1.2. ARAŞTIRMANIN PROBLEMİ
2.1.6. EBEVEYNLEŞMENİN OLUMLU VE OLUMSUZ SONUÇLARI
Ebeveynleşmenin olumlu ve olumsuz etkilerinin olması çeşitli aracı değişkenlerle açıklanmaktadır. Bununla ilgili olarak ebeveynleşme ile ruh sağlığının ele alındığı bir çalışmada algılanan adaletsizlik tek olarak ya da duygu regülasyonu ile beraber aracı faktör olarak bulunmuştur. Yani algılanan adaletsizliğin artmasıyla çocuktaki duygu regülasyonu yetisi azalmaktadır. Bunun da yetişkinlikteki ruh sağlığı sorunlarına etkisi olmaktadır.88
2.1.6.1.Ebeveynleşmenin Olumlu Sonuçları
Ebeveynleşme her zaman patolojik olarak değerlendirilmemekte, bazı koşullar altında iyi işlev gören bir durum olabilmektedir.Çocuğa verilen görevler onun gelişim dönemine uygun olup kapasitesini aşmadığında ve duygusal olarak onu bunaltmadığında; her iki ebeveyn ile çocuğun sorumlulukları karşılıklı denge halinde olduğunda; çocuğun çabaları fark edilip takdir edildiğinde; kardeşlere de sorumluluk verildiğinde çocuk üstlendiği rollerin gerekçelerini haklı gördüğünde; çocuğun sorumluluklarının yoğunluğu makul ve süresi belirli olduğunda; ebeveynleşmenin olumlu etkileri olmaktadır.89;
Yapılan araştırmalarda bu koşullarda yapıcı ebeveynleşmenin bireylerde şu olumlu etkilere sebep olduğu görülmüştür:
Özerklik kazanma konusunda sorumluluk alma ve fırsat edinme deneyimi90,
Yetişkinlikte daha olumlu bir ruh sağlığı91
Özsaygı, yetkinlik ve rahatlama duygularının artması92,
Olayları kontrol edebilme hissiyatının ve geleceğini planlayabilme becerisinin gelişmesi93,
Ergenlerin evdeki görevlerinden hoşnut olduklarında psikolojik iyilik halinin olumlu olması94,
88 P. J. Jankowski vd., Parentification and mental health symptoms: Mediator effects of perceived
unfairness and differentiation of self. Journal of Family Therapy, 2013, 35, p.43–65.
89 Chase, a.g.e., p. 3-33.
90 Burnett v.d., a.g.e., p. 181-189.
91 Kim Shifren, Early caregiving and adult depression: Good news for young caregivers. The
Gerontologist, 2001, 41(2), p. 188-190.
92 John P. Walker ve Robert E. Lee, Uncovering strengths of children of alcoholic parents.
Contemporary family therapy, 1998, 20(4), p. 521-538.
93 Bryanne Barnett ve Gordon Parker, The parentified child: Early competence or childhood
deprivation?.Child Psychology and Psychiatry Review, 1998, 3(4), p. 146-155.
23
Travma sonrası büyüme ile sağlıklı başa çıkma becerileri kazanma ve bireyselleşerek dayanıklılığın sağlanması95.
Ergenlerde; düşük psikolojik gerginlik, kendini kontrol etme becerisi, özyeterlilik gelişmesi96,
Makul ölçüde anneye sağlanan duygusal desteğin ve olumsuz aile koşullarında kardeş sorumluluğu üstlenmenin, psikososyal uyumu geliştirmesi97
Kendine güven, olgunlaşma ve diğerlerinin bakış açılarını anlama (empati) becerisinin gelişmesi98,
Üstesinden gelinen rolden dolayı gurur duyarak başarı hissinin yakalanması ve psikoloji dayanıklılığın geliştirilmesi.99
2.1.6.2.Ebeveynleşmenin Olumsuz Sonuçları
2.1.6.2.1.Duygu Durum Değişkenleri: Depresyon, Kaygı ve Öfke
Duygusal ebeveynleşme; depresyonu, kaygı bozukluğunu ve somatik belirtileri yordamaktadır. Ebeveyni alkol kullandığı için evdeki işleri üstlenen çocuklarda depresyon, madde kullanan ebeveynlerin çocuklarında depresyon, kaygı ve somatik belirtiler görülmüştür.100 Ebeveynleşmenin görüldüğü ailelerdeki çocukların duygu
durum güçlüğü yaşaması muhtemeldir. Böyle işlevsiz ailelerde 7 yaşındaki çocuklarda dahi depresyon ve kaygı belirtileri görülmüştür.101Eşler arası sağlıklı
ilişkinin olmadığı ve bu nedenle baba-kız ittifakının gerçekleştiği ilişkilerde kız çocuklarının yetişkinliklerinde depresyon, kaygı ve düşük özsaygı görülmüştür.102
Benzer durumun yaşandığı anne-kız ilişkilerinde de duygusal ebeveynleşme; kaygı bozukluğu ve depresyonile ilişkili bulunmuştur.103
95 Hooper vd., a.g.e., 2008, p. 693-705.
96 Gabriel P. Kuperminc vd., Relations of filial responsibility to the personal and social adjustment of
Latino adolescents from immigrant families. Journal of Family Psychology, 2009, 23, p.14-22.
97 Monica M. Fitzgerald vd., Child sexual abuse, early family risk, and childhood parentification:
Pathways to current psychosocial adjustment. Journal of Family Psychology, 2008, 22, p. 320–324.
98 Patricia L. East, Children’s provision of family caregiving: Benefit or burden?.Child Development
Perspectives, 2010, 4(1), p. 55-61.
99 Ciara Smyth vd., Children and young people as active agents in care-giving: Agency and constraint.
Children and youth services review, 2011, 33(4), p. 509-514.
100 Stein vd., a.g.e., p. 193-208.
101 Jacobvitz vd., a.g.e., 2004, p. 577-592.
102 Deborah B. Jacobvitz ve Nell F. Bush, Reconstructions of family relationships: Parent-child
alliances, personal distress, and self-esteem. Developmental Psychology, 1996, 32, p. 732–743.
103 Jeniffer Katz vd., A retrospective study of daughters' emotional role reversal with parents,
attachment anxiety, excessive reassurance-seeking, and depressive symptoms. The American Journal of Family Therapy, 2009, 37, p. 185–195.
24
2.1.6.2.2.Kimlik Gelişimi/ Utanmaya Yatkınlık/ Düşük Özsaygı
Çocuklukta ebeveynleşme ile yetişkinlikte bölme savunma mekanizmasının kullanılması arasında anlamlı bir ilişki vardır. Birey bunu yaparak kötü duyguları ve gerçek benliğiyle yüzleşmekten kaçınmaktadır. Bu savunma mekanizmasıyla ebeveynini yücelterek kendi değerini düşüren birey (sürekli aileye bakım veren olduğu, küçük yardımcı olduğu için) mazoşist özellikler gösterebilmekte ya da kendini yüceltip diğerlerini aşağılayarak (ebeveyninin kendinden beklediği ideal kalıba uymak için) narsistik özellikler gösterebilmektedir.104 Ayrıca erkeklerin
duygusal ihmal ile başa çıkma adına manipülatif kişilik özellikleri gösterdikleri; özellikle duygusal ebeveynleşmenin manipülatif taktiklerle anlamlı ilişkisi olduğu görülmüştür.105
Ebeveyninin ihtiyaçlarını yeterince karşılayamadığını düşünen çocuk yetersizlik duygusu yaşayabilmektedir.Ebeveynlerinin beklentilerini içselleştirerek beklenti yükü çekmesi ve gerçek yeteneklerinin takdir edilmemesinden ötürü yetişkinlikte birey benliğinden utanabilmektedir.106
2.1.6.2.3.Akademik Yeterlilik
Ebeveynleşme yaşantısı akademik başarıyı düşürmektedir.Özellikle enstrümantal sorumlulukları sebebiyle okula yabancılaşan çocukların akademik yetersizlik yaşamaları olasıdır.
Üniversite öğrencilerinin akademik başarılarını, çocukluk ebeveynleşme yaşantıları bağlamında inceleyen bir araştırmada; düşük akademik başarıdaki gençlerin daha fazla bakım veren sorumluluğu olduğu ve aileleriyle ilgili daha çok endişe yaşadıkları görülmüştür.107
104 Marolyn Wells ve Rebecca Jones, Object relations therapy of narcissistic and masochistic
parentification styles. N. D. Chase (Ed.), Burdened children: Theory, research and treatment of parentification. Thousand Oaks, CA: Sage, 1999, p. 117–140.
105 Andras Láng, Perceived childhood emotional parentification is associated with Machiavellianism in
men but not in women. Polish Psychological Bulletin, 2016, 47(1), p. 136-140.
106 Marolyn Wells ve Rebecca Jones, Childhood parentification and shame-proneness: A preliminary
study. The American Journal of Family Therapy, 2000, 28, p. 19–27.
107 Nancy D. Chase vd., Parentification, parental alcoholism, and academic status among young adults.
25
2.1.6.2.4.Somatik Şikayetler/ Konversiyon
Çocuk ebeveynini memnun etmek için gelişimine uygun olmayan rolleri yapmaya çalışırken isyan, kaçınma, inkar gibi ifade edemediği içsel yaşantılarını somatik belirtiler olarak ortaya çıkarmaktadır. Çocuğun bunu ebeveyninden ilgi görmek ve bakım almak adına geliştirdiği düşünülmektedir.Somatik şikayetler özellikle de çocuk kendisine verilen görevleri haksız/adaletsiz ve karşılıksız algıladığında artmaktadır.108