15 Ekim 2005’te yapılan anayasa referandumuyla birlikte yeni Irak’ta bir kavşak daha geçilmiş oldu. Yeni Irak Anayasası 144 mad-deden oluşmakta olup, Irak Cumhuriyetini ‘tek federal, bağımsız ve tam egemen’ bir devlet, yönetim şeklini ise ‘cumhuriyetçi, temsili, parlamenter ve demokratik’ olarak tanımlamaktadır.33
Amerikan yönetimi, anayasanın planlanan tarihte bitirilerek refe-randuma gidilmesini bir zafer olarak görmüştü. Irak anayasasının ya-zılması ve kabulü konusu Amerikan kamuoyuna yönelik propagan-danın bir parçası olarak kullanılmış, Amerikan askerlerinin Irak’tan çekilme takviminin işlediğinin bir göstergesi olarak yansıtılmıştır.
33. Yeni Irak Anayasası’nın metni için bkz. http://www.uniraq.org/documents/iraqi_constitu-tion.pdf.
Madde (2):
1) İslam, devletin resmi dinidir ve yasamanın temel bir kaynağıdır.
(a) İslam’ın tartışılmaz hükümleriyle çelişen yasa çıkarılamaz.
(b) Demokrasinin ilkeleri ile çelişen yasa çıkarılamaz.
(c) Bu anayasada yer alan haklar ve temel özgürlüklerle çelişen yasa çıkarılamaz.
2) Bu anayasa Irak halkının çoğunluğunun İslami kimliğini ve tüm bireylerin bütün dini haklarını ve Hıristiyanlar, Yezidiler, Subbiler, Mindainler gibi [cemaatlerin] inanç ve iba-det özgürlüğünü teminat altına alır.
Madde (3):
Irak çok etnili, çok dinli ve çok mezhepli bir ülkedir. İslam âleminin bir parçasıdır ve Arap Birliği’nin kurucu ve aktif üyesidir ve Arap Birliği’nin kurucu anlaşmasına bağlıdır.
Madde (4):
1) Arapça ve Kürtçe Irak’ın iki resmi dilidir. Iraklıların çocuklarına Türkmence veya Asu-rice (ve Ermenice) gibi kendi ana dillerinde hükümet eğitim kurumlarında veya diğer baş-ka dillerde özel eğitim kurumlarında eğitim sağlama hakkı, eğitim düzenlemelerine uygun olarak, garanti altına alınmıştır.
4) Türkmence ve Asurice bu iki toplumun nüfuslarının yoğun olduğu idari bölgelerde di-ğer iki resmi dildir.
Madde (7):
1) Irkçılığı, terörizmi, tekfiri veya mezhepsel temizliği (secterian cleansing) savunan, kış-kırtan, meşru gösteren veya propagandasını yapan varlıklar ve eğilimler, özellikle Irak’ta Saddam’ın Baası ve bunun sembolleri, hangi isim altında olursa olsun yasaktır. Bu unsur-ların Irak’taki çoğulcu siyasi sistemin parçası olmasına, yasayla yapılacak düzenleme çer-çevesinde, izin verilmeyecektir.
Üstelik ABD’nin çeşitli müdahalelerle Sünni Arapları da bu sürece dâhil etmeye çalışması, bu şekilde direnişin bitirileceği yönünde bir beklentiye de yol açmıştı.
Ancak Amerikan hükümetinin bütün beklentilerine rağmen, re-ferandumda % 78 oyla kabul edilen mevcut anayasanın en azından kısa vadede Irak’a iç barış ve istikrar getiremeyeceği çok geçmeden anlaşıldı. Zorla sağlanan bir mutabakat ve çelişkilerle dolu bir ana-yasa şiddet sarmalını ve istikrarsızlığı önlemede yetersiz kaldı. Yeni Irak anayasasının Arap dünyası bakımından ‘çağdaş’ ve ‘demokratik’
bir metin olduğu iddia edilse de, Irak’ta siyasi istikrarı sağlama bakı-mından ‘yeterli’ olduğu söylenemez.
Anayasanın kabul sürecindeki acelecilik iki olumsuz sonuç doğur-muştur. Birincisi, anayasa metni bütün taraflar arasında tam bir uz-laşma sağlanmadan bitirilmiştir. ABD’nin o dönemdeki Irak Büyü-kelçisi Zalmay Halilzad bir son dakika müdahalesiyle Sünni Arapların anayasayla ilgili kaygılarını gidermeye çalışmış ve kısmi bir uzlaşma sağlayabilmiştir. Ancak referandum sonuçları, Sünni Arapların ana-yasayı büyük oranda reddettiklerini göstermektedir. İkincisi, anayasa metni eksik kalmıştır. Federalizmin sınırları gibi hayati konulardaki anayasa maddelerinin ayrıntıları 15 Aralık 2005 seçimlerinden sonra oluşan meclise bırakılmıştır. Yeni mecliste bu konuların büyük anlaş-mazlıklara sebep olabileceği daha o günlerde görülebiliyordu. Zira top-lam 50 madde kadar olan bu hayati konular basit kanun düzenlemeleri şeklinde yapılacak, bunlarla ilgili kararlar Şii ve Kürt ağırlıklı bir mec-liste basit çoğunlukla alınacaktı. Örneğin, federasyon konseyi, başkan yardımcıları, yüksek yargı konseyi, federal yüksek mahkeme, bölge-lerin kurulması, vergi gelirbölge-lerinin, petrolün ve gazın nasıl paylaştırı-lacağı gibi meseleler34 hakkındaki kanunlaştırma süreçlerinde Sünni
34 . Anayasa’da kanunlaştırılması için yeni meclise bırakılan diğer bazı konular şunlardır: Resmi dilin alanı ve uygulanışı, askerlik hizmeti, bayrak ve milli marş, madalyalar, resmi tatiller, dini ve resmi bayramlar, resmi takvim, vatandaşlıktan çıkarma, siyasi sığınma, sendikalar ve meslek kuruluşları, kamulaştırma, yatırım teşviki, devlet malları, sosyal güvenlik, bölgeler arasında mal ve sermayenin serbest dolaşımı, düşük gelirli insanlar için vergi muafiyeti, özel sektörün sağlık yatırımları, özürlüler için devlet politikası, özel ve kamu eğitimi, gösteri ve yürüyüş özgürlüğü, siyasi parti kurma ve üye olma, dini vakıflar, savaş ve olağanüstü hal durumunda başbakanın yetkileri, milletvekillerinin hakları ve ayrıcalıkları, cumhurbaşkanının, başbakanın
Arapları ve Türkmenleri de içeren uzlaşmalar sağlanabilmesi mevcut siyasi şartlarda zor gözükmektedir. Bu zorluklar şimdilik Amerikan yönetiminden gelen müdahalelerle aşılabilmektedir.
Anayasanın başka bir özelliği de siyasi sistem ile ilgilidir. Anayasa ile belirlenen sistem geniş bir adem-i merkeziyet ve gevşek bir fe-derasyon modelidir. Buna göre, bir ya da birkaç eyalet bir araya ge-lerek bölgeler kurabilecek; bu bölgeler yüksek derecede bir otonomi-ye sahip olacaklardır. Merkeze sadece savunma, dış politika, maliotonomi-ye ve gümrük politikası bırakılmıştır. Genel sağlık, genel eğitim, altya-pı yatırımları, çevre ve gümrüklerin idaresi ile ilgili yetkiler ise mer-kez ile bölgeler arasında paylaşılacaktır. Bölgeler mermer-kezin özel yet-kileri içerisinde sayılmayan bütün alanlara kendileri hükmedecek;
kendi anayasaları, yargı ve bütçe yetkileri olacaktır. Bölgeler kendi iç güvenliğinden sorumlu olacak, polis ve bölgesel güvenlik güçlerini kendileri kuracaklardır. Ayrıca bölgeler, merkezin özel yetkileri içe-risinde sayılmayan konularda federal yasalar kendi bölgesel yasala-rıyla çelişiyorsa, bunları değiştirmek hakkına sahip olacaklardır. Yet-kinin paylaşıldığı konularda yaşanacak bir anlaşmazlıkta ise öncelik bölgesel yasaya verilecektir.
Anayasada federal-bölgesel düzenlemenin dışında kalan ve bir bölgeye dahil olmayan eyaletlere de geniş bir idari ve mali özerk-lik tanınmıştır.
Adem-i merkeziyetin ve federalizmin sınırları teorik olarak bu kadar geniş tutulurken, bu sistemin ayrıntıları ve nasıl uygulanacağı anayasada belirsiz bırakılmıştır. ‘Kürt federal bölgesi’ ile ilgili hiçbir şüpheye yol açmayacak ayrıntılar hariç, diğer federal bölgelerin na-sıl kurulacağını düzenlemek yeni meclise, bir başka ifadeyle Şii Arap ağırlıklı bir meclisin basit çoğunlukla alacağı kararlara bırakılmış-tır. Anayasal düzene açıklık getirecek bu tür ayrıntıların da anaya-sanın bir parçası olarak görülmesi ve bu hayati ayrıntıların kanunla değil anayasa maddeleri ile düzenlenmesi beklenirdi. Bu ayrıntıların
ve bakanların maaşı ve harcırahları, güvenlik ve istihbarat kuruluşları, bakanlıkların yapısı ve fonksiyonları, bakanların yetkileri, cumhurbaşkanı, başbakan ve bakanların yargılanmaları, ve anayasada tanımlanan çeşitli özerk kurulların oluşturulması.
mecliste basit çoğunlukla değil, anayasa değişiklikleri için gereken çoğunluk ve prosedürle düzenlenmesinin yolu açılmalı veya ek mad-delerle anayasaya dâhil edilmesinin yolları aranmalıydı.
Yeni anayasada sadece eksiklikler değil, tarafların memnuniyet-sizliklerini arttıran ihtilaflı meseleler de bulunmaktadır. Özellik-le sürgün yıllarını İran’da geçirmiş ve İran’la yakın ilişkiÖzellik-leri olan Şii
Madde (110):
Federal yönetimler aşağıdaki özel yetkilere sahiptir:
1) Dış politikayı, diplomatik temsili belirlemek, uluslararası anlaşma ve antlaşmala-rı müzakere etmek, borç antlaşmalaantlaşmala-rını müzakere etmek ve imzalamak, dış ekonomi ve ticaret politikalarını belirlemek.
2) Irak sınırlarının korunmasını, güvenliğini ve savunulmasını sağlamak için silah-lı kuvvetlerin kurulması ve idare edilmesini içeren ulusal savunma politikasını belir-lemek ve icra etmek.
3) Maliye ve gümrük politikasını belirlemek, para basmak, Irak’taki bölgeler ve eya-letler arasındaki ticaret politikasını düzenlemek, ulusun genel bütçesini hazırlamak, para politikasını belirlemek ve Merkez Bankasını kurmak ve idare etmek.
4) Ölçü ve ağırlık birimleri konularını düzenlemek.
5) Vatandaşlık ve vatandaşlığa kabul, ikamet ve iltica konularını düzenlemek.
6) Yayın dalga boyları ve posta politikası oluşturmak.
7) Genel bütçe ve yatırım bütçesi hazırlamak.
8) Uluslararası hukuka ve teamüle uygun olarak Irak dışından gelen su kaynakla-rına ilişkin olarak politika planlamak ve Irak’a akan suyun seviyesini garanti altı-na almak.
9) Genel nüfus sayımı yapmak.
Madde (114):
Aşağıdaki görevler Federal ve Bölgesel yönetimler arasında paylaşılacaktır:
1) Gümrüklerin yönetimi bölgesel (hükümetler ve bir bölgeye dâhil olmayan eyalet-ler) ile koordinasyon halinde yapılır. Bu husus yasayla düzenlenecektir.
2) Ana elektrik güç kaynaklarının düzenlenmesi ve dağıtımı.
3) Çevre kirliliğinden çevrenin korunmasını ve temiz kalmasını garanti altına almak için, bölgelerle (ve bir bölgeye dâhil olmayan eyaletler ile) işbirliği yaparak çevre po-litikasının belirlenmesi.
4) Genel planlama ve kalkınma politikalarının belirlenmesi.
5) Genel sağlık politikasının bölgelerle (ve bir bölgeye dâhil olmayan eyaletlerle) iş-birliği yaparak belirlenmesi.
6) Genel eğitim ve çocuk doğurma politikalarının bölgelerle (ve bir bölgeye dâhil ol-mayan eyaletlerle) istişare ederek belirlenmesi.
7) Genel su kaynakları politikasının belirlenmesi ve adil dağıtımı garanti edecek şe-kilde organize edilmesi. Bu husus yasayla düzenlenecektir.
Madde (115):
Federal makamların özel yetkileri içerisinde sayılmayan bütün yetkiler Bölgelerin (ve bir bölgeye dâhil olmayan eyaletlerin) yetki alanındadır. Federal hükümetler ve geler arasında paylaşılan diğer yetkiler konusunda, anlaşmazlık halinde öncelik böl-gesel yasalara verilmiştir.
Arap grupların, çoğunlukta oldukları güneydeki dokuz eyalette fe-deral bölge kurma planlarını dillendirerek anayasa taslağına buna yönelik maddeler koydurmaları endişe verici olarak görülmektedir.
Sünni Arapları temsil eden partiler, bu durumun Irak’ı parçalayaca-ğını ve kendilerinin merkezî Irak’ta, petrol yoksunu, şiddet yüklü, is-tikrarsız ve fakir bir devletçiğe hapsolunacaklarını düşünmektedir-ler. Petrol gelirlerinin paylaşılması meselesi Sünni Arapların endişe-lerini arttıran ikinci husustur. Sünni Araplar, anayasa taslağında be-lirsizlikler içeren ilgili maddelerin kendilerini petrolden mahrum bı-rakmak için yazıldığını öne sürmektedirler. Milli petrol ya da hid-rokarbon yasası üzerindeki uzlaşmazlık 2006 ortalarından beri de-vam etmekte olup, ilgili yasa 2007 Şubatı’ndan beri mecliste bekle-mektedir.
Madde (111):
Petrol ve gaz tüm bölgeler ve eyaletlerde bulunan bütün Irak halkının malıdır.
Madde (112):
1) Federal Hükümet mevcut yataklardan çıkarılan petrol ve gazı, üretici bölgelerin ve eyaletlerin hükümetleriyle işbirliği içinde, gelirlerin tüm ülkedeki demografik da-ğılıma uygun olarak adilce dağıtılması koşuluyla yönetecektir. Eski rejim tarafından veya daha sonra adil olmayan şekilde mahrum bırakılmış (etkilenmiş) bölgelere, ül-kenin farklı kısımlarında dengeli kalkınmayı temin edecek tarzda, belirli bir zaman için bir kota belirlenmelidir. Bu husus yasayla düzenlenecektir.
2) Federal hükümet ve üretici bölgelerin ve eyaletlerin hükümetleri beraberce, pazar ilkelerinin en modern tekniklerine ve yatırımı teşvike dayanan, Irak halkına en bü-yük yararı sağlamak için petrol ve gazdan sağlanan serveti geliştirecek gerekli strate-jik politikaları belirleyeceklerdir.
Madde (122):
2) Bir bölgeye dâhil olmayan eyaletlere işlerini yönetebilmeleri için adem-i merkeziyet il-kesine uygun olarak geniş idari ve mali yetkiler verilmiştir. Bu husus yasayla düzenlen-mektedir.
3) Eyalet konseyince seçilen eyalet Valisi, konsey tarafından kendisine verilen sorumluluk-ları yerine getiren, eyaletin en yüksek icrai başkanıdır.
5) Eyalet konseyi, hiçbir bakanlığın veya bir bakanlık dışında herhangi bir tarafın hâkimiyetine veya gözetimine tabi değildir ve kendi bağımsız maliyesine sahiptir.
Madde (123):
Federal hükümetin yetkilerini eyaletlere devretmesine veya tersi duruma her iki tarafın da onayı ile izin verilmektedir. Bu husus yasayla düzenlenmektedir.
Bu bağlamda Kerkük meselesi de en sıcak gündem maddelerin-den biri haline gelmiştir. Kerkük’ün Kürt Federal Bölgesinin sınırla-rı içine dâhil edilip edilmemesi konusunda sadece Türkiye’nin de-ğil, Sünni ve Şii ayrımı olmaksızın bütün Arapların da hassas olduk-ları unutulmamalıdır. Bu bakımdan bütün beklentilerin aksine Ge-çici İdari Yasa’nın 53. maddesinde yer alan Kerkük’ün herhangi bir bölgeye katılamayacağı ifadesine yeni anayasada yer verilmemesi ha-yal kırıklığı yaratmıştır. Adı geçen yasanın 58. maddesinde ayrın-tırandırılan normalleşme sürecinin, Kerkük’ün belirtilen süre so-nunda ‘Kürt federal bölgesi’ne dahil edilmesini kolaylaştıracak şe-kilde uygulanışı ise endişeleri arttırmaktadır. Anayasanın kabulün-den sonra ortaya çıkan itirazlar ve tartışmalar karşısında, anayasada 31 Aralık 2007 tarihine kadar yapılması öngörülen referandum altı aylığına ertelenmiştir. 30 Haziran 2008’de altı aylık süre dolmasına rağmen, Kerkük’ün nihai statüsü ve referandum konusundaki tar-tışma ve belirsizlik devam etmektedir. Bu konuda çok farklı görüş-ler ve teklifgörüş-ler çarpışmakta olup, bu meselenin Irak’taki bütün siya-si siya-sistemi tıkadığı görülmektedir. Bu konuda son dönemde Irak Özel Temsilcisi yoluyla Birleşmiş Milletler’in aktif bir rol oynamaya baş-ladığı görülmektedir. Kerkük üzerindeki bu uzlaşmazlık nedeniyle Irak’taki istikrar ve uzlaşma süreci için elzem olan yerel seçimler ya-sası çıkarılamamaktaydı. Uzun bir beklemeden sonra, 24 Eylül 2008 Irak parlamentosunda oy birliği ile kabul edilen yeni eyalet seçimle-ri yasasına göre, 18 eyaletin 14’ünde seçimler 31 Ocak 2009 taseçimle-rihi- tarihi-ne kadar yapılacak. Ancak bu yasa, Kürt federal bölgesitarihi-ne bağlı Do-huk, Erbil ve Süleymaniye eyaletleri ile ihtilaflı Kerkük’ü kapsamı-yor; Kerkük’ün statüsü konusundaki anlaşmazlıklar bir çözüme ka-vuşturulduktan sonra Kerkük’te yapılacak yerel seçimlere ilişkin ay-rıca bir yasal düzenleme yapılması kararı alındı.
Madde (140):
2) Irak Devletinin Geçici İdari Yasasının 58. maddesinde yer alan yürütme organının sahip olduğu sorumluluklar uzatılmıştır ve (bu anayasaya uygun olarak seçilen) yürütme orga-nı için (normalleşme, nüfus sayımı, Kerkük ve diğer ihtilaflı bölgelerde halkın iradesini tes-pit etmek için yapılacak oylama ile sonlanacak süreç tamamlanana kadar) 31.12.2007’den daha geç olmayacak bir sürede devam edecektir.
Yeni Irak anayasası, hem Arap dünyasının ‘en modern’ anayasası olarak, hem de iç savaşı ve parçalanmayı kolaylaştırıcı bir metin ola-rak okunabilir. Iola-rak’ın geleceğini belirleyecek olan anayasada göze çarpan bu temel hususlar üzerinde uzlaşılamaması, olumsuz senar-yoların gerçekleşme ihtimalini arttıracaktır. Etnik-sekter ayrımla-rı derinleştiren yeni anayasada buna zemin hazırlayacak hükümler mevcut bulunmaktadır.