Fiyat Oluşum Mekanizmaları

Elektrik toptan satış piyasalarında fiyatlar genellikle karşılıklı anlaşmalar

ve liyakat sıralaması (merit order) olmak üzere iki farklı mekanizma ile

oluşmaktadır.

1.3.3.2.1. Karşılıklı Anlaşmalar Mekanizması

İlk mekanizma, yukarıda yer verildiği üzere, ikili anlaşmalar piyasasında

ve türev piyasalarında45 _{fiyatın tarafların karşılıklı irade beyanları ile oluşmasına}

dayanmaktadır. Bu yöntemde taraflar aracılar, telefon ya da elektronik ortam vasıtası ile anlaşmakta, özelikle uzun dönemli işlemlerde karşılıklı pazarlık yapmaktadır. Bunun yanında standardize edilmiş ikili anlaşmaların ve türevlerin borsa şeklindeki yapılarda ticarete konu olduğu da görülmektedir. Bu yapısıyla ikili anlaşmalar piyasasındaki ve türev piyasalardaki fiyat oluşumunun diğer mal ve hizmet piyasalarındaki fiyat oluşum mekanizmalarından ciddi farkı bulunmamaktadır.

Bununla birlikte ikili anlaşmalar piyasalarında imzalanacak sözleşmelerin, bir sonraki kısımda anlatılacak olan ve spot piyasalarda işletilen liyakat sıralaması mekanizması sonucu oluşan fiyatlar referans alınarak imzalandığı görülmektedir. Bu çerçevede spot piyasalarda yükselen (düşen) fiyatların, ikili anlaşmalar piyasası için artış (azalış) yönünde bir sinyal olarak kullanıldığı ortaya çıkmaktadır. Ayrıca, yeni kapasite yatırımlarında da spot piyasalarda oluşan fiyatlar sinyal olarak kullanılmaktadır. Anılan bu durum, spot piyasalardaki fiyat oluşum mekanizmasının sonuçlarının piyasa açısından önemini arttırmaktadır.

44 _{Bu şeklin yorumlanmasında, Türkiye kurulu gücünün yaklaşık %70’inin kamu kontrolünde}

(serbest üretim şirketleri ve otoprodüktörler dışındaki elektrik üretimi) olduğunun göz önünde tutulması gerekmektedir.

28

1.3.3.2.2. Liyakat Sıralaması Mekanizması

İkinci mekanizma olan liyakat sıralaması mekanizması, spot piyasalarda

ihale (teklif ve müzayede) esasına dayanmaktadır. Birçok ülkede organize şekilde işletilen bu mekanizmanın işleyişine ilişkin farklılıklar bulunsa da, fiyatın oluşmasındaki temel dinamikler genellikle aynıdır. Bu mekanizmada fiyatlar yakın zamandaki (genellikle bir gün sonrası) belli bir zaman dilimi için (genellikle saatlik) ve denge fiyatının, teklifi kabul edilen son santralin teklif ettiği fiyata göre oluştuğu; tüm takasın bu fiyata göre yapıldığı, tekrarlanan bir

ihale sistemine göre belirlenmektedir. “Marjinal Fiyat İhalesi”46 _{adı verilen bu}

mekanizma çerçevesinde genel hatlarıyla fiyat oluşumu aşamaları şu şekildedir (Kirschen ve Strbac 2005, 56):

Mekanizma bir sistem işleticisi ya da piyasa işleticisi (merkezi idare) -

tarafından yönetilmektedir.

Merkezi idare öncelikle bir sonraki günün her saat dilimi için ne -

kadarlık elektrik enerjisi talebinin oluşacağını tahmin etmektedir47_.

Sonraki günün her saat dilimi için ihtiyaç duyulan elektrik enerjisi -

miktarının karşılanmasına yönelik genel bir ihale açılmaktadır. Üretim şirketleri, portföylerinde bulunan üretim birimlerinin maliyet -

yapılarına, fiziksel durumda sahip oldukları atıl kapasiteye48 _göre

belli bir kapasite ve fiyat teklif etmektedir.

Her bir saat için ayrı ayrı verilen teklifler merkezi idare tarafından -

artan fiyata göre sıralanmaktadır.

46 _{Marjinal fiyat ihalesine alternatif mekanizmalar bulunmakla birlikte verimli yük tevziini}

sağlayacak gerekli sinyallere sahip olması, teklif stratejisi ve risk yönetimi açısından kolay olması ve talep tarafının da katılımı durumunda, piyasada tek fiyat oluşturulduğu için, arzın ve talebin aynı fiyatta buluşabilmesi (Erten 2006, 64-71) nedenleriyle gün öncesi piyasalarda en çok kullanılan mekanizma marjinal fiyat ihalesidir.

47 _{Genel olarak elektrik talebi oldukça esneksiz olduğu için talep merkezi idare tarafından kendisine}

sunulan veriler ışığında tahmin edilmektedir. Bu mekanizmada ilgili zaman dilimine ilişkin oluşacak yük talep miktarı kestirilmekte ve dikey eksene paralel bir talep eğrisi kullanılmaktadır. Ancak talep tarafının katılımının mümkün olduğu spot piyasalarda, benzer bir şekilde talep tarafı belli bir zaman dilimi için miktar ve fiyat tekliflerini sunmaktadır. Bu sistemde de merkezi idare azalan fiyata göre bu fiyat-miktar tekliflerini sıralamaktadır.

48 _{Nitekim üreticilerin, sahip oldukları portföylerdeki kapasitelerin bir kısmını ikili anlaşmalar}

piyasasında uzun dönemli olarak satmış olmaları mümkündür. Esasında bu durumda bu piyasanın arz tarafına elinde atıl kapasite bulunan üreticilerin girmesi beklenmektedir. Dolayısıyla atıl kapasiteye sahip olmanın kısa dönemli organize piyasalarda pazar gücüne pozitif bir katkı sağladığı sonucuna ulaşılabilmektedir.

Bu sistem çerçevesinde kümülatif teklif miktarlarının bir fonksiyonu -

olarak teklif fiyatını gösteren bir eğri oluşmaktadır. Bu eğri piyasanın arz eğrisidir.

Merkezi idare o saat dilimi için talep miktarını karşılayan arz -

miktarını belirlemektedir. Arz ve talep eğrilerinin kesişimi piyasa

dengesini (equilibrium) oluşturmaktadır. Kesişim noktasındaki fiyat-

miktar bileşimi, piyasanın dengelendiği noktadır.

Piyasa Takas Fiyatı (PTF) adı verilen bu fiyat seviyesine eşit ya da -

seviyenin altında olan tüm arz teklifleri kabul edilmekte ve teklifleri kabul edilen üreticilere bir sonraki gün için gerçek zamanlı teslimata

yönelik “çalış” talimatı verilmektedir49_.

PTF, son kabul edilen MWh’nin fiyatını yansıttığı için Sistem -

Marjinal Fiyatı (SMF) olarak da adlandırılabilmektedir. Üreticiler ürettikleri; alıcılar da tükettikleri elektriğin her MWh’si için bu fiyatı ödemektedir.

Bu sisteme göre talebin çeşitli aşamalarında elektrik üretim santralleri, teklif ettikleri fiyata göre sıralanmakta ve buna göre devreye alınmaktadır. Bu

bağlamda, her zaman dilimi için kabul edilen son marjinal santralin50 _verdiği

fiyata göre oluşan PTF, tüm katılımcılar için piyasa fiyatı olarak kabul edilmekte ve işlemler bu fiyat üzerinden gerçekleştirilmektedir. Bu mekanizma, genellikle her gün bir sonraki günün her zaman dilimi için tekrarlanmaktadır. Oluşan fiyata göre alıcıların ve satıcıların borçlarının ve alacaklarının mali uzlaşımı ise yine merkezi idare tarafından gerçekleştirilmektedir.

Yukarıda bahsedilen işleyiş aşağıdaki tabloda örneklendirilmektedir.

49 _{Benzer şekilde talep tarafının katılımın mümkün olduğu organize piyasalarda PTF’’ye eşit ya da}

fiyatın üzerinde olan tüm talep teklifleri kabul edilmekte ve tüketicilere sistemden çekmelerine izin verilen enerji miktarı konusunda bilgi verilmektedir.

50 _{Liyakat sıralamasında kabul edilen en yüksek teklifi veren ve devreye alınan son üretim birimi} nitelenmektedir.

30

Tablo 2: Liyakat Sıralaması Örneği Saat: 15.00-15.59 Saatlik Talep: 1000 MW Teklif Fiyatı (TL/MWh) Teklif Edilen Miktar (MW)

Teklif Edilen Miktar (Kümülatif, MW) Üretici A 6 300 300 Üretici B 7 300 600 Üretici C 7,5 300 900 Üretici D 8 100 1000 Üretici E 9 200 1200 Üretici F 11 210 1410 Saat: 16.00-16.59 Saatlik Talep: 1500 MW Teklif Fiyatı (TL/MWh) Teklif Edilen Miktar (MW)

Teklif Edilen Miktar (Kümülatif, MW) Üretici B 5,5 200 200 Üretici D 6 150 350 Üretici A 8 450 800 Üretici G 10 300 1100 Üretici E 10,5 100 1200 Üretici F 13 150 1350 Üretici C 17 150 1500 Üretici H 23 100 1600

Yukarıdaki tabloda bir sonraki günün 15.00-15.59 ve 16.00-16.59 saatleri arasında ihtiyaç duyulacağı tahmin edilen, sırasıyla, 1000 ve 1500 MW’lık yükün, bir gün öncesi organize piyasasında, merkezi idare tarafından yönetilen ve liyakat

sıralaması ile karşılanmasına yönelik mekanizma örneklendirilmiştir51_{. İlk saat}

diliminde oluşan yükün karşılanması için verdikleri fiyata göre sırasıyla A, B,

51 _{Örnekte talep tarafının teklif vererek piyasa mekanizmasına katılmadığı bunun yerine talebin}

C, D üreticilerinin hepsinin teklif ettikleri miktarın kabul edilmesi gerekmiş; PTF ise marjinal üretici olan D’nin teklif ettiği 8 TL/MWh olarak belirlenmiştir. İkinci saat diliminde ise ihtiyaç duyulacağı tahmin edilen yük artmış ve bu yükün karşılanması için verdikleri fiyata göre sırasıyla B, D, A, G, E, F ve C üreticilerinin çalıştırılması gerekmiştir. Bu durumda ise yükü karşılamak üzere teklifi kabul edilen marjinal üretici olan C’nin teklif ettiği fiyat olan 17 TL/MWh, PTF olarak belirlenmiştir.

Yukarıda yer verilen şebeke genelinde tek bir fiyatın belirlenmesine yönelik mekanizmanın yanında coğrafi olarak bölgesel fiyat oluşum mekanizmaları da geliştirilebilmektedir. Nitekim genellikle ülke içinde iletim şebekesinin yeterli olması nedeniyle göz ardı edilen iletim kısıt problemi yeniden yapılandırma ve coğrafi olarak elektrik üretiminde ve talebinde farklılıkların ortaya çıkması ile ciddi bir sorun haline gelebilmektedir. Bu çerçevede sistem kararlılığının optimum bir şekilde sağlanması için tüm şebekede geçerli olacak tek bir fiyatın belirlenmesi yerine, organize piyasalara ilişkin yukarıda bahsedilen fiyat belirleme mekanizmasının her bir kısıt bölgesi için ayrı ayrı işletilmesi mümkün olabilmektedir. Bu mekanizmaya “Bölgesel Fiyatlandırma Modeli” (Zonal Pricing Model) adı verilmektedir52 _{(Şen, 2006, 25-28). Yüksek fiyatların} oluştuğu bölgelere üretim yatırımı yapılmasına yönelik teşvikin de amaçlandığı bu modelde, şebekede oluşabilen kısıtlar nedeniyle iletim kapasitelerinin ticareti hususu da gündeme gelebilmektedir.

Türkiye’de içinde bulunduğumuz ikili anlaşmalar piyasasında karşılıklı anlaşmaların ve gün öncesi planlama ile dengeleme güç piyasasında liyakat sıralaması mekanizmasının uygulandığı görülmektedir. Ayrıca entegre bir elektrik piyasası hedefleyen Norveç ve İtalya spot piyasalarında örneği görülen bölgesel fiyatlandırma modelinin henüz plan aşamasında olmakla birlikte Türkiye’de de

uygulanabileceği görülmektedir53_.

52 _{Bölgesel Fiyatlandırma Modeli’ne alternatif olarak Düğümsel Fiyatlandırma Modeli (Nodal}

Pricing Model) de bulunmaktadır. Her üreticinin ve tüketicinin fiziksel olarak şebekeye bağlandığı

noktalara göre belirlenen fiyatların bulunduğu ve Arjantin, Şili, ABD PJM elektrik piyasalarında kullanılan bu modelin eleştirileri, modelin ciddi boyutta veri analizi içermesi, teknik zorluklara sahip olmalası ve şeffaf olmaması üzerinedir. (Rothwell ve Gomez 2003, 114-115). Bu iki yönteme genel olarak Konumsal Fiyatlandırma Modeli adı verilmektedir (Şen 2006, 27-28).

53 _{Nitekim DUY’un 51. maddesinde gün öncesi piyasasına geçilmesi durumunda iletim sistemindeki}

uzun vadeli, büyük çaplı ve süreklilik arz eden olası kısıtlara yönelik analiz çerçevesinde ulusal elektrik sisteminin “teklif bölgesi” olarak adlandırılan alanlara ayrılabileceği; 58. maddesinde iletim kapasitelerinin yetmemesi durumunda her bir bölge ve saat için ayrı fiyatlar belirlenebileceği öngörülmektedir.

32

Bu bölümde elektrik üretiminin rekabete açılmasında amaçlanan faydalar, konu edilmiş, bu faaliyetinin hangi piyasa çerçevesinde ele alınacağına yönelik bir sınırlama yapılmış ardından da elektriğin kendine özgü nitelikleri ve piyasa yapısı incelenmiştir. Anılan bu unsurlar, esasında elektrik üreticilerinin düşük pazar paylarına rağmen elektrik fiyatını yükseltebilmesinin temelini oluşturmaktadır. Genel olarak “pazar gücü” olarak adlandırılan bu durumun, elektrik toptan satış piyasalarında yarattığı sorun ve bu soruna müdahale yöntemleri ise bir sonraki bölümde ele alınmaktadır.

BÖLÜM 2

ELEKTRİK ÜRETİMİNDE PAZAR GÜCÜ

Bölüm 1’de elektrik üretiminde hakim durumun tespitine temel olmak üzere elektrik endüstrisinin yapısal özellikleri konu edilmiş ve elektrik toptan satış piyasaları incelenmiştir. Bununla birlikte hakim durumun tespitine ilişkin olarak, ilgili pazarın belirlenmesi ve hakim durum analizinden önce elektrik piyasalarında pazar gücünün kaynaklarını, pazar gücü sorununu ve bu soruna müdahale araçlarını incelemek yerinde olacaktır. Çünkü hukuki bir kavram olan hakim durumun temeli, ekonomik bir kavram olan pazar gücünün ve elektrik toptan satış piyasaları özelinde pazar gücü sorununun anlaşılmasında yatmaktadır.

Bu çerçevede çalışmanın bu bölümünde öncelikle hakim durum kavramı ile ilişkisi çerçevesinde pazar gücü kavramı incelenecek; ardından elektrik üretiminde pazar gücünün kaynakları ve kullanılması teorik olarak irdelenecektir. Son kısımda ise elektrik üretiminde pazar gücü sorununa müdahale konu edilecek ve rekabet otoritelerinin müdahale araçları ele alınacaktır.