Karşılaştırma ve Değerlendirme

Anadolu’da farklı dönemlere ait mimari yapılarda uygulanan taş süslemeler, teknik ve malzeme yönünden oyma, kafes oyma, kakma, kazıma, boyama teknikleri ile renkli taş olarak farklı tekniklerle uygulanmıştır.37 Anadolu’da, Zazadin Hanı, Karatay Medresesi, Diyarbakır Mesudiye Medresesi, Balat İlyas Bey Camii38_{, Amasya Bayezıd ve Yörgüç Paşa} zaviyeleri, Osmancık Koca Mehmet Paşa Zaviyesi, Gaziantep Tahtani Camii39_{, Edirne Eski Cami, Edirne Üç Şerefeli Cami, Urfa Gümrük Hanı,} Gebze Mustafa Paşa Külliyesi40_{, Şehzade Türbesi}41 _{örneklerinden de} anlaşıldığı gibi renkli taş işçiliği farklı dönem ve bölgelerde her zaman beğeni ile uygulanmıştır.

Renkli taş kullanımının, tarihi yapı süslemesinde sıkça tercih edildiği bilinmektedir. Anadolu’da farklı bölgelerde aynı döneme tarihlenen eserlere baktığımızda renkli taşın hem kakma olarak, hem de kemer örgülerinde dönüşümlü olarak kullanımının yaygınlık gösterdiği dikkati çekmektedir.42 Özellikle Beylikler dönemi taş süslemesinde, Orta ve Güney Anadolu beyliklerinde oyma, eğri kesim ve kafes oyma, Batı Anadolu beyliklerinde ise renkli taş, çini, sırlı tuğla kakma ve mozaik tekniklerinin bir yenilik olarak uygulandığı görülmektedir. Osmanlı Beylikler devri taş süslemeciliğinde ise oyma, kazıma, boyama, kakma ve almaşık tekniklerin uygulanmasının yanı sıra bu tekniklerin birkaçının bir arada kullanıldığı görülmektedir.43 _Ancak, tarihi yapı uygulamalarında, cephe düzenlemeleri ve bezemeleri açısından yerel özelliklerin ortaya konulmuş olması, uygulamada beylikler arasında farklılıklar olduğuna işaret etmektedir.44 _{Nitekim Mardin’deki tarihi yapı}

37 _{Yıldız Demiriz, Osmanlı Mimarisi’nde Süsleme. Erken Devir (1300-1453). bs. (İstanbul: Kültür Bakanlığı} Yayınları, 1979), 11-13.

38 _{Özbek, Osmanlı Beyliği Mimarisinde Taş Süsleme (1300-1453), 587; Aslanapa, Türk Sanatı, 215.}

39 _{Şenay Özgür, Yıldız, “ Gaziantep Camilerinde Görülen Bazı Güneyli Etkiler”, Ege Üniversitesi Sanat Tarihi} Dergisi, 25/1, (2016): 96.

40 _{Hamza Gündoğdu, “ Gebze Çoban Mustafa Paşa Külliyesi’nin Osmanlı Külliyeleri İçindeki Yeri ve Önemi”,} Uluslararası Gazi Süleyman Paşa ve Kocaeli Tarihi Sempozyumu-III, (Kocaeli: Kocaeli Büyükşehir Belediyesi Yayınları, 2017), 2783; Ayşen Nurdan Aldoğan, “Gebze-Çoban Mustafa Paşa Camii ve Memlûk Etkili Bezemesi”, Türkiyemiz, 38, (1982): 27-38; Köksal Seyhan, “Çoban Mustafa Paşa Külliyesi”, Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi, (İstanbul, Türkiye Diyanet Vakfı,1993), 8,351-354.

41 _{Şerare Yetkin, “Sinan’ın Mimarisinde Çini Süsleme Düzeni”, Mimarbaşı Koca Sinan, Yaşadığı Çağ ve Eserleri,} ed. Sadi Bayram, bs. (İstanbul: Vakıflar Genel Müdürlüğü, 1988), 481.

42 _{Yıldıray Özbek, “Anadolu Türk Mimarisinde Taş Süsleme”, Türkiye Araştırmaları Literatür Dergisi, 7(14),} (2009):145.

43 _{Özbek, “Anadolu Türk Mimarisinde Taş Süsleme”, 150.}

44 _{Muhammed Görür, Beylikler Dönemi Mimarisinde Taş Süsleme (1300-1435), (Yayınlanmamış Doktora Tezi,} Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara 1999), 295-322.

65

II. Karşılaştırma ve Değerlendirme

Anadolu’da farklı dönemlere ait mimari yapılarda uygulanan taş süslemeler, teknik ve malzeme yönünden oyma, kafes oyma, kakma, kazıma, boyama teknikleri ile renkli taş olarak farklı tekniklerle uygulanmıştır.37 Anadolu’da, Zazadin Hanı, Karatay Medresesi, Diyarbakır Mesudiye Medresesi, Balat İlyas Bey Camii38_{, Amasya Bayezıd ve Yörgüç Paşa} zaviyeleri, Osmancık Koca Mehmet Paşa Zaviyesi, Gaziantep Tahtani Camii39_{, Edirne Eski Cami, Edirne Üç Şerefeli Cami, Urfa Gümrük Hanı,} Gebze Mustafa Paşa Külliyesi40_{, Şehzade Türbesi}41 _{örneklerinden de} anlaşıldığı gibi renkli taş işçiliği farklı dönem ve bölgelerde her zaman beğeni ile uygulanmıştır.

Renkli taş kullanımının, tarihi yapı süslemesinde sıkça tercih edildiği bilinmektedir. Anadolu’da farklı bölgelerde aynı döneme tarihlenen eserlere baktığımızda renkli taşın hem kakma olarak, hem de kemer örgülerinde dönüşümlü olarak kullanımının yaygınlık gösterdiği dikkati çekmektedir.42 Özellikle Beylikler dönemi taş süslemesinde, Orta ve Güney Anadolu beyliklerinde oyma, eğri kesim ve kafes oyma, Batı Anadolu beyliklerinde ise renkli taş, çini, sırlı tuğla kakma ve mozaik tekniklerinin bir yenilik olarak uygulandığı görülmektedir. Osmanlı Beylikler devri taş süslemeciliğinde ise oyma, kazıma, boyama, kakma ve almaşık tekniklerin uygulanmasının yanı sıra bu tekniklerin birkaçının bir arada kullanıldığı görülmektedir.43 _Ancak, tarihi yapı uygulamalarında, cephe düzenlemeleri ve bezemeleri açısından yerel özelliklerin ortaya konulmuş olması, uygulamada beylikler arasında farklılıklar olduğuna işaret etmektedir.44 _{Nitekim Mardin’deki tarihi yapı}

37 _{Yıldız Demiriz, Osmanlı Mimarisi’nde Süsleme. Erken Devir (1300-1453). bs. (İstanbul: Kültür Bakanlığı} Yayınları, 1979), 11-13.

38 _{Özbek, Osmanlı Beyliği Mimarisinde Taş Süsleme (1300-1453), 587; Aslanapa, Türk Sanatı, 215.}

39 _{Şenay Özgür, Yıldız, “ Gaziantep Camilerinde Görülen Bazı Güneyli Etkiler”, Ege Üniversitesi Sanat Tarihi} Dergisi, 25/1, (2016): 96.

40 _{Hamza Gündoğdu, “ Gebze Çoban Mustafa Paşa Külliyesi’nin Osmanlı Külliyeleri İçindeki Yeri ve Önemi”,} Uluslararası Gazi Süleyman Paşa ve Kocaeli Tarihi Sempozyumu-III, (Kocaeli: Kocaeli Büyükşehir Belediyesi Yayınları, 2017), 2783; Ayşen Nurdan Aldoğan, “Gebze-Çoban Mustafa Paşa Camii ve Memlûk Etkili Bezemesi”, Türkiyemiz, 38, (1982): 27-38; Köksal Seyhan, “Çoban Mustafa Paşa Külliyesi”, Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi, (İstanbul, Türkiye Diyanet Vakfı,1993), 8,351-354.

41 _{Şerare Yetkin, “Sinan’ın Mimarisinde Çini Süsleme Düzeni”, Mimarbaşı Koca Sinan, Yaşadığı Çağ ve Eserleri,} ed. Sadi Bayram, bs. (İstanbul: Vakıflar Genel Müdürlüğü, 1988), 481.

42 _{Yıldıray Özbek, “Anadolu Türk Mimarisinde Taş Süsleme”, Türkiye Araştırmaları Literatür Dergisi, 7(14),} (2009):145.

43 _{Özbek, “Anadolu Türk Mimarisinde Taş Süsleme”, 150.}

44 _{Muhammed Görür, Beylikler Dönemi Mimarisinde Taş Süsleme (1300-1435), (Yayınlanmamış Doktora Tezi,} Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara 1999), 295-322.

süsleme programında kendine has özelliklerle renkli taş süslemenin görülmesi, bu görüşümüzü kanıtlar niteliktedir.

İncelemeler sonucunda, Mardin’de Ortaçağ İslam dönemi dinî yapılarından sadece Artuklu ve Akkoyunlu dönemi yapılarında benzer şekilde kakma tekniğinin kullanıldığı tespit edilmiştir. Sanattaki kültürel aktarımın doğal bir sonucu olarak bu devletlerin mimari yapı süsleme programı, benzer teknik ve özelliklerle karşımıza çıkmaktadır. Mardin’de Artuklu döneminde görülen bu süslemeler, siyasi bağlantılar ve coğrafi yakınlığa da paralel olarak Zengî ve Eyyûbî45 _{sanatıyla da benzerlik} sunmaktadır.46 _{Sanattaki bu benzerlikten dolayı kakma tekniği, Anadolu} dışında Suriye ve Irak’la birlikte düşünülmesi gereken bir nitelik taşımaktadır.47 _{Bundan dolayı Artuklu ve Akkoyunlu Devletlerinin yönettiği} bölgelerde üretilen sanat, o günün coğrafi sınırları içinde değerlendirildiğinde anlam kazanacaktır.

Suriye ve Mısır gibi güney ülkelerinin mimarisinde görülen renkli taş süsleme, Memlûklu48 _{Sanatı ile de ilişkilendirilebilir.}49 _{Memlûk öncesi} dönemde Suriye ve Mısır’da Eyyûbî, Zengî, Fâtimî ve Tolunoğulları gibi devletler kurulmuştur. Memlûkların yönetimle birlikte bu devletlerin mimari mirasını olduğu gibi devraldığı bilinir.50 _{Ortaya koydukları kültürel miras} Anadolu’daki mimari yapılarla karşılaştırıldığında Anadolu’da gelişen mimarinin daha anıtsal bir karaktere sahip olduğu görülür. Ancak, süslemelerin Memlûklu üslubu ile benzerlikler gösterdiği de dikkati çeker.51

45 _{Ahmet Ali, Bayhan, “Mısırdaki Eyyubi Devri Mimari Eserleri: Medreseler ve Hankah/ Zaviyeler”, Atatürk} Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü Dergisi, 12, (2004): 1-16.

46 _{Turan, Artuklu Dönemi Tarihi Yapılarındaki Figürlü Süslemeler Ve Orta Asya Kültürünün Etkileri, 178.} 47 _{Gezici ustaların İran, Irak ve Suriye’den gelmeleri bölgedeki mimarî üslup ve bezemeye etki ettikleri ifade}

edilmektedir, bkz., Belkıs Doğan; Aziz Doğanay, “Akkoyunlu ve Karakoyunlu Devletlerinde Mimarî ve Sanat Üslûbu Üzerine Bir Değerlendirme”, İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 6/1, (2017): 660. 48 _{Siyasi ilişkiler bağlamında, bazı kaynaklarda Artukluların, Memlûklerin muasır bir şubesi olduğu şeklinde}

ifadeler kullanılmıştır. bkz., El- Kalkaşandî (1355-1418) tarafından kaleme alınan Subh El-‘Aşâ, adlı eserde Mardin’e dair bilgiler arasında, Mardin Artukluları Hükümdarlarının Memlûklerle olan ilişkilerinde “ Artukoğulları hükümdarlarının Mısır Sultanlarıyla aralarında muhabbet ve dostluk bulunduğunu ve devamlı yazışmaların olduğunu” ifade etmektedir, bkz., Altan Çetin, “Memlûk Kaynaklarına Göre Mardin”, I. Uluslararası Mardin Tarihi Sempozyumu, ed. İbrahim Özçoşar, Hüseyin Haşimi Güneş, (İstanbul: Mardin Tarihi İhtisas Kütüphanesi Yayınları, 2006), 389.

49 _{Memlûklular, 1250-1517 yılları arasında Suriye ve Mısır’da hüküm süren bir Türk sülalesinin adıdır. XIII.} yüzyılda Moğol Saldırılarına, XIV. yüzyılda Timur saldırılarına ve haçlı saldırılarına karşı mücadele etmiş olmaları kendilerine şöhret kazandırmıştır, bkz.,İsmail Yiğit, Memlûkler, bs. (İstanbul:Kayıhan Yayınları, 2015), 16; Aslanapa, Türk Sanatı, 96-100.

50 _{Michael Meinecke, Die Memlukische Architectur in Agypten and Syrien 648/1250 bis 923/1517, bs. (Glückstadt:} Verlag J.J. Augustin GmbH, 1992), 118.

66

İncelenen yapılar, renkli taş kullanımı bakımından Diyarbakır, Urfa, Adana ve Gaziantep yapılarıyla büyük benzerlik göstermektedir. Diyarbakır Kasım Padişah Camii, Ali Paşa Camii, Adana Ulu Camii’n52 _{vb. örneklerde iki} renkli taş, Gaziantep Karatarla Camii, Handan Bey Camii, Eyüpoğlu Camii53 vb. örneklerde ise üç renkli taş bir arada kullanılmıştır. Üç renkli taşın yoğun kullanıldığı Gaziantep Camilerindeki kakma teknikli süslemelerde motif ve kompozisyonlar, Zengî Mimarisi karakteri yansıtırken 54 _{Mardin’deki} örnekler, Selçuklu süsleme üslubunun da izlerini taşıyacak şekilde sentez diyebileceğimiz kendine has özellikler sergilemektedir.

Mardin’de mimari yapı malzemesi olarak sarımtırak kireç taşının kullanıldığını55 _{ve kakma tekniğinin iki farklı malzeme çeşitlemesiyle taşa} uygulanarak üretildiği anlaşılmıştır. Birinci uygulama, taşa sırlı çini malzemenin aplike edildiği Hamza-i Kebir Camii’ndeki uygulamadır. İkincisi ise sarımsı kireç taşı üzerine farklı renkli bir taşın kakılarak oluşturulduğu uygulamadır. Latifiye Camii, Kasımiye Medresesi, Zinciriye Medresesi uygulamaları bu kategoride değerlendirdiğimiz örneklerdir. Merzifon Çelebi Mehmet Medresesi56 _{taç kapı eyvanının yan duvarlarında, Amasya Beyazıd} Paşa Camii’nin kemer ve süsleme bordürlerinde, Balat İlyas Bey Camii pencere süslemelerinde, Edirne Üç Şerefeli Camii’n pencere süslemelerinde ve Edirne Eski Camii57 _{batı taç kapısında olduğu gibi yapıların belli} noktalarında kullanılmıştır.58

Yapılar arasında çini mozaik tekniğindeki seramik parçalarının, taş yüzeyine kakma yöntemiyle uygulandığı tek örnek olan Hamza-i Kebir Camisinin taç kapısı, ünik bir eser olarak değerlendirilebilir. Akkoyunlu dönemi eserlerinden Zeynel Bey Künbedi dışında diğer eserlerde dış mimaride çini kullanımı yok denecek kadar azdır. 59 _{Mardin’de çini} malzemenin, mimari süslemede kullanıldığı bu tek örneğin de başka bir yerden alınarak devşirme malzeme olarak kullanılmış olabileceği

52 _{Ali Osman Uysal, “Adana Ulu Camii”, Vakıflar Dergisi, 19, ( 1985), 277-284.} 53 _{Yıldız, “Gaziantep Camilerinde Görülen Bazı Güneyli Etkiler”, 96.}

54 _{Farklı renkte taş malzemeyle oluşturulmuş geometrik bezemelerin Zengîlerden gelen bir üslûp olduğu} kabul edilmektedir, bkz., Selçuk Mülayim, Anadolu Türk Mimarisinde Geometrik Süslemeler. Selçuklu Çağı, bs. (Ankara: Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları, 1982),53-56.

55 _{Fatih Semerci, Mardin Kireçtaşının Yapı Taşı Olarak Araştırılması, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi,} İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul: 2008,58.

56 _{Mahmut Akok, “Merzifonda Çelebi Mehmet Medresesi”, Mimarlık, Güzel Sanatlar ve Şehircilik Dergisi, IX/1-} 2, (1952): 30.

57 _{Çakmak, Erken Dönem Osmanlı Mimarisinde Taçkapılar (1300-1500), res. 26..} 58 _{Yıldıray, Osmanlı Beyliği Mimarisinde Taş Süsleme (1300-1453), res.565-573}

59 _{Doğan; Doğanay, “Akkoyunlu ve Karakoyunlu Devletlerinde Mimarî ve Sanat Üslûbu Üzerine Bir} Değerlendirme”, 660.

67 İncelenen yapılar, renkli taş kullanımı bakımından Diyarbakır, Urfa,

Adana ve Gaziantep yapılarıyla büyük benzerlik göstermektedir. Diyarbakır Kasım Padişah Camii, Ali Paşa Camii, Adana Ulu Camii’n52 _{vb. örneklerde iki} renkli taş, Gaziantep Karatarla Camii, Handan Bey Camii, Eyüpoğlu Camii53 vb. örneklerde ise üç renkli taş bir arada kullanılmıştır. Üç renkli taşın yoğun kullanıldığı Gaziantep Camilerindeki kakma teknikli süslemelerde motif ve kompozisyonlar, Zengî Mimarisi karakteri yansıtırken 54 _{Mardin’deki} örnekler, Selçuklu süsleme üslubunun da izlerini taşıyacak şekilde sentez diyebileceğimiz kendine has özellikler sergilemektedir.

Mardin’de mimari yapı malzemesi olarak sarımtırak kireç taşının kullanıldığını55 _{ve kakma tekniğinin iki farklı malzeme çeşitlemesiyle taşa} uygulanarak üretildiği anlaşılmıştır. Birinci uygulama, taşa sırlı çini malzemenin aplike edildiği Hamza-i Kebir Camii’ndeki uygulamadır. İkincisi ise sarımsı kireç taşı üzerine farklı renkli bir taşın kakılarak oluşturulduğu uygulamadır. Latifiye Camii, Kasımiye Medresesi, Zinciriye Medresesi uygulamaları bu kategoride değerlendirdiğimiz örneklerdir. Merzifon Çelebi Mehmet Medresesi56 _{taç kapı eyvanının yan duvarlarında, Amasya Beyazıd} Paşa Camii’nin kemer ve süsleme bordürlerinde, Balat İlyas Bey Camii pencere süslemelerinde, Edirne Üç Şerefeli Camii’n pencere süslemelerinde ve Edirne Eski Camii57 _{batı taç kapısında olduğu gibi yapıların belli} noktalarında kullanılmıştır.58

Yapılar arasında çini mozaik tekniğindeki seramik parçalarının, taş yüzeyine kakma yöntemiyle uygulandığı tek örnek olan Hamza-i Kebir Camisinin taç kapısı, ünik bir eser olarak değerlendirilebilir. Akkoyunlu dönemi eserlerinden Zeynel Bey Künbedi dışında diğer eserlerde dış mimaride çini kullanımı yok denecek kadar azdır. 59 _{Mardin’de çini} malzemenin, mimari süslemede kullanıldığı bu tek örneğin de başka bir yerden alınarak devşirme malzeme olarak kullanılmış olabileceği

52 _{Ali Osman Uysal, “Adana Ulu Camii”, Vakıflar Dergisi, 19, ( 1985), 277-284.} 53 _{Yıldız, “Gaziantep Camilerinde Görülen Bazı Güneyli Etkiler”, 96.}

54 _{Farklı renkte taş malzemeyle oluşturulmuş geometrik bezemelerin Zengîlerden gelen bir üslûp olduğu} kabul edilmektedir, bkz., Selçuk Mülayim, Anadolu Türk Mimarisinde Geometrik Süslemeler. Selçuklu Çağı, bs. (Ankara: Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları, 1982),53-56.

55 _{Fatih Semerci, Mardin Kireçtaşının Yapı Taşı Olarak Araştırılması, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi,} İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul: 2008,58.

56 _{Mahmut Akok, “Merzifonda Çelebi Mehmet Medresesi”, Mimarlık, Güzel Sanatlar ve Şehircilik Dergisi, IX/1-} 2, (1952): 30.

57 _{Çakmak, Erken Dönem Osmanlı Mimarisinde Taçkapılar (1300-1500), res. 26..} 58 _{Yıldıray, Osmanlı Beyliği Mimarisinde Taş Süsleme (1300-1453), res.565-573}

59 _{Doğan; Doğanay, “Akkoyunlu ve Karakoyunlu Devletlerinde Mimarî ve Sanat Üslûbu Üzerine Bir} Değerlendirme”, 660.

düşünülmektedir. Anadolu’da taç kapıda çini mozaik malzemenin kullanıldığı ilk örnek Divriği Kale Camii’dir.60 _{Taşa kakılmış çininin en} işçilikli örneği ise Balat İlyas Bey Camii’nde görülür. Bu örnek kompozisyon bakımından Hamza-i Kebir Camii örneği ile büyük benzerlik göstermektedir. Çok kollu yıldızlar arasında oluşan geometrik oyuklara renkli taşlarla birlikte firuze renkli çinilerin de kakıldığı görülür.61 _{Bölge mimarisi içinde en yakın} örnek olarak bazalt taşa turkuaz renkli çinilerin kakıldığı Diyarbakır Melek Ahmet Paşa Camii minaresini de örnek verebiliriz. Yine Konya Meram Ali Dede Türbesi’nin kemer taşlarının yüzeyinde yapılan oyuntulara firuze ve lacivert renkli çinilerin kakma tekniği ile yerleştirildiği örnek de dikkat çekicidir.62 _{Karamanoğlu II. İbrahim Bey İmareti minaresinin şerefe altındaki} bordürde üç dilimli yan yana dizilmiş şeritlerin tepe noktalarına yerleştirilmiş palmet dizisi, taş üzerine firuze renkli kakma çiniler ile karşımıza çıkmaktadır. Bir diğer örnek ise Edirne Şah Melek Paşa Camii’nde görülen turkuaz renkli sırlı tuğla malzeme ile uygulanmış kakma örneğidir63_.

Yapıların süsleme programında geometrik, bitkisel ve yazı karakterli motiflerin oluşturduğu kompozisyonlar tercih edilmiştir. Latifiye Camii ile Hamza-i Kebir Camii kakma teknikli süslemelerinde geometrik, sekiz kollu yıldız motifleri kullanılmıştır. Benzer özelliklere sahip yıldız motifleri, Anadolu’da birçok eserin süsleme kompozisyonunda karşımıza çıkmaktadır. Ankara Alaeddin Camii minberi64_{, Arslanhane Camii minberi}65_{, Birgi Ulu} Camii minberi66_{, Akşehir Şeyh Hasan Türbesi taç kapısı}67_{, Konya Sahip Ata} Hankahı, Tercan Mama Hatun Kümbeti taç kapısı68_{, Niğde Ak Medrese} mihrabı ve Ahlat Mezartaşları69 _{örnek verilebilir.}

İncelemelerde, Zinciriye ve Kasımiye Medreselerinde taç kapı, kemerler ve mescid mekânlarının süslemelerinin birbirine yakın özellikler sergilediği görülmüştür. Taç kapılardaki ince taş işçiliği ve kakma

60 _{Ayduslu, “Selçuklu Ve Beylikler Döneminde Kakma Çiniler Ve Günümüz Sanatından Bir Kaç Örnek”, 19.} 61 _{Oluş Arık, “Çininin Tarihçesine Kısa Bakış”, Anadolu Toprağının Hazinesi Çini Selçuklu ve Beylikler Çağı, ed.}

Rüşhan Arık- Oluş Arık, (İstanbul: Kale Grubu Kültür Yayınları 2007),180.

62 _{Ayduslu, “Selçuklu Ve Beylikler Döneminde Kakma Çiniler Ve Günümüz Sanatından Bir Kaç Örnek”, 27.} 63 _{Yıldıray, Osmanlı Beyliği Mimarisinde Taş Süsleme (1300-1453): 510; Çakmak, Erken Dönem Osmanlı}

Mimarisinde Taçkapılar (1300-1500), res. 51.

64 _{Gönül Öney, “Anadolu Selçuklu ve Beylikler Devri Ahşap Teknikleri”, Sanat Tarihi Yıllığı,3, (1969-1970):} 137-138.

65 _{Gönül Öney, Ankara Arslanhane Camii, bs. ( Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları, 1990), res. 14-15.} 66 _{Yıldız Demiriz, “XIV. Yüzyılda Ağaç İşleri”, Yüzyıllar Boyunca Türk Sanatı, bs. (İstanbul: Milli Eğitim}

Basımevi, 1977): 61.

67 _{Yekta Demiralp, Akşehir ve Köylerindeki Türk Anıtları, bs. (Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları, 1996), res. 103.} 68 _{Derek Hill; Oleg Graber, Islamic Architecture and Its Decoration, A.D. 800-1500, bs. (Londra: Faber and Faber,}

1964), res. 345.

68

süslemelerde kullanılan ortak süsleme dili ilk bakışta dikkat çekmektedir.70 Bitkisel motiflerin daha çok kullanıldığı bu iki örnekte özellikle, kakma tekniğinde tercih edilen palmet motifleri, hem form hem de malzeme seçimi bakımından büyük benzerlik taşımaktadır. Süsleme kompozisyonunda palmetin ya kendi başına kompozisyonun ana motifi ya da tamamlayıcı yardımcı motifi olarak tercih edildiğine ve Mardin’deki süsleme programında sevilerek kullanıldığına işaret etmektedir71_{. Ortaçağ İslam Sanatında bitkisel} karakterli süslemelerde palmet motifi, en çok görülen motiftir. Mardin Hatuniye Medresesi, Niğde Hüdavent Hatun Türbesi, Balat İlyas Bey Camii, Niğde Ak Medrese, Karaman Hatuniye Medresesi, Karaman Hacı Beyler Camii72_{, Bursa Yeşil Camii}73 _{vb. eserler, palmetin farklı kompozisyonlarla} karşımıza çıktığı eserlerden bazılarıdır.

Sonuç

Mardin’de mimari yapılarda sarımtırak kireç taşının sunduğu monotonluğu yıkma ve izleyenler üzerinde bir etki yaratma kaygısıyla, iki renkli taş süslemelerden kakma tekniği, en fazla tercih edilen teknik olmuştur. Mardin’de kakma tekniği, iki farklı malzeme ile taşa uygulanarak üretilmiştir. İlk uygulama, taşa sırlı çini malzemenin aplike edildiği Hamza-i Kebir Camii’ndeki uygulamadır. İkincisi ise Latifiye Camii, Kasımiye Medresesi, Zinciriye Medresesi örneklerinde görülen sarımsı kireç taşı üzerine siyah (duman rengi) renkli taşın kakılarak oluşturulduğu uygulamadır.

Benzer konu seçimi, biçimlendirme ve kompozisyon biçimleri, sarımsı kireç taşı üzerine siyah taşın kakma teknikli uygulamaları, 13.-15. yüzyıllar arasında Mardin yöresinde güçlü bir taş işleri atölyesinin var olduğunu düşündürmektedir. Nitekim Artuklu dönemi yapılarından Latifiye Camii ve Zinciriye Medresesi’nin süsleme programında karşılaştığımız kakma tekniğinin, Akkoyunlu dönemi eseri olan Kasımiye Medresesi örneğinde olduğu gibi benzer özelliklerle devam etmiş olması bunu doğrulamaktadır.

Yapıların kakma teknikli süslemelerinde geometrik, bitkisel ve yazı karakterli kompozisyon ve motifler tercih edilmiştir. Latifiye Camii ve Hamza-i Kebir Camii’nde görüldüğü üzere geometrik desenlerde çok kollu

70 _{Altun, “Mardin’de Türk Devri Anıtsal Mimarisine Genel Bakış”, 166.}

71 _{Barışta, “Mardin Kasımiye ve Zinciriye Medreselerinin Taş Süslemelerinde Gözlenen Benzerlikler”, 244.} 72 _{Özbek, Osmanlı Beyliği Mimarisinde Taş Süsleme (1300-1453), res.579, 594.}

69 süslemelerde kullanılan ortak süsleme dili ilk bakışta dikkat çekmektedir.70

Bitkisel motiflerin daha çok kullanıldığı bu iki örnekte özellikle, kakma tekniğinde tercih edilen palmet motifleri, hem form hem de malzeme seçimi bakımından büyük benzerlik taşımaktadır. Süsleme kompozisyonunda palmetin ya kendi başına kompozisyonun ana motifi ya da tamamlayıcı yardımcı motifi olarak tercih edildiğine ve Mardin’deki süsleme programında sevilerek kullanıldığına işaret etmektedir71_{. Ortaçağ İslam Sanatında bitkisel} karakterli süslemelerde palmet motifi, en çok görülen motiftir. Mardin Hatuniye Medresesi, Niğde Hüdavent Hatun Türbesi, Balat İlyas Bey Camii, Niğde Ak Medrese, Karaman Hatuniye Medresesi, Karaman Hacı Beyler Camii72_{, Bursa Yeşil Camii}73 _{vb. eserler, palmetin farklı kompozisyonlarla} karşımıza çıktığı eserlerden bazılarıdır.

Sonuç

Mardin’de mimari yapılarda sarımtırak kireç taşının sunduğu monotonluğu yıkma ve izleyenler üzerinde bir etki yaratma kaygısıyla, iki renkli taş süslemelerden kakma tekniği, en fazla tercih edilen teknik olmuştur. Mardin’de kakma tekniği, iki farklı malzeme ile taşa uygulanarak üretilmiştir. İlk uygulama, taşa sırlı çini malzemenin aplike edildiği Hamza-i Kebir Camii’ndeki uygulamadır. İkincisi ise Latifiye Camii, Kasımiye Medresesi, Zinciriye Medresesi örneklerinde görülen sarımsı kireç taşı üzerine siyah (duman rengi) renkli taşın kakılarak oluşturulduğu uygulamadır.

Benzer konu seçimi, biçimlendirme ve kompozisyon biçimleri, sarımsı kireç taşı üzerine siyah taşın kakma teknikli uygulamaları, 13.-15. yüzyıllar arasında Mardin yöresinde güçlü bir taş işleri atölyesinin var olduğunu düşündürmektedir. Nitekim Artuklu dönemi yapılarından Latifiye Camii ve Zinciriye Medresesi’nin süsleme programında karşılaştığımız kakma