Kadın girişimciliği ile ilgili literatür taraması, bu alanda birçok çalışma olduğunu göstermektedir. Bu çalışmalardan bazıları aşağıda sıralanmıştır. Şahin (2006), kadın girişimcilerin yöneticilik ve liderlik vasıflarının genel durumunu, karşılaştıkları sorunları ve bu sorunlar ile başa çıkma yöntemlerini incelemiştir. Çalışmasının sonucunda, kadın girişimcilerin gelişiminin girişimcilik faaliyetleri ile arttığını, karşılaştıkları sorunların temelinde ülkenin sosyal, ekonomik ve kültürel yapısının bulunduğunu ve kadın girişimcilerin cinsiyet ayrımından dolayı diğer çalışanlar ile arasında olumsuz bir ilişkinin olduğunu belirtmiştir.
Şekerler (2006), çalışmasında kadın girişimcilerin karşılaştıkları sorunları ve bu sorunların nasıl çözülebileceği üzerine araştırma yapmıştır. Sonuç olarak, kadın girişimcilerin karşılaştıkları sorunların üstesinden gelebilmeleri için bilim ve teknoloji alanındaki gelişmeleri takip etmeleri gerektiğini belirtmiş ve ilgili kurum ve kuruluşların kadın girişimciliği vergi düzenlemeleri, kredi imkânları, bürokratik işlemler ve eğitim alanında imkânlar sağlayarak desteklenmesi gerektiğini ifade etmiştir.
Palaz ve Turgut (2009), araştırmalarını Bandırma’da bulunan kadın girişimciler üzerinde gerçekleştirmişler ve bu bölgedeki kadın girişimcilerin kişisel özelliklerini incelemişlerdir. Araştırmalarının sonucunda, kadın girişimcilerin karşılaştığı sorunları sermaye ve bürokratik işlemler olarak ifade etmişler ve kadın girişimcilerin kredilerinin iyileştirilmesi, vergi kolaylığı ve çocuk, yaşlı bakımı için destek sağlanmasını talep ettikleri belirtilmiştir.
Demircioğlu (2010), çalışmasında Eskişehir’deki kadın girişimciler üzerinden girişimciliğe yönelmedeki sebeplerini incelemiştir. Araştırmasının sonucunda, maddi ihtiyaçlar, hayallerini gerçekleştirme ve iş tatminsizliği gibi sebepler ön plana çıkmış ve iş hayatında yüksek statü ve ücrete sahip kadınların ise iş tatminsizliğinden dolayı girişimciliğe yöneldiğini belirtmiştir.
Güleç (2011), kadın girişimcilerin genel profilini ve eğitimin kadın girişimciler üzerindeki etkisini incelemiştir. Araştırmasının sonucunda, kadın girişimcilerin ücret karşılığı çalışmaktansa iş kurmayı istedikleri, girişimcilik ile özgüvenlerinin artmakta olduğunu, kendiişlerini kurarak sektörde kalıcı hale gelip kaliteyi yükseltmek ve geleceğe yönelik çalışmalar yapmak istediğini ifade etmiştir.
Çabuk, vd. (2011), çalışmalarında kadın girişimcilerin profilini, karşılaştıkları sorunları ve bu sorunların olası çözümlerini araştırmışlardır. Çalışmalarının sonucunda, kadın girişimcilerin sektöre girmedeki temel sebebinin maddi ihtiyaçlar olduğunu belirtmişlerdir.
Erdun (2011), Zonguldak’ta faaliyet gösteren kadın girişimcilerin, girişimciliğe yönelmedeki temel nedenleri incelemiştir. Çalışmasının sonucunda, kadın girişimcilerin %73,9’unun girişimcilikten öncede çalıştığını ancak iş tatminsizliğinden dolayı girişimciliğe yöneldiğini belirtmiştir.
Yaldız ve Çetinkaya (2015), çalışmalarında Konya ve Mersin’de faaliyet gösteren kadın girişimcilerin iş tatmin düzeyini incelemişlerdir. Araştırmalarının sonucunda, kadın girişimcilerin takdir gördüklerini, aldıkları sorumluluklardan hoşnut olduklarını ve işlerini geliştirdiklerini ifade etmişlerdir. Ayrıca, iş tatminlerinin yüksek olduğunu ve Konya’daki kadın girişimcilerin, Mersin’dekilere göre daha yüksek bir iş tatmin düzeyine sahip olduğunu belirtmişlerdir.
Özyılmaz (2016), çalışmasında Türkiye’deki kadın girişimcilerin iş hayatında ve aile yaşamında karşılaştıkları sorunları incelemiştir. Araştırmasında 1467 kadın girişimciye anket uygulaması, 32 kadın girişimci ile ise yüz yüze görüşme yapmıştır. Çalışmasının sonucunda, kadın girişimcilerin baskın özellikleri arasında kendi işini kurma ve kendini ispatlama isteğinin yüksek olduğunu, iş kurma sürecinde en çok aileden destek aldığını belirtmiştir. Kadın girişimcilerin iş hayatında karşılaştığı sorunların ise finansal ve bürokratik alanlarda olduğunu ifade etmiştir.
Yaşar (2017), 2012-2016 yılları dönem verileri ile Düzce’de KOSGEB desteği ile iş kuran 178 kadın girişimci üzerinden, kadın girişimcilerin ülkenin sosyal ve ekonomik kalkınmasına katkılarını incelemiştir. Araştırmasının sonucunda, girişimciliğe başlayan kadınların genel yaş ortalamasının 25-35 olduğunu, hizmet sektörüne ağırlık verdiklerini, iş kurmak için gereken sermaye konusunda sorunlar yaşayıp bu sorunları yakın çevre, tasarruf ve krediler ile çözdüklerini belirtmiştir. Girişimciliğe yönelen kadınların sadece ekonomik özgürlüklerini kazanmak değil aynı
zamanda sosyal alanda ilişkilerini güçlendirmek istedikleri ve kadın girişimciliğin desteklenmesi için uygulamaların iyileştirilmesini istediklerini ifade etmiştir.
Çeliköz (2017), Türkiye’de devlet ve özel finansman desteklerinin kadın girişimciliği üzerindeki etkilerini incelediği çalışmasında, kadın girişimcilerin eğitim durumları ile devlet ve özel destekler arasındaki ilişki ön plana çıkmıştır. Eğitim düzeyi yüksek olan kadın girişimcilerin bu desteklerden olumlu etkilendiği ancak eğitim düzeyi düşük olan kadın girişimcilerin bu desteklerden herhangi bir yönde etkilenmediğini belirtmiştir.
Sümer (2018), Yalova İli Ticaret ve Sanayi Odası’na bağlı 167 kadın girişimci üzerinde gerçekleştirdiği çalışmasında, kadın girişimcilerin demografik özellikleri, iş ve yaşam tatmini ve bunların arasındaki ilişkileri incelemiştir. Araştırmasının sonucunda, kadın girişimcilerin iş ve yaşam tatmininin yüksek olduğunu; iş tatmini ile gelir, sektör, araç sahipliği ve ev sahibi olma konuları arasında anlamlı bir ilişkinin olduğunu ayrıca yaşam tatmini ile gelir, araç sahipliği ve ev sahibi olma ile de anlamlı bir ilişkide olduğunu ifade etmiştir.