Doğan (2001) çalışmasında, 4. sınıfların Çoklu Zekâ Kuramı’na göre hazırlanmış etkinliklerin “Zaman Ölçüleri” konusundaki matematik erişlerini ve bilgilerin kalıcılığını incelemiştir. Araştırmada kullanılan deney ve kontrol grubu toplam 48 öğrenciden oluşmaktadır. Matematik erişlerini belirlemek için ön test-son test yöntemi ve bilgilerin kalıcılığını ölçmek için uygulamadan bir ay sonra kalıcılık testi kullanılmıştır. Yapılan SPSS analizleri sonucu Çoklu Zekâ Kuramı’na göre hazırlanmış etkinliklerin öğrencilerin erişlerine ve bilgilerinin kalıcılığına olumlu yönde etkisi olduğu belirlenmiştir.
Furnham (2002) çalışmasında, 156 çocuğun cinsiyetlerine göre tahmin ettikleri zekâ türlerinde farklılık olup olmadığını incelemiştir. Araştırmanın sonucunda erkek öğrenciler kendilerini bedensel-kinestetik, görsel-uzamsal, matematiksel-mantıksal alanlarda, kız öğrenciler ise sözel-dilsel, kişiler arası sosyal,
içsel-kişisel alanlarda baskın bulmuşlardır. Aynı çalışma çocukları için ebeveynlere yöneltildiğinde benzer sonuçlara ulaşılmıştır.
Coşkungönüllü (1998) çalışmasında, Çoklu Zekâ Kuramı’nın 5. sınıf öğrencilerinin matematik erişlerine etkisi ve matematiğe yönelik tutumlarında değişiklik olup olmadığını incelemiştir. Sonuç olarak deney grubu öğrencilerinin kontrol grubuna oranla başarılı oldukları fakat iki grubun matematiğe karşı tutumlarında herhangi bir fark bulunmadığı ortaya çıkmıştır.
Yeşildere (2003) çalışmasında, Çoklu Zekâ Kuramı’nın 7. sınıfta matematik dersindeki öğrenme sürecine etkisini incelemiştir. Araştırmada tutum ölçeği ve bilgi ölçeği kullanılmıştır. Çoklu Zekâ Kuramı kullanılan öğrenme sürecinde; tam sayılar, rasyonel sayılar, denklemler ve doğru grafikleri ünitelerinde deney grubunun başarısı ve matematiğe yönelik tutumları kontrol grubuna oranla daha yüksek bir sonuç vermiştir.
Hassan ve Maluf (1999) çalışmasında, biri şehir merkezinde diğeri şehrin dış mahallelerinde bulunan iki okul belirlenip Çoklu Zekâ aktiviteleri yapılmış, buradan elde edilen sonuçlar Spectrum Project’te değerlendirilmiştir. Araştırmanın amaçlarından biri öğrencilerin yeteneklerindeki güçlü ve zayıf yönleri belirlemek ve diğeri zekâ alanları arasındaki bağı bulmaktır. Sonuç olarak uygulanan ön test ve son test arasında anlamlı bir farka ulaşılamamıştır.
Own ve Li (2004), öğrenme merkezli web sitesi hazırlayarak, öğrencilerin akademik başarısını arttırmak için “Kimyasal Denge” dersinde Çoklu Zekâ Kuramı’nı kullanmışlardır. Deney ve kontrol gruplarına uygulanan ön test ve son test sonuçları deney grubundan yana olumlu sonuç vermiştir.
Cason (2001), Çoklu Zekâ Kuramı’na dayalı beslenme eğitiminin etkili olup olmadığını araştırmıştır. Bu çalışma 46 beslenme eğitmeni ile 12 ders boyunca 6102 öğrenciye uygulanmıştır. Deney ve kontrol gruplarında ki ön test ve son test
sonuçlarına bakıldığında deney grubundaki öğrencilerin besinleri daha iyi tanıdığı ve iyi beslenme eğilimi gösterdikleri ortaya çıkmıştır.
Campbell (1991), Washington’daki iki 3. sınıfa Çoklu Zekâ Yöntemi’nin öğrenmeyi ve bilgilerin kalıcılığını ne şekilde etkilediğini görebilmek amacı ile bir yıl boyunca yapılmış bir çalışmadır. Çalışma esnasında öğrencilerin davranış gelişimlerini inceleyebilmek için günlük tutulmuş ve başarıyı incelemek için ise ön test-son test uygulanmıştır. Sonuç olarak Çoklu Zekâ Yönteminin başarıyı ve bilgilerin kalıcılığını arttırmasının yanı sıra öğrencilerin davranışlarında olumlu yöne ilerleme görülmüştür.
Tabolt (2004) çalışmasında, yabancı dil derslerinde Geleneksel Yönteme oranla Çoklu Zekâ Yöntemi’nin başarıya olan etkisi olup olmadığını ve cinsiyete göre başarının herhangi bir fark gösterip göstermediğini incelemiştir. Araştırmada ön test-son test tekniği kullanılmıştır. Sonuç olarak Çoklu Zekâ Yöntemi’nin Geleneksel Yönteme kıyasla başarıyı daha olumlu yönde etkilediği ve Çoklu Zekâ Yöntemi’nde erkek öğrencilerin kız öğrencilerden daha başarılı olduğu, Geleneksel Yöntem’de ise kız öğrencilerin erkek öğrencilere göre daha başarılı oluğu ortaya çıkmıştır.
Kula (2005), Çoklu Zekâ Kuramı’nın 6.sınıf öğrencilerinin ondalık sayılar konusundaki başarılarına ve bilgilerinin kalıcılığına etkisi incelenmiştir. Araştırmada deney ve kontrol gruplu ön test-son test yöntemi kullanılmış ve araştırma dört hafta sürmüştür. Grupların son test başarı puanları arasında anlamlı bir fark bulunmamıştır. Özel ders alan öğrenciler analize dahil edilmediğinde ise grupların son test başarı puanları arasında deney grubu lehine anlamlı bir fark bulunmuştur.
Chan (2006) araştırmasında, cinsiyetlere göre öğrencilerin Çoklu Zekâ profillerinin farklılık gösterip göstermediğini incelemiştir. Çalışma Çin’de 1464 üstün zekâlı öğrenciye uygulanmıştır. Sonuçta, kız çocuklarında çoğunlukla dilsel
ve kişiler arası sosyal zekâ, erkek çocuklarında ise görsel-uzaysal, matematiksel ve bedensel zekânın ön planda olduğu belirlenmiştir.
Hunter (2006), matematikteki öğrenme başarısı ve öğrenmeyi ölçmede Çoklu Zekâ’nın faydalarını incelemiştir. Avusturalya’da iki matematik hazırlık sınıfına uygulanmıştır. Deney ve kontrol grubuna ön test-son test yöntemi uygulanmıştır. Sonuçta matematik öğretiminde Çoklu Zekâ’nın etkili bir rol oynadığı ve matematiği öğrenme güçlüğü olan öğrencilere bile matematiğin öğretilebileceği ve tutumlarının olumlu yönde değişebileceği ortaya çıkmıştır.
Edwards (2005), öğrenci başarısını ve liderliğini arttırmada Çoklu Zekâ’nın etkisini cinsiyet farklılıklarına göre incelemiştir. K-7 okullarında 525, 7. sınıf öğrencisine deney ve kontrol gruplu ön test-son test tekniği uygulanmıştır. Sonuç olarak her öğrenciye sahip oldukları zekâ alanına uygun görevler verildiğinde hem başarılarında hem de görevleri ile ilgili liderlik sıfatlarını üstlenmede ilerleme olduğu görülmüştür. Çoklu Zekâ Yöntemi’nde erkek öğrencilerin kız öğrencilerden daha başarılı olduğu, Geleneksel Yöntem’de ise kız öğrencilerin erkek öğrencilere göre daha başarılı oluğu ortaya çıkmıştır.
Açıkgöz (2003) çalışmasında, Çoklu Zekâ Kuramı’na uygun hazırlanan alıştırma yazılımlarının öğrencinin baskın zekâ sırası dikkate alınarak uygulandığında akademik başarıya anlamlı bir etkisinin olup olmadığını incelemiştir. Çalışma 22, 5. sınıf öğrencisine uygulanmıştır. Sonuçta Çoklu Zekâ Kuramı’na uygun hazırlanan alıştırma yazılımının öğrencilerin akademik başarılarına anlamlı bir etkisi olduğu ortaya çıkmıştır.
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
ARAŞTIRMANIN AMACI VE ÖNEMİ
3.1. Araştırmanın Amacı
Bu araştırmanın genel amacı, Çoklu Zekâ Kuramına dayalı öğretim etkinliklerinin 8. sınıf öğrencilerinin matematik dersindeki akademik başarılarına etkisini belirlemek ve ortaya çıkan sonuçlar doğrultusunda çözüm önerileri geliştirmektir.
Yapılan incelemeler ve kaynaklar çerçevesinde ülkemizde Kagan ve Kagan (1998) tarafından çoklu zekâ alanlarına yönelik geliştirilen etkinlikler ve akademik başarıyı arttırmada uygulanan diğer yöntemlerden daha etkili olduğu birçok araştırma bulgusuyla kanıtlanmıştır. Bu nedenle araştırmanın özel amacı ilköğretimde Çoklu Zekâ Kuramı’na dayalı öğretim etkinliklerinin permütasyon ve olasılık ünitesi üzerindeki akademik başarısını sınamaktır.