Köprüler; tarihten bu yana insanlar arasında bağlayıcı unsur olmuşlardır. Öyle ki, “köprü kurmak” deyimi iletişim kurmak anlamına gelirken, ‘köprüleri yıkmak’ deyimi ise iletişimi kopartmayı ifade eder. Köprüler aslında iki ayak ve bir yoldan oluşurlar. Tarihten bu yana köprüler günün teknoloji ve sosyolojik yapısına göre çeşitlenmişlerdir. İlk zamanlar hem yayalar hem de binek hayvanların geçişine imkân sağlayan köprüler, teknoloji ile ortaya çıkan motorlu araçlar sayesinde çeşitlenmişlerdir. Trenlerin, otomobillerin ve yayaların geçişini sağlayan köprüler tasarlanmıştır. Sadece yaya geçişini sağlayan geçitlere ise yaya köprüsü denilmektedir.
Ülkemizde günümüz uygulamalarında kent merkezine doğru trafiğin kesintisiz olarak akıtılmaya çalışılması başlı başına çağdaş ulaşım politikalarına aykırı bir uygulama olmaktadır. Son yıllarda şehirlerimizde taşıt trafiğini rahatlatmak amacıyla yapılan alt ve üst geçitler kesintisiz bir ulaşım sağlamasından dolayı trafiği hızlandırmış ve yaya üst geçitlerinin yapılmasının kaçınılmaz hale gelmesini sağlamıştır.
Noktasal olarak trafiği rahatlatma amacıyla yapılan alt ve üst geçit planlamalarında taşıt trafiğinin çözümü birinci planda ele alınmakta ve yayalar unutulmaktadır. Bu geçit inşaatları tamamlanıp taşıt trafiğine açılmasından sonra yaşanan kazalar ve artan kamuoyu baskısı yaya üst geçitlerinin yapılmasının zaruri hale gelmesini sağlamaktadır. Bu nedenle bu çalışmada ülkemizdeki yaya üst geçitleri planlama aşamasından başlayarak yapım ve kullanıma kadar oluşan süreç içerisinde incelenmiş ve karşılaşılan sorunlar ortaya konulmaktadır.
Tasarımlar yapılırken gerek projelendirme aşamasında gerekse yapım ve kullanım sonrası bazı sorunlar oluşmaktadır. Bunlar kimi zaman bir planlama- tasarım hatası ve yapım hatası olabileceği gibi kimi zamanda kullanılan malzemelerden oluşan yapısal hasarlar ve kullanımdan dolayı oluşan hasarlar ile birlikte ortaya çıkan görsel sorunlar olabilmektedir. Bu sorunların irdelenmesi yeni yapılacak yaya köprüleri için önem arz etmektedir.
Yaya köprüsünün yapım yerinin kararı ile başlayan planlama süreci, yaya ulaşımını yaklaşımı ve çevre ilişkilerini de içine alarak köprünün tasarlanması ve
uygulanması ile son bulmaktadır. Bu süreç içerisinde planlama ve tasarım düzeyinde çeşitli sorunlar ortaya çıkmaktadır.
Yaya köprüleri, tabi yerleşmelerin fiziki durumuna bağlı olarak, özellikle engebeli olanlarda, eskiden beri bir engeli veya ulaşım hattını, yol, nehir, boğaz gibi, aşmak için kullanılagelmiştir. Bunlardan başka günümüz büyük şehirlerinde hızla artan nüfus ve ulaşım araç sayıları sebebi ile birçok küçük-büyük taşıt ve yaya yolları kesişmektedirler. Modern büyükşehir yerleşmelerinde bu kesişmeler bilimsel ve sosyolojik veriler sonucu daha çok trafiksel olarak çözüme kavuşturulmaktadır.
Londra ve Paris gibi birçok büyük Avrupa şehirlerinde olduğu gibi trafiksel çözüm uygulanmaktadır. Fakat ülkemizde sorun yaşanan bu kesişim noktalarına çözüm olarak yaya köprüleri yapılmaktadır.
Sorunlu bu noktalarda can kaybına neden olan birkaç kazadan sonra önlem almak için yaya köprüleri inşa edilmektedir. Bu ise çoğu zaman belirli planlama dâhilinde olmaktan çıkıp günübirlik bir çözüm olmaktadır. Değişen ulaşım planlamaları sonucu köprü yapılan bölgede trafik yoğunluğu düşmekte yaya köprülerinin kullanım gereksinimleri ortadan kalkmaktadır.
Ülkemizde yoğun trafik olan karayollarında yaya üst geçitleri olmasına rağmen bu üstgeçitlerin kullanılmaması sebebi ile çeşitli kazalar yaşanılmaktadır. Bu kazaların meydana gelmesinin en büyük nedenlerinden biri toplumun bilinçlendirilmemesidir. Toplum bilinçlendirilerek yaya üst geçitlerinin kullanımı teşvik edilmelidir.
Planlama aşamasında taşıt yolları çevresindeki kullanım akslarından yayaların daha kısa mesafede ulaşabileceği ve kullanımın teşvik edileceği uygun yerler seçilmelidir.
Yaya üst geçitleri sadece mimari estetiği değil, tekniği, malzemesi, biçimi ve aydınlatmasıyla da çevreye uyum göstermelidir.
Diğer bir sorunda, her yıl çok sayıda yaya köprüsünün aşırı yüksek araçların çarpma yüklerine maruz kalmasıdır. Bu tür kazalar yalnızca köprü sisteminde yapısal hasara sebep olmakla kalmayıp çoğu durumlarda yaralanmalara ve ölümlere de yol açmaktadır.
Yaya köprüsü planlaması yapılırken yönetmeliklerde belirtilen köprü geçiş yükseklikleri sağlanmalı ve köprü yaklaşımlarını, köprü yüksekliklerini belirleyici taklar yapılmalıdır.
Şehir yapılanmasında bedensel engellilerin düşünülmemesi, sağlıklı şehirlerin oluşumunun önünde bir engel olmaktadır. Şehir imkânlarından engellilerin de yararlanma hakkı henüz belediyeler tarafından özümsenmemektedir. Yaya üst ve alt geçitlerinde asansörün bulunması engelliler için bir ihtiyaç olmaktadır. Yeni yaya köprüleri planlanırken rampa ve asansörlerle bedensel engellilerinde geçitleri kullanabilmeleri sağlanmalıdır.
Köprülerde kontrol, bakım ve onarım yapabilmek için köprülerle ilgili yapısal tüm problemlerin iyi bilinmesi gereklidir. Köprü ile ilgili yapısal düzeltici önlemlerin kararlarını alacak ve bu kararlar için köprülerde kontrolü yapacak mimarların ve mühendislerin köprü ile ilgili tüm sorunları bütün boyutları ile iyi bilmesi gerekmektedir. Ayrıca karşılaşılabilecek problemlerin nerelerde yaşanabileceğinin ve ne ölçülerde olabileceğinin de iyi bilinmesi gerekmektedir.
Bu amaçla proje aşamasında kullanılan malzeme ve bu malzemenin detay çözümlemeleri yapılmalı, kullanım sonrası oluşacak problemler çözülmeye çalışılmalıdır.
Önceki yıllarda yapılan taşıt ve yayanın genellikle birlikte kullandığı taş ve betonarme köprülerinin yerini günümüzde yapım kolaylığı ve daha uzun açıklıkların geçilebilmesi sebebiyle çelik köprüler almıştır.
Günümüzde artık yapılmayan taş köprülerde harçta bozulma, dökülme, çatlama, aşınma ve harç içinde yetişen bitkiler karşılaşılan sorunlardır.
Beton köprülerde; yapısal çatlaklar, yapısal olmayan çatlaklar, tabakalaşma, dökülme, oyulma, petekleşme, donatıda korozyon gibi sorunlar olmakla beraber, donma ve temellerde oturma gibi problemlerle karşılaşılmaktadır.
Çelik köprülerde; korozyon, metal yorgunluğu, aşırı yüklerden kaynaklanan deformasyon, aşırı sıcaktan ileri gelen hatalar, boya problemleri karşılaşılan sorunlardır.
İşçilik ve projelendirme aşamasında yapılan detay hataları yaya üst geçitlerinde görülen sorunlardandır. Bu detay hatalarının yanı sıra yapım sürecinde de ortaya çıkan işçilik hataları görülmektedir.
Kullanım aşamasında, kullanıcılar tarafından da yaya köprülerine zararlar verilmektedir. Boyamalar, darbeler, parçaların sökülmesi köprülerin kullanımını olumsuz yönde etkilemektedir.
Asılan afişler, broşürler köprülerin estetiğini bozmakta ve taşıt kullanıcıların dikkatini dağıtmaktadır.
İhtiyaç içerisinde ortaya çıkan karayolu yaya köprüleri ülkemize has bir yapı gurubu haline gelmiştir. Bu nedenle ülkemizdeki yaya üst geçitleri projelendirme aşamasından başlayarak yapım ve kullanıma kadar oluşan süreç içerisinde incelenmiş ve karşılaşılan sorunlar ortaya konmuştur.
Yaya köpüleri yapıldıkları şehirler için kalıcı bir yapı olmakta kentin saygınlığını belirlemektedir. Yerel idareler tarafından yapımlarına karar verilmekte ve finansmanı yapılmaktadır. Yayaların konforlu bir biçimde bir taraftan diğer tarafa en kısa sürede ve sağlıklı geçişlerini sağlamaktadır. Bu nedenlerle karşılaşılan bu sorunların çözümlenmesi ve yapı fiziği kurallarına uygun kente ve kentliye kazanç sağlayacak yaya köprülerinin yapılması ülkemiz açısından önem arz etmektedir.
KAYNAKLAR
Gür, Ö. Ş., Prof. Dr, Koçkan, A. Şubat-2000, Köprüler ve Calatrava, Yapı dergisi, Köprüler Dairesi Başkanlığı Karayolları Genel Müdürlüğü, Tarihi Köprüler Şubesi Müdürlüğü, 2006.
Nurdan, A. 2002, Asma Köprülerde GPS Kullanarak Deplasman Ölçümleri, Karayolları 17.Bölge Müdürlüğü.
Hasol, D. 1998, Ansiklopedik Mimarlık Sözlüğü,Yem Yayın, İstanbul
Selçuk, A.S., Akan, A.E. 2000, Bir şehir ikonu olma yolunda yaya üst geçitleri ve aydınlatmaları:Otu yaya üst geçidi örneği, Mimarlık Bölümü, Mimarlık Fakültesi, Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Ankara.
Toker, S., Ünay, A.İ. 2004, Kemerli Taş Köprülerin Matematiksel Modellenmesi Ve Sonlu Elemanlar Yöntemiyle Analizi, G.Ü.Fen Bilimleri Dergisi.
Atak, E. 2007, Yaya Üst Geçitlerini Nasıl Bilirsiniz, Köprü Ve Viyadükler Sempozyumu.
Eyüce Ö.Yrd. Doç. Dr. 1998, Kentler ve Köprüler, Arredamento Dergisi.
Kaplan, H., Kaya,Ö. Dçt. Dr. 2000, Askı-Geçit Sistemi: Kent Merkezinde Güvenlikli Ulaşım Mekânlarının Düzenlenmesindeki Yeri.
Saatçioğlu, N. 1994, Köprü Tasarımı, Mimar Sinan Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü
Çetin, T. 2001, Köprülerin Malzeme, Strüktür ve Form Açısından Sistematik İncelenmesi, Dokuz Eylül Üni. Fen Bilimleri Enstitüsü.
Sokullu,E. 1999, Beton Demir ve Donatının Korozyonu, Makale, Teknointel.com TMMOB, İ.M.O. Ankara Ş, TMMOB, Ş.P.O. Ankara Ş. 2004, “İstanbul Yolunda Kan Kurumuyor Geçitler Yapılmıyor, Yayalar Ölmeye Devam Ediyor”, Basın Açıklaması.
Baran, E., Schultz, A., French C., 2000, Düşük Döşemeli Öngerilmeli Yaya Köprülerinin Yatay Çarpma Yükleri Altındaki Davranışı, Atılım Üniversitesi, İnşaat Müh. Böl., Ankara, Minnesota Üniversitesi, Minneapolis.
Erdal, İ. H., 2005 , Köprülerde Kontrol ve Bakım Yönetimi.
Stephens S.h., 1976, The Guinness Bode of Towers, Bridges & Other Structures, Sterling Publ.
Heins, C.P., 1979, Desing of modern stell highway bridges, John Wiley & Sans. Leonhardt, F., 1984, Bridges/Aesthetics and Desing, Deutsche Verlags-Anstalt. Mathiwat, J., 1983, The Contilever Constructions of Prestressed Concrete Bridges, John Wiley & Sens.
Celasun, H., 1981, Asma Köprüler, İ.D.M.M. Akademisi yay. İstanbul.
Troitsky, M.S., 1977, Cable Stayed Bridges- Theory & Desing, Crosby Lockwood, Londra.
Sütiçen, M., Fotoğraf Arşivi.
EKLER