekli ve yüzeye fiziksel olarak bağlanamayan yapıdadır. Ayrıca bu ürünlerin yüzeyde birikip sürekli bir yarı geçirgen film oluşturana kadar geçen zamanda metalik kalayın yüzeyden büyük miktarda çözündüğü tam boyutlu hücre denemelerinde ortaya çıkmıştır.
Kalayın çözünme hızının düşürülmesi amacıyla, çözeltide jelatinimsin kalay hidroksitlerin oluşturulması yolu ve yüzeyde oluşan kompleks oksihidroksit tabakasının geçirgenliğinin azaltılmasına yönelik yapılan çalışmalar aşağıda sunulmuştur. Bu yaklaşım tamamen orijinaldir ve daha önce kullanılmamıştır.
Çalışmanın bu kısmında kullanılan tüm çözeltilerde metalik kalay yüzeyinin anodik oksidasyonu, 25° C'ta ve Hg/HgSO4 referans elektroda göre +650 mV polarizasyon
46
gerçekleştirilmiştir. Bu potansiyelin seçilmesinin nedeni daha önceki bölümlerde (bölüm 2.2.3) anlatılmıştır.
Kalay anotlar 30 g/l Sn iyonu içeren çözeltiye hidrojen peroksit ilavesi ile oluşturulan kolloidal çözelti (Çözelti C) içerisinde 40 dakika boyunca +650mV'de (Hg/Hg2SO4
referans elektroda göre) polarize edilmiştir. Zamana bağlı anodik akım incelemelerinden elde edilen sonuçlar Şekil 2.22'de, Çözelti A (30 g/l H2SO4) ve Çözelti B (30 g/l H2SO4 ve 30 g/l Sn) ile birlikte zamana bağlı olarak gösterilmiştir. Çözelti A ve B’de polarize edilen örneklere kıyasla, Çözelti C'de polarize edilen numuneler, en yüksek pasivizasyon oranına sahiptir. Pasivizasyondaki artış solüsyondaki Sn(OH)4 koloidal parçacıkların varlığının pozitif etkisini göstermektedir. Çözelti C içerisinde anodik olarak oksitlenen numunelerin pasifleşme hızı diğer çözeltilerdekilere göre 2,5 kat daha hızlıdır. Çözelti C içerisinde gerçekleştirilen polarizasyonlarda gözlenen daha yüksek başlangıç akım yoğunluğu, fazla hidrojen peroksidin varlığıyla aktive edilen serbest sülfürik asit ile ilişkilendirilebilir. Çözelti C içerisinde polarize edilen numunelerin yüzeyinde homojen olarak kaplanan, stabil ve kalın bir oksit tabakası oluşmuştur. Şaşırtıcı bir şekilde bu tabaka, metal-oksit ara yüzeyinde düşük bir kuvvetin uygulanması veya oksit tabakasının bir yapışkan bant ile çekilmesiyle yüzeyden kolaylıkla ayrılmıştır.
Şekil 2.22 : Çözelti A, B ve C'de, metalik kalayın (+)650 mV (Hg/Hg2SO4 referans elektroda göre ) sabit polarizasyonda ve 25°C sabit sıcaklıkta akımın zamana bağlı
ilişkisi.
Metal yüzeyinden kolayca ayrılan oksit tabakasının iki farklı yapı içerdiği gözlenmiştir. Üstte, çözelti ile temas halinde bulunan tabaka yaklaşık 50 mikron
47
kalınlığında ve daha yoğundur. Bu göreceli olan yoğun tabakanın altında, metal ile temas halinde, yaklaşık 100 mikron kalınlığında bir visker tipi yapının bulunduğu gözlenmiştir.
Çözelti ile temasta olan üst tabakanın yüzey morfolojisi (Şekil 2.23 b), çözelti B'de oluşturulan filmin morfolojisine benzerdir (Şekil 2.19). Metal-oksit ara yüzeyinde oluşan filmin yüzey görüntüsünde (Şekil 2.23 c) visker tipi büyüme açıkça görülmektedir.
Şekil 2.23 : Çözelti C'de metalik kalayın +650 25°C’de (vs. Hg / Hg2S04) 40 dakika polarize edilmesiyle üretilen ayrılmış kalın filmlerin SEM / SEI görüntüleri. a) Kesit
görünümü 500X b) Düzlemsel görünüş (elektrolit tarafı) 500X c) Düzlemsel görünüş (kalay anot tarafına bitişik) 500X.
Çözelti C içerisinde polarize edilen metalik kalay anotlardan ayrılan kalın filmin her iki yüzeyinde de Raman Spektroskopisi uygulanmış ve kimyasal incelemeleri gerçekleştirilmiştir. Her iki yüzeyin, Raman spektrumları ve XRD difraksiyonları benzer olup, (Şekil 2.24 ve 2.25) kompleks kalay oksi-hidroksi sülfat ile örtüşmektedir.
48
Şekil 2.24 : Çözelti C içerisinde 40 dakika sonunda 25°C sıcaklıkta +650 mV
(Hg/HgSO4 elektroda göre) de polarize edildikten sonra metalik kalay anot yüzeyinin Raman spektrumu.
Şekil 2.25 : Çözelti C içerisinde 40 dakika boyunca 25°C sıcaklıkta (+) 650 mV
(Hg/HgSO4 elektroda göre) anodik potansiyel ile kolloidal çözelti üretilen kalın filminin kalay oksihidroksit-sülfat yapısı ile uyumlu (PDF kart 01-072-0421) XRD
spektrumu.
Bu çok katmanlı yapının oluşumu şu şekilde açıklanabilir: Kolloidal hidroksit varlığı, düşük geçirgenlikte ve yüksek yoğunlukta olan oksit tabakasının oluşmasını teşvik
49
etmektedir. Çözeltiye eklenen kolloidal kalay hidroksit, oksit tabakasının yoğunlaşmasına neden olurken metalik kalayın çözünme hızını düşürmemiştir. Oluşan yoğun film, metalik kalay arasına taze elektrolit taşınmasını sınırlandırmaktadır. Dolayısı ile ilk oksit filmi ve taban malzeme arasında, kalay iyon yoğunluğunun sürekli artmasına bağlı olarak aşırı doygun bir ara bölge oluşmaktadır. Daha önceki çalışmalarda da belirtildiği gibi [59-61, 68, 69] aşırı doygun çözeltilerden oksi-hidroksit sülfatların visker şeklinde kristalleşmesi beklenir.
Literatürde belirtildiği üzere [60] kalay oksihidroksitler, termal dehidratasyon işlemi ile kolayca SnO2'ye dönüştürülebilir. Bu nedenle numunelere 3 saat boyunca normal atmosferde 800° C'ta ısıl işlem uygulanmıştır. Isıl işlem görmüş numunenin Raman spektrumunun (Şekil 2.26) rutil SnO2 [66] referans paterni ile karşılaştırıldığında, Eg, A1g ve B2g titreşimine ait 479, 629 ve 772 cm-1'de bulunan üç karakteristik pik ile uyuştuğu gözlenmiştir.
Şekil 2.26 : Çözelti C'de 40 dakika boyunca 25°C sıcaklıkta +650 mV'de Hg /
Hg2SO4' referans elektroda göre) anodik polarizasyonla elde edilen ayrılmış kalın filmin normal atmosfer altında 3 saat boyunca 800 ° C'de ısı işleminden sonra elde
50
Şekil 2.27 : Çözelti C'de 40 dakika boyunca 25°C sıcaklıkta +650 mV'de (Hg /
Hg2SO4' referans elektroda göre) anodik polarizasyonla elde edilen ayrılmış kalın filmin normal atmosfer altında 3 saat boyunca 800 ° C'de ısı işleminden sonra elde
edilmiş XRD spektrumu.
Isıl işlem görmüş numuneden elde edilen X-ışını difraksiyonu deseni şekil 2.27’da sunulmuştur. Ayrıca Raman Spektroskopisinde, bulguları destekleyen tetragonal rutil yapısı (PDF kartı 00-041-1445) ile SnO2 kristalleri için mükemmel bir eşleşme sergilemiştir. Şekil 2.28 a ve b'de gösterilen SEM / SEI görüntüleri, filmin fiziksel yapısının ısıl işlem sırasında değişmediğini göstermektedir.
Şekil 2.28 : Normal atmosfer altında 3 saat 800°C'de ısıl işleme tabi tutulan ayrılmış
kalın filmlerin SEM / SEI görüntüleri a) 500 X büyütme b) 1000 X büyütme. Bu sonuçlar ile jelimsi kalay hidroksit içeren asidik sülfatlı çözeltiler içerisinde, kalayın anodik polarizasyonu ile kalın ve kompleks yapıda kalay oksi-hidroksit tabakalarının oluşturulabileceği kanıtlanmıştır. Kalay hidroksit, işlem sırasında film yapısına katılarak, kaplamanın yüzeyde stabil olarak kalmasına yardımcı olmuştur.
51
Sonuç olarak ilk kez, Sn(OH)4 içeren asidik çözeltide metalik kalayın anodik oksidasyonu yöntemi kullanılarak; kalın ve yüksek yüzey alanına sahip visker tipi SnO2 filmi elde edilmiştir. Asidik çözeltide SnO2 film üretim yönteminin şematik olarak gösterimi şekil 2.29’de gösterilmiştir.
Şekil 2.29 : Sn(OH)4 içeren asidik çözelti içerisinde SnO2 filminin üretim aşamalarının şematik gösterimi.
53
GENEL SONUÇLAR
Kalayın anodik oksidasyonu ile yüksek yüzey alanına sahip kalın kalay oksit filmlerinin oluşturulabilmesi için sülfürik asit içerisinde anodik olarak polarize edilmiştir. Beklenildiği üzere oluşan kalay oksitleri, yüzeyde kararlı tutmak mümkün olmamıştır. Ortamın asit içeriğinin azaltılması ile de kalın bir filmin oluşturulması için yeterli şartlar sağlanamamıştır.
Bir sonraki adımda kalayın çözünmesinin yavaşlatılabilmesi amacı ile sırasıyla 60, 90 ve 120 g/l çözünmüş kalay iyonu ve 30 g/l serbest sülfürik asit içeren elektrolitler kullanılarak pasifleşme davranışı incelenmiştir. Sonuçlar, 120g/l çözünmüş kalay içeren çözeltide yapılan deneylerin en hızlı ve düzgün pasifleşme davranışını sergilediği bulunmuş, ancak bu denemeler sırasında membrandan kalay iyonu geçişi olup katot üzerinde dendritik bir yapı oluştuğu gözlemlenmiştir. Bu dendritler kısa sürede büyüyüp hücrede kısa devreye yol açtığından, çözünmüş kalay miktarı ileride yapılan denemelerde 30 g/l maksimum değerinde sabit tutulmuştur. Ayrıca yüksek çözünmüş kalay içeren çözeltilerde, deney sırasında çözelti içerisinde sarı renkli koloidal partiküllerin oluştuğu ve bunların yüzeye yapışarak pasifleşmeyi hem hızlandırdığı hem de homojen hale getirdiği yapılan çalışma sonucu anlaşılmıştır. Bu veri çalışmanın ileriki aşamalarında kalayın çözünmesini kontrol edecek bir strateji oluşturulmasında kritik öneme sahip olmuştur. Bu yapıların, filtre edilip XRD ile analizinde, Sn(OH)4 oldukları anlaşılmış, lokal pH artışı yanında yüzeyde yüksek anodik potansiyel sebebi ile oluşan suyun parçalanmasına bağlı oluştukları anlaşılmıştır.
Yüzeyde oluşan oksit filmi büyümesinin incelenmesi için ise, sabit potansiyel altında süreye bağlı denemelerle çalışmanın bir sonraki bölümü tasarlanmıştır. Bu aşamada (+) 650mV (Hg/HgSO4 referans elektroda göre) en uygun anodik potansiyel olarak seçilmiştir. Zira pasiflik davranış gösteren bölgenin ortasında olup, suyun parçalanma potansiyeli olan (+) 1,5 mV (Hg/HgSO4 referans elektroda göre) değerinden de yeterince uzakta bulunmaktadır. Böylelikle çözünme hızının ideal olduğu bir şart altında kalay anot üzerinde oksit büyütme çalışmalarına başlanmıştır. Sonuçlar
54
incelendiğinde yüzeyde ilk olarak asit içerisinde çözünmeyen SnOx ve Sn(OH)2
yapılarının oluştuğu gözlemlenmiştir. Ancak bu bileşiklerin yüzeye tutunması zayıf olduğu için deneyler süresince tam bir pasifleşme elde edilememiştir. Bu süreç içerisinde yüzeyde bölgesel olarak Sn6O4(OH)4 kompleks bileşiklerinin oluştuğu ancak tam anlamı ile bir pasifleşmenin, oluşan ürünlerin yüzeyden fiziksel olarak düşmesi sebebi ile oluşmadığı anlaşılmıştır. Bu sebeple hem çözünme hızını düşürecek hem de yüzeyde oluşan ürünlerin tutunması için uygun bir ortamı sağlayacak şartların oluşturulması için bir sonraki aşamada çeşitli tasarımlar yapılmıştır. Bu planların temelini, bir evvelki adımda gözlemlenen sarı koloidal partiküllerin pasifleşme üzerindeki kalayın çözünmesini yavaşlatıcı ve filmin yapısal bütünlüğünü arttırıcı pozitif etkisi oluşturmaktadır.
Çalışmanın bir sonraki bölümünde, bahsi geçen Sn(OH)4 ürünlerinin çözeltide polarizasyon başında bulunmasını sağlanmak için hidrojen peroksit ile kullanılmıştır. Hidrojenperoksit yardımı ile elektrolit içerisinde bulunan çözünmüş kalay tamamen oksitlenerek koloidal Sn(OH)4 partikülleri oluşturulmuştur. Koloidal partiküllerin polarizasyon başında yüzeyde oluşan Sn yapıları ile yüzeyde birleşerek yarı geçirgen bir film oluşturduğu ve bu yarı geçirgen filmin metal/elektrolit ara yüzünde aşırı doygun bir bölge meydana getirdiği yapılan çalışmalar ile ortaya konmuştur. Bu aşırı doymuş bölge, hem kalayın çözünme hızını yavaşlatmış hem de kalay sülfatın önce visker olarak sonra da mikron altı kristaller şekilde çökmesi için uygun ortamı teşkil etmiştir. Oluşan kalay sülfat kristalleri üst tarafta bulunan kompleks oksi-hidroksit film ile birleşerek yüzeyde kalın ve sürekli bir oksihidroksit sülfat filmi oluşturmuştur. Metalik kalay yüzeyinde oksi-hidroksit ve sülfat içeren 100-150 mikron kalınlığında bir film, 30-40 dakika içerisinde yüzeyden minimum kalay çözünmesi ile oluşması sağlanmış ve yüksek yüzey alanına sahip kalay oksit yapılarına dönüştürülmek üzere uygun bir yapı elde edilmiştir.
Son aşamada oksi-hidroksit sülfat mikron altı kristal ve viskerler içeren film yüzeyden fiziksel olarak ayrılıp ısıl işlem ile SnO2 kristalin haline getirilmiştir. Isıl işlem 3 saat boyunca 800° C’ta yapılmış ve filmin tamamen kristalin yapıda olması sağlanmıştır. Isıl işlem uygulanmasının temel sebebi, oksi-hidroksit sülfat yapılarından kristalin SnO2’ye çözelti içerisinde yavaş ve difüzyon kontrollü bir geçiş olmasıdır. İnce filmlerde gerçekleşen bu dönüşüm hem uzun sürede oluğu, hem de bu sırada yüksek miktarda metalik kalay çözündüğü için, ısıl işlem daha uygun bir seçenek olmuştur.
55
Isıl işlemin tamamlanması ile karakterize edilen filmin tamamen SnO2’ye dönüştüğü ve yapının kristalin olduğu Raman Spektroskopisi ve XRD analizleri ile tespit edilmiştir. Ayrıca SEM incelemelerinde, visker yapılarının bozulmadan kaldığı ve mikron altı SnO2 kristallerinin üzerinde yer aldığı belirlenmiştir. Sonuç itibari ile elektrokimyasal yöntem ile yüksek yüzey alanına sahip ve kalın bir SnO2 filmi başarı ile üretilmiştir.
57
KAYNAKLAR
[1] F.M. Amanullah, M.S. Al-Mobarak, A.M. Al-Dhafiri, K.M. Al-Shibani, (1999). Development of spray technique for the preparation of thin films and characterization of tin oxide transparent conductors, Mater Chem Phys 59(3) 247-253.
[2] C.H. Luan, K. Wang, Q.Q. Yu, G. Lian, L.M. Zhang, Q.L. Wang, D.L. Cui, (2013). Improving the gas-sensing performance of SnO2 porous nanosolid sensors by surface modification, Sensor Actuat B-Chem 176 475-481.
[3] M. Batzill, U. Diebold, (2005). The surface and materials science of tin oxide, Prog Surf Sci 79 (2-4) 47-154.
[4] K. Iizuka, M. Kambara, T. Yoshida, (2012). Highly sensitive SnO2 porous film gas sensors fabricated by plasma spray physical vapor deposition, Sensor Actuat B-Chem 173 455-461.
[5] S. Shukla, V. Venkatachalapathy, S. Seal, (2006). Thermal evaporation processing of nano and submicron tin oxide rods, J Phys Chem B 110(23) 11210-11216.
[6] Z. Ying, Q. Wan, H. Cao, Z.T. Song, S.L. Feng, (2005). Characterization of SnO2 nanowires as an anode material for Li-ion batteries, Appl Phys Lett 87(11).
[7] H.K. Wang, A.L. Rogach, (2014). Hierarchical SnO2 Nanostructures: Recent Advances in Design, Synthesis, and Applications, Chem Mater 26(1) 123-133.
[8] R. Diaz, S. Joiret, A. Cuesta, I. Diez-Perez, P. Allongue, C. Gutierrez, P.
Gorostiza, F. Sanz, (2004). Electrochemically grown tin oxide thin
films: In situ characterization of electronic properties and growth mechanism, J Phys Chem B 108(24) 8173-8181.
[9] M. Pourbaix, (1966). Atlas of electrochemical equilibria in aqueous solutions, Pergamon.
[10] L. Jiang, P. Volovitch, U. Sundermeier, M. Wolpers, K. Ogle, (2011). Dissolution and passive film formation of Sn and Sn coated steel using atomic emission spectroelectrochemistry, Electrochim Acta 58 322-329.
[11] V. Brunetti, M.L. Teijelo, (2008). Oxide/hydroxide films on tin. II: Characterization of the anodic growth in alkaline solutions, J Electroanal Chem 613(1) 16-22.
[12] P.E. Alvarez, S.B. Ribotta, M.E. Folquer, C.A. Gervasi, J.R. Vilche, (2002). Potentiodynamic behaviour of tin in different buffer solutions, Corros Sci 44(1) 49-65.
58
[13] Goldschmidt, H. & Eckardt, M. (2017). Über die Redaktion von Nitrokörpern durch alkalische Zinnoxydullösungen. Zeitschrift für Physikalische Chemie, 56U(1), pp. 385-452. Retrieved 7 Jun. 2019, from doi:10.1515/zpch-1906-5630
[14] Foerster, F. Dolch, M.; (1909). Anodisches Verhalten von Zinn in Natronlauge, Z. Elektrochem. 16, 599.
[15] Miller, F. S. (1953). Tin production and resopurces, Symposium on Tin, 1, (s.3-21). ASTM Special Techical Publications No:41,
[16] E.C. Ellwood, (1960). in E.S. Hedges (ed.), Tin and its Alloys, Edward Arnold, London,
[17] Prytz M. (1928). Hydrolysemessungen in Stannosalzlo sungen. Z. Anorg. Allg. Chem. 174, 355–375
[18] M. Randall and S. Murakami,(1930). The Free Energy og Stannous Hydroxyl Chloride and The Activity Coefficient of Stannous Chloride and Staanous Ion, J. Amer. Chem. Soc., 52 3967.
[19] M. Gorman, (1939). Hydrolysis of stannous ion in stannous perchlorate solutions, J. Amer. Chem. Soc., 61 3342.
[20] A. B. Garrett and R. E. Heiks, (1941). Equilibria in the Stannous Oxide-Sodium Hydroxide and in the Stannous Oxide-Hydrochloric Acid Systems at 25°. Analysis of Dilute Solutions of Stannous Tin, J. Amer. Chem. Soc., 63 502.
[21] D. Pavlov, (1992). The Lead‐ Acid Battery Lead Dioxide Active Mass: A Gel‐ Crystal System with Proton and Electron Conductivity, J. Electrochem Soc, 139 3075-3080
[22] Z Galus, (1975). in A.J Bard (ed.), Encyclopedia of Electrochemistry of the Elements, Yol. 4, Marcel Dekker, New York, pp.
[23] Stirrup, B. N., Hampson, N. A. (1977). Electrochemical reactions of tin in aqueous electrolytic solutions, Surface Technology, 5, (429-462). [24] J. O'M. Bocıcrus and A. DAMJANOVIC, (1964). Modem Aspecıs of
Electrochenıistry No. 3, p. 268. Butterworth, London
[25] Brubaker, C. H. (1954). An Examination of Tin(IV) Solutions in Sulfuric Acid, J. Am. Chem. Soc., 76 (17), 4269–4271, DOI: 10.1021/ja01646a004 [26] Brubaker, C. H. (1955). The Hydrolysis of Tin(IV) in Sulfuric Acid, J. Am.
Chem. Soc., 77 (20), 5265–5268, DOI: 10.1021/ja01625a013
[27] Ito and M. Abe, (1960). Synthetic Inorganic Ion-exchange Materials. XII. Some Observation on Surface Structure and Cation-exchange Behaviour of Three Different Antimonic Acids, Chem. Abstr., 63 1699
[28] Latimer. W.M., (1952). The Oxidation States of Elements and their potentials in aqueous solutions, J. Phys. Chem., , 43 (3), pp 396–396, DOI: 10.1021/j150390a027
[29] Vasilev, V.P., Glavina, S.R., (1979). Shorokhova, V.I. Potentiometric determination of normal Gibbs energy formation of tin(IV) ion in an aqueous solution, Khim. Khim, Tekhnol., 22, 1082-1085
59
[30] C. S. Huey and H. V. Tartar, (1934). The Stannous—Stannic Oxidation— Reduction Potential, J. Amer. Chem. Soc., 56 2585.
[31] S. E. Khalafalla, A. M. Shams El Din and H. Kotb, (1959). Studies on the Anodic and Cathodic Polarization of Amalgams. Part III. Passivation of Zinc Amalagam in Alkaline Solutions, Egypt. J. Chem., 2 1.
[32] Ammar, I. A., Darwish, S., Khalil, M. W., Galal, A. (1982)., Electrochemical Polarization and Passivation of Tin in neutral solutions of chloride, bromide and iodide ions, Wiley Online Library, 10.1002/mawe.19820131104
[33] V. A. Khitrov and V. I. Shatalova, (1961). Electrochemical studies of the pitting corrosion of tin in citric acid solution containing Cl−, Zh. Prikl. Khim., 34 2001
[34] Kostryukova, gg, (1969). "use of relaxation methods in studying the electrodeposition of metals. pt. 1. the sn-sn 2 plus electrode." elektrokhimiya 5.5: 571-574.
[35] Johnson J.W., Liu E.C. (1974). The anodic dissolution of tin in acidic chloride solutions, Journal of the Less Common Metals, 34,113-120
[36] K.M. Kadish, J. Stamp, M. Chemla, and N. Fatouros, (1973). Electron Transfer Studies of Sn(IV)/Sn(II) in Acid Media, Anal. Letters, 6, 909. [37] D. R. Gabe, (1977). Mixed Oxide Films on Tin, Surface Technology, 5 463 -
478.
[38] G. Bianchi, (1947). La Passivita anodica dello stagno nelle soluzioni alcaline, La Chim. e l Industria 29 295–307.
[39] M. Prytz, Hydrolysemessungen in Stannosalzlösungen, Zeitschrift für anorganische und allgemeine Chemie, 1928
[40] Shah, S.N, Davies, D. (1963). The anodic behaviour of tin in alkaline solutions— I. 0·1 M sodium borate solution, Electrochimica Acta, 8(9), 663–678 [41] Pugh, Warner, L. M., Gabe, D.R. (1967)., Some passivation studies on tin
electrodes in alkaline solutions, 7(12), 807–820
[42] A. M. Azzam, S. S. Abd El Rehim and M. H. Fawzy, (1987). Anodic Behaviour and Passivation of Tin in Alkaline Stannate Plating Solutions, J. Appl. Chem Biotechnol., 23, 563
[43] Ragheb, A., Kamel, L.A. (1962). Anodic behavior and passivation of tin in solutions containing phosphoric acis, Corrosion, 18, 153-157
[44] R. Steinherz, Über passives Zinn in sauren Lösungen, Z. Elektrochem., 30 (1924) 279.
[45] Machu,W., Azzam, A.M., Habashi, G.M. (1957), Über das anodische Verhalten von Kupfer-Zink-Legierungen in Natriumcyanidlösungen, Metal and Corrosion, 58
[46] M. Quintin and G. Hagymas, (1964). Contribution a l etuide de la corrosion electrochimique de létain en milieu sulfurique, J. Chem. Phys., 61 54 [47] R. Piontelli, G. Serravalle and R. Ambrosetti, (1955). Electrokinetic behavior
60
[48] Meibuhr, S. Yager, E., Kozawa, A., Hovorka, E. (1963). The electrochemistry of tin, effects of nonionic addition agents on electrodeposition from stannous sulfate solutions, J. Electrochem. Soc., 110(3), 190-202 [49] Tunold, R., Broli, A. (1973). Anodic and cathodic behavior of tin in acidic
suplhate solutions, Corrosion Science, 13(5), 361-373
[50] G. Gordon and C. H. Brubaker, (1960). A Study of the Electron Exchange Reaction between Tin(II) and Tin(IV) in Aqueous Sulfuric Acid Solutions, J. Amer. Chem. Soc., 82 4448
[51] V. A. Khitrov and V. I. Shatalova, (1941). Effect of inorganic acid solutions on electrochemical behavior of tin electrode, Zh. Fiz. Khim., 15 401 [52] Tourky, A.R., Khairy, E.M., Abdul Azi, A.A. (1966). Contribution to the
electrochemical behaviour of tin in various media, U.A.R.J. Chem. 9.(1), 1-18,
[53] Straumanis, M.E., Dutta, M. (1966). The Divalency of Tin Ions Formed during Anodic Dissolution and the Behavior of the Tin Anode, Inorg. Chem., 1966, 5 (6), 992–995
[54] Britz, D. Luft, H. (1973). Weißblechkorrosion in nitrathaltigen Medien: Die Rolle des Nitrits. Werkst. Korros., 24:296–301.
[55] MSA Aal, FM Assaf - MS Abdel Aal and FM Assaf, Effect of some inorganic anions on the corrosion and passivity of tin in NaCl solution, J. Electrochem. Soc. India, 1981.
[56] Bombara, G., Azzerri N., Baudo, G. (1970). Electrochemical evaluation of the corrosionbehaviour of tinplate. Corrosion Science 10:12, 847-856. [57] Olga Palazhchenko, (2012). Pourbaix Diagrams at Elevated Temperatures: A
Study of Zn and Sn. (Doktora Tezi) The Faculty of Energy Systems and Nuclear Science Materials Science University of Ontario Institute of Technology
[58] K.E. Heusler, (1990). Growth and dissolution of passivating films, Corrosion Science, Volume 31, 597-606.
[59] D. Minzari, M.S. Jellesen, P. Moller, R. Ambat, (2011). On the electrochemical migration mechanism of tin in electronics, Corros Sci 53(10) 3366-3379.
[60] K.W. Kim, P.S. Cho, J.H. Lee, S.H. Hong, (2006). Preparation of SnO2 whiskers via the decomposition of tin oxalate, J Electroceram 17(2-4) 895-898.
[61] B.X. Huang, P. Tornatore, Y.S. Li, (2000). IR and Raman spectroelectrochemical studies of corrosion films on tin, Electrochim Acta 46(5) 671-679.
[62] J.L. Gole, A.V. Iretskii, M.G. White, A. Jacob, W.B. Carter, S.M. Prokes,
A.S. Erickson, (2004). Suggested oxidation state dependence for the
activity of submicron structures prepared from tin/tin oxide mixtures, Chem Mater 16(25) 5473-5481.
[63] B.N. Stirrup, N.A. Hampson, (1976). Anodic passivation of tin in sodium hydroxide solution, J. Electroanal. Chem. 73 45-207.
61
[64] A. Diéguez, A. Romano-Rodrı́guez, A. Vilà, and J. R. Morante, (2001). The
complete Raman spectrum of nanometric SnO2 particles, Journal of Applied Physics 90, 1550
[65] Venkataramana Bonu, A. Das, A. K. Sivadasan, A. K. Tyagi, (2014). Sandip Dhara, Invoking forbidden modes in SnO2 nanoparticles using tip enhanced Raman spectroscopy, Progress in Materials Science, 66, 112. [66] J. Khanderi, L. Shi, A. Rothenberger, (2015). Hydrolysis of bis(dimethylamido)tin to tin (II) oxyhydroxide and its selective transformation into tin (II) or tin (IV) oxide, Inorg Chim Acta 427 27-32.
[67] F.C. Vasquez, F. Paraguay-Delgado, J.E. Morales-Mendoza, W.
Antunez-Flores, D. Lardizabal, G. Alonso-Nunez, G. Berhault, (2016). Shape
and size controlled growth of SnO2 nano-particles by efficient approach, Superlattice Microst 90 274-287.
[68] S. Chen, M. Wang, J.F. Ye, J.G. Cai, Y.R. Ma, H.H. Zhou, L.M. Qi, (2013). Kinetics-controlled growth of aligned mesocrystalline SnO2 nanorod arrays for lithium-ion batteries with superior rate performance, Nano Res 6(4) 243-252.
[69] S. Khalameida, M. Samsonenko, J. Skubiszewska-Zieba, O. Zakutevskyy, (2017). Dyes catalytic degradation using modified tin(IV) oxide and hydroxide powders, Adsorpt Sci Technol 35(9-10) 853-865.
63
ÖZGEÇMİŞ
Ad-Soyad : Can AKYIL
Doğum Tarihi ve Yeri : İstanbul / 19.01.1984
E-posta : cakyil@hotmail.com
ÖĞRENİM DURUMU :
Lisans : İstanbul Teknik Üniversitesi/ Metalurji ve Malzeme
Mühendisliği
Yüksek Lisans : İstanbul Teknik Üniversitesi/ Malzeme Bilimi
MESLEKİ DENEYİM VE ÖDÜLLER:
2003-2007 yılları arasında İstanbul Teknik Üniversitesi Metalurji ve Malzeme Mühendisliği Bölümünde Linsan eğitimini tamamlamıştı.
2007-2012 yılları arasında İstanbul Teknik Üniversitesi Metalurji ve Malzeme Mühendisliği Bölümünde Elektrokimya üzerinde yüksek lisansını yaparken ASSAN Alüminyum Ar-Ge Departmanı bünyesinde Alüminyum Alaşımlarının Korozyon Davranışının incelenmesi üzerine çalışmalarını sürdürdü.
2012 yılında İstanbul Teknik Üniversitesi/ Malzeme Bilimi yüksek lisans programını tamamlayarak 2013 yılında Malzeme bilimi ve Mühendisliği Programında doktora çalışmalarına başladı.
2010-2012 Yılları Arasında Speedmet/Welding Alloys bünyesinde Ar-Ge yöneticisi olarak görev yaptı.
2012-2016 yılları arasında Politeknik Metal A.S bünyesinde Ar-Ge Yöneticisi olarak çalıştı.
2016- Politeknik Metal A.S. firmasının Coventya Holding firmasına satılması ile Coventya Türkiye bölümünde halen Teknik Müdür olarak görev yapmakta 2017 yılında AAC tarafından düzenlenen organizasyonda en iyi araştırma
64
DOKTORA TEZİNDEN TÜRETİLEN YAYINLAR, SUNUMLAR VE PATENTLER:
Can Akyıl, Güney Akdaş, Pınar Afşin, Prof. Dr. Mustafa Ürgen, 2019. Freestanding SnO2 Films Produced with Anodic Polarization in Acidic Media Containing Colloidal Tin Hydroxides, Materials Chemistry and Physics, 221 (2019) 263-271