4. BULGULAR VE YORUM
4.5. GörüĢme formuna ait bulgular ve yorumlar
Öğrencilerden matematik dersinde güçlük çekme nedenlerinden en önemli üç tanesini yazmaları istenmiĢtir. Öğrencilerin verdikleri cevaplar incelendikten sonra benzer nedenler bir araya gelecek Ģekilde sınıflandırma yapılmıĢ ve sonuçlar Tablo 4.6’da verilmiĢtir.
Tablo 4.6 Matematik derslerinde öğrencilerin güçlük çekme nedenleri
Maddeler Yüzdeler
Ezbere dayalı eğitim yapılması %43,9 Matematiksel modellemenin olmaması %29,27
Hiç bir zorluk yok %14,63
Motivasyona dikkat edilmemesi %7,32
Anlatımın eksik olması %4,88
GörüĢme formundan elde edilen verilerde matematikte güçlük çekme nedenlerini öğrencilerin %43,9 u ezbere dayalı bir eğitim yapılmasına, %29,27 si matematiksel modellemenin olmamasına bağlamıĢtır. %14,63 ü hiçbir zorluk olmadığını, %7,32 si motivasyona dikkat edilmediğini, %4,88 i anlatımın eksik olduğunu belirtmiĢtir. Bununla ilgili olarak; Ardahan (2009) matematik modellemenin matematik öğretimine etkisini belirlemeyi amaçladığı çalıĢmasında
matematik modellemenin matematik iĢlemlere anlam vermede çok etkili olduğunu belirlemiĢtir.
Howard (2008) baĢarılı olmayı sağlayan ve baĢarısız olmaya neden olan en önemli unsurun motivasyon olduğunu belirlemiĢtir. Öğrencilerin motivasyonunu etkileyen en önemli unsurun kendi ön yargıları olduğunu bulmuĢtur. Öğrenciler baĢarısız oldukları dönemde matematiği yapmanın zor olduğuna inandıklarını belirtmiĢlerdir. BaĢarısız olan öğrencilerin bir kez baĢarılı olduktan sonra matematiğinin zor ve yapılamaz olduğu yönündeki inanıĢları yıkılmıĢ ve bu öğrenciler belli bir çaba ve zaman harcadıktan sonra öğrenebileceklerine inanmıĢlardır. Öğrenciler belli bir zaman harcadıkları ve belli bir çaba gösterdikleri zaman matematiğe yönelik tecrübeleri artmakta ve öğrenmeleri git gide kolaylaĢmaktadır.
Öğrencilerin SPÇÖ yaklaĢımına yönelik algılarının yüksek olması nedeniyle Tablo 4.5’de belirtilen sorunların tersine, matematiksel modellemenin kullanımı matematiğin soyut yapısının anlaĢılmasını kolaylaĢtırmıĢtır ve öğrenci motivasyonunun sağlanması açısından olumlu algılanmıĢtır.
SPÇÖ yaklaĢımı ile öğretim gerçekleĢtikten sonra öğrencilerin yorumlarından da anlaĢıldığı gibi (EK-4) öğrenciler daha önce ezbere eğitim yapıldığından bahsetmektedirler. Mevcut sistemde yapılandırmacılık esas alınarak eğitim yapılıyor olsa da yapılandırmacı eğitim anlayıĢının tam anlamıyla uygulanmadığı öğrencilerin kendi ifadelerinden anlaĢılmaktadır.
Öğrenci F.S.: Şu an derslerde kullanılan matematik ezbere dayalı. Yani formül ve neden olduğunu bilmediğimiz problem çözümlerini öğreniyoruz. Aslında biz öğreniyoruz zannediyoruz, ama her birini ezberliyoruz. Gerçekten bazı problemlerin neden öyle çözüldüğünü sormadan, anlamadan sadece ezberliyoruz.
Öğrenci B.G.: SPÇÖ yöntemini görünce aslında bu zamana kadar öğrendiğimiz her şeyin kuru kuruya olduğunu anlıyorum. SPÇÖ yöntemi bilgimizin daha kalıcı olmasını sağlıyor. Şu an ki yöntemde ise bilgi kalıcı olmuyor. Aslında SPÇÖ yöntemini görünceye kadar ezberlemiyoruz zannediyorduk. SPÇÖ yönteminde
anlama sorunu diye bir sorun yok. Çünkü SPÇÖ asıl çıkış nedenini öğretiyor. Aslında öğretmiyorlar biz öğreniyoruz, biz buluyoruz.
Öğrencilere SPÇÖ modelinin matematik derslerinde kullanılmasına yönelik görüĢleri sorulmuĢ ve sonuçlar Tablo 4.7’de verilmiĢtir.
Tablo 4.7 Öğrencilerin SPÇÖ modelinin matematik derslerinde kullanılmasına yönelik görüĢleri
Maddeler Yüzdeler
SPÇÖ modeli ile yapılsın(anlaĢılır, zevkli, ilgi çekici…) %90
Kararsızım %6,67
SPÇÖ modeli ile yapılmasın %3,33
Öğrencilere SPÇÖ modeline göre matematik derslerinin yapılıp yapılmaması ile ilgili görüĢlerini belirtmeleri istenmiĢtir. Öğrencilerin %90 ı yapılsın, %3,33 ü yapılmasın Ģeklinde tercihte bulunmuĢlardır. %6,67 si ise görüĢ bildirmemiĢtir. Yapılsın diyen öğrenciler derslerin daha anlaĢılır hale geleceğini ve motivasyonlarının üst düzeyde olacağını belirtmiĢlerdir.
Öğrencilere matematik derslerinde SPÇÖ modelini mi yoksa daha önceki öğrenmelerinizi mi istersiniz diye sorulmuĢ ve sonuçlar Tablo 4.8’de verilmiĢtir.
Tablo 4.8 Öğrencilerin SPÇÖ modeline dayalı öğretim ile önceki öğrenmelerinin kullanılmasına yönelik görüĢleri
Maddeler Yüzdeler
SPÇÖ daha iyi bir yöntemdir %93,33
Kararsızım %3,33
Daha önceki öğrenmelerimiz iyidir %3,33
Öğrencilerden önceki öğrenme yöntemleri ile SPÇÖ modeline göre yapılan eğitimi karĢılaĢtırmaları istenmiĢ olup %93,33 ü SPÇÖ modelini tercih ederken, %3,33 ü önceki öğrenim modellerini tercih etmiĢlerdir. %3,33 ü de görüĢ bildirmemiĢtir.
BÖLÜMV
5. SONUÇLAR VE ÖNERĠLER
5.1. Sonuçlar
Bu tez çalıĢmasına temel teĢkil eden “Ġlköğretim 7. sınıf öğrencilerinin geleneksel öğrenme yaklaĢımı ile sorgulayıcı problem çözme ve öğrenme yaklaĢımına iliĢkin algıları arasında farklılık var mıdır?” sorusudur. Bu soruya cevap bulmak için, deney ve kontrol gruplarına uygulanan ön test ve son testten elde edilen veriler “t testi” ile analiz edilmiĢtir. Öğrencilerin algıları arasında Deney grubu lehine p<0,05 düzeyinde manidar bir farkın olduğu sonucuna varılmıĢtır.
Kontrol grubunda ön test ve son test puanları arasında farkın ortaya çıkmaması öğrenci algılarının değiĢmediğin göstergesidir. Deney grubunda ise ön test ve son test arasında farkın ortaya çıkması, son test puanının ön test puanından fazla olması ve aradaki farkın manidar olması ise öğrencilerin SPÇÖ modeline göre iĢlenen derslere yönelik algılarının olumlu etkilendiğinin göstergesidir.
Bu araĢtırmadan elde edilen sonuçlardan ve öğrencilerle yapılan görüĢmelerden (interviews) anlaĢılacağı üzere SPÇÖ modeliyle öğrenmenin öğrencilerin bilgiyi keĢfetme, kalıcı öğrenmeyi sağlama, motivasyon, anlamlı öğrenme, matematik modelleme, akıl yürütme ve sorgulama becerilerini geliĢtirme bakımından geleneksel öğretime göre daha iyi bir yaklaĢım olduğu görülmüĢtür.
Sonuç olarak SPÇÖ modeli yapılandırmacı yaklaĢımı destekleyen ve yapılandırmacı yaklaĢımın içerisinde yer alan yenilikçi (innovative) bir öğrenme süreç tasarım modelidir.
5.2. Öneriler
GerçekleĢtirilen bu araĢtırmanın ortaya koyduğu bulgular ıĢığında Ģu öneriler getirilmiĢtir.
1. SPÇÖ modeline göre hazırlanan matematik ders etkinlikleri ve materyalleri heuristik öğrenmeyi gerçekleĢtirmek üzere tasarlanmalıdır.
2. Eğitim Fakültelerindeki öğretmen adaylarının SPÇÖ modeline göre öğrenme süreç ve etkinlik tasarımını gerçekleĢtirecek Ģekilde eğitilmesi Yeni Matematik Programının baĢarılı olmasına destek olacaktır.
3. Öğretmenlerin matematik dersinde SPÇÖ yaklaĢımını uygulayabilmeleri için, öğretmenlere hizmet içi eğitim verilebilir.
4. Yeni ilköğretim matematik programı öğrencileri ezbercilikten kurtaran, bilgiyi keĢfetmelerini ve anlamlı öğrenmelerini sağlayan ve son zamanların en geçerli yaklaĢımı olan yapılandırmacılık esas alınarak hazırlanmıĢtır. Öğrencilerle yapılan görüĢmelerin sonucunda; yapılandırmacı yaklaĢımın okullarda tam anlamıyla uygulanmadığı sonucuna varılmıĢtır. Bundan dolayı okullarda yapılandırmacı yaklaĢımın uygulanma derecesini araĢtırmayı amaçlayan ve eğer tam anlamıyla uygulanmıyorsa, uygulanmama sebeplerini ortaya çıkarmayı amaçlayan araĢtırmalar yapılmalıdır.
BÖLÜMVI
6. KAYNAKLAR
Açıkgöz, K.Ü. 2005. Etkili Öğrenme ve Öğretme, 6. Baskı, Eğitim Dünyası Yayınları, Ġzmir.
Açıkgöz, K.Ü. 2008. Aktif Öğrenme, 10. Baskı, BiliĢ Yayınları, Ġstanbul.
Akay, H. 2006. Problem Kurma YaklaĢımı ile Yapılan Matematik Öğretiminin Öğrencilerin Akademik BaĢarısı, Problem Çözme Becerisi ve Yaratıcılığı Üzerindeki Etkisinin Ġncelenmesi. Doktora Tezi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Gazi Üniversitesi, Ankara.
Altun, M. 2006. Matematik Öğretiminde GeliĢmeler. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19, (2), 223-237. Bursa.
Altun, M. 2007. Matematik Öğretimi, Aktüel Yayınları, Bursa.
AltunıĢık ve ark. 2007. Sosyal Bilimlerde AraĢtırma Yöntemleri. Sakarya Yayıncılık, Sakarya.
Araz, G. 2007. The Effect of Problem Based Learning on the Elemantary School Students’ Achievement In Genetics. Yüksek Lisans Tezi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Ardahan, H. 1996. Matematik Özel Öğretim Yöntemleri. Yeniçağ Ofset Matbaası, Konya.
Ardahan, H., Ersoy Y. (2001) Issues on Integrating CAS in Teaching Mathematics A Functional and Programming Approach, ICTM-5:Derive & TI-89/92 Session, Special Group1, University of Klagenfurt, Austria.
Ardahan, H. 2002 Öğretim Materyallari CD’si, Eğitim Fakültesi Yönetim Kurulu 19.11.2002/786 Karar Sayılı, Konya.
Ardahan H. 2007. Matematik Modelleme. Selçuk Üniversitesi, Konya
Ardahan H. (2009) Mathematical Modeling Activities in Primary Mathematics Education, Further Education in The Balkan Countries, 2, 1367-1375, Eğitim Kitabevi Yayınları, 42090, Konya.
Asan H. T. (2006) Ders Kitaplarında Cinsiyetçilik ve Öğretmenlerin Cinsiyetçilik Algılarının Saptanması, Yüksek Lisans Tezi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kocaeli Üniversitesi, Kocaeli.
Ärlebäck, J. B. 2009. On the Use of Realistic Fermi Problems for Introducing Mathematical Modelling in School. Montana Council of Teachers of Mathematics. Linköping University, Sweden. TMME 6, (3) 331.
Arsal, Z. 2002. Ġlköğretim Matematik Dersi Bölme ĠĢleminde Somut YaĢantılarla Yapılan Öğretimin Etkililiği. Doktora Tezi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Abant Ġzzet Baysal Üniversitesi, Bolu.
Babylon English-English Dictionary. 2000. Babylon L.T.D. Son Güncelleme 23.02.2006. Sürüm 5.2.
Balcı A. 2006. Sosyal Bilimlerde AraĢtırma, Yöntem, Teknik ve Ġlkeler. 6. Baskı Pegama Yayıncılık, Ankara.
Baylor, D. ve ark. 2009 A Colloborative Class Investigation Ġnto Telecommunications in Education. Chapter Four: Constructivism. http://disted.tamu.edu/chapter4htm. (24.11.2008)
Bharath, S. 2004. The Characteristics of Mathematical Creativity. Mathematics Educator.
Bilge, F. (2002). Gestalt ve Ġnsalcıl YaklaĢımda Öğrenme. GeliĢim ve Öğrenme Psikolojisi. 3. Baskı, Editör: Binnur YeĢilyaprak. Pegama Yayıncılık.
Bingham, A. (Çev: A. Ferhan Oğuzkan) 1983. 4. Baskı, Milli Eğitim Yayınları, Ġstanbul.
Boran, A.Ġ. ve Aslaner, R. 2008. Bilim ve Sanat Merkezlerinde Matematik Öğretimde Probleme Dayalı Öğrenme. Ġnönü Eğitim Fakültesi Dergisi. 9 (15) 15- 32
Büyüköztürk, ġ. 2007. Sosyal Bilimler Ġçin Veri Analizi El Kitabı. 8.Baskı, Pegama Yayıncılık. Ankara.
Carson, J. 2007 A Problem With Problem Solving: Teaching Thinking Without Teaching Knowledge. The Mathematics Educator.
Cebeci, S. 1997. Bilimsel AraĢtırma ve Yazma Teknikleri. Alfa Yayınları, Ġstanbul. Cerezo, N. A. 2004. Problem-Based Learning in The Middle School: Perceptions of
At-Risk Females and Their Teachers, Ph. D Dissertation, The North Carolina University, United States.
Crouch R. Ve Haines C. 2004. Mathematical Modelling: Transitions Between the Real World and The Mathematical Model. Math. Educ. Sci. Tech. 35 (2) 197-206.
Çakan ġ. (2005) Proje Tabanlı Öğrenme YaklaĢımının Uygulandığı 6.Sınıf Matematik Dersine ĠliĢkin Öğrenci Ve Öğretmen GörüĢleri, Yüksek Lisans Tezi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Balıkesir Üniversitesi, Balıkesir.
Çakmak, M. ve Tertemiz, N.I. 2002. Problem Çözme. Gündüz Yayınları, Ankara. Çınar, D. 2007. Ġlköğretim Fen Eğitiminde Probleme Dayalı Öğrenme YaklaĢımının
Üst Düzey DüĢünme Becerilerine Ve Akademik Risk Alma Düzeyine Etkisi, Yüksek Lisans Tezi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Konya.
ÇoĢkun G. (2007) Performansa Bağlı Durum Belirlemenin Öğrencilerin Matematik Dersindeki Öz Yeterlilik Algısına, Tutumuna Ve BaĢarısına Etkisi, Yüksek Lisans Tezi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
Demirel, Ö. 2000. Eğitimde Program GeliĢtirme, Pegama Yayınları, Ankara.
Deveci, H. 2002. Sosyal Bilgiler Dersinde Probleme Dayalı Öğrenmenin Öğrencilerin Derse ĠliĢkin Tutumlarına, Akademik BaĢarılarına ve Hatırlama Düzeylerine Etkisi. Doktora Tez, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, EskiĢehir.
Diggs, L. L. 1997. Student Attitude Toward and Achievement in Science in A Problem-Based Learning Educational Experience. Ph. D Dissertation, The Missouri-Columbia University, United States.
Dura, C. 2005. DüĢünme AraĢtırma ve Yazma Yöntemleri. Ekin Kitabevi, Bursa. DurmuĢ, S., Kocakülah S. 2006. Fen ve Teknoloji Öğretimi: Fen ve Matematik
Öğretiminde Modelleme 12. Bölüm. Ed: Bahar, M. Pegama Yayıncılık, Bolu. Elshafei, D. 1998. A Comparison of Problem-Based and Traditional Learning in
Algebra II, Ph. D Dissertation, The Indiana University, United States.
Erdoğan H. (2004) Ġlköğretim 8. Sınıf Öğrencilerinin Algılarına göre Öğretmenlerin Derste Ġpucu Verme DavranıĢları, Yüksek Lisans Tezi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Anadolu Üniversitesi, EskiĢehir.
Fan, L., Zhu Y. 2007. Representation of Problem- Solving Procedures: A Comparative Look At China, Singapore and US Mathematics Textbooks. Educ Stud Math 66, 61-75.
Fosnot, C. T. 2007. Constructivism: Theory, Perspectives and Practice (Çev. DurmuĢ, S.) Nobel Yayınları, Ankara.
Gould Y. V. (2007) Comparing Teachers’ Perceptions of Mathematics Education in the United States and the Russian Federation: A Q-methodological Study, Walden University.
Gültekin, M. ve ark. 2007. Yapılandırmacılık ve Öğretim Uygulamalarına Yansımaları. Sosyal Bilimler Dergisi, Anadolu Üniversitesi, 7 (2) 503-528.
Gül N. (2006) Öğrenci Resimlerinin Değerlendirilmesinde Öğrencilerin Algılarının Resim Dersine Yönelik Tutumlarına Etkisi, Yüksek Lisans Tezi, sosyal Bilimler Enstitüsü, Niğde Üniversitesi, Niğde.
Günhan, B.C., BaĢer N. 2008. Probleme Dayalı Öğrenme Dayalı Öğrenme Yönteminin Öğrencilerin Geometriye Yönelik Öz-Yeterlik Ġnançlarına Etkisi. E- Journal of New World Sciences Academy 3 (3) C0075,www.newwsa.com.
Gürpınar, E. 2007. Tıp Eğitiminde Öğretim Teknolojileri: E-Öğrenme ve Probleme Dayalı Öğrenme Entegrasyonu, Yüksek Lisans Tezi, Sağlık bilimleri Enstitüsü, Antalya.
Güven, Y. 2000. Sezgisel DüĢünme ve Matematik, 1. Baskı, Ya-Pa Yayınları, Ġstanbul.
Hoffman E. S. (2006) Lıstenıng To Student Voıces: Fıfth Graders’ Perceptıons Of Theır Mathematıcs Learnıng Wıthın The Context Of A Mathematıcs Reform Effort, Central Florida University.
Hohn, R.L. ve Frey, B. 2002. Heuristic Training and Performance in Elementary Mathematical Problem Solving. University of Kansas.
Howard L. (20008) Developmental Students’ Perceptions of Unsuccessful and Successful Mathematics Learning, Utah state University.
Ġkiz A. (2007) A Case Study Of Instructor And Student Perceptıons Of Two Onlıne Mathematıcs Courses, Ohio University.
Kalaycı, N. 2001. Sosyal Bilgilerde Problem Çözme ve Uygulamalar, Gazi Kitabevi, Ankara.
Kaptan, S. 1998. Bilimsel AraĢtırma ve Ġstatistik Teknikleri. 11. Baskı, TekıĢık Web Ofset Tesisleri, Ankara.
Katwibun, D. 2004. Middle School Students' Mathematical Dispositions in A Problem-Based Classroom, Ph. D Dissertation, The Oregon State University, United States.
Katz J. D. (2009) Teacher And Student Perceptıons Of Conventıonal And Inquıry- Based Mathematıcs Instructıon, Columbia University.
Kılınç, A. 2007. Probleme Dayalı Öğrenme. Kastamonu Eğitim Dergisi, 15 (2) 561- 578.
Kneeland, S. (Çev: Nurdan KALAYCI) 2001. Problem Çözme, Gazi Kitabevi, Ankara.
Korucu, E. N. 2007. Probleme Dayalı Öğrenme ve ĠĢbirlikli Öğrenme Yöntemlerinin Ġlköğretim Öğrencilerin BaĢarılarına Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Konya.
Krulik, S. et al. 2003. Teaching Mathematics in Middle School, Pearson, United States of America.
Kwon, O.N. 2008. Conceptualizing the Realistic Mathematics Education Approach in the Teaching and Learning of Ordinary Differential Equations. Korea.
Liu P. (2003) “The Relationship Of A Problem-Based Calculus Course And Students' Views Of Mathematical Thinking, Ph. D Dissertation, The Oregon State University, United States.
Mascardini, A. O. 2009 Matematiksel Modelleme Becerilerin Tanımlanması ve Öğretimi. www. Matematikegt.gazi.edu.tr/mat/modelleme/model1.doc.
MEB. 2005. Ortaöğretim Matematik Dersi (9-12. Sınıflar) Öğretim Programı ve Kılavuzu, Ankara.
MEB. 2008. Ġlköğretim Matematik Dersi (6-8. Sınıflar) Öğretim Programı ve Kılavuzu, Ankara.
Nation W.L. (2003) Students Perceptions Of Learning And Success Ġn Small Groups A Case Study Ġn Middle School Mathematics, Pacific Lutheran University.
Nowasad S.L. (1997) Children Perception Of Mathematics, Wayne State University. Oguzhan, F. 1974. Eğitim Terimleri Sözlüğü, Türk Dil Kurumu Yayınları, Ankara.
http://www.tdkterim.gov.tr/27.07.2008 (28.07.2008).
Olkun, S., Uçar Z.T. 2007. Ġlköğretimde Etkinlik Temelli Matematik Öğretimi, Maya Akademi Yayınları, Ankara.
Oskay, Ö. Ö. 2007. Kimya Eğitimde Teknoloji Destekli Probleme Dayalı Öğrenme Etkinlikleri, Doktora Tezi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Oxford American Dictionary 2005 (English-English). 2. Ed. Oxford University Press.
Özalp, N. 2006. Fen, Mühendislik ve Sosyal Bilimlerde Matematiksel Modelleme. Gazi Kitapevi, Ankara.
Özdamar, K. 2004. Paket Programlar ile Ġstatistiksel Veri Analizi. 5. Baskı, Kaan Kitabevi, EskiĢehir.
Özgen, K., Pesen C. 2008. Fonksiyonlar Konusunun Öğretiminde Probleme Dayalı Öğrenme YaklaĢımının Öğrencilerin Akademik BaĢarı ve Hatırda Tutma Düzeyine Etkisi. E-Journal of New Sciences Academy 3 (3) C0072. www.newwsa.com.
Passmore, T. 2009. Polya’s Legacy: Fully Forgetten or Getting A New Perspective in Theory and Practice. University of Southern Quensland Australian Senior Mathematics Journal 21, (2).
Pesen, C. 2003. Matematik Öğretimi. Nobel Yayınları, Ankara.
Piji D. (2006) Dizgeli Öğretime Göre GeliĢtirilen EĢlik Dersi Programının Akademik BaĢarıya, Tutuma, Yeterlilik Algısına Ve Kalıcılığa Etkisi, Doktora Tezi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Marmara Üniversitesi, Ġstanbul.
Polya, G. 1957. How to Solve It, 2nd ed. Princeton University Press. http://www.math.utah.edu/~pa/math/polya.html (28.07.2008)
Polya, G. 1990. Nasıl Çözmeli? (Matematikte Yeni Bir Boyut), Çev: Feryal Halatçı, Sistem Yayıncılık, Ankara.
Reys, R.E. et al. 1998. Helping Children Learn Mathematics. 5. ed. Allyn and Bacon, United States of America.
Richard, E. M. 1996. The Nature of Mathematical Thinking. Edited by Robert J. Sternberg and Talia Ben-Zeev in USA Lowrence Erlbaum Associates, Inc. Publishers. 10 Industrial Avenue Mahveh, NJ07430.
Robert, L.H. ve Bruce F. 2002. Heuristic Training and Performance in Elemantry Mathematical Problem Solving. The Journal of Educational Research, University of Kansas.
Saban, A. 2005. Öğrenme Öğretme Süreci Yeni Teori ve YaklaĢımlar, 4. Baskı, Nobel Yayınları, Ankara.
Samsa S. (2005) Öğrencilerin Yüksek Eğitim Kurumlarında Görev Yapmakta Olan Öğretim Elemanlarının ĠletiĢim Biçimlerine ĠliĢkin Algı Ve Beklentileri, Yüksek Lisans Tezi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Pamukkale Üniversitesi, Denizli.
Seifert, K.L. 1999. Reflective Thinking and Professional Development: A Primer. Houghton Mifflin Company. USA.
Senemoğlu, N. 2005. GeliĢim, Öğrenme ve Öğretim, 12. Baskı, Gazi Kitapevi, Ankara.
Sparrow L. 2008. Real and Relevant Mathematics: is it realistic in the classroom?, Australian Primary Mathematics Classroom, 13, (2), 4-8.
Sünbül, A.M. 2007. Öğretim Ġlke ve Yöntemleri, 1. Baskı, Çizgi Kitabevi Yayınları, Konya.
ġahin Ü. (2005) Ġlköğretim I. Kademe Sınıf Öğretmenlerinin Yapılandırmacı YaklaĢıma Dayalı Olarak Hazırlanan Matematik Dersi Programına ĠliĢkin Algıları, Yüksek Lisans tezi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Pamukkale Üniversitesi, Denizli.
ġenocak, E., TaĢkesengil, Y. 2005. Probleme Dayalı Öğrenme ve Fen Eğitimine Uygulanabilirliği. Kastamonu Eğitim Dergisi. 13, (12), 359-366.
ġifaoğlu, N. 2007. Ġlköğretim II. Kademe Fen Bilgisi Dersinde Yapısalcı Öğrenme ve Probleme Dayalı Öğrenme YaklaĢımlarının Öğrenci BaĢarısı Üzerine Etkisi, Yüksek Lisans Tezi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Sungur, N. 1997. Yaratıcı DüĢünce. Evrim Yayınevi, Ġstanbul.
Tandoğan, R. Ö. 2006. Fen Eğitimde Probleme Dayalı Aktif Öğrenmenin Öğrencilerin BaĢarılarına ve Kavram Öğrenmelerine Etkisi, Yüksek Lisans Tezi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ġstanbul.
Tavukçu, K. 2006. Fen Bilgisi Dersinde Probleme Dayalı Öğrenmenin Öğrenme Ürünlerine Etkisi, Yüksek Lisans Tezi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Zonguldak. Torp, L.T. 1997. Learning Productivity, Whgspread Journal,
http://www.johnsonfdn.org/summer97/pbl.html (15.01.2009)
Turan, S., Sayek Ġ. 2006. Tıp Eğitiminde Öğrenen Merkezli YaklaĢımlar. Hacettepe Tıp Dergisi 37, 171-175
Uslu, G. 2006. Ortaöğretim Matematik Dersinde Probleme Dayalı Öğrenmenin Öğrencilerin Derse ĠliĢkin Tutumlarına, Akademik BaĢarılarına ve Kalıcılık Düzeylerine Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Balıkesir.
Wikipedia 2009. The Free Encyclopedia. (http://tr.wikipedia.org/wiki/Algoritma). Van den Heuvel-Panhuizen, M. (1998). Realistic Mathematics Education, Norway.
http://www.fi.uu.nl/en/rme/
Van de Walle J.A. 2004. Elementary and Middle School Mathematics Teaching Developmentally. Pearso,. Printed in the USA.
Van den Heuvel-Panhuizen, M. 2000. Mathematics Education in the Netherlands: A Guided Tour. Freudenthal Institute Cd-rom for ICME9.Utrecht University. The Netherlands.
Voss, J.F. 1991. Informal Reasoning and Education. Lawrence Erlbaum Associates, Publishers Hillsdale, New Jersey.
Yalın H.Ġ. 2002 Öğretim Teknolojileri ve Materyal GeliĢtirme. 14. Baskı, Nobel Yayınevi, Ankara.
YeĢil, N. 2004. Teachers’ Perceptions of Teaching Skills in Low- Lewel English Classes at Bilkent University School of English Language, Master Of Arts. Ankara.
Yıldızlar, M. 2001. Matematik Problemlerini Çözebilme Yöntemleri, Eylül Yayınları, Ankara.
Yılmaz, H. ve Sünbül, A.M. 2004. Öğretimde Planlama ve Değerlendirme. 2. Baskı, Çizgi Kitabevi Yayınları, Konya.
Yılmaz, M. 2009. Aktif Eğitim. http://www.gata.edu.tr/dahilibilimler/ichastaliklari/ files/Dersler/158.pdf.
Yurd, M. 2007 Ġlköğretim 5. Sınıf Fen ve Teknoloji Dersinde Probleme Dayalı Öğrenme Yöntemi ile Bil-Ġste-Öğren Stratejisini Kullanarak GeliĢtirilen Bil-Ġste- Örnekle-Öğren Stratejisinin Öğrencilerin Kavram Yanılgılarının Giderilmesinde ve Derse KarĢı Tutumlarına Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Hatay.
Yürekli U. B. (2008) Sınıf Öğretmeni Adaylarının Matematiğe Yönelik Öz Yeterlilik Algıları Ve Tutumları Arasındaki ĠliĢki, Yüksek Lisans tezi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Pamukkale Üniversitesi, Denizli.
Zbiek, R.M. 1998. Prospective Teachers’ Use of Computing Tools to Develop and Validate Functions as Mathematical Models NCTM Journal for Research in Mathematics Education. 29, (2), 184-201.
Zulkardi. (1999). How to Design Lesson Based on The Realistic Approach. Available on line at [http://www.geocities.com/ratuilma/rme.html].
Walker I. U. (2009) Nıgerıan Students' Perceptıons Of Mathematıcs In Secondary Educatıon, Columbia University.
Washington K. (2006) Sixth Grade Students’ Perceptions Regarding Their Performance Ġn A Differentiated Mathematics Ġnstructional Model At A Selected Ġntermediate School, Sam Houstaon State University.
BÖLÜMVII
7. EKLER
EK-2 SPÇÖ MODELĠ ANKETĠ
SORGULAYICI PROBLEM ÇÖZME VE ÖĞRENME MODELĠ ÖLÇEĞĠ
Sorgulayıcı problem çözme ve öğrenme modelinin öğrenme sürecine etkisini belirlemek amacıyla hazırlanmıĢ olan ölçeğe ait aĢağıdaki önermeleri dikkatlice okuyunuz ve size en uygun derecelemeyi yaparak cevaplayınız. Cevaplarınızın bilimsel araĢtırmaya veri oluĢturacağını düĢünerek dikkatlice cevaplayacağınızı inanıyoruz.
Katkılarınızdan dolayı teĢekkür ederiz.
Prof. Dr. Halil ARDAHAN ArĢ. Gör. Veysel AKÇAKIN
1. Hiç Katılm ıy or um 2 . Katılm ıy or um 3 . Kar ar sızım 4 . Katılıy or um 5. Katılıy or um
1 Matematik derslerinde anlatılan konular günlük hayat ile
bağlantı kurularak anlatılıyor.
2 Matematik konuları modelleyerek öğretiliyor.
3 Matematik dersleri modelleyerek verilirse motivasyonumu çok
olumlu etkiler.
4 Bilginin tarafımdan keĢfedilmesi beni daha çok mutlu eder ve
derse olan ilgimi artırır.
5 Matematik kavramları hakkında daha çok bilgi toplamak
anlamamı kolaylaĢtırır.
6 Matematik konuları anlamadan ezberleyerek öğretiliyor
7 Matematik modelleme derse katılmama ve dikkatimi
sürdürmeme önemli ölçüde etki eder.
8 Matematik modelleme yapılarak iĢlenen derslerde kalıcı ve
güvenilir bilgi oluĢturuluyor.
9 Matematik derslerinde öğretmenler bilgiyi öğrencilerin
keĢfetmesini sağlıyor
10 Matematik derslerinde kavramlar öğrenciler tarafından matematik dili ile ifade ediliyor
11 Matematik derslerinin ezbere yapılması beni hiç memnun etmiyor
12 Matematik derslerinde anlatılan konular günlük hayat ile