• Sonuç bulunamadı

Açıkgöz, Ü. K. (2004). Aktif Öğrenme. Eğitim Dünyası Yayınları, İzmir

Adams, M. H. Whitlow, J. F., Stover, L. M. and Johnson, K. W. (1999). A Longitudinal Evaluation of Baccalaureate Students’ Critical Thinking Abilities. Journal of Nursing Education, 38, 3, 139-141.

Akdeniz,A.R.,Yiğit, N. ve Kurt, S. (2002). Yeni Fen Bilgisi Öğretim Programları İle İlgili Öğretmenlerin Düşünceleri. V.Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi, 22-25 Eylül, ODTÜ, Ankara.

Akınoğlu, O. (2001). Eleştirel Düşünme Becerilerini Temel Alan Fen Bilgisi Öğretiminin Öğrenme Ürünlerine Etkisi. Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.

Başar, H. (1998). Düşünce Geliştirmeye Yönelik Öğretim, Milli Eğitim Dergisi, Sayı, 140, s.2-4, Ankara.

Bayrak, B. (2003). İlköğretim Okullarında Görev Yapan Fen Bilgisi Öğretmenlerinin Milli Eğitim Bakanlığı İkinci Kademe Fen Bilgisi Öğretim Programına İlişkin Görüşleri, Yüksek Lisans Tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi, İstanbul.

Beyer, B. K. (1988). DeveIoping a Scope and Sequence for Thinking Skills İnstruction.Educational Leadership, 7,26-30.

Bingham, A. (1998). Çocuklarda Problem Çözme Yeteneklerinin Geliştirilmesi. (Çev. A. Ferhan Oğuzhan), Milli Eğitim Basımevi, İstanbul.

Bozyılmaz, B. (2005). 4. ve 5. Sınıf Fen ve Teknoloji Dersi Öğretim Programının Okur-Yazarlığı Açısından Analizi, Yüksek Lisans Tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Bolu.

Büyükkaragöz, S. ve Çivi, C. (1997). Genel Öğretim Metodları. Öz Eğitim Yayınları, İstanbul.

Cüceloğlu, D. (1993) İyi Düşün Doğru Karar Ver, Sistem Yayıncılık, İstanbul.

Demirci, B. (1993). Çağdaş Fen Bilimleri Eğitimi ve Eğitimcileri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9: 155-160.

Demirel, Ö. (1998). Kuramdan Uygulamaya Eğitimde Program Geliştirme. Kardeş Kitabevi, Ankara.

Demirel, Ö. (1999). Planlamadan Değerlendirmeye Öğretme Sanatı. Pegem A Yayıncılık, Ankara.

Doğru, M. (2000). Fen Bilgisi Öğretiminde Kullanılan Yöntemlerde Karşılaşılan Sorunlar, Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.

Duman, B. (2004). Öğrenme-Öğretme Kuramları ve Süreç Temelli Öğretim, Anı Yayıncılık, Ankara.

EARGED. (2005). Milli Eğitim Bakanlığı Eğitimi Araştırma ve Geliştirme Başkanlığı, OECD PISA-2003 Araştırmasının Türkiye İle İlgili Sonuçları, PISA 2003 Projesi, Ulusal Nihai Rapor,

Ennis, R. (1985). Goals for critical thinking curriculum. A. Costa (Ed.), Developing Minds (s 54-57). Alexandria, VA: Association for Supervision and Curriculum Development.

Erden, M. (1993). Eğitimde Program Değerlendirme. Pegem-A Yayınları, Ankara.

Erdoğan, M. (2005). Yeni Geliştirilen Beşinci Sınıf Fen ve Teknoloji Dersi Müfredatı: Pilot Uygulama Yansımaları. Eğitimde Yansımalar: VIII Yeni ilköğretim Programlarını Değerlendirme Sempozyumu, 14-16 Kasım, Erciyes Üniversitesi Sabancı Kültür Sitesi, Kayseri.

Ergün, M. (1996). Eğitim Felsefesi. Ocak Yayınları, Ankara.

Ertürk, S. (1977). Eğitimde Program Geliştirme. Meteksan, Ankara.

Evancho, R. S. (2000). Critical Thinking Skills and Dispositions of the Undergraduate Baccalaureate Nursing Student, Master's Thesis, Southern Connecticut State University, Connecticut.

Gençtürk, H.A. ve Türkmen, L.(2006). İlköğretim 4. Sınıf Fen Bilgisi Dersinde Sorgulama Yöntemi Ve Uygulama Örneği, Ulusal Sınıf Öğretmenliği Kongresi, Gazi Üniversitesi gazi eğitim fakültesi ilköğretim bölümü sınıf öğretmenliği ana bilim dalı bildiri kitabı, 1. cilt, s:375-381, Kök Yayıncılık, Ankara.

Güçlü, N.(2003). Lise Müdürlerinin Problem Çözme Becerileri. Milli Eğitim Dergisi, sayı:160, MEB Yayınlar Dairesi Başkanlığı, Ankara.

Güven, K. (2003). Eğitimde Nitelik Geliştirmenin Ekonomik Boyutu. Sünbül A. M. (Ed.). Eğitime Yeni Bakışlar 2, Mikro Yayınları, Ankara:389-395.

Heppner, P. P. and Krauskopf, C. J. (1987). The Integration of Personal Problem Solving Processes Within Counseling. The Counseling Psychologist, 15, 371-447.

Ip, W., Lee, D. I., Lee, J. C., Wootton, Y. and A. (2000). Disposition Toward Critical Thinking. A study of Chinese Undergraduate Nursing Students. Journal of Advenced Nursing, 32, 84-90.

İpşiroğlu, Z.(1997) Düşünmeyi Öğrenme ve Öğretme, Alfa Yayınları, Ankara.

Kalaycı, N. (2001). Sosyal Bilgilerde Problem Çözme ve Uygulamalar. Gazi Kitabevi Tic. Ltd. Şti., Ankara.

Kaptan, F. (2005). Fen ve Teknoloji Dersi Öğretim Programı ile İlgili Değerlendirme. Eğitimde Yansımalar. VIII. Yeni İlköğretim Programlarını Değerlendirme Sempozyumu, 14-16 Kasım, Erciyes Üniversitesi Sabancı Kültür Sitesi, Kayseri.

Kaptan, F., Aslan, F. ve Atmaca, S. (2002). Problem Çözme Yönteminin Kalıcılığa ve Öğrencilerin Erişi Düzeyine Etkisine Yönelik Deneysel Bir Çalışma. V. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi, 16-18 Eylül, Ankara.

Kaptan, F. ve Kuşakçı, F. (2002). Fen Öğretiminde Beyin Fırtınası Tekniğinin Öğrenci Yaratıcılığına Etkisi.V. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi Bildiriler Kitabı (s. 197-202). ODTÜ: Ankara.

Karip, E.(2006). Yurttaşlık Eğitimi ve Avrupa Birliği Boyutu. Atatürk Döneminden Günümüze Cumhuriyetin Eğitim Felsefesi ve Uygulamaları Sempozyumu Bildirileri, 16-17 Mart, Ankara.

Kaya, H. (1997). Üniversite Öğrencilerinde Eleştirel Akıl Yürütme Gücü. Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi, İstanbul.

Kazancı, O. (1989). Eğitimde Eleştirici Düşünme ve Öğretimi, Kazancı Hukuk Yayınları, Ankara.

Kneeland, S. (2001). Problem Çözme. Çev. Nurdan Kalaycı. Gazi Kitabevi, Ankara.

Korkmaz, H. (2004). Fen ve Teknoloji Eğitiminde Alternatif Değerlendirme Yaklaşımları, Yeryüzü Yayınevi, Ankara.

Köken, N. (2004). Düşünme ve Eğitim. Eğitime İlişkin Çeşitlemeler -1, (Ed.:Gürsel, M.), Eğitim Kitabevi Yayınları, Konya

Köseoğlu, F. (2004). İlköğretim Programlarında Yeni Yaklaşımlar Fen ve Teknoloji (4-5. Sınıf), Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim Dergisi, Ağustos-Eylül, Sayı:54-55, Ankara.

Köseoğlu, F. (2006). Fen, Teknoloji ve Matematik Müfredat Reformlarında Küreselleşmenin Etkileri: Paradigma Değişimleri. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Kongresi, Gazi Üniversitesi, Gazi Eğitim Fakültesi İlköğretim Bölümü, Sınıf Öğretmenliği Ana Bilim Dalı, Bildiri Kitabı, 2. Cilt, s:207-213, Ankara.

MEB. (2003a). Program Konseyi Çalışmaları;

(http://ttkb.meb.gov.tr/programlar/program_giris/calismalar_4.htm, 16.05.2003, Bkz. EK-1) (erişim tarihi: 17.04.2007).

MEB. (2003b). İlköğretim Fen Bilgisi Dersi Öğretim Programının

Geliştirilmesine Yönelik Görüş: ve Öneriler; (http://ttkb.meb.gov.tr/programlar/program_giris/calismalar_4.htm; 16/17.06.2003,

MEB. (2005). Fen ve Teknoloji Dersi (4. ve 5. Sınıflar) Öğretim Programı. Ankara.

MEB. (2006). İlköğretim Fen ve Teknoloji Dersi (6., 7, ve 8. Sınıflar) Öğretim Programı ve Kılavuzu, Ankara.

MEB. (2007). İlköğretim Düşünme Eğitimi Programı, Ankara.

Morgan, C. T. (1999). Psikolojiye Giriş. (Çev. H.Arıcı ve Ark.), Meteksan, Ankara.

Oğuzkan, F. (1974). Eğitim Terimleri Sözlüğü. Türk Dil Kurumu Yayınları, Ankara.

Ortakuz, Y. (2006). Araştırmaya Dayalı Öğrenmenin Öğrencilerin Fen- Teknoloji-Toplum-Çevre İlişkisini Kurmasına Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul.

Özden, Y. (2003). Öğrenmeye Farklı Bir Bakış: Yapılandırmacılık, Öğrenme ve Öğretme. Pegem-A Yayıncılık, Ankara.

Presseisen, B. Z. (1985). Thinking Skills; Means and Models. in Arthur L. Costa (Ed.), Developing Minds: A Resource Book for Teaching Thinking. Alexsandria, VA: Assoceation for Supervision and Curriculum Development.

Saygılı, H. (2000). Problem Çözme Becerisi ile Sosyal ve Kişisel Uyum Arasındaki İlişkinin İncelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.

Selvi, K. (2000). Sınıf Öğretmenleri ve Fen Bilgisi Öğretmenlerinin Fen Öğretimiyle İlgili Gelecek Kavramına Sahip Olma Durumları, Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(1). s.59-65.

Sencer, M. (1981). Yöntembilim Terimleri Sözlüğü. Türk Dil Kurumu Yayınları, Ankara.

Sönmez, V. (1993). Program Geliştirmede Öğretmen El Kitabı. Anı Yayıncılık, Ankara.

Sünbül, A. M. (2004a). Öğretimde Planlama ve Değerlendirme Dersinde, Öğrenme Stillerine Dayalı Öğretim Uygulamasının Öğrenci Erişilerine ve Öğrenilenlerin Kalıcılığına Etkisi. Selçuk Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Konya.

Sünbül, A. M. (2004b). Öğretim Sürecinin Planlayıcısı ve Uygulayıcısı Olarak Öğretmen, Eğitime İlişkin Çeşitlemeler -1, (Ed.: Gürsel, M.),s.: 152-162 Eğitim Kitabevi, Konya

Sünbül, A. M. (2007). Öğretim İlke ve Yöntemleri, Çizgi Kitabevi, Konya

Şahin, İ, Turan, H. ve Apak, Ö. (2005). Yeni İlköğretim Birinci Kademe Fen ve Teknoloji Programının Stake'in Uygunluk Modeliyle Değerlendirilmesi. XIV. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi, 28–30 Eylül 2005, Denizli.

Şimşek, H. (1995). Positivism Ötesi Paradigmatik Dönüşüm ve Eğitim Yönetiminde Kuram ve Uygulamada Yeni Yaklaşımlar. II. Eğitim Bilimleri Kongresi, Eylül 1995, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.

Tatar, N. (2006). İlköğretim Fen Eğitiminde Araştırmaya Dayalı Öğrenme Yaklaşımının Bilimsel Süreç Becerilerine. Doktora tezi, Akademik Başarıya ve Tutuma Etkisi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Tezci, E. ve Gürol, A. (2003). Oluşturmacı Öğretim Tasarımı ve Yaratıcılık. The Turkish Online Journal of Educational Technology - TOJET January 2003, Vol. 2, Issue 1, Article 8, ISSN: 1303-6521.

Topsakal, S. (1999). Fen Öğretimi, Alfa Basım Dağıtım, İstanbul.

Türkeli, Y. (2002).İlköğretim Fen Eğitiminde Disiplinler Arası Yaklaşım/Zekâ ve Mesleklerle İlişkisi. V. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi.22-25, Eylül, ODTÜ, Ankara.

TTKB. (a). Programların Geliştirilmesini Gerekli Kılan Nedenler; (http://ttkb.meb.gov.tr/programlar/prog_giris/prog_giris_1.html (erişim tarihi:17.02.2006).

TTKB. (b). Programların Yaklaşımları;

(http://ttkb.meb.gov.tr/programlar/program_giris/yaklasim_2.htm) (erişim tarihi: 17.02.2006).

TTKB. (c). Ortak Temel Beceriler;

(http://ttkb.meb.gov.tr/programlar/program_giris/yaklasim_2.htm#6) (erişim tarihi: 17.02.2006).

Uluğbay, H.(1997). TBMM 1998 Yılı Bütçe Raporu, Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları, Ankara.

Ünal, S., Çoştu, B. ve Karataş, Ö. F. (2004). Türkiye’de Fen Bilimleri Eğitimi Alanındaki Program Geliştirme Çalışmalarına Genel Bir Bakış, Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24 (2). s.183 -202, Ankara.

Varış, F. (1997). Eğitimde Program Geliştirme Teoriler-Teknikler. Alkım Yayınları, Ankara.

Wallace, R. S. (1997). Structual Equation Model of the Relationships among Inquiry-Based Instruction, Attitudes Toward Science, Achievement in Science and Gender. Northon Illinois University, USA.

Yıldırım, A., Şimşek, H. (2005). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri, Genişletilmiş 5. Baskı, Seçkin yayınları, Ankara.

Yurdakul, B. (2004). Eğitimde Davranışçılıktan Yapılandırmacılığa Geçiş İçin Bilgi, Gerçeklik ve Öğrenme Olgularının Yeniden Anlamlandırılması, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4 (8),109 -120, Bolu

Benzer Belgeler