Dijital Resim Nedir?

20. yüzyılda başlayan değişim sürecinde toplumun tüm katmanları gibi sanatçıları da önemli ölçüde etkilenmiştir. Teknolojinin getirdiği yeni imkânları fırsat olarak gören sanatçıların karşısında, onu sorgulayan ve eleştiren muhalif çevreler varlığını sürdürmeye devam etmektedir. Hızla gelişen teknolojiyle birlikte geri dönülemez bir yola giren yeni sanat anlayışı sadece baskı, resim, fotoğraf, müzik ve heykel gibi sanatın geleneksel formlarını etkilemekle kalmamış, internet sanatı, yazılım sanatı, pixel sanatı, dijital sergileme ve sanal gerçeklik gibi yeni disiplinlerin de doğmasına yol açmıştır (Çokokumuş, 2012).

Bilgisayarın teknolojisinin hızlı gelişimiyle birlikte, sanat hem içerik olarak hem de uygulama yöntemleri açısından büyük değişimler yaşamıştır. Dijital imkânların çeşitliliği ve sürekli kendini güncellemesi kavramın tanımının yapılmasını güçleştirmektedir. Christiane Paul’e göre, dijital sanata yönelik sınıflayıcı önemli ayrımlardan biri, teknolojinin “araç” ve “ortam” olmasına yöneliktir. Fotoğraf, baskı, heykel ya da müzik gibi geleneksel sanat eserlerinin oluşması için bir “araç” olan teknolojiler, üretilen, saklanan ve sadece dijital formatta sunulan, etkileşimli veya katılımcı özelliklerini kullanan dijital teknolojiler için “ortam” olarak kullanılmaktadır (Sağlamtimur, 2010).

Resim sanatı, dijital gelişmelerden en çok etkilenen sanat alanlarının başında gelmektedir ve teknolojinin araç olarak kullanılmasına gösterilebilecek en iyi örneklerdendir. Dijital resim sanatı denilince akla birçok farklı tanımın gelmesinin sebeplerinden biri sanatçıların bilgisayarı, görüntü üretiminde birçok farklı şekillerde kullanıyor olmasıdır. Sanatçılar bilgisayarı; eskiz amacı ile kullanmak, tasarımlarının son haline karar vermeden önce farklı versiyonlarını bilgisayar ortamında denemek, ardından da tuval, duvar, duralit vs. üzerine yansıtıp geleneksel yöntemlerle çalışmak için kullanmanın yanında, tamamen bilgisayar ortamında çalışma yapmak, tamamlamak, ardından da farklı baskı teknikleri ile çıktısını alarak sergilemek veya tamamen dijital ortamda sergileme yapmak için de kullanabilmektedir.

Bu araştırmanın konusunu oluşturan “Dijital Resim” tanımı ile “Dijital Boyama” ya da yabancı kaynaklarda yaygın olarak kullanılan şekli ile “Dijital Painting” tekniği kastedilmektedir. Bu teknik ile bilgisayar ortamında fare, çizim tableti gibi çeşitli donanımları, uygun grafik yazılımlar (photoshop, paint, artrage vb.) ile birlikte kullanarak, sanal bir tuval üzerine sanal boyalar ve çeşitli uygulama araçları (fırçalar, ıspatulalar,

spreyler vb.) ile resim yapmak mümkün olmaktadır. Dijital boyamayı diğer dijital resim tekniklerinden ayıran en önemli fark, sanatçının geleneksel yöntemde resim yapar gibi dijital ortamda resim yapabilmesine olanak sağlamasıdır. Geliştirilen yazılımlar çeşitli fırçaları, boya etkilerini, fiziksel ortamı taklit edebilmenin yanında, sulu boya, akrilik, yağlıboya, pastel boya karakalem, airbrush (hava fırçası) gibi birçok farklı teknikte çalışabilme olanağı da sunmaktadır.

Tasarım yazılımlarının sunduğu olanaklar, sanatçılara büyük kolaylıklar sağlamaktadır. Bu olanaklar sayesinde günümüz ressamı, artık tuval hazırlamak zorunda kalmadığı gibi, hayalinde yarattığı resmi ekranda görselleştirebilmekte ve sanal bir tuvalin yüzeyini dokularla kaplayarak, boyayarak, düzenleyerek çalışmasını dijital ortamda tamamlayabilmektedir (Köse, 1999). Sanatçılar geleneksel yöntemlerle yapılamayacak derecede ayrıntılı çalışmalar yapabilmenin yanında, katmanlarla çalışmak gibi kolaylıklardan da faydalanabilmektedir. Katmanlarla (layers) çalışmanın sunduğu avantajla sanatçı, diğer alanlara dokunmadan sadece müdahale etmek istediği alan üzerinde çalışabilmekte, istemediği bir katmanı kaldırabilmekte veya yeni bir katman ekleyerek resmin alacağı yeni görünümü inceleyebilmektedir. Sanatçı eğer isterse yakınlaştırma özelliği ile ayrıntılı çalışmak istediği alanlara yaklaşarak çalışabilir veya birçok farklı fırça türü ve renk tonundan istediğini kullanarak dilediği gibi çalışma yapabilir. Dilenirse boyaların birbiri ile etkileşime girmesi gibi özellikler devreye sokularak geleneksel yöntemlerdeki etkiler sağlanabilir veya boyaların kuruması ya da geç kurumasından dolayı müdahale edilememesi gibi sorunlar yaşanmadan çalışma tamamlanabilir veya ara verilerek başka bir zaman devam edilebilir. Bir yağlı boya sanatçısının resim yapabilmek için ihtiyaç duyduğu atölye, şövale, tuval, boyalar, fırçalar, çeşitli yağlar, seyrelticiler, temizlik ekipmanları gibi birçok araç gerecin aksine dijital resim yapan bir sanatçının sadece bilgisayar ve çizim tableti ile herhangi bir atölyeye ihtiyaç duymadan herhangi bir yerde çalışma yapması mümkündür.

(http://aarongriffinart.deviantart.com/gallery/, 09.06.2017)

Dijital resim sanatının avantajlarının yanında dezavantajları da mevcuttur. Bunların en başında yazılım ve donanım bilgisinin gerekliliği gösterilebilir. Photoshop gibi tasarım yazılımlarının hemen her sene yeni versiyonları çıkmakta ve bu versiyonlara birçok yeni özellik eklenmektedir. Kaçınılmaz olarak da dijital dünyadaki bu gelişmelerin takip edilmesi büyük bir çaba sarf etmeyi gerektirmektedir. Aynı şekilde bilgisayar, monitör, grafik tableti gibi donanımsal bilgilere de sahip olunması, dijital resim uygulamalarının etkili bir şekilde kullanılabilmesi açısından kaçınılmazdır. Profesyonel çizim tabletlerinin yüksek fiyatlara satıldığını ve dijital alanda çalışabilmek için önemli yatırımların yapılması gerekebileceği de unutulmamalıdır.

Bunların yanında geleneksel resim sanatındaki pentür, üç boyutlu çalışabilme, farklı materyaller üzerine çalışılabilme gibi olanakların olmayışı da dijital resim sanatının dezavantajlarındandır. Tüm bu teknik problemlerin yanında geleneksel sanat anlayışını benimseyen sanat çevrelerinin dijital resim sanatına bakış açısı, ciddiye almaması, sanat olarak kabullenmedeki isteksizlikleri gibi yaklaşımların çoğunluğunu genç kuşak sanatçıların oluşturduğu dijital resim sanatçılarının çalışma isteklerini olumsuz yönde etkileyebileceği sayılabilecek dezavantajlardandır.