Farkl konu alanlar ars ndaki ili kileri kurmada kullan l r. Bir konu merkeze al narak tüm dersler bu konu merkezinde ili kilendirilerek i lenir ya da ilkö retim birinci kademede baz derslerin merkeze al narak (mihver ders) di er derslerle ili ki kurularak onlara paralel olarak verilmesiyle düzenlenir. Örne in Hayat Bilgisi, Sosyal Bilgiler, Fen Bilgisi dersleri merkeze al narak Matematik, Türkçe, Resim vb. derslerde merkezdeki derslere paralel olarak ili kilendirilir (Oktaylar, 2008).
Disiplinler aras ö retim, ö rencilerin de i ik alanlardaki bilgileri birle tirmesine, bütünle tirmesine yard m eden ve kavramlar arac l yla ö rencileri analiz, sentez düzeyindeki dü ünmelere odakla t ran bir yakla md r. Bu yakla m, ö retim ortam na canl l k kazand rma, ö rencilerin yarat c l klar n kullanmalar n sa lama ve en önemlisi de onlar derslere kar ilgili olmaya te vik edip ö retmeyi garanti etme aç s ndan büyük önem ta maktad r (Aybek, 2001).
Disiplinler aras ö retim bir ders saati içerisinde biraz tarih, biraz co rafya, biraz matematik ya da müzik i lemek de ildir. Gerçek anlamda disiplinler aras ö retim, ancak ö retimin tamam yla kavramlar ya da problemler etraf nda organize edilmesi ve bu kavram n ya da problemin i lenmesinde de i ik alanlardan bilgilerin etkili bir biçimde bütünle tirilmesidir (Y ld r m, 1996).
Disiplinler aras kavram ayr ayr disiplinlerin zenginli ini, onlar n birbiriyle ba lant l oldu unu, gerçek hayattaki problemlerin her zaman tek do ru cevab olmad n kabul eder. Bununla birlikte disiplinler aras kavram , bilim, matematik
ve dil gibi konularda kar tl k içindeki çözümleri bir arada bulundurmak, dü ünceleri ifade etmenin daha iyi ve yeni yollar n bulmak için bili sel, duyu sal ve yarat c kapasiteyi ön plana ç kar r. Genellikle, bu tür bir duygusal ve bili sel kar m yarat c sanatç , bilim adam ve dü ünüre özgüdür (Perkins, 1994; Akt: Özkök, 2005).
Disiplinler aras yakla m sayesinde, ö retmenler birbirlerinin alanlar n n özelliklerini, ihtiyaçlar n daha iyi tan yabilirler, etkili ve anlaml ö renmeyi olu turma yönünde nas l birlikte çal abileceklerini ke fedebilirler. Ö retmenler kendi uzmanl k alanlar ndaki bilgi, beceri ve tecrübelerini birlikte ö retim yapt klar derslerde ya da seminerlerde birle tirme ve etkili bir biçimde kullanma f rsat bulabilmektedirler (Y ld r m, 1996).
Özetle, bu yakla mda amaç, disiplin perspektiflerini bir araya getirmek, hedef, tema, konu ve problemlerin ara t r lmas na odaklanmakt r. Böyle bir ö retim yakla m n n sonunda ö renciler, de i ik bak aç lar yla farkl disiplinler aras nda daha derin ili ki kurmay ö renerek, olaylar, olgular, kavramlar ve fikirler aras ili kileri daha aç k olarak ö renirler ve bunlar üzerine yeni ve farkl bilgileri daha kolay yap land r rlar (Bean,1990; Carregie,1989; NMSA, 1982; NAASP,1995; Akt: Duman ve Aybek, 2003).
Disiplinler Aras Ö renmenin avantajlar unlard r (Cone ve di erleri, 1998; Akt: Arslanta , 2007):
− Ö retmenlere, ayr ayr okutulan derslerin çevrelerinde olu turulmu s n rlar kald rarak bilgi ve becerileri gerçek hayat durumuna uyarlama f rsat verir.
− Farkl zekâ ve farkl ö renme durumlar na sahip ö rencilerin, bir beceri veya kavram ö renirken birçok zekâ türünün, farkl disiplinler içindeki do al deneyimi kazan rlar.
− Ö renmede uygulama öncesi, s ras ve sonras nda, soyut kavramlardan somut kavramlara pratik, aktif ö renme deneyimleri ile yumu ak geçi yaparak aradaki bo lu u ortadan kald r r.
− Oyun ve ke if yoluyla, çocuklar kendi dünyalar n ö renirler. Çocuk oyunlar bu ö retim eklinin do as gere i planlaman n temel modeli olmal d r.
− Toplula t rma (disiplinler aras ) modelleri ö rencilerin; görme, i itme ve dokunma ile ilgili alg lar n birle tirir ve bu güçlerini kullanmalar na f rsat verir.
Disiplinler Aras Ö renmenin avantajlar unlard r (Cone ve di erleri, 1998; Akt: Arslanta , 2007):
− Tek disiplin odakl programdan, disiplinler aras ö renme program na geçi te baz önemli içeriklerin terk edilmesine neden olabilir.
− Ö retmenler, içerik önceliklerinin payla m nda gönülsüz ve isteksiz kalabilirler.
− Kendi alan ndaki önemli içeri i kaybetme endi esi bir gerçektir.
− Ö retmenlerin sadece, kendileri için önemli gördükleri içeri i daha etkili ö retmeye yönelmelerine neden olabilir.
− Disiplinler aras ö renme yakla m bir alan n büyük oranda di erini gölgelemesine izin vermesi kaç n lmaz ve do al görünmektedir.
− Uygulamada esneklik, uzla ma, güven ve tak m çal mas n n geli tirilmesi zorunlu ve ba ar n n temelidir.
− Ö retmenler, kendi alanlar d nda yeterli bilgiye sahip olmamaktan, kavram ve becerileri ili kilendirecek yollar bulamayabileceklerinden endi elenebilirler.
Sonuç olarak, disiplinler aras yakla m dersleri birbiri ile ili kilendirilerek anlaml bir bütünü sa lanmaktad r. Konular n, kavramlar n birbirinden kopuk olmas n önlemekte, anlam bütünlü ünü sa lamaktad r. Ö rencilerde ezber ö renme yerine anlaml ö renme gerçekle mektedir. Ayn zamanda ö retmenler de kendi bilgi ve becerilerini di er ders alanlar yla kayna t rabilmektedirler.
Disiplinler aras yakla ma dayal ö retim daima merkezi bir konu (tematik yakla m) alan n n alt nda yatan derin temalara (prensipler, teoriler, genellemeler, kavramlar) dayan r. Ö renciler, ara t rmalar na yard mc olacak disiplinleri kullanarak konuyu inceler (Martinello, 2000). Bu yakla mda, ö rencilerin kapsam ve derinlik olarak geli tirilen duyusal, pratik ve bili sel dü ünce biçimleri zengin bir mozaik eklinde ortaya ç kar l r (Akt: Özkök, 2005).
Tematik ö renmede merkeze al nan konu ö rencilerin belirlenen yetenek ve ilgi alanlar na göre çe itli etkinliklerle i lenmektedir. Ayn veya benzer yetenek ve ilgi alan na sahip ö renciler bir araya toplanmakta ve gruplar olu turulmaktad r. Her grup kendi etkinli ini ö retmenin rehberli inde yapmaktad r. Ö renciler ilgi ve yetenek alanlar na göre gruplara ayr larak merkezdeki konuyu di er disiplinlerin bilgi ve beceri alanlar yla ili kilendirerek ö renmektedir. Yani tematik ö renme yönteminin temelinde disiplinler aras yakla m yer almaktad r.