Ebû Abdullah Muhammed b Yusûf b Matar b Salih b BiĢr Fırebrî (v 320/932)

Fırebrî” lafzı Fa‟nın fethası ve kesrası ile okunmuĢtur. Kadı Ġyaz, ve Zehebi gibi bazı âlimler bu kelimeyi her iki Ģekilde de okumuĢlardır. Ġbn Esîr (v. 630/1233) ve Ġbn Halkân (v. 544/1149) gibi âlimler ise bu kelimeyi sadece fetha ile okumuĢlardır.14

el- Fırebrî el-Câmiu‟s-Sahîh‟in doksan bin kiĢi tarafından dinlendiğini ifade etmiĢ, ancak kendisinin dıĢında Buhârî'yi rivâyet edecek baĢka kimsenin kalmadığını söylemiĢtir.15

Fırebrî, Buhârî‟yi iki defa sema yoluyla tahammül ettiği söylenmektedir. Bu rivâyetlerden birincisini 248/862‟de Fırebr‟de,

12 _{Sezgin, a.g.e., , s. 185.}

13 _{Buhârî‟nin bir çok senedi için bkz. er-Rûdânî, ġemsuddînn Ebû Abdullah Muhammed}

b. Muhammed, Sılatu‟l-Halef bi Mevsûli‟s-Selef, thk., Muhammed Haccî, Dâru‟l-Ğarbi‟l- Ġslâmî, Beyrût, I. bsk., 1408/1988, s. 43-54.

14 _{Abdulhalîm, Cuma Fethî, Rivayat'ul-Câmiu's-Sahîh ve Nusehuh, Daru'l-Felah, I. bsk.,}

Beyrût, 2013, c. I, s. 174.

15 _{Zehebî, Tarîh'ul-Ġslâmve Vefeyâtu‟l-MeĢâhîri ve‟l-A‟lâm, thk. Ömer Abdusselâm,}

118

ikincisini ise 252/866 yılında Buhâra‟da almıĢtır.16

Sonradan da değinileceği üzere, rivâyet farklılıklarının diğer bir sebebi olarak, bu iki sema arasında geçen zaman zarfında Buhârî tarafından yapılabilecek değiĢiklikler gösterilebilir. ġuan elde mevcut bulunan Buhârî'nin rivâyeti, Fırebrî'nin yanında olan ve asıl diye bilinen nüshasına dayandığı17

ve Fırebrî'ye ait olduğu söylenen bir el yazma nüshanın ise son dönem Ģârihlere ulaĢtığı bilinmektedir.18

Fırebrî‟nin öğrencilerinden olan el- Müstemlî, bu hususla ilgili olarak Ģöyle demistir:”Buharî‟nin kitabını, Fırebrî‟de bulunan ve asıl - diye bilinen nüsha - dan yazdım. Bu asıl nüshada yazılmayan bazı yerler vardı. Bunların içinde sonrasında hiçbir Ģey zikredilmeyen tercemeler ve tercemeleri olmayan hadîsler vardı. Bu sebeple bunları birbiriyle birleĢtirdik.”19

Öte yandan Buhârî'nin yazdığı nüshanın bazı yerlerini boĢ bıraktığı bilinmektedir. Çünkü Buhârî yazdığı eserlere karĢı taĢıdığı dikkat sebebiyle, yüksek bir ihtimalle yazdığı eserlere tekrar müracat edip bir takım düzeltmelerde bulunuyordu. Fakat Buharî, yaĢadığı dönemin Ģartlarından dolayı yurdundan ayrılmıĢ kitaplarını orda bırakmıĢ ve tekrar geri dönmeden eserlerinde tamamlaması gereken yerleri tamamlamadan vefat etmiĢ olabileceği söylenebilir.20

Fırebrî devrin âlimlerinden olan Buhârî, Alî b. HaĢrem (v. 258/872) ve ittifak olunmayan bir isimde olsa Kuteybe b. Saîd (v. 240/855) gibi âlimlerden ders almıĢtır. Fırebrî rivâyetinin bu denli meĢhur olmasının ve kabul görmesinin Birçok sebebi vardır. Bunlar, Fırebrî rivâyetinin kolay ezberlenmesi, râvinin adalet açısından üst derecede olması, nüshanın kâmil ve noksan olmaması, Buhârîye ait asıl nüshanın yanında olması, Buhârî‟den sonrada yaĢaması ve Buhârî‟yi Birçok sefer dinlemesi gibi durumlar söz konusu sebepler Ģeklinde gösterilebilir.21

Öte yandan el-Câmi'i sema yoluyla Fırebrî‟den Birçok kiĢi rivâyet etmiĢtir22_{. Söz konusu bu râvîler Ģunlardır:}

16 _{Sezgin, Buharî‟nin Kaynakları, s. 188.}

17 _{Ġbn Abd‟ul-Kerîm, Muhammed, Rivâyâtu ve Nuseh‟ul-Câmi‟is-Sahîh, Mektebetu'l-}

Melik Fahd, I. bsk., Mekke 1426, s. 20.

18

Sezgin, a.g.e., s. 195.

19 _{Ġbn Abd‟ul-Kerîm, Muhammed, a.g.e., s. 20.} 20 _{Ġbn Abd‟ul-Kerîm, Muhammed, a.g.e., s. 26.} 21

Abdulhalîm, Cuma Fethî, Rivayat'ul-Câmii's-Sahîh ve Nusehuh, Daru'l-Felah, I, 195- 199.

-el-Ġmâm Ebû Ġshâk Ġbrâhîm b. Ahmed b. Ġbrahîm b. Ahmed b. Davud el-Balhî el-Müstemlî (v. 376/986).

Müstemli bu rivâyeti 314/927 yılında tahammül etmiĢtir. Müstemlî bu rivâyet hakkında Ģöyle demiĢtir: ”Buharî‟nin kitabını Fırebrî‟de bulunan ve asıl -diye isimlenen nüshadan yazdım. Bu asıl nüshada yazılmayan bazı yerler vardı. Bu yerler içinde, sonrasında hiçbir Ģey zikredilmeyen tercemeler ve tercemeleri olmayan hadîsler de mevcuttu. Bu sebeple bunları birbiriyle birleĢtirdik.23

el-Bacî Müstemlî hakkında Ģunları söyler: “ Ebû Ġshâk Müstemlî, Ebû Heysem ve Ebû Zer (v. 434/ 1042) gibi râvîlerin rivâyetleri, aynı kaynak ve asıldan olduğu halde, bu rivâyetler kendi arasında farklılıklar arz edebiliyordu. Sebebi ise bu râvîlerin sonradan –kitaba- iliĢtirilmiĢ bir yaprak parçası içinde buldukları hadîsleri, ait olacağını düĢündükleri yerlere eklemiĢ olmalarından ötürüdür. ġöyle ki, bu rivâyetlerde iki veya daha fazla tercemenin bitiĢik halde yazıldığını ve aralarında herhangi bir hadîsin olmadığını görürsün.24

el-Bâcî'nin bu sözlerinden, ikinci derecede olan râvîlerin ulaĢtıkları elde ettikleri Buhârî nüshasına iliĢtirilmiĢ yaprak parçalarında, nüshadan olan fakat tam olarak bir tercemede veya bab altında zikredilmeyen hadîsleri ilgili gördükleri yerlere yazdıkları anlaĢılmaktadır.

-el-Ġmâm Ebû Muhammed Abdullah b. Ahmed b Hammûyeh b. Yusûf b. Ayan es-Serahsî el-Hammuyî (v. 381/ 991). Bu kiĢi daha çok el- Hammûvi olarak bilinir.

-el-Muhaddis Ebü‟l-Heysem-Heysem Muhammed b. Mekkî b. Muhammed b. Mekkî b. Zura el-KuĢmîhenî (v. 389/999 ).

-eĢ-ġeyh Ebû Alî Muhammed b. Ömer b. ġebbûyeh eĢ-ġebehî el- Mervezî.

-el-Ġmâm Ebû Alî Saîd b. Osman b. Saîd b. es-Selman el-Mısrî (v. 353/964 )

-eĢ-ġeyh ġeyhu‟Ģ-ġafîiyye Ebû Zeyd Muhammed b. Ahmed b. Abdullah b. Muhammed el-Mervezî (v. 371/981)

Abdulkadîr ġeybe, Mektebet‟ul-Melik-el-Fehd, Riyad 1421, s.10.

23 _{Ġbn Abd‟ul-Kerîm, Muhammed, Rivayat'ul-Câmii's-Sahîh ve Nusehuh, s. 20.} 24 _{Ġbn Hacer el-Askalanî, a.g.e., s. 10.}

120

-el-Ġmâm Ebû Ahmed Muhammed b. Muhammed b. Yûsuf b. Mekkî el-Curcanî (v. 374/984).

-Ebû Alî Saîd b. Osman b. es-Seken (v. 353 /964).25

Ayrıca Doktor Fethî Cuma tarafından kaleme alınan ve Katarda basılan "Rivâyat'ul-Câmiu's-Sahîh ve Nusehu'hu" adlı eserinde, Fırebrî'nin öğrencileri arasında Ģu isimler de zikredilmiĢtir:

-Hafîd Fırebrî (v. 371/981), Ġbn ġebûyeh (v. 378/988), Ebû Hamid en-Nuaymî (v. 386/996), Muhammed b. Ahmed el-ĠĢtihânî (v. 381/991), Ebû Alî el-KuĢĢânî (v. 391/1001), Ebû'n-Nasr el-Ahsiketî (v. 346/957), Muhammed b. Hâlid Fırebrî ve Ebû Lokman Yahya b. Ammâr.26

2. Ebû Ġshâk Ġbrahîm b. Ma‟kil b. el-Haccâc en-Nesefî (v.