Acar NV, 2014. Grupla psikolojik danıĢma ilke ve teknikleri, Ankara, Nobel Yayınevi, s. 187. Açıkgöz R, Yusufoğlu Öġ, 2012. Türkiye‟de yoksulluk olgusu ve toplumsal yansımaları. Ġnsan ve
Toplum Bilimleri AraĢtırmaları Dergisi, 1, 76-117.
Aktan C, 2002. Yoksullukla mücadele stratejileri, Ankara, Hak-iĢ Konfederasyonu Yayını.
AltunıĢık R, CoĢkun R, Bayraktaroğlu S, Yıldırım E, 2012. Sosyal bilimlerde araĢtırma yöntemleri SPSS uygulamalı, Sakarya, Sakarya Yayıncılık.
Ardahan M, 2006. Sosyal destek ve hemĢirelik. Atatürk Üniversitesi HemĢirelik Yüksekokulu Dergisi, 9, 2, 68-75.
Arpacıoğlu Ö, Yıldırım M, 2011. Dünyada ve Türkiye'de yoksulluğun analizi. Niğde Üniversitesi ĠĠBF Dergisi, 4 ,2, 60-76.
Atkaya HÇ, 2014. Yeni depresyon ve/veya dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu tanısı almıĢ eriĢkinlerde psikotrop ilaçların (psikostimülan, antipsikotik, antidepresan ilaçların) periferik lökositlerde erken dna hasarına etkisinin comet analizi kullanılarak incelenmesi. Uzmanlık Tezi, Pamukkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı. Denizli.
ASPB 2017. ASPB 2016 yılı faaliyet raporu. Ankara.
BaĢbakanlık Sosyal AraĢtırmalar Genel Müdürlüğü (BASAGM), 2010. Sosyal yardım algısı ve yoksulluk kültürü, Ankara, Ermat Matbaacılık.
Bauman Z, 2015. Azınlığın zenginliği hepimizin çıkarına mıdır? Ġstanbul, Ayrıntı Yayınevi. Bauman Z, 2018. Kapımızdaki yabancılar, Ġstanbul, Ayrıntı Yayınları, s. 17.
Beck AT, 1972. Depression: Causes and tratment, Pennsylvanid, University of Pensylvania Press, p. 12.
Bogale A, Hagedorn K, Korf B 2005. Determinants of poverty in rural Ethiopia. Quarterly Journal of International Agriculture, 44, 2, 101-20.
Canbulut T, 2017. Yoksulluk ve yoksullukla mücadele alanındaki sosyal politikaların sosyal hizmet uzmanlarınca değerlendirilmesi: Sürdürülebilir yoksulluk. Toplum ve Sosyal Hizmet, 28, 1, 113- 32.
Cüceloğlu D, 2010. Ġnsan ve davranıĢı–Psikolojinin temel kavramları, Ġstanbul, Remzi Kitabevi, s. 318-20.
ÇalıĢkan ġ, 2010. Türkiye‟de gelir eĢitsizliği ve yoksulluk. Sosyal Siyaset Konferansları, 59, 89-132. Çamur-Duyan G, 2010. Yoksulluğun kadınlaĢması: Altındağ örneği. Aile ve Toplum Eğitim Kültür ve
AraĢtırma Dergisi, 6, 21, 19-29.
DaĢlı Y, 2015. Sosyal yardımların sorunlu alanı: Muhtaçlık tespiti. CÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 39, 135-154.
DaĢlı Y, 2015. Yoksulluğun bir nedeni olarak kamusal sosyal yardımlar: Sivas merkez ilçe örneği, Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
Demirtürk RB, BozkuĢ N, Cephe A, AktaĢ B, AfĢar ST, Çıngı H, 2011. Yoksulluk düzeyinin modellenmesi üzerine bir araĢtırma. Sosyoloji AraĢtırmaları Dergisi, 14, 1, 29-67.
Doğan MC, 2003. Gecekondu bölgelerinde iĢsizlik ve yoksulluk problemi, , In: Yoksulluk Sempozyumu, Ed: Bilgili AE, Altan Ġ, Ġstanbul: Deniz Feneri Yayınları, 2, 145-55.
Doğan T, 2008. Psikolojik belirtilerin yordayıcısı olarak sosyal destek ve iyilik hali. Türk Psikolojik DanıĢma ve Rehberlik Dergisi, 3, 30-44.
Dumanlı R, 2002. Türkiye‟de yoksulluk sorunu ve boyutları, In: Yoksullukla Mücadele Stratejileri, Ed: Aktan C.C, Ankara, Hak-ĠĢ Konfederasyonu Yayını, s.26-70.
86
Eamon MK, 2001. The effects of poverty on children‟s socioemotianal development: an ecological systems analysis. National Association of Social Workers, 4, 3, 256-66.
Eker D, Arkar H, Yaldız H, 2001. Çok Boyutlu Algılanan Sosyal Destek Ölçeği„nin gözden geçirilmiĢ formunun faktör yapısı, geçerlik ve güvenirliği. Türk Psikiyatri Dergisi, 12, 1, 17-25.
Erdoğan N, 2002. Yoksulluk halleri, Türkiye‟de kent yoksulluğunun toplumsal görünümleri, Ġstanbul, Demokrasi Kitaplığı Yayınevi.
Fissuh E, Harris M, 2004. Modelling determinants of poverty in Eritrea: A new approach, Australasian Meetings, 364, 1-35.
Fording RC, Berry WD, 2007. The historical impact of welfare programs on poverty: Evidence from the American States. The Policy Studies Journal, 35, 1, 37-59.
Giddens A, 2000. Sosyoloji, Ankara, Ayraç Yayınları.
Gonzalez EN, 2001. Paraguay: Regional determinants of income inequality: Are the country‟s regions unequal? Paraguay, Center for Analysis and Diffusion of the Paraguayan Economy.
Guiga H, Rejeb J, 2012. Poverty, growth and inequality in developing countries. International Journal of Economics and Financial Issues, 2, 4, 470-79.
Gündoğan N, 2008. Türkiye‟de yoksulluk ve yoksullukla mücadele, Ankara, Ankara Sanayi Odası, s.55-56.
Gündüz Y, 2006. Türkiye‟de yoksullukla mücadele üzerine bir inceleme. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 15, 34-55.
GüneĢ M, 2012. Yoksullukla mücadelede sosyal yardımların bir kamu yönetimi politikası olarak sürdürülebilirliği. SÜ ĠĠBF Sosyal ve Ekonomik AraĢtırmalar Dergisi, 24, 149-184.
Gürarslan-BaĢ N, KarataĢ B, 2013. Yoksulluğun 1-4 yaĢ grubu çocuklarda hastalanma sıklığı üzerine etkileri. Anadolu HemĢirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi, 16, 3, 141-47.
Gürses D, 2007. Türkiye‟de yoksulluk ve yoksullukla mücadele politikaları. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 17, 1, 59-74.
Haushofer J, Fehr E, 2014. On the psychology of poverty. The Science of Inequality, 344, 862-67. Hür, SD, Andsoy, II, ġahin A, O Kayhan, M, Sefa E, Zünbül N, Ġnanmaz N, 2014. Karabük
Üniversitesi Sağlık Yüksekokulu Öğrencilerinde Depresif Belirtiler, Journal of Psychiatric Nursing, 5, 2, 72-6.
IĢık O, Pınarcıoğlu M, 2009. NöbetleĢe yoksulluk: Sultanbeyli örneği, Ġstanbul, ĠletiĢim Yayınları. Ġslamoğlu AH, Alnıaçık Ü, 2016. Sosyal bilimlerde araĢtırma yöntemleri. Ġstanbul, Beta Yayınevi, s.
202.
KağıtçıbaĢı Ç, 2010. Günümüzde insan ve insanlar-sosyal psikolojiye giriĢ. Ġstanbul, Evrim Yayınevi, s.248-249.
Kapsos S, 2004. Estimating growth requirements for reducing working poverty: Can the world have working poverty by 2015? ILO, Working Poverty Papers. Karacan Y, Kapucu SS, 2010. Periferik kök hücre naklinde hastalarda görülen anksiyete ve
depresyon, Anadolu HemĢirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi,13, 1, 77-82. Karasar N, 2012. Bilimsel araĢtırma yöntemi. Ankara, Nobel Yayınevi, s.81.
Karatay A, 2010. Türkiye‟de yoksulluk, yoksullukta değiĢmeler ve sosyal hizmetlerin artan önemi. In: Ġnsan hakları ihlali olarak yoksulluk, Ed: Uyan Semerci P, Ġstanbul, Ġstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları, s. 22.
Katun R, 2015. The ımpact of microlevel determinants of poverty in bangladesh: a field survey. International Journal of Research in Management & Business Studies, 2, 2, 9-13.
Kaya F, 2011. Ağrı kent profilinde sosyo-ekonomik boyutlarıyla kentsel yoksulluk. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 15, 2, 219-42.
87
Kesgin B, 2016. Sosyal belediyecilik uygulamalarında sivil toplum ortaklığı. Strategic Public Management Journal (SPMJ), 4, 83-94.
Kılıç R, Çetinkaya ġ, 2012. Türkiye‟de yoksullukla mücadelede sosyal yardım stratejileri ve bir model önerisi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 34, 93-114.
Kılıç R, Oral M, 2017. Sosyal yardımlaĢma ve dayanıĢma vakfı tarafından sunulan hizmetlerde vatandaĢ memnuniyetinin ölçülmesi: Elmalı sosyal yardımlaĢma ve dayanıĢma vakfı. Journal of Current Researches on Social Sciences (JoCReSS), 7, 2, 1-14.
Kırlıoğlu M, 2015. Sosyal ve ekonomik destek alan ailelerde yoksulluk, sağlık ve yaĢam kalitesinin değerlendirilmesi: Konya örneği, Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi, Konya.
Kırlıoğlu M, Özata M. The evaulation of quality of life of families who get social and economic support: Konya sample. International Healthcare Management Conference (IHMC), s. 525-532, 15-17 June 2015, GümüĢhane, Turkey.
Murali V, Oyebode F, 2004. Poverty, social inequality and mental health. Advances in Psychiatric Treatment, 10, 216-224.
Oppenheim C, Harker, L, 1996. Poverty: the facts. Child Poverty Action Group Limited, London. ÖğülmüĢ S, 2011. Sosyal yardım algısı ve yoksulluk kültürü. Aile ve Toplum Dergisi, 12, 83-96. Öner U, GümüĢ AE, 2000. Kurt Lewin ve alan kuramı–Lewin‟in çocuk psikolojisi. Ankara
Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 33, 9-27.
Özata M, Kırlıoğlu M, Kalaycı Kırlıoğlu HĠ, 2016. Sosyal ve ekonomik destek alan ailelerin sağlık durumlarının araĢtırılması. The Journal of Academic Social Science Studies, 47, 173-90.
Özata M, Kırlıoğlu M. Evaulation of socio-demographic features and poverty levels of families who get social and economic support. International Conference On The Changing World And Social Research I, p. 669-678, 25-28 August 2015, Vienna, Austria.
Özata M, Kırlıoğlu M, BaĢer D, 2014. Sağlığın sosyal belirleyicilerinden yoksulluk: Bir literatür değerlendirmesi. In: Yoksulluk ve sosyal hizmet yeni zorluklar ve yaklaĢımlar, Ed: Polat G, Ġçağasıoğlu-Çoban MA, Ġstanbul, Sosyal ÇalıĢma Yayınları, s. 157-186.
Özen M, 2015. Sosyal yardım alan bireylerin depresyon ve umutsuzluk düzeylerinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Üniversitesi, Ankara.
Özen S, 1994. Sağlık ve sosyokültürel yapı değiĢkenleri. Sosyoloji Dergisi, E.Ü Edebiyat Fakültesi Yayınları, 5.
Özmete E, 2013. Yoksulluk ve sosyal yardımlar. Biz Bir Aileyiz Dergisi, 2, 2, 1-5.
Özmete E, Gök FA, 2015. Sürdürülebilir kalkınma için sosyal inovasyon ve sosyal hizmet iliĢkisinin değerlendirilmesi. Toplum ve Sosyal Hizmet Dergisi, 26, 2.
Öztürk H, Nazik Sevindik F, Yaman SÇ, 2006. Öğrencilerde yalnızlık ve sosyal destek ile bunlara etki eden faktörlerin incelenmesi. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 16, 1, 383-394.
Öztürk O, UluĢahin A, 2011. Ruh sağlığı ve bozuklukları I. Ankara, Nobel Tıp Kitabevi, s. 63-64. Pedro ICS, Rocha SMM, Nascimento LC, 2008. Social support and social network in family nursing:
reviewing concepts. Rev Latino-am Enfermagem, 16, 2, 324-327.
Peker A, 2017. Femalepoverty in developmentparadigm. Journal of Current Researches on Business and Economics (JoCReBE), 7, 281-294.
Peterson SJ. Bredow TS, 2013. Mıddle range theorıes applıcatıon to nursıng research. 3rd Edition, Chine: Wolters Kluwer Health Lippincott Williams & Wilkins, 108-121.
Resmi Gazete. 29.05.1986. 3294 sayılı “Sosyal YardımlaĢma ve DayanıĢmayı TeĢvik Kanunu”.s. 1.http://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.3294.pdf (EriĢim Tarihi: 10.02.2018).
Ribas RP ve Machado AF, 2007. Distinguishing chronic poverty from transient poverty in Brazil: developing a model for pseudo-panel data, UNDP, International Poverty Centre.
Rodgers D, 2009. The chronic poverty Report 2008–2009–escaping overty traps. The European Journal of Development Research, 21, 2, 159.
88
Sen A, 2004. Özgürlükle Kalkınma. Ġstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Sezgin H, Hocaoğlu Ç, 2014. Ġnfertilitenin psikiyatrik yönü: Psikiyatride güncel yaklaĢımlar, 6, 2, 165-184.
Steger M, 2004. KüreselleĢme, Ankara, Dost Kitabevi Yayınları, s.35.
ġahin NH, Durak A, 1994. Kısa Semptom Envanteri: Türk gençleri için uyarlanması. Türk Psikoloji Dergisi, 9, 31, 44-56.
ġahin, NH, Batıgün AD, ve UğurtaĢ S, 2002. Kısa Semptom Envanteri (KSE): Ergenler için kullanımının geçerlik, güvenilirlik ve faktör yapısı. Türk Psikiyatri Dergisi, 13, 2, 125-135. ġantaĢ F, 2017. Yoksulluk olgusu ve Türkiye‟de yoksulluk ve hane refahının DHS Wealth Indeks ile
değerlendirilmesi. C.Ü. Ġktisadi ve Ġdari Bilimler Dergisi, 18, 2.
ġener Ü, 2010. Yoksullukla mücadelede sosyal güvenlik, sosyal yardım mekanizmaları ve iĢ gücü politikaları. Türkiye Ekonomi Politikaları AraĢtırma Vakfı(TEPAV)-politika notu.
Tarhan N, Nurmedov S, 2011. Bağımlılık, sanal veya gerçek bağımlılıkla baĢa çıkma. Ġstanbul, TimaĢ Yayınları.
TaĢçı F, 2017. Türkiye‟de sosyal politika ve dönüĢüm-zihniyet, aktörler ve uygulamalar. Siyaset, Ekonomi ve Toplum AraĢtırmaları Vakfı (SETA)-Rapor.
TaĢğın Nġ, 2017. Yoksulluk, insan hakları ve sosyal hizmetler. Ankara, Nika Yayınevi.
Terzi ġ, 2016. Üniversite öğrencilerinin psikolojik dayanıklılıkları ve algıladıkları sosyal destek arasındaki iliĢki. Türk Psikolojik DanıĢma ve Rehberlik Dergisi, 3, 6.
Tezel A, Gözüm S, 2005. Postpartum dönemde kadınlarda görülebilen depresif belirtiler ve hemĢirelik bakımı. Hacettepe HemĢirelik Yüksekokulu Dergisi, 12, 62–8.
Turgut M, 2017. Sosyal yardım alan ailelerin yaĢam doyumu: Üsküdar örneği. Yüksek Lisans Tezi, Üsküdar Üniversitesi, Ġstanbul.
TÜĠK, 2008. Yoksulluk çalıĢmaları. https://eaf.ku.edu.tr (EriĢim Tarihi: 20.12.2018).
TÜĠK, 2015. Ġstatistiklerle kadın. http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=21519 (EriĢim Tarihi: 20.04.2019).
TÜĠK, 2015. Zaman kullanım araĢtırması. http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=18627
(EriĢim Tarihi: 20.04.2019).
TÜĠK, 2017. 25.09.2017 tarih ve 24579 sayılı “Gelir ve yaĢam koĢulları araĢtırması- dönemi:2016”.www.tuik.gov.tr/PdfGetir.do?id=24580 (EriĢim Tarihi: 23.03.2018).
TÜĠK, 2018. 18.09.2018 tarih ve 27823 sayılı “Gelir ve yaĢam koĢulları araĢtırması-dönemi:2017”. http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=27824 (EriĢim Tarihi: 20.12.2018).
TÜĠK, 2018. Ġstatistiklerle kadın. http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=27594 (EriĢim Tarihi: 20.04.2019).
Türk-ĠĢ, 2019. ġubat 2019 açlık ve yoksulluk sınırı. http://www.turkis.org.tr/SUBAT-2019-ACLIK- ve-YOKSULLUK-SINIRI-d188748 (EriĢim tarihi: 10.03.2019).
TürkleĢ S, Yılmaz M, Özcan A, Öncü E, KarataĢ B, 2013. Kadınlarda ruh sağlığını ve aile iĢlevlerini etkileyen etmenler. Anadolu HemĢirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi, 16, 3, 154-62.
Türkoğlu Ġ, 2013. Sosyal devlet bağlamında Türkiye‟de sosyal yardım ve sosyal güvenlik. Akademik Ġncelemeler Dergisi, 8, 3, 300-1.
UNDP 2018. Ġnsani geliĢme endeksleri ve göstergeleri: 2018 istatistiksel güncellemesi
http://www.tr.undp.org/content/turkey/tr/home/library/human_development/_nsani-geli_me- endeksleri-ve-goestergeleri--2018-statistiksel-gue.html. EriĢim Tarihi: 17.04.2019.
UNDP 2018. Küresel çok boyutlu yoksulluk endeksi sonuçları.
http://www.tr.undp.org/content/turkey/tr/home/library/human_development/2018-kueresel-cok- boyutlu-yoksulluk-endeksi--cbye--sonuclar.html. EriĢim Tarihi: 15.04.2019.
89
Ünlütürk-UlutaĢ Ç, 2009. Yoksulluğun kadınlaĢması ve görünmeyen emek. ÇalıĢma ve Toplum Dergisi, 2, 25-40.
Yıldırım A, Hacıhasanoğlu R, Karakurt P, 2011. Postpartum depresyon ile sosyal destek arasındaki iliĢki ve etkileyen faktörler. Uluslararası Ġnsan Bilimleri Dergisi, 8, 1, 31-46.
Yıldırım Ġ, 1997. Algılanan sosyal destek ölçeğinin geliĢtirilmesi, güvenirliği ve geçerliliği. HÜ Eğitim Fakültesi Dergisi, 13, 81-87.
Yiğit G, 2011. Sosyal yardımlaĢma ve dayanıĢma vakıfları. Yüksek Lisans Tezi, Maltepe Üniversitesi, Ġstanbul.
Yiğitalp G, 2012. Çevresel asbeste maruz kalan eriĢkin bireylerde kaygı ve umutsuzluk düzeyleri. Doktora Tezi, Dicle Üniversitesi, Diyarbakır.
90