Akbal F, Balkaya N (2002). Toksik Organik Kirleticilerin Giderimin de İleri Oksidasyon Teknolojileri. Yüksek Lisans Tezi, On Dokuz Mayıs Üniversitesi, Mühendislik Fakültesi, Çevre Mühendisliği Bölümü, Samsun.
Anjaneyulu Y, Hima Bindu U (2001). Application of Mixed Adsorbant (Coconut Shell Activated Carbon, OCSAC-Flyashchina Clay) for Removal of Basic Dyes from Industrial Effluents Environmental. Pollution, 8(1): 117–121.
Apha, Awwa and Wef (1995). Standard Methods for the Examination of Water and Wastewater. 18th Edition, Washington Dc, USA.
Aydın ve Sarıkaya (2002). Biyolojik Prosesler ile Arıtılmış Afyon Alkaloidleri Endüstrisi Atık Sularının Fenton Oksidasyonu ile İleri Arıtımı, İstanbul Teknik Üniversitesi Dergisi, Cilt 1, Sayı 1, Türkiye.
Bahadır E B (2012). Tekstil Endüstrisi Arıtılmış Atık Sularında Renk ve Öncelikli
Kirleticilerin Ozon Teknolojisi ile Gideriminin Araştırılması. Yüksek Lisans Tezi, Namık Kemal Üniversitesi-Fen Bilimleri Enstitüsü, Tekirdağ.
Batıbay A (2008). Tekstil Endüstrisi Atık Sularından Ozonlama ile KOİ ve Renk Giderimi.
Yüksek Lisans Tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi-Çevre Mühendisliği Anabilim Dalı, İstanbul.
Baig S, Liechti P.A (2001). Ozone Treatment for Biorefrevtory COD Removal. Water Science. Technology,43 (2).
Beltran Fj (2004). Ozone Reaction Kinetics For Water And Wastevater Systems. Lewis Publishers, Boca Raton, Florida, 384 pages.
Camcıoğlu Ş (2010). Su Bazlı Boya Üretim Tesislerinin Atık sularının Arıtılmasında genelleştirilmiş minumum değişmeli (GMV) Algoritma ile pH kontrolü. Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi-Fen Bilimleri Enstitüsü, Kimya Mühendisliği Anabilim Dalı, Ankara.
Cırık K, Yiğit N Ö, Gören S (2013). Boyar Madde İçeren Atık Su Arıtma Tesislerinin İşletilmesine Yönelik El Kitabı. 109G083 nolu Tübitak Kamag Projesi.
Derbalah A S, Nakatani N, Sakugawa H (2004). Photocatalytic Removal Of Fenitrothion in Pure and Natural Waters by Photo-Fenton Reaction, Chemosphere, 37 (13), 2563-2572.
Dinç H (2011). Boya Atık Suyunun Kimyasal ve İleri Arıtma Yöntemleri ile Arıtılması Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Çevre Mühendisliği Anabilim Dalı, İstanbul.
Dokuzoğlu Z, Alkan U, Yentürk A (2008). Reaktif Boyar Madde İçeren Tekstil Atık Sularının İleri Oksidasyonu, Uludağ Üniversitesi Mühendislik-Mimarlık Fakültesi Dergisi, Cilt 7, Sayı 1, Türkiye.
Duman E (2006). İlaç Endüstrisi Atık sularının Fenton Oksidasyonu ile Arıtılabilirliğinin Araştırılması. Hacettepe Üniversitesi-Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi.
Ersoy D, Sanver S (1994). Ozon Tabakasının Yırtılması ve Dünya için Önemi. Çevre Dergisi, Sayı 10, 4-9.
Epa (1999). Wastewater Technology Fact Sheet Ozone Disinfection. United States
Environmental Protection Agency, Epa 832-F-99-063, Office Of Water Washington, D.C.
Forgacs E, Cserhati T, Oros G (2004). Removal of Synthetic Dyes from Wastewaters: A Review, Environment International, 30, 953-971.
Gahr F, Hermanutz F, Opperman W (1994). Ozonation-an Important Technique to Comply with New German Laws for Textile Wastewater Treatment. Water Science.
Technology, 30 (3), 255-263.
Ge J, Qu J (2004). Ultrasonic Irradiation Enhanced Degradation of Azo Dye on MnO2.
Applied Catalysis B: Environmental, 47, 133-140.
Gogol M, Przyjazny A, Boczkaj G (2018). Wastewater Treatment by Means of Advanced Oxidation Processes Based on Cavitation – A Review. Chemical Engineering Journal, Volume 338, 599-627.
Gökkuş Ö, Çiner F (2010). Dispers Sarı 119 ve Dispers Kırmızı 167 İçeren Atık Suların Fenton Oksidasyon Prosesi ile Renk ve KOI Giderimlerinin İncelenmesi, Gazi Üniversitesi Mühendislik-Mimarlık Fakültesi Dergisi, Cilt 25, Sayı 1, 49-55.
Güneş Y (2006). Pestisit Endüstrisi Zararlı Atıklarının Arıtılmasında İnhibisyon. Doktora Tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Gürtekin E, Şekerdağ N (2008). Fenton Proses ile Tekstil Atık sularından Renk Giderimi.
Journal of Engineering and Natural Sciences Mühendislik ve Fen Bilimleri Dergisi, 26 (3), 216-226.
Hancock F (1999). Catalytic Strategies For Industrial Water Reuse. Catalysis Today, 33, 3-9.
Hegazi A H (2013). Removal of Heavy Metals from Wastewater Using Agricultural and Industrial Wastes as Adsorbents. Housing and Building National Research Center, 9, 276–282.
Ince N H, Tezcanlı G (2001). Reactive Dyestuff Degradation by Combined Sonolysis and Ozonation. Dyes and Pigments, 49, 145-153.
Keriş Ü (2008). Yüksek KOİ İçeriğine Sahip İlaç Sanayi Atık sularının Arıtılabilirlik Çalışmaları. Yüksek Lisans Tezi, Gebze İleri Teknoloji Enstitüsü Mühendislik ve Fen Bilimleri Enstitüsü, Gebze.
Kocaer F O, Alkan U (2002). Boyar Madde İçeren Tekstil Atık Sularının Arıtım
Alternatifleri. Uludağ Üniversitesi Mühendislik-Mimarlık Fakültesi Dergisi, Cilt 7, Sayı 1.
Kang S F, Chang H M (1997). Coagulation Of Textile Secondery Effluents With Fenton' s Reagent, Water Science and Technology, 36 (12), 215-222.
Kocaer F O, Alkan U (2002). Boyar Madde İçeren Tekstil Atık sularının Arıtım Alternatifleri.
Uludağ Üniversitesi Mühendislik-Mimarlık Fakültesi Dergisi, Cilt 7, Sayı 1, 47-55.
Kuo W G (1992). Decolorizing Dye Wastewater with Fenton’s Reagent. Water Research, 26, 881-886.
Kumar M N V R, Sridhar T R, Bhavani K D, Dutta P K (1998). Trends in Colour Removal in Textile mill effluents. Colourage, 40, 25-34.
Lin S H, Chen M L (1997). Treatment of Textile Wastewater by Chemical Methods forreuse.
Water Research, 31,868-876.
Marcucci M, Ciardelli G, Matteucci A, Ranieri L, Russo M (2002). Experimental Campaigns on Textile Wastewater for Reuse by Means of Different Membrane Processes.
Desalination, Volume 149, Issue 1-3, 137-143.
Neyens E, Baeyens J (2003). A Review of Classic Fenton’s Peroxidation as an Advanced Oxidation Technique. Journal of Hazardous Materials, Volume 98, Issues (1-3), 33-50.
Özdemir C, Şahinkaya S, Onüçyıldız M (2008). Treatment of Pesticide Wastewater by Pyhsicochemical and Fenton Processes, Asian Journal of Chemistry, Sayı 5, 3795-3804,
Pignatello J.J (1992). Dark And Photoassisted Fe+3-Catalyzed Degradation of
Chlorophenoxy Herbicides by Hydrogen Peroxide. Environmental Science and Technology Dergisi, 26 (5), 944-951.
Raghavacharya C (1997). Colour Removal From Industrial Effluents. Chemical Engineering World 32 (7): 53-54.
Refie A, Freeman H (1996). Synthetic Dyes Based on Environmental Considerations: 2. Iron Complexes Formazan Dyes. Dyes and Pigments, 30, 1-20.
Rice Rg (1999). Evolution Of Ozone For Water Treatment. Proc. International Ozone-Symposium, 200th Anniversary Of Christian Friedrich Schöenbein. International Ozone Association, Ea3g: Stamford, Ct.
Robinson T, McMullan G, Marchant R, Nigam P (2001). Remediation of Dyes in Textile Effluent: a Critical Review on Current Treatment Technologies with a Proposed Alternative. Bioresource Technology 77, 247-255.
Sayal V (1997). Book Of Papers, AATCC International Conference and Exhibition Atlanta, Georgia, 71, USA.
Slokar Y M, Marackeal A M L (1998). Methods of Decoloration of Textile Wastewaters.
Dyes and Pigments, Volume 37, Issue 4, 335–356.
Şahinci E (2014). Tekirdağ İli Düzenli Depolama Sahası Sızıntı Sularının Arıtım Metotlarının İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Namık Kemal Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Çevre Mühendisliği Ana Bilim Dalı, Tekirdağ.
Oğuz E, Keskinler B, Çelik Z (2005). Ozonation of Aqueous Bomaplex Red Cr-L Dye in a Semi-Batch Reactor. Dyes and Pigment, Volume 64, Sayı 2, 101-108.
T.C. Bilim Sanayi ve Teknoloji Bakanlığı, Kimya Sektörü Raporu 2016.
Tünay O (1996). Çevre Mühendisliğinde Kimyasal Prosesler. İTÜ İnşaat Fakültesi Matbaası, Sayı:1582, İstanbul.
Ulucan-Altuntas K, Ilhan F (2018). Enhancing Biodegradability of Textile Wastewater by Ozonation Processes: Optimization with response surface methodology. The Journol of the International Ozone Association, Volume 40, Issue 6, 465-472.
Qiu H, LV L, Pan B, Zhang Q J, Zhang W, Zhang Q X (2009). Critical Review in Adsorption Kinetic Models. Journal of Zhejiang University Science A, 10 (5), 716-724.
EKLER
Şekil Ek 1. Deney 5’in 1. Atık suda, ozon oksidasyonu süresince renk giderimi (30-60-90dk.
sonrası renk giderimi, 120-150-180 dk. ozonlama sonrası renk giderimi, 210-240-270 dk. ozonlama sonrası renk giderimi)
ÖZGEÇMİŞ
Yasemin KAYHAN 1975 yılında İstanbul’da doğdu. İlk ve orta öğrenimlerini İstanbul’un Merter ilçesinde tamamladı. 1992 yılında Şehremini Lisesi Fen Bölümün’den mezun oldu. 1997 yılında Trakya Üniversitesi Çevre Mühendisliği bölümünden bölüm üçüncüsü olarak mezun oldu. 1998 Yılında Özel bir şirkette satın alma uzman yardımcısı olarak İstanbul’ da yaklaşık 1 yıl gibi süre de görev aldı. Bir sene sonra 1999 yılında Çerkezköy’de Setaş Kimya San. A.Ş.’de Çevre Mühendisi olarak işe başladı. Firmada devam eden çalışma sürecinde öncelikli olarak Kalite sonrasında Çevre, İş Sağlığı ve İş Güvenliği Yönetim Sistemlerinde görev alarak, 2013 yılında da Kalite, Çevre, İSG Müdürü olarak Setaş Kimya San A.Ş deki çalışmalarına devam etti. 2014 yılında Namık Kemal Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Çevre Mühendisliği Ana Bilim Dalı’nda Yüksek Lisans öğrenimine başladı. Çalışma hayatı halen Setaş Kimya’da devam etmekte ve Kalite, Çevre İSG Departmanında Müdür olarak görev almaktadır.