Beşinci Alt Probleme İlişkin Sonuçlar

Münir Nurettin Beken’in bestelediği “Ud Konçertosu” nun klasik konçerto formu ile benzerlik ve farklılıkları aşağıda sunulmuştur.

• Klasik konçerto formu solistin virtüözitesini sergileyebileceği bir veya birkaç serbest bölüm içermektedir ki, buna da kadans (cadenza, Türk müziğinde taksim) denilmektedir. Münir Nurettin Beken’in Ud konçertosunda da kadans bölümü bulunmaktadır.

80 Farklılıklar:

• Klasik konçerto formu üç bölümden oluşmaktadır. Ancak Münir Nurettin Beken’in Ud konçertosu “unda ise tek bölüm bulunmaktadır. (örneğin, F.Liszt’in piyano konçertoları) ile benzerlik göstermektedir.

• Klasik konçerto formunda orta bölüm yavaş tempoda yazılmaktayken, Münir Nurettin Beken’in Ud konçertosu’ndakiorta kısımda tempo değişmemektedir.

6.1.6. Altınca Alt Probleme İlişkin Sonuçlar

Oğuzhan Balcı’nın bestelediği “İstanbul Hatırası Konçertosu” nun klasik konçerto formu ile benzerlik ve farklılıkları aşağıda sunulmuştur.

Benzerlikler:

• Oğuzhan Balcı’nın “İstanbul Hatırası”konçertinosu klasik konçertoların yazılma amacına uygun olarak bir solist ve orkestra için bestelenmiş eserdir.

• Klasik formlarda solistin kadansları serbest soloları (kadanslar) ön görülmektedir.Oğuzhan Balcı’nın “İstanbul Hatırası”konçertinosu’nda da böyle kadanslara azda olsa rastlayabiliyoruz.

Farklılıklar:

• İsminden de anlaşılacağı gibi “İstanbul Hatırası” konçertino’dur ve bununla da klasik üç bölümlü konçerto formuna uymamaktadır.” Oğuzhan Balcı’nın

“İstanbul Hatırası”konçertinosu tek bölümlü eserdir.

• Oğuzhan Balcı’nın “İstanbul Hatırası”konçertinosu’nun kadansı yavaş tempoda ve meditatif etkiler bırakmaktadır. Bu ruh hali ile de klasik konçerto formu kadanslarının virtiözitesinden farklılık göstermektedir.

81

Son tahlilde bu araştırmada adı geçen eserlerdeki solo çalgıların her birinin (kanun, ud ve bağlama) sadece yerel müzik icra çalgısı olmadığı, aynı zamanda bu çalgıların her birinin birer çok sesli Batı müziği solist çalgısı gibi kullanılabileceği sonucuna ulaşılmıştır. Bunun en büyük ispatı Türk bestecileri tarafından bestelenmiş ve solistler tarafından icra edilmiş olması ve dünyanın bir çok ülkesinde kabul görmüş olmasıdır.

Ayrıca Türk müziği çalgılarından kanun, ud ve bağlama için bestelenmiş çok sesli batı müziği formlarında ve orkestra eşliğindeki eserler üzerine yapılan bu çalışma, örnekleri sınırlı sayıda olsa da, adı geçen çalgıların, batı müziği formlarında kullanabileceği ve müzik kültürü mirasımızı uluslar arası sanat ortamlarında başarıyla temsil edebileceğini göstermektedir.

6.2. Öneriler

➢ Türk müziği çalgılarından ud, kanun ve bağlama için yeni çok sesli eserlerin bestelenmesinin teşvik edilmesi, Türk müziğinin gelişimine katkı sağlayacaktır.

➢ Ud, kanun ve bağlamadan başka diğer Türk müziği çalgıları için de çok sesli eserler bestelenmesi uygun ve yararlı olacaktır.

➢ Ud, kanun ve bağlama için bestelenmiş eserlere çok sesli müzik yapan orkestraların repertuarlarında daha çok yer verilmelidir.

➢ Eserlerde makam ezgileri de kullanılmalıdır. Makamların orkestra eşlikli eserlere uyarlanmasında solist enstrümanın orkestra çalgılarına uyarlanmasında çok önemli gelişmeler getirmişlerdir. Enstrümanların çok sesli uygulamalarında orkestra ile birlikte doğu batı sentezinin kaynaşması açısından oldukça yararlı olacaktır.

➢ Kültür ve Turizm Bakanlığı bu eserlerin DVD kayıtlarını çoğaltarak, Milli Eğitim Bakanlığına ve YÖK’e iletmelidir. Bu yolla üniversite, Ortaöğretim, Ortaokul ve İlkokullara dağıtılmalıdır.

82 KAYNAKÇA

Akkaş, Salih, Türkiye’de Cumhuriyet Dönemi Kültür ve Müzik Politikaları, Sonçağ Yayınları, Ankara, 2015

Akkaş, Salih, “Cumhuriyet dönemi Türk Müziğinin Türk Müzik Eğitimindeki Yeri”, 4. İstanbul Türk Müziği Günleri, T.C. Kültür Bakanlığı Kültür Eserleri, Ankara, 1998.

Akkaş, Salih, Müzik Öğretimi, Bilge Ders Kitapları, Ankaraka, 2005.

Aksoy, Bülent, Avrupalı gezginlerin gözü ile Osmanlılarda Musiki, Pan yayıncılık,1994.

Bobovio,Alberto: Serai Enderun,Pera,1965. British Museum,Harleian Collection.

Çalgan ,Koral, Liszt’in İstanbul konserleri,Ankara, Müzik ansiklopedisi Yayınları,1991.

Cevat Memduh Altar, Doğu ve Batı Kültür Akışımları Üstüne Bir Deneme ,Kültür ve Sanat,Ajans-Türk, sayı:3,Ankara,1974,s.4)

Cevat Memduh Altar, Meine Begegnung mit Paul Hindemth’in: “Hindemith-Jahrbuch,Annales Hidemith” 1986/XV, Hrsg.;P.Hindemith Institut Frankfurt-Main.

Cinuçen Tanrıkorur,Osmanlı Dönemi Türk Mûsikîsi,haziran 2005,s.24,26

Cumhuriyet Döneminde Askeri Müzik ve Gelişimi Sempozyumu, 2013,Ankara.

Erel, Hasan, Atatürk ve Ulusal Müzik, Toplumsal Tarih, 13, İstanbul, 2000

Baydar, Evren Kutlay, Osmanlı’nın Avrupalı Müzisyenleri, Alfa. Basım Yayım Dağıtım, İstanbul, 2010.

Gazmihal ,Mahmut Ragıp,Musiki Sözlüğü, Konservatuvar Yayınları, Nisan-1959.

Hoşsu, Mustafa, Geleneksel Türk Halk Müziği Nazariyatı, İzmir,1997.

Griffiths,Paul, Batı Müziğinin Kısa Tarihi, Türkiye İş Bankası Yayınları ,2010.

Say, Ahmet,Müzik Tarihi, Müzik Ansiklopedisi Yayınları ,2003.

Gültekin, Oransay,“Vorschlaege für den Aufbau des türkischen Musiklebens” Türk Küğ Müzik Yaşamının Kalkınması İçin Öneriler, İzmir,1983.

83

İbni Sina Doğumunun Bininci Yıl Armağanı,Der:Ord.Prof.Dr Aydın Sayılı,Türk Tarih Kurumu Yayınları,80,Ankara 1984.

İlyasoğlu, Evin, Zaman İçinde Müzik, Yapı Kredi Yayınları, Ankara, 1996.

Mahmut Ragıp Gazmihal, Türk Askerî Mızıkaları Tarihi, Maarif Basımevi,İstanbul,1955,s.42.

Oransoy, Gültekin, Çok sesli Musiki, Cumhuriyet Dönemi Türkiye Ansiklopedisi, 6, İstanbul: İletişim Yayınları, 1985,

Öztuna, Yılmaz, (1969-1976), Türk Musiki Ansiklopedisi, 2, İstanbul. Say, Ahmet, Müzik Tarihi, Ankara: Müzik Ansiklopedisi Yayınları, 1995.

Schreiber,G.,Edirne’den Viyana Kapılarına Kadar Türklerden Kalan,s.309 Şevket Rado,Yirmisekiz Mehmet Çelebinin Fransa Seyahatnamesi, 1970,s.51-53 Stanley Mayes, An Organ fort he Sultan,Londra,1956,s.19.

Sun, Muammer, Türkiye’nin Kültür-Müzik-Tiyatro Sorunları,1969 Talay, Feyha,Musiki Tarihi, Orhan Mete Matbaası,Ankara, 1959.

Tanrıkorur, Cinuçen, Osmanlı Dönemi Türk Musikisi, Dergah Yayınları, Aralık- 2003.

Yener ,Faruk, Müzik Klavuzu, Milliyet Yayınları Aralık,1970.