değişkenler bağlamında farklılık gösterme durumu
Cinsiyet Değişkenine Göre Farklılıklar
Tablo 17’de cinsiyet bağlamında yönetici ve eğitimcilerin görüşleri “katlıyorum” puan aralığına denk gelmekle birlikte
178
kadınların erkeklere oranla biraz daha düşük bir olumlu algıya sahip olduğu görülmektedir.
Tablo 17. Cinsiyete göre kalite sisteminin HEM’lerde uygulanabilirliği
Kalite Sistemi cinsiyet n ort. ss std.
hata 50. Kalite sisteminin HEM’lerde
uygulanabileceğini düşünüyorum.
Kadın 135 3,5704 1,1941 ,10278 Erkek 112 4,1696 ,95755 ,09048
Tablodaki puan farkının, kadınların HEM’lerdeki kalıplaşmış bazı uygulamaların değişmesini olası görmemesinden kaynaklandığı düşünülebilir. Cinsiyete göre puanlar arasında fark bulunmakla birlikte görüşlerin aynı puan aralığında bulunması, bu değişkenin bir farklılık yaratmadığını göstermektedir.
Görev Değişkenine Göre Kalite Sisteminin HEM’lerde Uygulanabileceğine İlişkin Görüşler
Tablo 18. Görev değişkenine göre kalite sisteminin HEM’lerde uygulanabilirliği
Kalite Sistemi görev n ort. ss std. hata 50.Kalite sisteminin
HEM’lerde
uygulanabileceğini düşünüyorum.
Yönetici 116 4,1466 1,03213 ,09583
Eğitimci 134 3,5970 1,15113 ,09944
Yönetici ve eğitimciler verilen cümleye katıldıkları bildirmişlerdir. Ancak görüşler ayrı ayrı incelendiğinde eğitimcilerin kalitenin uygulanabilirliğine yönelik algılarının yöneticilerinkinden daha olumsuz olduğu görülmüştür. Puan farkının nedenleri arasında eğitimcilerin, aktif olarak derse giren ve kursiyer ile iletişim içindeki kişiler olarak uygulamadaki sorunların daha fazla farkında olması bulunabilir. Ayrıca HEM’lerde denetlenme ve rehberlik mekanizmasının yetersizliği, kalite sisteminin uygulanmasına yönelik beklentinin azlığı da farkın nedenlerinden olabilir.
179
Görev değişkenine göre puanlarda bir farklılık görülmekle birlikte iki grup da “katılıyorum” şeklinde puanlama yaptıkları için bu değişkenin bir farklılık yaratmadığını söylenebilir.
Tartışma ve Yorum
Yetişkin eğitimi veren kurumlar olarak HEM’lerde kurumların kalitenin artırılmasına gereksinimi olduğu görülmektedir. Farklı çalışmalar bu araştırmanın bulgularını desteklemektedir (Doğan, 1999; Knowles, Holton ve Swanson, 2014; Terzioğlu 2013; Varank ve Doğan, 2014). Eğitimin kalitesi alt bileşenleri ile birlikte üzerinde tek tek çalışılmalı ancak sonuçları bir bütün olarak ele alınmalıdır. Bu bağlamda yönetimin kalitesi gibi bazı başlıklarda yönetici ve eğitimciler arasında önemli görüş farklılıkları bulgulanmıştır. Alan yazında HEM’lerdeki kalite süreçlerine ilişkin çalışmalar yeterli olmamakla birlikte eğitim ortamlarındaki çalışmalar eğitimci ve yöneticilerin kalite bileşenlerine ilişkin görüşlerinde farklılıklar olduğunu (Soydan, 2012; Toroslu G. 2013), bazı çalışmalar ise anlamlı farklılıkların olmadığını ortaya koymaktadır (Bayrak ve Ağaoğlu, 1998; Türkoğlu ve Uça, 2011). Bu görüş farklılıklarının bir kısmının kurumsal anlamda kalite bileşenlerine yönelik bir iç değerlendirmenin yapılmamasından bir kısmı da görev dağılımlarındaki toplumsal cinsiyet rolleri gibi bazı durumlardan kaynaklanmaktadır (Can, 2008). Kalite çalışmaları kapsamındaki öz değerlendirme süreci yönetici, eğitimci ve merkez çalışanları arasındaki iletişimi sağlamaktadır. Özellikle yöneticilerin yönetim süreçleri dışındaki alanlarda da var olmasının sağlanması ve sorunlara çözüm üretmesi, potansiyel sorunların saptanması ve ortaya çıkmasının önlenmesi bağlamında kalite sisteminin hayata geçirilmesi önemlidir.
Bunun yanında alanyazında görüldüğü üzere dünya yetişkin eğitimi konjonktürü, öğrenme merkezlerinden çok, iş başında ve uzaktan öğrenme etkinliklerine yönelmektedir (Avcı ve Kula, 2020; Kılıç ve Altınışık, 2018; Kılıç, 2011). Ülkemizde ise merkezlerin fiziki kapasitelerinin kalitesinin güçlendirilmesi yetişkin eğitimi sağlayıcılarının üzerinde önemle durduğu
180
konular arasındadır. Bu durum ülkemizdeki yetişkin eğitimi algısının güncellenmesi gerektiğini düşündürtmektedir.
Eğitimde kalitenin sürekliliği kurumsal vizyon ve misyon uygulamaları ile sağlanacaktır. Kavram olarak ifade etmek gerekirse misyon bir işletmenin neyi gerçekleştirmek için var olduğunu veya sorumluluklarının neler olduğunu açıklamayı amaçlarken (Adams, 1998; Demir ve Yılmaz, 2010), vizyon bir kurumun gelecekte bugünden daha iyi olmasını hedefleyen, gerçekçi ve erişilebilecek bir yol göstermedir (MEB, 2005).
Ancak her iki uygulamanın da amacı kurumların kendi aralarındaki farklılaşmasını ve daha uzun soluklu işler yapmasını sağlamaktadır. Eğitimin kalitesinin artmasının temel dinamiği eğitimcilerin niteliklerinin artırılmasıdır ancak anket bulguları eğitimcilerin kendilerini geliştirici etkinliklere yeterince katılamadığını göstermektedir. Alan yazında yapılan çalışmalar bu çalışmanın bulgularını destekler şekilde örgün eğitimdeki öğretmenlerin hizmetiçi eğitim gibi kendilerini geliştirici etkinliklere daha fazla katılma olanağı bulduğunu ancak HEM’lerdeki eğitimcilerin aynı olanağa sahip olmadığını ortaya koymaktadır (Bülbül, 1987; Karabacak, 2018; Temiz, 2009). Eğitimcilerin hem alan bilgisi hem de andragojik tutum ve yaklaşımları becerilerinin geliştirilmesi ile yetişkinlerin öğrenmelerinin daha kalıcı ve nitelikli olması sağlanabilecektir.
Eğitimcilerin niteliklerini arttırmaya yönelik planlanmış çalışmalara ihtiyaç vardır. Yetişkin eğitiminde kalitenin artması ancak bahsi geçen konularda yapılacak çalışmalarla gerçekleşecektir.
Sonuçlar
Kurumların ve eğitimin niteliğinin artırılmasında kalite uygulamalarının önemli etkileri bulunmaktadır. Ancak bu etkilerin görülebilmesi için uygulamaların kâğıt üzerinde kalmaması, çalışanlar tarafından sahiplenilmesi ve belli bir sistematik ile tekrar edilmesi gerekmektedir.
Eğitimcilerin ve yöneticilerin bu süreçteki rolleri sadece kalite değerlendirme formlarının doldurulması ile sınırlı değildir. Özellikle yöneticilerin sorun alanlarını görüp önlem
181
alması gerekli düzenlemeleri hayata geçirmesi bu anlamda çok önemlidir. Kurumda çalışanlarının bir kısmı tarafından sorun olarak görülen bir durumun gerçekten sorun teşkil edip etmediği yöneticilerin süreç içinde gerçekleştireceği bir dizi farklı çalışma ile saptanması gerekebilir. Kurumda kaliteyi olumsuz etkileyen durumlar konusunda bütün çalışanların hem fikir olması ve düzeltilmesi için ortak hareket etmesi sorunun çözümünü sağlayacaktır. Aksi takdirde kurumlardaki uygulamalar, çalışanların eğitimin farklı bileşenlerinin kalitesine ilişkin görüşlerini belirtmeleri ile sınırlı kalacaktır.
Kalite süreçleri ile çalışanların görüşlerinde sorun olarak ifade ettikleri bazı durumların nedenleri kurumsal yapının incelenmesi ile anlaşılabilir. Kurum personelinin görev dağılımına, yönetim kademesindeki çalışanların cinsiyetleri, karar alma süreçlerinin işletilmesi vb. durumlara yönelik veriler, kalite çalışmalarına başlanmadan sorun alanları hakkında fikir verebilir. Çünkü sonuçta kaliteli bir çıktının üretilmesi, eğitim ortamlarındaki her bileşenin dengeli dağılımı ve etkileşimi ile sağlanabilir. Eğitimde kalite süreçleri, kurumlarda yüksek nitelikli eğitim çıktılarını hedeflerken aynı zamanda başarıya ulaşmak için yapılması gerekenleri de formüle etme çabasındadır. Bu çaba sırasında nicel ifadeler sık sık kullanılmaktadır. Ancak özellikle yaygın eğitim kapsamının ve hedef kitlesinin genişliği nicel verilerin tek başına anlam ifade etmesini zorlaştırmaktadır. Bu nedenle kurumların nicel verilerini anlamlı kılacak nitel veri toplama süreçlerine daha sık yer verilmesi kalite çalışmalarının etkililiğini artıracaktır.
Öneriler
Kalite çalışmaları eğitim ortamındaki bileşenler ve bu bileşenlerin biribiri ile etkileşiminin eğitim çıktısına etkilerine odaklanmaktadır. Araştırma eğitim ortamının önemli bileşenlerinden eğitimcilerin ve yöneticilerin etkileşiminde bazı sorunlar olduğunu göstermektedir. Bu sorunların ortadan kaldırılması için eğitimci ve yöneticilerin kurum içi iletişimleri
182
güçlendirilmelidir. Kurum içi iletişimin güçlendirilmesinde yöneticilerin liderlik becerileri ön plana çıkmaktadır.
Yöneticiler liderlik becerilerinin geliştirilmesi için eğitimlere alınmalıdır.
Kurum içindeki kalite süreçlerini etkileyen görüş farklılıklarının bir kısmı da çalışanların yaygın eğitim alanındaki deneyimlerinin yetersiz olmasından kaynaklanmaktadır. Bu sorun, deneyim kazanmak için yılların geçmesini beklemek yerine yaygın eğitime yeni başlayan her çalışanın yetişkin eğitimi ve yaygın eğitime ilişkin konularda eğitime alınması ile giderilmelidir. Eğitimler yılda bir kez tekrar edilmeli çalışanlar yaygın eğitim alanındaki güncel gelişmelerden haberdar edilmelidir.
Çalışanların eğitim alması ile çözülebilecek durumların dışında eğitimin kalitesini direkt olarak etkileyen fiziki ortamların kalitesinin iyileştirilmesi gibi uygulamalar için HEM’lerin bağlı olduğu Bakanlık Birimlerinin uhdesinde birtakım düzenlemeler yapılmaldır. Özellikle dersliklerin oturma düzeni okul eğitimi formatında çıkarılıp yetişkinlerin öğrenme psikolojilerini destekleyecek şekilde düzenlenmelidir.
Kalite süreçlerine bütünsel bir biçimde bakıldığında her bir bileşenin çıktının kalitesinin sağlanmasında ayrı bir önemi olduğu görülmektedir. Buna rağmen kurum içi iletişim dinamiklerin birbiri ile etkili iletişimi hedefe ulaşılmasında ayrı bir öneme sahip olduğu düşünülmektedir. Araştırmada, çalışanların biribiri ile etkili iletişim kuramadığı saptanmıştır.
Yönetici ve eğitimcilerin kurum içi etkili iletişim ve yetişkin eğitimi ortamlarında iletişim konularında eğitim alması iletişim sorunlarının çözülmesinde katkı sağlayacaktır.
Kaynaklar
Adams, D. (1998). Eğitimde kalitenin tanımlanması. Çev: N.
Cemaloğlu. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi.
4(2), 68-81.
183
Arıkan, R. (2018). Anket yöntemi üzerinde bir değerlendirme.
Haliç Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 1, 97-159.
Aydın, A. & Şentürk, İ. (2007). Eğitimde toplam kalite yönetiminin uygulanması (İlköğretim okulları örneği), Sosyal Bilimler Dergisi, 17, 1-19.
Ayhan, S. (1990). Halk eğitiminde katılma ile ilgili araştırmalar.
Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakülte Dergisi. 23(1), 307-332.
Avcı, Ü. & Kula, A. (2020). Güncel okuryazarlıklar ve bilgi güvenliği, öğretim teknolojileri. Ankara: PEGEM Akademi.
Babanlı, N. & Akçay, R. C. (2018). Yetişkin eğitimindeki kursiyerlerin yaşam boyu öğrenme yeterlikleri. İnönü Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 5(9), 87-104.
Bahçeci, F. & Yıldız, E. (2016). Yetişkin eğitimindeki bireylerin öğrenme yönetim sistemleri hakkındaki görüşleri.
Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi, 2(1), 94-11.
Bayrak, C. & Ağaoğlu, E. (1998). İlköğretim okullarındaki yönetici ve öğretmenlerin toplam kalite yönetimine ilişkin görüşleri. Eğitim Yönetimi, 4(13), 23-27.
Baytemir, K. & Güven, M. (2015). Halk eğitim merkezleri için kapsamlı rehberlik ve psikolojik danışma programının geliştirilmesi, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 8(41), 903-908.
Bilim Sanayi ve Teknoloji Bakanlığı (BSTB), (2017). Sanayinin ihtiyaç duyduğu işgücü nitelikleri raporu.
https://strateji.sanayi.gov.tr/page.html?sayfaId=f6f26a50-61ad-4856-a26e-34c71226b959&lang=tr erişim tarihi:
04.05.2019
Bülbül, S. (1987). Halk eğitimcilerin yetiştirilmesinde üniversitelerin rolü ve yeri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2, 282-300.
Büyüköztürk, Ş. (2011). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: PEGEM Akademi.
Cafoğlu, Z. (1998). Öğretmen açısından kaliteli okul. Milli Eğitim Dergisi, 4, 122-127.
184
Can, N. (2008). Okul yöneticilerinin yönetimde cinsiyet faktörüne ilişkin görüşleri. Eğitim ve Bilim Dergisi, 33(147), 35-41.
Çelik, M. & Taşar, H. (2012). Eğitimde toplam kalite bilinci üzerine bir inceleme: Adıyaman örneği. Uluslararası Alanya İşletme Fakültesi Dergisi, 4(2),1-12.
Çolak, T. (2007). İstatistiksel süreç kontrolü ve uygulamalar.
(Yayımlanmış yüksek lisans tezi). Çukurova Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Adana, Türkiye.
Doğan, İ. (1999). Eğitimde kalite ve akreditasyon sorunu. eğitim fakülteleri üzerine bir deneme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 20, 503-519.
Dolanbay, T. (2014). Hayat boyu öğrenme sürecinde halk eğitimi merkezlerinin yaşadığı yönetsel sorunlar. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Bartın Üniversitesi, Türkiye
Demir, C. & Yılmaz, M. K. (2010). Stratejik planlama süreci ve örgütler açısından önemi. Dokuz Eylül İ.İ.B.F. Dergisi, 25(1), 69-88.
European Association for The Adult Education of Adults (EAEA), (2016). Adult educaiton in Europe 2016 a civil society view, Rue de l’Industrie 10, 1000 Brussels.
https://eaea.org/wpcontent/uploads/2018/06/Countryrepo rts_Full-Report-09-12-2016_small.pdf erişim tarihi:
04.01.2020
European Association for The Adult Education of Adults (EAEA), (2017). Adult educaiton in Europe 2017 a civil
society view.
https://eaea.org/wpcontent/uploads/2018/11/Country_Rep orts_2017_final.pdf erişim tarihi: 28.12.2019
Galloway, P. L. (1998). Determination of quality perception in educational administration. Educational Management and Administration, 26(3), 35-48.
Geray, C. (2002). Halk eğitimi (3. Baskı). Ankara: İmaj Kitabevi.
Güçlü, N. & Gülbahar, B. (2006). Türk eğitim sisteminde toplam kalite yönetiminin uygulanması. Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, 13, 226-239.
185
Hackman, J. (1997). Total quality management: empirical, conceptual and practical issues. Administrative Science Quarterly, 40(4), 309-342.
Karabacak Aşır, S. (2011). (Mamak halk eğitimi merkezinde açılan kurslara katılan kadinlarin eğitime katılma ve terk nedenleri.
Yayınlanmamış doktora tezi), Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara, Türkiye
Karabacak, S. (2018). Yetişkinlerle çalışan eğitimcilerin andragojik bilgi düzeyleri. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(2), 537-561.
Karadede, B. (2019). Halk eğitimi merkezlerinin etkinliklerinin incelenmesi. (Yüksek lisans tezi), Pamukkale Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Denizli, Türkiye
Kaptan, S. (1998). Bilimsel araştırma ve istatistik teknikleri. Ankara:
Tek Işık Ofset.
Kılıç, A. & Altınışık, S. (2018). 21. yüzyil dijital tabanli toplumsal yaşam dönüşümü ve yetişkin eğitiminde inovasyon. X. Uluslararası Eğitim Denetimi Kongresi Bildiriler Kitabı, Antalya, 57-72.
Kılıç, Ç. (2011). Küreselleşen dünyada dijital bölünme sorunu.
Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi. 13(1), 81-91.
Kılıç, N. (2018). Millî Eğitim Bakanlığı personelinin iş doyumu (bir genel müdürlük örneği). Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(3), 1081-1132.
Knowles, M., Holton, E.E. & Swanson, R.A. (2014). Yetişkin Eğitimi. Çev: Okan Gündüz. Kaknüs Yayınları İstanbul.
MEB, Tebliğler Dergisi (2005). 2568 sayılı meb toplam kalite
uygulamaları ödül yönergesi.
http://tebligler.meb.gov.tr/index.php/tuem-sayilar/view category/69-2005 erişim tarihi: 10.05.2019.
MEB, (1999). Toplam kalite yönetimi uygulama yönergesi.
http://tebligler.meb.gov.tr/index.php/tuem-sayilar/view category/63-1999 erişim tarihi: 24.05.2019
MEB, (2005). Eğitimde kalite el kitabı, MEB Personel Genel Müdürlüğü, Ankara: MEB Basımevi.
MEB, (2014). Toplam kalite yönetimi uygulamaları https://docplayer.biz.tr/2797407-T-c-milli-egitim-bakanligi
186
-strateji-gelistirme-baskanligi-sayi-99074258-60-04-121238-09-01-2014-konu-meb-tky-uygulamalari.html erişim tarihi: 06.02.2020
MEB, (2014). Milli eğitim kalite çerçevesi.
http://kmarasarge.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2018_10/
18155238_8_MEB_Kalite_Yercevesi_k.pdf erişim tarihi:
09.05.2019
MEB, (2014). Eğitimde kalite yönetim sistemi rapor hazırlama kılavuzu. MEB Strateji Geliştirme Başkanlığı, Ankara: MEB Basımevi.
MEB, HBÖ Yönetmelik (2018). Millî Eğitim Bakanlığı hayat boyu
öğrenme kurumları yönetmeliği.
https://hbogm.meb.gov.tr/www/yonetmelikler/icerik/223 erişim tarihi: 25.05.2019
MEB, İZDE (2018). Hayat boyu öğrenme genel müdürlüğü izleme ve
değerlendirme raporu.
http://hbogm.meb.gov.tr/dosyalar/izlemedegerlendirmera por/2018/mobile/index.html#p=1 erişim tarihi: 22. 05.2019 MEB, (2019). Öğretmen eğitimleri https://oygm.meb.gov.tr/
erişim tarihi: 27.12.2019
MEB, (2019). 2023 Eğitim vizyonu
http://2023vizyonu.meb.gov.tr/doc/2023_EGITIM_VIZYO NU.pdf erişim tarihi: 08.05.2019
Miser, R. (2013). Yaşam boyu öğrenme kavram ve bağlam. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Mezunları Derneği, Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi.
Özcan, M. (2011). Bilgi çağında öğretmen eğitimi nitelikleri ve
gücü. bir reform önerisi.
https://www.ted.org.tr/wpcontent/uploads/2019/04/Bilgi_
Caginda_Ogretmen.pdf erişim tarihi: 31.07.2019
Sabancı, A. & Rodoplu, D. (2013). Halk eğitim merkezlerinin denetiminde karşılaşılan sorunlar. E-İnternational Journal of Educational Research, 4(2), 61-77.
Soydan, T. (2012). Eğitim alanında performans değerlendirme sisteminin geçerliği üzerine yönetici ve öğretmen görüşlerine dayalı bir araştırma. Ege Üniversitesi Eğitim Dergisi, 13(1), 1-25.
187
Terzioğlu Barış, E. (2013). Türkiye’nin AB üyeliği sürecinde hayat boyu öğrenmede yetişkin eğitimcisi yeterlikleri.
Eğitim Bilimleri Dergisi, 38, 149-165.
Temiz, M. (2009). (Yüksek Halk eğitimi merkezlerinde görevli mesleki-teknik ve sosyal-kültürel kursları öğretmenlerinin öz yeterlilik düzeylerinin incelenmesi. lisans tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul, Türkiye Toroslu Gültekin, A. (2013). An investigation of the adequacies
of the modular non-formal education programs run at the public training centers in Turkey. Education and Science, 38(168), 3-16.
TÜİK, (2017) Yaygın eğitim faaliyetleri araştırması.
http://tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=24678 erişim tarihi: 22.05.2019
Türkoğlu, A. ve Uça, S. (2011). Türkiye’de halk eğitimi: Tarihsel gelişimi, sorunları ve çözüm önerileri. Adnan Menderes Üniversitesi Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 2, 48-62.
UNESCO, (2015). Recommendation on adult learning and education.
united nations educational, Scientific and Cultural Organization and UIL, France
Uysal, Ş. (2015). Okullardaki örgüt kültürü ve örgüt iklimi ilişkisine dair ilişkisel araştırmaların değerlendirilmesi:
bir meta analiz çalışması, Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi, 2(5), 70-88.
Varank, İ. & Doğan, S. (2014). Türkiye yetişkin öğrenme profilinin politika analizi kapsamında değerlendirilmesi.
MEB Hayat Boyu Öğrenme Genel Müdürlüğü, Ankara.
Yayla, D. (2009). Türk yetişkin eğitimi sisteminin değerlendirilmesi. Millî Eğitim Bakanlığı, Eğitimi Araştırma ve Geliştirme Dairesi Başkanlığı Ankara.
https://www.meb.gov.tr/earged/earged/Yetiskin_Egitimi.
pdf erişim tarihi: 30.07.2019
188 Ek-1.
Halk Eğitimi Merkezlerinde Kalite Algısı Anketi Kurumunuzun bulunduğu il:
Yaşınız:
Cinsiyetiniz:
Öğrenim durumunuz:
Branşınız:
Yaygın eğitimde çalışma süreniz:
İFADELER
Kesinlikle katılmıyorum Katılmıyorum Kararsızım Katılıyorum Kesinlikle katılıyorum
Misyon-Vizyon Uygulamalarının Kalitesi
1.Merkezimiz çalışanları vizyonumuzu bilir.
2. Merkezimiz misyonuna uygun faaliyetler gerçekleştirir.
3. Merkezimizin vizyon ve misyon ifadeleri değişen şartlara bağlı olarak düzenlenmektedir.
4.Merkezimizin sene başında açılacak kurslara ilişkin yaptığı eğitim öğretim planlamalarının belli hedefleri vardır.
5.Merkezimizin hedeflerinin farkındayım.
6.Merkezimizin çevremizde olumlu bir imajı vardır
Yönetimin Kalitesi
7.Merkezimizde karar alma süreçlerine, tüm çalışanların katılması sağlanır.
8.Merkezimizde görev yapan eğitimcilere hizmetiçi eğitimlere katılması için destek verilir.
9.Merkezimizde eğitimci ve kursiyerler
189 sürekli gelişim için desteklenir.
10.Merkezimizde görev yapanların beklentilerine önem verilir.
11.Merkezimizde görev yapanlar ve kursiyerler kendilerini güvende hisseder.
12.Merkezimizde ders dışı etkinliklerin gerçekleştirilmesi için mekân sağlanır.
13.Merkezimizde yönetim tüm personele güvenir ve görüşlerini dikkate alır.
Fiziksel Çevrenin Kalitesi 14.Merkezimizin fiziki ortamları kursiyerlerin kendini rahat hissedeceği kadar geniştir.
15.Merkezimiz her türlü afete hazırlıklıdır (yangın, deprem vb).
16. Merkezimizin eğitimlerinde kullanılan araç gereçler miktar ve kalite açısından yeterlidir.
17.Merkezimizin içi güzel döşenmiştir.
18.Merkezimizde ders dışı etkinliklerin gerçekleştirilmesi için mekân
bulunmaktadır.
19.Merkezimizde gıda güvenliğine uygun gıda sağlayan alan bulunmaktadır.
20.Merkezimizde hijyen kurallarına uygun bir ortam bulunmaktadır.
21.Merkezimizdeki dersliklerin
ışıklandırılması yetişkinler için uygundur.
22.Merkezimizdeki dersliklerin ısınması yetişkinler için uygundur.
23.Merkezimizdeki dersliklerin sıra ve masaları yetişkin eğitimi için uygundur.
24.Merkezimizdeki dersliklerdeki oturma düzeni, yetişkin eğitimi için uygundur.
İletişimin Kalitesi
25.Merkezimizde görev yapanlar kibar ve saygılıdır.
26.Merkezimizde görev yapanlar işinin uzmanıdır.
27.Merkezimizde görev yapanlar
190 hoşgörülü ve anlayışlıdır.
28.Merkezimizde görev yapanlar
yetişkinlerle etkili iletişim kurabilmek için yeterli bilgiye sahiptir.
29.Merkezimizde görev yapanlar samimi ve güler yüzlüdür.
30.Merkezimizde görev yapanlar ile iletişim kurmak kolaydır.
31.Mekezimizde görev yapanlar işlerini severek yapar.
32.Merkezimizde görev yapanlar yetişkinlerin eğitime yönelik taleplerine duyarlıdır.
33.Merkezimizde yeni göreve başlayanlar ilgi ile karşılanır ve kolaylıkla gruba katılır.
Eğitimlerin Kalitesi
34.Merkezimizde kursiyerlerin talep ettiği tüm alanlara eğitimler düzenlenmektedir.
35.Merkezimizdeki eğitimler kursiyerlerin katılım amaçlarını gerçekleştirir.
36.Merkezimizin faaliyetlerinin
kursiyerlerin yaşamları üzerinde olumlu etkileri vardır.
37.Merkezimizde eğitimlerde alınan belgeler kursiyerlerin istihdamını kolaylaştırır.
38.Merkezimizde sektörün, kurum ve kuruluşların taleplerine göre eğitimler düzenlenir.
Programların Kalitesi
39.Merkezimizde uygulanan programlar iş hayatının gereksinimlerini karşılar.
40.Merkezimizde uygulanan programlar hayat boyu öğrenmenin içselleştirilmesini sağlar.
41.Merkezimizde uygulanan programlar kursiyerlerin öğrenmeyi öğrenmesini sağlar.
191 42.Merkezimizde uygulanan programlar kursiyerlerin temel iletişim becerilerini geliştirmesine katkıda bulunur.
43.Merkezimizde uygulanan modüler programlar içerik açısında birbirini tamamlar.
Eğitimcilerin Kalitesi
44.Merkezimizdeki eğitimciler kursiyerler ile etkili iletişim kurar.
45.Merkezimizdeki eğitimciler dersleri güncel gelişmelerle destekler.
46.Merkezimizdeki eğitimciler sistematik olarak kendilerini geliştirici etkinliklere katılır.
47.Merkezimizdeki eğitimciler alanlarına ilişkin konularda derslerde güncel teknolojik araç gereçleri kullanır.
48.Merkezimizde görev alacak eğitimciler başvuranların en donanımlılarından seçilir.
Kalite Sistemi
49.HEM’lerde kalite sistemine uygun faaliyetlerin yapılması niteliği artıracaktır.
50.Kalite sisteminin HEM’lerde uygulanabileceğini düşünüyorum.
192