5. DEĞERLENDİRME VE SONUÇ
5.2. Gelecek Araştırmalar İçin Öneriler
Bu çalışmanın da elbette kısıtları mevcuttur ve bu nedenle akademi alanında mizah ve yaratıcılık arasındaki ilişkiyi inceleyen daha fazla araştırma yapılması ihtiyacı doğmaktadır. Öncelikle, daha kapsamlı bir yaklaşımla olumlu ve olumsuz mizah türlerinin neden ve sonuçlarının daha detaylı olarak incelenmesi önerilebilir. Böylelikle olumlu mizah türlerinin pekiştirilmesi ve olumsuz mizah türlerinin oluşumunun engellenmesi daha kolay olacaktır.
İkinci olarak bu çalışmada bireysel farklılıklar göz önüne alınmamıştır. Bu nedenle sonraki araştırmaların kişilik ve bilişsel tarz/yeti (Woodman ve Schoenfeldt, 1989) gibi bireysel özellikleri de ele alması uygun olacaktır. Bireysel farklılıkların eklenmesi
64 mizah tarzlarının yaratıcılık üzerinde ne tip etkiler oluşturduğunun daha kapsamlı olarak anlaşılmasını sağlayarak araştırma sonuçlarını zenginleştirecektir.
Üçüncü olarak, mizah tarzları ve yaratıcılık kavramlarının öz rapor ölçekleri ile ölçülmüş olmasının da bir kısıt oluşturduğu düşünülebilir. Bunun için ileri araştırmalarda yönetici ya da akran ölçeklerinin de eklenmesi tasviye edilebilir. Her ne kadar mizah tarzı ve yaratıcılık bireysel kavramlar olsa da, belirli bir bağlamda ele alındıkları için çevre etkilerinin incelenmesi ve böylelikle yalnızca algılanan mizah tarzı ve yaratıcılığın değil, gözlemlenen mizah tarzı ve yaratıcılığın da değerlendirilmesi fırsatı elde edilecektir.
Son olarak araştırmanın yalnızca Türkiye özelinde ve akademisyenler üzerinde yapılmış olması da çalışmayla ilgili diğer bir kısıt olarak düşünülebilir. Dolayısıyla gelecek araştırmaların hem sektörler arası hem de kültürler arası farklılıkları görebilmek amacıyla birden fazla sektör ve kültür içeren bir örneklem üzerinde yapılması önerilebilir. Böylece sektörler arası ve kültürler arası karşılaştırma yapabilme olanağı doğacak ve bununla birlikte araştırma sonuçlarında derinlik sağlanacaktır.
Bu tez çalışması literatüre ilk kez mizah tarzları ile yaratıcılık arasındaki ilişkiyi akademik düzlemde ele alarak katkıda bulunmaktadır. Bununla birlikte, çalışmada elde edilen sonuçlar, literatürde yer alan mizah ve yaratıcılık çalışmaları ile mizahın yaratıcılık ve örgütsel performans üzerindeki önemli etkilerine ilişkin önceki çalışma sonuçlarını teyit etmektedir (Holmes, 2007; Miller, 1996; Slatten vd., 2011).
Yaratıcılığın öncüllerinden biri olan mizah çok boyutlu bir kavramdır. Keza, farklı mizah tarzlarının yaratıcılık üzerinde farklı etkileri bulunmaktadır. Katılımcı mizah ve kendini geliştirici mizah yaratıcılığı olumlu yönde etkilerken, saldırgan mizah yaratıcılığı olumsuz yönde etkilemektedir. Kendini yıkıcı mizahın ise yaratıcılık
65 üzerinde herhangi bir etkisi yoktur. Bunlara ek olarak, araştırma sonuçları mizaha ilişkin rahatlama kuramı, uyuşmazlık kuramı ile genişletme ve inşa etme pozitif psikoloji teorisini destekleyerek, mizah ve yaratıcılık literatürüne katkıda bulunmaktadır.
66
EKLER
EK 1: Anket Formu
Değerli Katılımcı,
Size sunulan bu anket formu İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Doktora programında Prof. Dr. Ahu Tuğba Karabulut danışmanlığında hazırlamakta olan “Mizah Tarzları ile Yaratıcılık Arasındaki İlişkide Yenilikçilik İkliminin Düzenleyici Rolü” isimli tez çalışmasının araştırma bölümününde kullanılmak üzere tasarlanmıştır. Araştırma sonucunda sağlanan veriler tamamıyla bilimsel amaçlar için kullanılacak olup cevaplar yalnızca araştırmacı tarafından değerlendirilecektir. Çalışmanın belirlenen amaçlara ulaşabilmesi, doğru ve geçerli sonuçlar verebilmesi adına hiçbir soru atlanmamalı ve düşüncenizi en iyi şekilde yansıtan seçenekler tercih edilmelidir. Değerli katkılarınızdan dolayı çok teşekkür eder, çalışma hayatınızda başarılar dilerim.
Saygılarımla,
Gülşah Koçak
İstanbul Ticaret Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme Doktora Programı Öğrencisi E-Posta: gulsahsemail@gmail.com
67 Lütfen önce aşağıdaki bölümü doldurunuz:
Yaşınız:
( ) 21-30 yaş arası ( ) 31-40 yaş arası ( ) 41-50 yaş arası ( ) 51+ Cinsiyetiniz:
( ) Kadın ( ) Erkek Medeni Durumunuz:
( ) Evli ( ) Bekar ( ) Boşanmış ( ) Dul Çocuk Sayısı:
( ) 0 ( ) 1 ( ) 2 ( ) 3 ( ) 4+ Eğitim Durumunuz:
( ) Lisans ( ) Yüksek Lisans ( ) Doktora Toplam Çalışma Süreniz:
( ) 0-5 yıl arası ( ) 6-10 yıl arası ( ) 11-15 yıl arası ( ) 16+ Çalışmakta Olduğunuz Üniversitedeki Çalışma Süreniz:
( ) 0-5 yıl arası ( ) 6-10 yıl arası ( ) 11-15 yıl arası ( ) 16+ Çalışmakta Olduğunuz Üniversitenin Tipi:
( ) Devlet ( ) Vakıf Ünvanınız:
( ) Araştırma Görevlisi ( ) Öğretim Görevlisi ( ) Yardımcı Doçent ( ) Doçent ( ) Profesör
68 K es in li kl e K at ıl m ıy o ru m K at ıl m ıy o ru m B ir az K at ıl m ıy o ru m K ar ar sı zı m B ir az K at ıl ıy o ru m K at ıl ıy o ru m T am am ıy la K at ıl ıy o ru m
1. Genellikle çok fazla gülmem ya da başkalarıyla şakalaşmam.
2. Moralim bozuk olduğunda genellikle kendimi mizahla neşelendirebilirim. 3. Birisi hata yaptığında çoğunlukla onunla bu konuda dalga geçerim. 4.
İnsanların benimle dalga geçmelerine ya da bana gülmelerine gereğinden fazla izin veriyorum.
5.
İnsanları güldürmek için çok fazla uğraşmam - doğuştan esprili bir insan gibiyimdir.
6. Tek başıma bile olsam çoğunlukla yaşamın gariplikleriyle eğlenirim. 7. İnsanlar asla benim mizah anlayışım yüzünden gücenmez ya da incinmezler. 8.
Kendimi yermem ailemi ya da arkadaşlarımı güldürüyorsa eğer, çoğunlukla bu işi kendimden geçerek yaparım.
9. Başımdan geçen komik şeyleri anlatarak insanları pek güldürmem. 10.
Üzgün ya da mutsuzsam, kendimi daha iyi hissetmek için genellikle o durumla ilgili gülünç bir şeyler düşünmeye çalışırım.
11.
Espri yaparken ya da komik bir şey söylerken genellikle karşımdakilerin bunu nasıl kaldıracağını pek önemsemem.
12.
Çoğunlukla kendi güçsüzlüklerim, gaflarım ya da hatalarımla ilgili gülünç şeylerden söz ederek, insanların beni daha çok sevmesini ya da kabul etmesini sağlamaya çalışırım.
13. Yakın arkadaşlarımla çok sık şakalaşır ve gülerim. 14.
Yaşama karşı takındığım mizahi bakış açısı, benim olaylar karşısında aşırı derecede üzülmemi ya da kederlenmemi önler.
15.
İnsanların, mizahı başkalarını eleştirmek ya da aşağılamak için kullanmalarından hoşlanmam.
16. Çoğunlukla kendi kendimi kötüleyen ya da alaya alan espriler yapmam. 17. Genellikle fıkra anlatmaktan ve insanları eğlendirmekten hoşlanmam. 18.
Tek başınaysam ve mutsuzsam, kendimi neşelendirecek gülünç şeyler düşünmeye çalışırım.
19.
Bazen öyle komik şeyler gelir ki aklıma bunlar insanları incitebilecek, yakışık almaz şeyler olsa bile, kendimi tutamam söylerim.
20.
Espriler yaparken ya da komik olmaya çalışırken çoğunlukla kendimi gereğinden fazla eleştiririm.
21. İnsanları güldürmekten hoşlanırım.
22. Kederli ya da üzgünsem genellikle mizahi bakış açımı kaybederim. 23.
Bütün arkadaşlarım bunu yapıyor olsa bile, bir başkasıyla alay edip ona gülerlerken asla onlara eşlik etmem.
24.
Arkadaşlarımla ya da ailemle birlikteyken çoğunlukla hakkında espri yapılan ya da dalga geçilen kişi ben olurum.
25. Arkadaşlarımla çok sık şakalaşmam. 26.
Tecrübelerime göre bir durumun eğlendirici yanlarını düşünmek, sorunlarla başa çıkmada çoğunlukla etkili bir yoldur.
27.
Birinden hoşlanmazsam çoğunlukla onu küçük düşürmek için hakkında espri yapar ya da alay ederim.
28.
Sorunlarım varsa ya da üzgünsem, çoğunlukla gerçek duygularımı, en yakın arkadaşlarım bile anlamasın diye, espriler yaparak gizlerim.
29. Başkalarıyla birlikteyken genellikle aklıma söyleyecek esprili şeyler gelmez. 30.
Neşelenmek için başkalarıyla birlikte olmam gerekmez, genellikle tek başımayken bile gülecek şeyler bulabilirim.
31.
Bir şey bana gerçekten gülünç gelse bile, birini gücendirecekse eğer, buna gülmem ya da bununla ilgili espri yapmam.
32.
Başkalarının bana gülmesine izin vermek; benim, ailemi ve arkadaşlarımı neşelendirme tarzımdır.
Aşağıda verilen ifadeleri davranışlarınızı düşünerek cevaplayınız. Lütfen verilen ifadeleri dikkatlice okuyunuz ve kendiniz için en uygun
69 5 H e r Za m a n G e ne ll ik le A ra S ır a Ç ok N adi r H iç bi r Za m an
1. Üniversitemizde takımlar kendilerini işlerine adarlar.
2. Üniversitemizde insanlar iş arkadaşlarına güvenemeyeceklerini hissederler. 3. Üniversitemizde takımlar içinde iletişim özgür ve açıktır.
4.
Üniversitemizde çalışanların nereye gittiğimiz ve ne yapmaya çalıştığımız hakkında ortak bir vizyon eksikliği vardır.
5. Üniversitemizde insanlar üstlerinin onlardan ne beklediğini görmezden gelirler. 6.
Üniversitemizde insanlar yaratıcı çalışma yapmak için yöneticileri tarafından teşvik edildiklerini hissetmezler.
7.
Üniversitemizde insanlar üst yönetimin yaptıkları işle ilgili heyecan ve güven duyduğunu düşünürler.
8. Üniversitemizde yöneticiler ekiplerini desteklerler. 9.
Üniversitemizde insanlar işlerini yapmak için ihtiyaç duydukları bilgiye kolaylıkla erişebilirler.
10. Üniversitemizde genelde insanlar iş için ihtiyaç duydukları kaynaklara erişebilirler. 11.
Üniverstemizde İnsanların işlerini yapmak için ihtiyaç duydukları kaynakları elde etmeleri zordur.
12.
Üniversitemizde insanların belirli bir sürede yerine getirmeleri gereken çok fazla işleri vardır.
13. Üniversitemizde insanlar kendi işleri üzerinde kontrollerinin olmadığını hissederler. 14. Üniversitemizde çalışanlar işlerini nasıl yapacaklarına karar verme özgürlüğüne sahiptirler. 15. Üniversitemizde çalışanlar işlerini kendileri belirlerler.
16. Üniversitemizde insanlar iş yapış şekilleri hakkında söz sahibi değildirler.
17. Üniversitemizde insanlar başarısızlıkla sonuçlanacak olsa bile risk almaya teşvik edilirler. 18. Üniversitemizde genellikle yeni fikirlere direnç gösterilir.
19. Üniversitemizde örgütsel değişiklikleri gerçekleştirmek çoğu zaman zordur. 20. Üniversitemizde yenilikçilik ödüllendirilir.
Aşağıda verilen ifadeleri çalıştığınız kurumu ve çalışma ortamınızı düşünerek cevaplayınız. Lütfen verilen ifadeleri dikkatlice okuyunuz ve en uygun gördüğünüz ifadeyi ölçek üzerine X işareti koyarak belirtiniz.
K es in li kl e K at ıl m ıy o ru m K at ıl m ıy o ru m K ar ar sı zı m K at ıl ıy o ru m K es in li kl e K at ıl ıy o ru m
1. Yöneticim işimde yaratıcı olduğumu düşünür. 2. İşimi yaparken yeni yaklaşımlar denerim. 3.
İşim gereği, etkileşim içinde olduğum tüm insanlardan yeni fikirler edinmek için fırsat kollarım.
4. İşimde çok yaratıcı olduğuma inanırım.
5. İşimde olabildiğim kadar yaratıcı olmaya çalışırım.
6. İşimde daha etkin olmama yardımcı olacak kimi yeni beceriler öğrenmek isterim. 7.
İyi performans gösterdiğim zaman bilirim ki, bu benim kendi başarma isteğimin bir sonucudur.
8.
İşyerimde yeni eğilimler oluştuğu zaman, genellikle bunu ilk destekleyenlerden biri olurum.
9.
İşim benim için o kadar tatmin edici ki, yönetim tarafından sağlanan özel teşviklere karşı kayıtsızım.
Aşağıda verilen ifadeleri çalıştığınız kurumu ve davranışlarınızı düşünerek cevaplayınız. Lütfen verilen ifadeleri dikkatlice okuyunuz ve en uygun gördüğünüz ifadeyi ölçek üzerine X işareti koyarak belirtiniz.
70
KAYNAKÇA
Amabile, T.M. (1983). The social psychology of creativity. New York: Springer-Verlag. Amabile, T.M. (1988). A model of creativity and innovation in organizations. In B. M.
Staw, & L. L. Cummings, (Eds.), Research in organizational behavior, 10, 123- 167. Greenwich, CT: JAI Press.
Amabile, T.M. (1996). Creativity in context, Boulder: Westview.
Amabile, T., Conti, R., Coon, H., Lazenby, J., & Herron, M. (1996). Assessing the work environment for creativity. Academy of Management Journal, 39 (5), 154-184. Anderson J. C., & Gerbing D. W. (1988). Structural equation modeling in practice: A
review and recommended two-step approach. Psychological Bulletin, 103, 411- 423.
Appu, A. V., Sia, S. K., & Sahoo, B. C. (2015). Creativity at workplace: proposing some contributors, International Journal of Innovative Research and
Development, 4 (5), 177-183.
Avolio, B.J., Howell, J.M., & Sosik, J.J. (1999). “A funny thing happened on the way to the bottom line: humor as a moderator of leadership style”. Academy of
Management Journal, 42:2, 219-227.
Baer, J. (1997). Creative teachers, creative students, Boston: Ally & Bacon.
Bagozzi, R., Yi, Y., & Phillips, L. W. (1991), Assessing construct validity in organizational research, Administrative science quarterly, 36, 421-458.
Balay, R. (2010). Öğretim Elemanlarının Örgütsel Yaratıcılık Algıları, Ankara
Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 43 (1), 41-78.
71 Bizi, S., Keinan, G., & Beit-Hallahmi, B. (1988). Humor and coping with stress: A test under real-life conditions. Personality & Individual Differences, 9 (6), 951-956. Blanchard, A., Stewart, O. J., Cann, A., & Follman, L. (2014). Making sense of humor
at work. The Psychologist Manager Journal, 17 (1), 49-70.
Collinson, D. (1988). Engineering humour: Masculinity, joking and conflict in shop floor relations. Organization Studies, 9 (2), 181-199.
Cooper, C. D. (2005). Just joking around? Employee humor expression as an ingratiatory behavior, Academy of Management Review, 30 (4), 765-776.
Crawford, C.B. (1994). Theory and implications regarding the utilization of strategic humor by leaders. Journal of Leadership Studies, 1 (4), 53-67.
Csikszentmihalyi, M. (1991). Society, culture and person: a systems view of creativity, In R. J. Sternberg (Ed.). The nature of creativity: Contemporary psychological
perspectives. New York: Cambridge University Press.
Derks, P., Gardner, J. B., & Agarwal, R. (1998). Recall of innocent and tendentious humorous material. Humor: International Journal of Humor Research, 11 (1), 5- 19.
DiLiello, T. C., & Houghton, J. D. (2008). Creative potential and practised creativity: ıdentifying untapped creativity in organizations, Creativity and Innovation
Management, 17 (1), 37-46.
Ehrhart, M. G., Schneider, B. J., & Macey, W. H. (2013). Organizational climate and
culture: an ıntroduction to theory, research and practice. London: Routledge.
Ekvall, G. (1996). Organizational Climate for Creativity and Innovation, European
Jounal of Work and Organizational Psychology, 5 (1), 105-123.
Eysenck, H. J. (1972). Foreword, In J. H. Goldstein & P. E. McGhee, (Eds), The
Psychology of Humor, 13-17. New York: Academic Press.
Feingold, A., & Mazzella, R. (1993). Preliminary validation of a multidimensional model of wittiness. Journal of Personality, 61 (3), 439-456.
72 Fredrickson, B. L. (2001). The role of positive emotions in positive psychology: The broaden-and-build theory of positive emotions, American Psychologist, 56, 218- 226.
Fredrickson, B. L. (2004). The broaden-and-build theory of positive emotions,
Philosophical Transactions of the Royal Society B, 359, 1367-1377.
Freud, S. (1928). Humor, International Journal of Psychoanalysis, 9, 1-6.
George, J. M. (2007). Creativity in organizations, In J. P. Walsh & A. P. Brief (Eds.),
Academy of Management annals, 1, 439-477.
George, J. M., & Zhou, J. (2001). When openness to experince and conscientiousness are related to creative behavior: an interactional approach, Journal of Applied
Psychology, 86 (3), 513-524.
Goodman, J. (1983). How to get more smileage out of your life: making sense of humor, then serving it, In P. H. McGhee & J. H. Goldstein, (Eds), Handbook of
Research in Humor: Vol II. Applied Studies, 1-21. New York: Springer-Verlag.
Graham, E. E. (1995). The involvement of sense of humor in the development of social relationships. Communication Reports, 8 (2), 158-170.
Hampes, W. P. (1999). The relationship between humor and trust. Humor: International
Journal of Humor Research, 12 (3), 253-259.
Hair, J. F., Anderson, R. E., Tatham, R. L., & Black, W. C. (1998). Multivariate
analysis, Englewood: Prentice Hall International.
Holmes, J. (2007). Making Humour Work: Creativity on the Job, Applied Linguistics, 28 (4), 518-537.
Holmes, J., & Marra, M. (2002). Over the edge? Subversive humor between colleagues and friends. Humor: International Journal of Humor Research, 15 (1), 65-88. Hooper, D., Coughlan, J., & Mullen, M. R. (2008). structural equation modelling:
guidelines for determining model fit. The Electronic Journal of Business
73 Hu, L. T., & Bentler, P. M. (1995). Evaluating model fit, In R. H. Hoyle (Ed.),
Structural equation modeling: Concepts, issues, and applications, 76-99.
Thousand Oaks: Sage.
Hunter, S. T., Bedell, K. E. & Mumford, M. D. (2007). Climate for creativity: A quantitative review. Creativity Research Journal, 19 (1), 69-90.
Janssen, O. (2000). Job demands, perceptions of effort-reward fairness, and innovative work behavior. Journal of Occupational and Organizational Psychology, 73, 287-302.
Janssen, O. (2005). The joint impact of perceived influence and supervisor supportiveness on employee innovative behaviour, Journal of Occupational and
Organizational Psychology, 78, 573–579.
Kang, J. H., Matusik, J. G., Kim, T. Y., & Phillips, J. M. (2016). Interactive effects of multiple organizational climates on employee innovative behavior in entrepreneurial firms: A cross-level investigation, Journal of Business
Venturing, 31, 628-642.
Kant, I. (2007). Critique of judgement, New York: Oxford University Press.
Kanter, R. M. (1988). When a thousand flowers bloom; Structural, collective, and social conditions for innovation in organization. Research in organizational behavior, 10, 169-211.
Kasof, J. (1999). Attribution and creativity, In M. A. Runco & S. R. Pritzker
Encyclopedia of creativity. New York: Academic Press.
Kaufman, J. C., & Beghetto, R. A. (2009). Beyond big and little: The four c model of creativity. Review of General Psychology, 13 (1), 1-12.
Kuiper, N. A., Martin, R. A., & Dance, K. (1992). Sense of humor and enhanced quality of life. Personality and Individual Differences, 13 (12), 1273-1283.
74 Kuiper, N. A., & Nicholl, S. (2004). Thoughts of feeling better? Sense of humor and physical health. Humor: International Journal of Humor Research, 17 (1/2), 37- 66.
Kurt, İ. (2012). The Relationship between organizational climate, ındividual values &
creativity: The mediating role of leadership. Yayınlanmış doktora tezi. Yeditepe
Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Lang, J. C. & Lee, C.H. (2010). Workplace humor and organizational creativity, The
International Journal of Human Resource Management, 21, 46-60.
Lefcourt, H. M., & Martin, R. A. (1986). Humor and life stress: anicdote to adversity. New York: Springer.
Levitt, T. (1963) Creativity is not enough. Harvard Business Review, 41, 72-83.
Llorens-Montes, F. J., Ruiz-Moreno, A., & Molina, L. M. (2004). Assessing the organizational climate and contractual relationship for perceptions of support for innovation, International Journal of Manpower, 25 (2), 167-180.
Lynch, O. (2002). Humorous communication: finding a place for humor in communication research. Communication Theory, 12 (4), 423-446.
MacCallum, R. C., Browne, M. W., & Sugawara, H. M. (1996). Power Analysis and Determination of Sample Size for Covariance Structure Modeling.
Psychological Methods, 1 (2), 130-149.
Martin, R. A. (1996). The situational humor response questionnaire (SHRQ) and coping humor scale (CHS): A decade of research findings. Humor: International
Journal of Humor Research, 9 (3/4), 251-272.
Martin, R. A. (2007). The psychology of humor: An ıntegrative approach, Burlington: Elsevier.
Martin, R. A., Puhlik-Doris, P., Larsen, G., Gray, J., & Weir, K. (2003). Individual differences in uses of humor and their relation to psychological well-being:
75 development of the humor styles questionnaire. Journal of Research in
Personality, 37 (1), 48-75.
Martineau, W. H. (1972). A model of the social functions of humor, In J. Goldstein & P. McGhee, (Eds), The Psychology of Humor, 101-125. New York: Academic Press.
Menaker, E. (1996). Separation, will and creativity: The wisdom of Otto Rank. London: Jason Aronson.
Mesmer-Magnus, J., Glew, D. J. & Viswesvaran, C. (2012). A meta-analysis of positive humor in the workplace. Journal of Managerial Psychology, 27 (2), 155-190. Miller, J. (1996). Humor – an empowerment tool for the 1990s, Empowerment in
Organizations, 4 (2), 16-21.
Morreall, J. (1991). Humor and work. Humor: International Journal of Humor
Research, 4 (4), 359-373.
Nunnally, J. C. (1978). Psychometric Theory, New York: McGraw-Hill.
Nybakk, E., Crespell, P. & Hansen, E. (2011). Climate for Innovation and Innovation Strategy as Drivers for Success in the wood ındustry: Moderation effects of firm size, ındustry sector, and country of operation, Silva Fennica, 45 (3), 415-430.
Pundt, A. (2015). The relationship between humorous leadership and innovative behavior, Journal of Managerial Psychology, 30 (8), 878-893.
Ren, F., & Zhang, J. (2015). Job stressors, organizational ınnovation climate, and employees’ ınnovative behavior, Creativity Research Journal, 27 (1), 16-23.
Rice, G. (2006). Individual values, organizational context and self perceptions of employee creativity: evidence from egyptian organizations, Journal of Business
Research, 59 (2), 233-241.
Robert, C., & Yan, W. (2007). The case for developing new research on humor and culture in organizations: toward a higher grade of manure. Research in
76 Romero, E. J., & Cruthirds, K. W. (2006). The use of humor in the workplace. Academy
of Management Perspectives, 20 (2), 58-69.
Runco, M. A. (1998). Review of creative teachers, creative students. The Journal of
Creative Behavior, 32, 92-95.
Saleh, S.D., & Wang, C. K. (1993). The management of ınnovation: strategy, structure and organizational climate, IEEE Transactions on Engineering Management, 40, 13-21.
Sathyanarayana, K. (2007). The power of humor at the workplace. New Delhi: Response Books.
Scott, S. G., & Bruce, R. A. (1994). Determinants of innovative behavior: A path model of individual innovation in the workplace, Academy of Management Journal, 27 (3), 580-607.
Sherman, L. W. (1988). “Humor and social distance in elementary school children.
Humor: International Journal of Humor Research, 1 (4), 389-404.
Slatten, T., Svensson, G. & Svaeri, S. (2011). Empowering leadership and the influence of a humorous work climate on service employees' creativity and innovative behaviour in frontline service jobs, International Journal of Quality and Service
Sciences, 3 (3), 267-284.
Spruill, T. E. (1992). Sense of humor as a mediator of the effects of stress on physical health and psychological well-being, Dissertation Abstracts International, 53, 65-75.
Stein, M. I. (1953). Creativity and culture, The journal of psychology, 36, 311-322. Susa, A.M. (2002). Humor type, organizational climate, and outcomes: the shortest
distance between an organization’s environment and the bottom line is laughter.
Dissertation Abstracts International, 63, 6131.
Svebak, S. (1974). Revised questionnaire on the sense of humor. Scandinavian Journal
77 Svebak, S. (1996). The development of the sense of humor questionnaire: from SHQ to
SHQ-6. Humor: International Journal of Humor Research, 9 (3/4), 341-361. Thorson, J. A., & Powell, F.C. (1993a). Sense of humor and dimensions of personality.
Journal of Clinical Psychology, 49 (6), 799-809.
Thorson, J.A., & Powell, F.C. (1993b). Development and validation of a multidimensional sense of humor scale. Journal of Clinical Psychology, 49 (1), 13-23.
Tümkaya, S. (2007). Burnout and humor relationship among university lecturers,
Humor: International Journal of Humor Research, 20 (1), 73-92.
Turgut, E. (2013). Sosyal sermaye ve bilgi paylaşımı davranışının yenilikçilik iklimine etkisi. Yayınlanmış doktora tezi. Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Van der Vegt, G.S., Van de Vliert, E., & Huang, X. (2005). Location-level links
between diversity and innovative climate depend on national power distance.
Academic Management Journal, 48, 1171-1182.
Wheaton, B., Muthen, B., Alwin, D. F., & Summers, G. (1977). Assessing reliability and stability in panel models. Sociological Methodology, 8 (1), 84-136.
Wood, R. E., Beckmann, N. & Pavlakis, F. (2007). Humor in organizations: No laughing matter, Research companion to the dysfunctional workplace:
Management challenges and symptoms, 216-231. Northhampton: Edward Elgar
Publishing.
Woodman, R. W., Sawyer, J. E., & Griffin, R. W. (1993). Toward a theory of organizational creativity. Academy of Management Review, 18, 293-321.
Woodman, R. W. & Schoenfeldt, L. F. (1989). Individual Differences in Creativity. In J. A. Glover, R.R. Ronning, & B. G. Reynolds (Eds.), Handbook of
Creativity. Perspectives on Individual Differences. Boston: Springer.
Yerlikaya, E. (2003). Mizah tarzları ölçeğinin uyarlama çalışması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
78 Yu, C., Yu, T.F., & Yu, C.C. (2013). Knowledge sharing, organizational climate, and ınnovative behavior: a cross-level analysis of effects, Social Behavior and
Personality, 41 (1), 143-156.
Ziv, A. (1976). Facilitating effects of humor on creativity. Journal of Educational