Barthes 1957’de yazımına başladığı Moda Dizgesi adlı çalışmasını arkadaşı Greimas’ın da desteğiyle 1963’te tamamlar. Greimas 1950’de moda üzerine yaptığı doktorasını tamamlayıp İskenderiye Üniversitesi’nde Fransız dili tarihi dersleri verdiği sırada aynı üniversitede bulunan Barthes’la tanışır. O tarihlerde Barthes doktora konusu olarak Fransız tarihçi Jules Michelet’i incelemektedir. Tezinin 48Wollen, P, a.g.y., s. 206
büyük bir bölümünü Grimas’a okutur ve çok olumlu tepki alır. Grimas, Barthes’a “Saussure’de, kullanabilirdiniz” der ve Saussure’yi tanımayan Barthes’a yeni bir kapı açar. Yazmakta olduğu çalışmasını doktora tezi olarak sunmaktan vazgeçen Barthes için yeni tez konusu modanın dili üzerine olacaktır.49
Barthes Moda Dizgesi adlı çalışmasının önsözünde; araştırmanın konusunun
kadın giyiminin, günümüzdeki moda dergilerinde betimlendiği biçimiyle yapısal açıdan çözümlenmesidir; yöntem, başlangıçta Saussure’un göstergebilim [fr. Sémiologie] adı altında ön-gerçek olarak ileri sürdüğü genel göstergeler biliminden esinlenmiştir50
der.
Ancak araştırmasında Saussure’dan yola çıksa da Barthes, ‘dil göstergebilimin parçasıdır’ düşüncesindeki ustasının aksine ‘göstergebilim dilin bir parçasıdır’ fikrini savunur.51
Barthes moda olgusunu dilbilim kavramlarına başvurarak yeniden bir anlam dizgesi oluşturmaya çalışarak açıklar. Giyilen giysilerde ya da fotoğraflanan giysilere bakarak modanın anlambilimini araştırırken, görsel dizge ile yazılı dizgenin çözümlenmesi arasında bir seçim yapmak zorunda kalan Barthes’ın, yazılı dizge üzerinde karar kıldığı görülür. Bununla birlikte Barthes’ın çalışmasını gerçek moda üstüne değil betimlenen moda üstüne yapması göstergebilime saygısızlık olarak algılanmamalıdır. Her ne kadar çalışması dilsel yaklaşımlar içerse de modanın çözümlenmesi ya da analizi kesinlikle Fransız dilinin bir bölümü ile ilgili değildir. Çünkü çalışmasında sözcüklerin üstlendiği şey herhangi bir gerçek nesneler derlemesi değildir. Bunlar önceden anlam dizgesi olarak oluşturulan giysilere ait özelliklerdir. Bu açıdan bakıldığında çözümleme konusu gerçek koddur. Modanın açıklanmasına dayalı çözümleme giysiyle de dille de ilgili değil, ama birinin bir diğerine aktarılmasıyla ilgilidir. Barthes’a göre gerçek giysinin dizgesi sözün dışında kalan bütünsel moda, temel moda diye bir şey yoktur. 49
Rifat, Mehmet, Roland Barthes: ‘Kadın Giyiminde Sizce En Önemli Yer Neresidir?’ ya da
Barthes Göstergebiliminin Doğuş Çizgisi, Cogito Dergisi, Sayı:55, Yapı Kredi Yayınları, İstanbul,
2008, s. 107–112 50
Barthes, R., a.g.y, s.114
51
Giysinin gerçek yanına modanın sözünden önce yer vermek saçmadır. Gerçek neden ise bunun tersine kurucu olan sözden kurduğu gerçeğe doğru gitmeyi gerektirir.
Barthes modayı tek başına ele alınacak bir olgu olarak görmez. Modayı gösterge-gösterilen-gösteren ilişkisi içerisinde sorgulayan Barthes’a göre moda bütün göstergeler gibi aynı zamanda bir gösterendir. Moda Barthes’a göre bir ileti olarak onu kullanana göre bir şeyi ifade eder. Bu yönüyle bir gösterge, dışarıdan bakana göre ise bir gösterendir.
“Saussure’dan hem aldığı ilhamla hem de ondan ciddi biçimde koparak şu iddiayı öne sürer: moda bir dildir. Gene aynı noktaya dönecek olursak Göstergebilimin İlkeleri’nden bu yana devam eden yaklaşımı içinde Barthes’a göre moda bir dildir ama dillerden bir dildir ya da dillerden sadece bir tanesidir.”52
Barthes aynı adlı eserinde giysileri tanımlarken giysilerin gerçek dilini belirlemenin yanı sıra giysilerin ve sözcüklerin farklı anlamlarda ele alınmasını kesin bir biçimde ortaya koymuştur.
“Barthes’a göre ‘Dildeki her şey bir göstergedir, hiçbir şey durağan değildir, her şey anlamlıdır, hiçbir şey anlamı taşımaz. Giyim kodunda, her zamana bir durağanlık hâkimdir… bir etek anlam belirtmeden var olur, anlam belirtmekten önce de var olur; taşıdığı anlam gözalıcı ancak uçucu bir anlamdır; [Moda yazısı] kimliksiz nesneleri ele alır ve… onları anlamlarla doldurur, onlara birer gösterge olarak hayat verir; aynı zamanda verdiği hayatı onlardan geri de alabilir, bu açıdan bakıldığında anlam bir nesneye bahşedilmiş bir lütuftur.”53
Moda neden giysiden bu kadar çok söz eder ve nesne ile kullanıcı arasına neden böyle bir anlam koyar? sorularını soran Barthes,54 bunun yanıtını ekonomik
52Kahraman, H.B, a.g.y. , s.155
53Harvey, John, Giysiler, Renk ve Anlam, Sanat Dünyamız Dergisi, Sayı: 107, Yapı Kredi Yayınları, İstanbul, 2008, s.79
yapılanmada bulur. Sanayi toplumu, hesap yapmayan tüketiciler yaratmak zorundadır. Giysileri üretenler ile satın alanlar aynı bilinçte olsalar da, giysiler eskime durumlarına göre satın alınır ve üretilirlerdi. Moda bu eskimenin ağır işleyen sürecini, kendi kendini yok etmekte özgür bir zaman koyup gerçek nesnenin simulark’ını yaratır. Bunu, satın alanın bilincini bulandırmak ve hesap yapmasını engelleyerek yapar. Müşterinin önüne görüntüler, satın almayı cazip hale dönüştürecek pek çok aracı serer. Barthes, arzu ettiren şeyin nesne değil ad olduğunu, sattıran şeyin düş değil anlam olduğunu vurgular.55
Barthes moda konusundaki düşüncelerini açıklarken moda dergilerindeki fotoğraflardan yararlanır. Barhes’a göre moda fotoğrafı herhangi bir fotoğraf değildir. Kendine özgü kurallara sahip iletişimde özel bir dil yaratan yapısı vardır. Yazıya dökülmüş giysinin yapısı ile görüntü olarak sunulan giysinin dili birbirine karışmaz. Hem dil hem görüntü şeklinde temsil edilen ve Barthes’ın gerçek giysi olarak açıkladığı her iki yapı özdeş değil ama eşdeğerlidir.
Barthes’a göre moda sosyolojisi gerçek giysiye, göstergebilim ise yaratılan tasarımlar bütününe yöneliktir. Moda giysisinin betimlenmesini toplumsal bir olgu olarak açıklayan Barthes yine moda giysisini iletişim araçlarıyla yayılan kitle kültürünün değişmez bir öğesi olarak ele alır. Moda giysisinin bu yapısı onun tartışılmasını, çözümlenmesini gerekli kılar. Moda sosyolojisi başlangıçta hayal edilmiş bir modelden hareket eder ve onu bir dizi gerçek giysi aracılığıyla gerçekleşmesini izler. Doğal olarak toplumsal koşullar, yaşam düzeyleri ve roller ile aralarında bağlantı kurabileceği davranışları sistemleştirmeye çalışır. Göstergebilim ise farklı bir yol izleyerek düşünsel ya da hayali bir giysiyi betimler. Giysilerin oluşum pratiklerinin tanınması ile değil imgelerin tanınmasıyla ilgilenir.
Barthes’ın çalışmasında ele aldığı önemli konulardan birisi de bedendir. Herkesin üretim temsilcisine dönüşmesi gibi herkesin mankene dönüştüğü süreçte artık herkes beden olarak birer moda temsilcisi haline gelmiştir.
“Barthes, “modaya ait vücut”un üç özelliğinden söz etmektedir (Systéme de la mode, s.261):
1) Saf bir biçimden ibaret, özgün hiçbir niteliğe sahip olmayan, totolojik açıdan giysiyle tanımlanan vücut,
2) Ya da her yıl örneğin şu vücut ( şu vücut tipi) bu yıl moda denilmektedir (ilan edilmektedir). Modayla vücudu bir araya getirmenin bir başka biçimi de budur.
3) Özel bir biçimde düzenlenen giysi gerçek vücudu dönüştürerek, onun, modanın yarattığı ideal vücut olarak algılanmasını sağlayacaktır.”56