AKÇIN, H., 1998, GPS Ölçülerinden Pratik Yüksekliklerin Elde Edilmesi Üzerine Bir Araştırma, Doktora Tezi,İstanbul.
AGROTIS, L. G., 1984, Determination of Satellite Orbits and The Global Positioning System. Ph.D. Thesis , Nottingham University.
ARSLAN, N., 1997, GPS ve Atmosferik Modeller, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
AYDIN, Ö., 1984, Ölçme Bilgisi –1, Ders Kitabı, Kurtiş Matbaası, İstanbul.
BISNATH, S.B., LANGLEY, R.B., 2001, KIS 2001, 5-8 June 2001, Banff, Alberta.
BÖHYY, 1992, Büyük Ölçekli Haritaların Yapım Yönetmeliği, Harita ve Kadastro Mühendisleri Odası İstanbul Şubesi, İstanbul.
CEYLAN, A., 1993, Presizyonlu Nivelman Yerine Trigonometrik Nivelman Yönteminin Kullanılabilirliği Üzerine Bir Çalışma, Doktora Tezi, Selçuk Ün., Konya.
CROCETTO, N., GATTI, M., MARCHESINI, M., NEGRONI, F., RUSSO, P., 2000, RTK Survey Using Combined GPS+GLONASS L1/L2 Carrier Phases.
CURRY, S., GRIFFIOEN, P., 1993, Real-Time Kinematic GPS For Surveying: Centimeters In Seconds, Proceedings of the ACSM-ASPRS Annual Convention, Vol. 1, 109 p.
ÇORUMLUOĞLU, Ö., 2000, Yüksek Presizyonlu GPS Teknikleri, Lisansüstü Ders Notları, Selçuk Üniversitesi, Konya (Basılmamış).
ÇORUMLUOĞLU, Ö., 1998, GPS Aerotriangulation In Observation Space, Ph. D. Thesis, University of Newcastle Upon Tyne, England, 233 pp.
ÇORUMLUOĞLU, Ö., CEYLAN, A., KALAYCI, İ., 2003, GPS Serbest İstasyon Tekniği (GPSSİT) İle Kutupsal Detay Alım Yöntemi, Harita ve Kadastro Mühendisliği Dergisi, sayı 88.
DANA, P. H.,2001, www.colorado.edu/geograpy/gcraft/notes/gps/gif/orbit.gif
ERKAYA, H., 1991, Serbest İstasyon Hesabı, Harita ve Kadastro Mühendisliği Dergisi, sayı 69.
ERSOY, N., 1998, GPS Yöntemi ile Halihazır Harita Üretimi, Harita ve Kadastro Mühendisliği Dergisi, sayı 85.
FREI, E., BEUTLER, G., 1990, Rapid Static Positioning Based On The Fast Ambiguity Resolution Approach “FARA” :Theory And First Results, Manuscripta Geodetica, Vol.:15, p:325-356.
GÖKALP, E., 1999, Gerçek Zamanlı Kinematik GPS Konumlarının Statik GPS İle Test Edilmesi, Harita Dergisi, sayı 122.
GÖKALP, E., GÜNGÖR, O., 2001, RTK (Real Time Kinematik) GPS’in İmar Uygulamalarında Kullanılması, Harita ve Kadastro Mühendisliği Dergisi, sayı 87, s: 38-47.
HESPER, E.T., 1991, Investigations On the Use of GPS for Geodetic And Orbit Determination Applications, Report LR-649, Delft University.
http:// www.laseratlanta.com
http:// www.geoplace.com/ge/2000/0300/0300gfc.asp
http://www.spaceandtech.com/spacedata/constellations/navstar-gps- block3_conspecs.shtml
İ.B.Ö.T.Ş, 2002, İller Bankası Genel Müdürlüğü Harita Dairesi Başkanlığı, Özel Teknik Şartnamesi, 2002.
İNAL, C., AZKIN, D., 2002, Parsel Ölçümünde GPS’in Kullanılabilirliği, Mülkiyet Dergisi, Eylül, Sayı:46.
İNAL, C., ERDİ, A., YILDIZ, F., 1996, Topografya (Ölçme Bilgisi), Ders Kitabı, Atlas Kitapevi, Konya.
KAHVECİ, M., YILDIZ, F., 2001, Global Konum Belirleme Sistemi, Nobel Yayıncılık, Ankara.
KOÇ, İ., 1995, Ölçme Bilgisinde Bazı Konular ve Sayısal Uygulamalar, Ders Kitabı, Yıldız Teknik Üniversitesi, İstanbul.
LEICA System 300, Kullanım kılavuzu.
LEICK, A., 1990, GPS Satellite Surveying, Jhon Willey and Sons, New York.
LEWANDOWSKI, W., AZOUBIB J.,1998, GPS+GLONASS: Toward Subnanosecond Time Transfer, GPS World, November 1998.
MEKİK, Ç.,2003, Uydusallar (Pseudolitler), Harita ve Kadastro Mühendisliği Dergisi, sayı 88.
REMONDI, B.W., 1984, Using The GPS Phase Observable For Relative Geodesy Ph.D. Thesis, University Of Texas, Austin.
RIZOS, C., 1999, Dur-git Surveying Techniques, Satellite Navigation and Positioning Group (SNAP), University of New South Wales (UNSW).
SCHWARZ, J., SCHUBERRINGG, M., 1992, Static, Rapid Static, Reoccupation, Stop and Go And Kinematic Measurements, Wild GPS.
SPILKER, J.J., 1978, GPS Signal Structure and Performance Characteristics, The Institute of Navigation, Volume I, Washington D.C, pp:29-54.
SUMPTER, C.W., ASHER, G.W, 1994, Real-Time Kinematic GPS For Cadastral Survey, USDA Forest Service, Wyoming.
TOMBAKLAR, Ö., CEYLAN, A., 2003, Topografya Ders Notları, Selçuk Üniversitesi Mühendislik Mimarlık Fakültesi, Konya.
TOPCON GTS-701, Kullanım kılavuzu.
WYLDE G. P., FEATHERSTONE, W.E., 1995, An Evaluation of Some Stop and Go Kinematic GPS Survey Options, Australian Surveyor, No:3, Vol:40, p: 205-212.
WELLS, D., 1986, Guide To GPS Positioning, Canadian GPS Associates.
WELLENHOF, B.H.,1985, From Measurement To Results, GPS in Practice, International Federiction of Surveys, FIG.
WELLENHOF, B.H., LICHTENEGGER, H., COLLINS, J., 1992, Global Positioning System, Theory and Practice; Springer-Verlag Wien, New York.
WILGALLIS, S., SEEBER, G., KRUEGER, C.P., ROMAO, V.M.C, 2002, A Real- Time GPS Reference Network for Refice, Brazil Enabling Precise and Reliable Cadastral Surveys, FIG XXII International Congress, Washington, D.C. U.S.A. April 19-26 2002.
YANG, C.S., KIM, S.S., 1998, The Expected Roles And Problems Of Gps For Coordınated Cadastral Surveyıng, FIG XXI FIG Congress, Brighton.
YERCİ, M., 1980, Matematiksel İstatistik, Ders Notları, K.D.M.M.A. Yayın evi, Konya.
EK-I Uygulamada Kullanılan Testler
I.1. İki Ayrı Amprik Standart Sapmanın Karşılaştırılması (F- Testi)
F-testinin amacı, standart sapmaları m1 ve m2 olan iki ayrı ölçü grubunun aynı doğrulukta olup olmadığını saptamaktır.
2 1 2 1) m ( E 2 2 2 2) m ( E Sıfır hipotezi; 2 1 2 A 2 1 1 A 2 1 0 H H H
Ölçülere ve amprik standart sapmalara bakılarak ölçülerin aynı doğrulukta olup olmadığına karar verilemez. Bunun için F-testinden yararlanılır (Yerci, 1980).
Test büyüklüğü : 2 2 2 1 m m
F dir. (Burada m1>m2 olmalıdır.)
Sıfır hipotezinin geçerli sayılabilmesi için F-test büyüklüğünün tablo değerinden (Ff1,f2,1) küçük olması gerekir. Sıfır hipotezi geçerli ise birinci ölçünün doğruluğu ile ikinci ölçünün doğruluğu eşittir. Sıfır hipotezi red edilirse iki ölçü aynı doğrulukta değildir denir (Ceylan, 1993).
H0 : Sıfır hipotezi
HA1 : 1.Alternatif hipotez
Ek 2: Yönetmelik ve teknik şartnameler
Büyük Ölçekli Haritaların Yapım Yönetmeliği
Madde 55 : Ara nirengiler projeksiyon düzleminde koordinatlara göre dengelenir. Dengelenecek ara nirengilerden arazi durumunun elverişli olmaması nedeniyle çıkış doğrultuları ufka dağılmamış olanların ikisi veya üçü birden aynı zamanda dengelenebilir.
Nokta konum hatası 5cm’den büyük olamaz.
Madde 58 : Alım için sıklaştırma noktaları, gruplar halinde veya tümden de dengelenebilir.
Bu dengeleme sonucunda hesaplanan noktaların konum hatası 5cm’yi geçemez.
Madde 289 : Detay noktalarının konum kontrolü aşağıdaki şekilde yapılır: a) Elektronik uzunluk ölçerli alet bir nirengi veya poligon noktasına
kurularak başka bir nirengi veya poligon noktasına bakıldıktan sonra, görülebilen 200 m’den yakın detay noktalarının açı ve uzunlukları ölçülür.
b) Ölçülen noktaların hesaplanan koordinatları ile önceki koordinatları arasındaki farklar (dyi , dxi ) bulunur.
c) Bu farklar 15 cm’yi geçemez. Ayrıca, her poligon noktasından ölçülen noktalar için ds dy2 dx2 ’ler ortalaması ±10 cm’den fazla olamaz (B.Ö.H.Y.Y).
2002 yılına ait İller Bankası Genel Müdürlüğü Harita Dairesi Başkanlığı, Özel Teknik Şartnamesi
Madde 61 : Detay noktalarının, izdüşüm koordinatları ile belirlenen yatay konum doğruluğu
2xy2
1/2:7cmve Helmert ortometrik yükseklik doğruluğuH:7cmolarak elde edilecek biçimde; elektronik takeometri, prizmatik alım ile nivelman, GPS ile detay ölçmeleri veya benzer doğruluğu sağlayan teknikler ve yöntemler kullanılabilir. Elektronik takeometride gözlem uzaklığı 500 metreyi geçemez. Yerleşik alanlarda, bir binada en az iki yükseklik noktası olacak şekilde yükseklik nokta yoğunluğu azaltılabilir.
Madde 62 : GPS ile kinematik konum belirleme teknikleri kullanıldığında, gerçek zamanlı veya sonradan değerlendirmek üzere detay noktaları ölçülebilir. Kinematik GPS yöntemlerinde Madde 61’de belirtilen konum doğruluğunu sağlayacak uzaklıkta bulunan sabit GPS istasyonlarından veya bölgeye en yakın C derecede veya poligon noktaları üzerine ölçme süresince kullanılmak üzere kurulmuş GPS referans istasyonlarından yararlanılabilir. Detay alımında kullanılan gezici alıcı ile konumu belirlenen noktalar, çoklu yansıma etkisi en az noktalar olmalıdır. Bina köşesi, ağaç gövdesi, telefon, elektrik direkleri vb. GPS ile doğrudan alımı yapılmamalıdır. Bu yöntemle ölçme yapıldığında aşağıdaki kurallara uyulur;
Uydu sayısı en az 5, veri toplama aralığı 5 saniye veya daha az, uydu yükseklik açısı en az 10o , referans noktasına uzaklık en fazla 5 km ve kayıt süresi en az 3 epok olmalıdır (İ.B.Ö.T.Ş).