ARKADAŞLARINIZI KAYBETMEYİN

Aşkın insanı aptallaştırdığı bilinen bir şeydir. Peş peşe iki saat boyunca meziyetlerini sıralayarak ve güzel sözlerini ak­

tararak sevdiğinden bahseden aşık herkesi bıktırır. Aşırı bir ebeveynsel özveriyle çevresindekileri usandıran, yavrusuna hayranlık duyan, ondan gözü kamaşan ebeveyn için de aynı şey söz konusudur. Evet, Courteline'in hakkında şu sözleri sarf ettiği aynı ebeveyndir bu: "Bir evde bir çocuğun varlı­

ğının en açık etkilerinden biri, o olmadan belki de sıradan ahmaklar dışında bir şey olmayan temiz yürekli ebeveynleri tamamen budalalaştırmasıdır:'

Felaket, doğumun haber verilmesi aşamasında başlıyor:

Artık Antoine'ın dünyaya geldiğini Evelyne veJacques haber vermiyor, Antoine'ın bizzat kendisi Evelyne veJacques'a gel­

diğini bildiriyor. Hayranlık içindeki ebeveyn internette yavan aile fotoğrafları paylaşıyor, isteyene (ve istemeyene) banyo yapan ya da Noel hediyelerini açan çocuğunun videolarını gösteriyor. Arabasının arka camına yapıştırılmış "Arabada bebek var" çıkartmasıyla trafiğe çıkıyor. Uğursuzluğu önle­

mek için sihirli bir nazarlık kadar yararlı, modern zamanların bir tür dini resmi. İlle de bir karşılık beklemeden "günaydın"

dermişçesine, "Ufaklık nasıl, iyi mi?" diye nezaketen soran her kişinin sözlerini fazlasıyla ciddiye alır. Çünkü kafayı yemiş ebeveyn, tüm dünyayı evladının ani gelişmelerinden haberdar etmeye kendini mecbur hisseder ("Oscar oturağı kullanmaya başladı", "Alice deliksiz uyuyor", "Noe inanılmaz derecede gerçeğe benzer bir kardan adam çizdi", "Ulysse dün ilk defa kakasını söyledi", "Malo beşe geçti").

Bir insan yaratmayı başarmış olduğu için şaşkına dönmüş bir ebeveynin sohbetinden daha sınırlı bir şey yoktur.

Dola-NO KID

1

31

yısıyla çocuk ortaya çıktığında arkadaşlar kaybolur. Sevgili yavrucuk kısa bir zaman içinde telefonlara yanıt vermeye başlar ki bu da ebeveynleriyle sohbet etmeyi güçleştirir: Ju­

les (kızı Melissa'dan gelmediği sürece) kendisini ilgilendir­

meyen tüm aramalara, yabancı bir yetişkin sesi duyduğunda telefonu kapatarak ultra etkili bir filtreleme sistemi kulla­

nıyor. Nanni Moretti'nin Sevgili Günlük'ünde bununla ilgili çok komik bir sahne var: Canına tak etmiş film kahramanı en sonunda dostlarıyla konuşmaktan vazgeçiyor. Yıldırıcı diğer bir engel tipi, takılarak ve tekdüze bir ses tonuyla ebe­

veynlerinin evde olmadıklarını söyleyen telesekretere kay­

dedilmiş çocuk sesidir. Bu, gönüllü

çoc uksuz

arkadaşa göre, benim nazarımda çocuğum dünyanın geri kalanından daha önemlidir demektir.

Ayrıca yeni ebeveyn olmuş biri ile çocuksuz biri arasında sohbet pek olanaklı değildir. İkisinde ortak olan bir acıma duygusu onları birbirine yaklaştıracak olsa dahi bu böyledir.

Gönüllü

çoc uksuz,

ebeveynin hiçbir cazibesi olmayan yaşa­

mına üzülerek bakarken ("Zavallıcık, çığlıklar ve bebek bez­

leri arasında kendisine ayıracak bir saniyesi yok"), ebeveyn ise diğerinin "yalnızlığına" dertlenir ("Zavallıcık, bu yaşta çoluk çocuğu olmaması ne büyük üzüntü"). Tam bir yanlış anlama vardır, her iki taraf da diğerinin hayatın güzel yanla­

rını ıskaladığını düşünür. Bir yanda, aniden dışarı çıkmalar, romantik hafta sonları, şekerlemeler ve arkadaşlarla gezme­

ler; diğer yanda, Oscar'ın suçiçeği, Leo'nun keman dersleri, gelmeyen bakıcı, grevdeki kreş, Maxence'ın ödevleri. Maç gerçekten dengeli mi? Karar, okurun.

Çocuklarından bunalmış yeni ebeveynleri daha önce hiç ziyaret ettiniz mi? Korkutucudur. Saat sekize doğru evleri­

ne gittiğinizde çocuklar kuşkusuz yatmamıştır ve bağırarak oradan oraya sıçrarlar. Arkadaşlarla sakin bir sohbet müm­

kün değildir çünkü küçük yaratıkları bağrışarak gelir gider, 32

j

CORINNE MAIER

dikkat çekmek için dünyanın tüm saçmalıklarını yapar, atış­

tırmalıkların üzerine oyuncak fırlatırlar. Ebeveynler kimseyi ikna etmeyen uzun açıklamalarla çocuklarını sakinleştirme­

ye çalışırken -"Kuzum, saat on oldu, yatman daha iyi olur çünkü uyku, gücünü toplamanı sağlar"-, konuklar güler yüz­

lü görünmek ve öfkelerini saklamak zorundadır. Bir saatlik gürültü patırtının sonunda, konuk "ya bunlar sakinleşir ya ben çekip giderim" dememek için kendini zor tutar. Ardın­

dan yatma seremonisi gelir, canavarların uykuya dalmayı is­

temeleri yaklaşık bir saati bulur. Ebeveynler, gün içinde ken­

disine söylemiş olmalarına rağmen çocuğa onu sevdiklerini anlatmaya kendilerini mecbur hissederler. Bu arada konuk öfkesini bastırır ve neden sinemaya gitmedim diye hayıfla­

nır ... Nihayet misafirlik sona erdiğinde bir oh çeker ve gev­

şemek için sokakta (nihayet) bir sigara yakar. Çocuklara çok zararlı olduğu için tabii ki misafirlikte sigara içememiştir.

Az önce giden öfkeli konuğun bir hafta sonu aileye katıl­

mayı kabul ettiğini hayal edelim. Bu noktada şüphesiz işler katlanılmaz bir hal alır. Sofrada böğürtüler, gece çığlıklar, çileden çıkmış ebeveynler, siesta saatlerine dinsel bir say­

gı, hafta sonu ziyan oldu. Ama en kötüsü, misafir çocuklara göre hep ikinci planda. Onun rahatı, kendisine de hissettiril­

diği gibi, pek de umursanmıyor. Dolayısıyla bir sürü eziyete ve sıkıntıya katlanacak, tatlı yavrucağın odasının kapısı sı­

caktan bunaldığı gerekçesiyle geceleri açık kalacak, o veya bu "çocukları kızdırıyor" olduğu için yapılamayacak. Gün gelip de çocukları büyüdüğünde, burada tasvir ettiğimiz çift (gerçek kişilerle herhangi bir benzerlik tümüyle kurgusal değildir), emeklilik puanlarını hesaplayacakları, banliyöde küçük müstakil bir evde yapayalnız ve arkadaşsız kalacaktır.

Korkutucu; çocukları olduğunda insanlar böyle mi yaşar?

NOKID

1

33

7 ÇOCUKLARA HİTAP ETMEYE OLANAK

Belgede Esen Kitap. İMÇ 6. Blok, No: 6435, Unkapanı, İstanbul Tel: (pbx) Fax: esenkitap.com Esen Elektronik San. (sayfa 31-34)