a) erişi (ön test- son test) puan ortalamaları arasında anlamlı fark vardır.
Teknoloji destekli öğretim yönteminin uygulandığı deney grubu öğrencilerinin cebir başarı testi ön test-son test puan ortalamaları arasında anlamlı fark olup olmadığını incelemek amacıyla parametrik olmayan testlerden ilişkili ölçümler için Wilcoxon işaretli sıralar testi kullanılmıştır. Wilcoxon işaretli sıralar testi olarak bilinen bu teknik, ilişkili iki ölçüm setine ait puanlar arasındaki farkın anlamlılığını test etmek amacıyla kullanılır (Büyüköztürk, 2005: 162). Tablo 27’de deney grubu öğrencilerinin cebir başarı testi ön test-son test puan ortalamaları arasındaki ilişkinin analizleri verilmiştir.
Tablo 27
Deney Grubundaki Öğrencilerin Cebir Başarı Testi Ön Test ve Son Test Puanlarına İlişkin Wilcoxon İşaretli Sıralar Testi Sonuçları
Son Test-Ön
Test N
Sıra
Ortalaması Sıra Toplamı z p Negatif Sıra 1 1,50 1,50 -4,590* 0,000** Pozitif Sıra 27 14,98 404,50
Eşit 0
Öğrencilerin teknoloji destekli öğretim öncesi cebir başarı testi ön test puanları ve teknoloji destekli öğretim sonrası cebir başarı testi son test puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık olduğu görülmektedir (z= -4,590; p<0,05). Fark puanlarının sıra ortalaması ve toplamları dikkate alındığında, gözlenen bu farkın pozitif sıralar yani son test puanı lehine olduğu görülmektedir. Bu sonuçlara göre, teknoloji destekli öğretim yöntemi öğrencilerin cebir öğrenme alanı denklemler alt öğrenme alanı başarılarını artırmakta önemli bir etkisinin olduğu söylenebilir.
2. Denence: İlköğretim 7. sınıf cebir öğretiminde, teknoloji destekli öğretim yönteminin gerçekleştirildiği deney grubu öğrencilerinin;
b) son test ve kalıcılık testi puan ortalamaları arasında anlamlı fark vardır.
Bu denencenin doğruluğunu test etmek amacıyla deney grubu öğrencilerinin son test ve kalıcılık testi puan ortalamaları arasındaki ilişkinin sonuçlarını görebileceğimiz Wilcoxon işaretli sıralar testi kullanılmıştır. Sonuçlar Tablo 28’de verilmiştir.
Tablo 28
Deney Grubundaki Öğrencilerin Cebir Başarı Testi Son Test ve Kalıcılık Testi Puanlarına İlişkin Wilcoxon İşaretli Sıralar Testi Sonuçları
Kalıcılık Testi-
Son Test N Sıra Ortalaması Sıra Toplamı z p Negatif Sıra 16 15,00 240,00 -1,227* 0,220 Pozitif Sıra 11 12,55 138,00
Eşit 1
* Negatif sıralar temeline dayalı
Tablo 28’de görüldüğü gibi analiz sonuçları araştırmaya katılan öğrencilerin cebir başarı testinden aldıkları son test ve kalıcılık testi puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık göstermemektedir (z= -1,227, p>0,05). Deney grubu öğrencilerin son test puan ortalaması 63,03 iken kalıcılık testi puan ortalaması 60,17 bulunmuştur. Fark puanlarının sıra ortalaması ve toplamları dikkate alındığında, gözlenen bu farkın negatif sıralar yani son test puanları lehinde olduğu görülmektedir.
Bu bulguya göre araştırmadan beş hafta sonra uygulanan kalıcılık testi yönünden deney grubu öğrencilerinin puanlarında düşme görülmesinin nedeni, öğrencilerin ilk kez böyle bir öğretim yöntemiyle karşılaşmalarından ve yapılan etkinliklere amaçlarından uzaklaşarak bakmaları olabilir.
2. Denence: İlköğretim 7. sınıf cebir öğretiminde, teknoloji destekli öğretim yönteminin gerçekleştirildiği deney grubu öğrencilerinin;
c) ön test, son test ve kalıcılık testi puan ortalamaları arasında anlamlı fark vardır.
“Teknoloji destekli öğretim yönteminin gerçekleştirildiği deney grubu öğrencilerinin cebir başarı testi ön test, son test ve kalıcılık testi puan ortalamaları arasında anlamlı fark vardır.” denencesinin sınanması için ilişkili örneklemler için tek faktörlü ANOVA testi kullanılmıştır. Deney grubu öğrencilerinin ön test, son test ve kalıcılık testi arasında anlamlı fark olup olmadığının analizi sonuçları Tablo 29’da gösterilmiştir.
Tablo 29
Deney Grubundaki Öğrencilerin Cebir Başarı Testi Ön Test, Son Test ve Kalıcılık Testi Puanlarına İlişkin ANOVA Testi Sonuçları
Varyansın Kaynağı Kareler Toplamı sd Kareler Ortalaması F p Anlamlı Fark Deneklerarası 17712,893 27 656,033 Ölçüm 20973,714 2 10486,857 75,402 0,000* 2-1, 3-1 Hata 7510,286 54 139,079 Toplam 46196,893 83 *p<0,05 1)ön test 2) son test 3) kalıcılık testi
Tablo 29’dan anlaşıldığı üzere, deney grubu öğrencilerinin cebir başarı testi ön test, son test ve kalıcılık testi puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık olduğu bulunmuştur (F=75,402; p<0,05). Son test ortalama puanı (X
=63,03), ön test ortalama puanı (X =28,17) ve kalıcılık testi ortalama puanından ( X
=60,17) daha yüksektir. Öğrencilerin ön test puanı ile son test puanı arasında ve ön test puanı ile kalıcılık testi puanı arasında anlamlı fark bulunmuştur.
Bu bulgu deney grubu öğrencilerinin teknoloji destekli öğretim sonunda cebir öğrenme alanı denklemler alt öğrenme alanı ile ilgili başarılarının arttığını göstermektedir. Öte yandan son test ve kalıcılık testi puanları arasındaki puan farkı az olmakla birlikte test puanları arasındaki fark anlamlı bulunmamıştır yani uygulamanın etkisinin devam ettiği anlaşılmaktadır.
2. Denence: İlköğretim 7. sınıf cebir öğretiminde, teknoloji destekli öğretim yönteminin gerçekleştirildiği deney grubu öğrencilerinin;
d) uygulama öncesi ve sonrası matematiğe yönelik tutumları arasında anlamlı fark vardır.
Deney grubu öğrencilerinin teknoloji destekli öğretim yöntemi uygulaması öncesi matematiğe yönelik tutumları ile uygulama sonrası matematiğe yönelik tutumları arasında anlamlı fark olup olmadığını incelemek amacıyla Wilcoxon işaretli sıralar testi kullanılmıştır ve test sonuçları Tablo 30’da gösterilmektedir.
Tablo 30
Deney Grubundaki Öğrencilerin Matematiğe Yönelik Tutum Ön Test ve Son Test Puanlarına İlişkin Wilcoxon İşaretli Sıralar Testi Sonuçları Son Tutum-Ön
Tutum N Sıra Ortalaması Sıra Toplamı z p Negatif Sıra 7 15,71 110,00 -1,900* 0,057 Pozitif Sıra 20 13,40 268,00
Eşit 1
* Negatif sıralar temeline dayalı
Tablo 30 incelendiğinde deney grubu öğrencilerinin matematiğe yönelik ön test puanları ile son test puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmamıştır (p>0,05). Fakat 20 öğrencinin matematiğe yönelik tutumlarında
olumlu gelişmeler olduğu, 1 öğrencinin ise matematiğe yönelik tutumlarının değişmediği görülmektedir.
Sonuç olarak teknoloji destekli öğretim yönteminin öğrencilerin matematiğe yönelik tutumlarına olan etkisine bakıldığında, öğrencilerin ön test ve son test puanları arasında anlamlı bir fark çıkmadığı görülmüştür.
3. Denence: İlköğretim 7. sınıf cebir öğretiminde, geleneksel öğretim