Karakoç Köyü

Adıyaman İli Merkez İlçesi Bağpınar Bucağı Hacıhalil Köyü’ne bağlı Karakoç Mezrası’nın ana köyden ayrılarak Karakoç ismiyle bağımsız bir köy olması talebiyle ilgili olarak Valilik Makamı’nca görevlendirilen komisyon tarafından 27 Nisan 1993 tarihinde hazırlanan rapor Valilik Makamı’na sunularak İl İdare Kurulu’nca incelemiştir.

Gerekçe

3.5.2.1. Coğrafi Durum

Ayrılma isteğinde bulunan Karakoç Mezrası ana köyün batısında ve Urfa M 40- d2 paftasının dikey 30-31, yatay 67-69 koordinatları arasında kalan 68. koordinatın tam üzerinde ve Kavak Pınarı’nın kuzeybatı bitişiğinde kurulmuştur. Ana köy ile Karakoç Mezrası arasında Karakoç Deresi, Kıvırcık Deresi ve Mergizer Deresi mevcuttur. Atatürk Barajı’nın Çakal Çayı kolu ile birleşen bu dereler baraj göl suları ile dolmakta, ana köy ile ulaşım imkansız kılınmaktadır. Bu iç derenin genişliğinin fazla olması nedeniyle köprü kurulması da mümkün değildir. Arada baraj gölü engeli oluşmuştur. Bu engel, ana köy ile ayrılmak isteyen mezra mesafesini 24 km.ye çıkarmaktadır.

3.5.2.2. Ekonomik Durum ve Pazar İlişkileri

Ayrılma isteğinde bulunan Karakoç Mezrası’nın ayrılması halinde ekonomik durumunda herhangi bir değişikliğin olmayacağına kanaatine varılmıştır.

Mezranın ana geçim kaynağı tütün ve tahıl ürünleri olarak buğday, mercimek, nohut ve arpadır. Ürünlerini Adıyaman il merkezinde pazarlamaktadırlar.

3.5.2.3. Nüfus Durumu

Ayrılma isteğinde bulunan Karakoç Mezrası’nın nüfusu ana köy ile birlikte değerlendirilmiştir. Buna göre ana köy olan Hacıhalil Köyü’nün 1980 Genel Nüfus Sayımı’nda 1270, 1985 Genel Nüfus Sayımı’nda 1386, 1990 Genel Nüfus Sayımı’nda ise 1486 nüfusunun olduğu tespit edilmiştir. Ancak 1990 Genel Nüfus Sayımı’nda Karakoç Mezrası’nın nüfusu bağımsız olarak tespit edilmiş olup buna göre 333 nüfusu olduğu belirlenmiştir.

Komisyon tarafından 30 Mart 1993 tarihinde mezra mahallinde yapılan tespitte ise mezranın 427 nüfusu bulunmaktadır. Buna göre, Karakoç Mezrası’nın ana köyden ayrılması halinde 1486-427=1059 nüfus ana köye kalacaktır.

3.5.2.4. Kamu Hizmetlerinden Doğan İlişkiler

Ayrılma isteğinde bulunan Karakoç Mezrası’nda kamu hizmeti olarak elektrik, stabilize yol, tek derslikli ve 3 öğretmen kadrolu ilkokul mevcuttur. Köy halkının ekonomik durumu çevre köylere nazaran daha yüksektir. Kaliteli tütün üretimi mevcuttur. Baraj altında kalan arazilerin istimlak bedellerinin DSİ tarafından köylüye ödenmesi hususu mezra halkının ekonomik durumunu iyileştirmiş ve bundan dolayı mezra halkı Adıyaman merkezinde ticaretle uğraşıp, akşam mezralarına dönmektedirler.

Mezranın kuruluş tarihi çok eski olup, bu tarih tespit edilememiştir. Mezra ile ana köy arasında Atatürk Barajı göl alanının oluşması bu birimler halkının arasındaki sosyal ilişkileri kesmiş durumdadır.

3.5.2.5. Sınır İlişkileri

Ayrılma isteğinde bulunan Karakoç Mezrası’nın ayrılma halinde 3 tarafı baraj gölü çevrili olacak, diğer tarafı da Paşamezrası Köyü sınırı ile çevrili kalacak, mevcut sınırın değişmesi için herhangi bir nedenin olmayacağı gözlenmiştir.

3.5.2.6. Orta Malların Durumu

Ayrılma isteğinde bulunan Karakoç Mezrası halkı ile ana köy ve diğer mezra halkının ortaklaşa kullandıkları herhangi bir ortak malı bulunmamaktadır. Ayrılma isteği hazine arazisi ve devlet ormanından tek taraflı faydalanmayı amaçlamamaktadır. Çünkü, yörede devlet ormanı niteliğinde bir orman mevcut değildir.

Adıyaman İli Merkez İlçesi Bağpınar Bucağı Hacıhalil Köyü’ne bağlı Karakoç Mezrası’nın ana köyden ayrılarak bağımsız bir köy olması talebiyle ilgili olarak anılan mezra mahallinde yapılan halk oylaması sonucunda, 182 seçmenden 136 seçmenin oy kullandığı, oy kullanan seçmenlerin tamamının talep lehinde oy kullandıkları tespit edilmiştir.

Ayrılma isteğinde bulunan mezra ile ana köy ve ana köyün bağlı bulunduğu Bağpınar Bucağı arasında Atatürk Barajı bulunması nedeniyle göl alanının oluştuğu, bu nedenle anılan mezranın bu yerlerle olan ulaşımı, Adıyaman merkezi üzerinden sağlandığı belirtilmiştir.

Adıyaman İli Merkez İlçesi Bağpınar Bucağı Hacıhalil Köyü’ne bağlı Karakoç Mezrası’nın ana köy ve Bağpınar Bucağı’ndan ayrılarak Karakoç ismiyle bağımsız bir köy olması ve Adıyaman Merkez İlçe ve Merkez Bucağı’na bağlanması talebiyle ile ilgili yönetmelik ile İçişleri Bakanlığı’nın 16 Ocak 1987 tarihli genelgesine uygun olduğuna 5442 Sayılı İl İdaresi Kanunu’nun 2. Maddesi (Ç) fıkrası ve 7267 Sayılı (D) fıkralarına ve ilgili yönetmeliğin 37. Maddesine göre oy birliği ile karar verilmiştir.

Yetkili Kurul Kararları

İl İdare Kurulu Kararı : 28.04.1993 tarihli kararla Olumlu İl Genel Meclisi Kararı : 08.06.1993 tarihli kararla Olumlu

SONUÇ

Adıyaman ili köklü ve eski bir tarihi geçmişe sahiptir. Tarihin ilk dönemlerinden itibaren bölgede yerleşme izlerine rastlamak mümkündür. Şehir bulunduğu stratejik durumdan dolayı çok sayıda medeniyete ev sahipliği yapmıştır.

Adıyaman’da 1992 senesinde Atatürk barajının işletmeye açılması ile birlikte çok sayıda yerleşim birim sular altında kalmıştır. Bunun üzerine bölgede yeni köy kuruluşları gerçekleşmiştir. Yapılan bu çalışma ile Atatürk Barajı sonrası Adıyaman’da kurulan köy kuruluşları değerlendirilmiştir.

Adıyaman merkez bucağında 30 köy, Akpınar Bucağında 14 köy, Kuyucak Bucağında 9 köy, Koçali Bucağında 4 köy ve Bağpınar Bucağında 2 köy olmak üzere toplam 59 köy kuruluşu gerçekleşmiştir. Bu çalışma ile 1992 senesi sonrası kurulan köy kuruluşlarını değerlendirilerek Adıyaman’da görülen sosyal ve ekonomik değişiklikler incelenmiştir.

KAYNAKÇA 1. Arşivler

Adıyaman Vilayeti İl İdare Kurulu Arşivi TBBB Arşivi

TBMM Zabıt Ceridesi ZC D:10, C:1, İ:8, 14.VI.1954.

TBMM Zabıt Ceridesi, ZC D:10, C:1, İ:8, 28.V.1954, s.88; ZC D:10, C:1, İ:8,

14.VI.1954, s. 164-180, 190-193

TBMM Zabıt Ceridesi, ZC D:10, C:1, İ:8, 28.V.1954, s.88; ZC D:10, C:1, İ:8,

14.VI.1954, s. 164-180, 190-193, Kanun tasarısı ile İçişleri ve Bütçe Komisyonları Raporları için bkz., S. Sayısı 12, ZC D:10, C:1, İ:8, 14.VI.1954.

TBMM Zabıt Ceridesi, ZC D:10, C:20, İ:83, 19.VI.1957 2. Salnameler

1312 Konya Vilayet Salnamesi, (Konya, 1312), s. 276-379. 1314 Konya Vilayet Salnamesi, (Konya, 1314), s. 358-370.

1314 Kastamonu Vilayet Salnamesi, (Kastamonu, 1314), s. 257-397 ve 1967 Adıyaman İl Yıllığı, (Adana, 1967), s. 12-13, 21-22, 36.

Abu’l-Farac Tarihi, Cilt II, TTK Yayını, Ankara, 1999. Adıyaman İl Yıllığı 1994, Ankara, 1994.

3. Kitap ve Makaleler

AKAR, Mehmet, İnsanlığın Kültür Mirası Adıyaman, İstanbul, 2000.

Ayın Tarihi, S. 247, 13 Haziran1954.

BARDAKÇI, Gönül -Musa Şaşmaz, “İlçe Olma Taleplerinin Reddedilmesi: Adıyaman İli Örneği”, Adıyaman Tarihi ve Kültürü Üzerine, (Editör Hamdi Doğan), Konya, 2012, s. 357-473.

ÇAĞLAYAN, Aziz, Adıyaman Tarihi, Adıyaman, 1967.

DEMIRKENT, Işın, Urfa Haçlı Kontluğu Tarihi (1098-1118), TTK Yayınları, Ankara, 1990.

El-Belazuri, Fütuhül-Büldan, Kültür Bakanlığı Yayınları, Ankara, 2002.

HALAÇOĞLU, Yusuf, “Adıyaman Maddesi”, Türk Diyanet Vakfı İslam

Ansiklopedisi, Cilt 1, s. 377.

Hoca Saadeddin Efendi, Tacüt-Tevarih, Cilt IV, Ankara, 1982.

HONIGMAN, Ernest, Bizans Devleti’nin Doğu Sınırı, İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayını, İstanbul, 1970.

İbnül-Ezrak, Meyyafarikin ve Amid Tarihi, Atatürk Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Yayını, Erzurum, 1992.

Kavanin Mecmuası (KM), Devre 10, Cilt 37, s. 14-18.

KÖYMEN, Mehmet Altay, Büyük Selçuklu İmparatorluğu Tarihi, Cilt 3, Ankara, 1982.

Mehmet Neşri, Kitab-ı Cihannüma, Ankara, 1987.

MERÇIL, Erdoğan, Müslüman Türk Devletleri Tarihi, Ankara, 1991.

NAKIPOĞLU, Sadi, Adıyaman ve Yöresi Ağızları (İnceleme-Metinler-Sözlük-

İndeks), Niğde, 2000, s. 1.

OCAK, Ahmet Yaşar, 13. Yüzyılda Anadolu’da Babailer İsyanı, İstanbul, 1980. ÖZTÜRK, İbrahim, Niğde Sancağı 1868-1923, Konya, 2008.

Resmi Gazete, S. 8735, 22 Haziran 1954; S. 19797, 27 Nisan 1988, s. 5-6.

SEVIM, Ali, Anadolu Fatihi Kutalmışoğlu Süleyman Şah, TTK Yayınları, Ankara, 1990.

___________, Anadolu’nun Fethi Selçuklular Dönemi, TTK Yayınları, Ankara, 1993.

Son Teşkilat-ı Mülkiye’de Köylerimizin Adları, Dahiliye Vekaleti Yayını,

(İstanbul, 1928), s. 1002-1003.

ŞAŞMAZ, Hasan Çağrı -Musa Şaşmaz, “Osmanlı İmparatorluğu ile Cumhuriyet Döneminde Adıyaman’ın İdari Taksimatı”, Adıyaman Tarihi ve Kültürü

ŞAŞMAZ, Musa -Gönül Bardakçı, “Atatürk Barajı’nın Kurulmasının Adıyaman İli İdari Taksimatı Üzerindeki Etkisi”, Adıyaman Tarihi ve Kültürü Üzerine, (Editör Hamdi Doğan), Konya, 2012, s. 169-223.

TAŞTEMIR, Mehmet, 16. Yüzyılda Adıyaman (Behisni, Hısn-ı Mansur,

Gerger, Kahta) Sosyal ve İktisadi Tarihi), TTK, Ankara, 1999.

TURAN, Osman, Doğu Anadolu Türk Devletleri Tarihi, Boğaziçi Yayınları, İstanbul, 1993.

___________, Selçuklular Zamanında Büyük Türkiye Tarihi, İstanbul, 1993.

TÜRKOĞLU, Ömer, Salnamelerde Çankırı, Kastamonu Vilayeti

Salnamelerinde Çankırı Sancağı (1869-1903), (Çankırı, 1999).

ULUÇAY, M. Çağatay, İlk Müslüman Türk Devletleri Tarihi, Ankara, 1975. UZUNÇARŞILI, İ. Hakkı, Anadolu Beylikleri ve Akkoyunlu, Karakoyunlu

Devletleri, Ankara, 1984.

YINANÇ, Refet, Dulkadiroğlu Beyliği, Ankara, 1989.

Yurt Ansiklopedisi, 1981, “Adıyaman Maddesi”, s. 191-196.

ZEYREK, Turgut H., “Arkeolojik Buluntuların Işığında Besni ve Yakın Çevresinin Tarihçesi”, Medeniyetler Kavşağı Adıyaman, Adıyamanlılar Vakfı Yayınları, İstanbul, 2008, s. 79-88.

ÖZGEÇMİŞ KİŞİSEL BİLGİLER

ADI,SOYADI : HABİB AYKAÇ

DOĞUMYERİ TARİHİ: ORTAKÖY/1979 MEDENİ HALİ: EVLİ, 2 ÇOCUK BABASI

İLETİŞİM BİLGİLERİ: habibaykac@hotmail.com

5054554401 EĞİTİM:

1992-1995 ORTAKÖY LİSESİ

1998-2002 ERCİYES ÜNİV/YOZGAT FEN-EDEBİYAT FAKÜLTESİ/TARİH BÖLÜMÜ 2010-2013 NİĞDE ÜNİV/SOSYAL BİLİMLER ENSTİTÜSÜ/YAKINÇAĞ TARİHİ YÜKSEK LİSANS

İŞ DENEYİMİ:

2002-2006 YOZGAT FİNAL DERGİSİ DERSHANELERİ TARİH ÖĞRETMENİ

2006-2007 SORGUN SINAV DERGİSİ DERSHANESİ TARİH ÖĞRETMENİ/MÜDÜR 2007-2008 MAVİ AKADEMİ DERSHANESİ TARİH ÖĞRETMENİ /MÜDÜR