Çok elektronlu atomlarda geçiş olasılıkları, osilatör şiddetleri ve uyarılmış
seviyelerin yaşam sürelerinin belirlenmesi için öncelikle ilgili seviyeler arasındaki çizgi
şiddetlerinin belirlenmesi gerekir. Çizgi şiddetleri, atomik ya da iyonik sistemlerde
baskın olan çiftlenim durumuna, geçişe iştirak eden elektron sayısına ve elektronun
geçiş tipine göre belirlenir. Bu çalışmada elektron konfigürasyonu 1s
22s
22p
4şeklinde
olan sekiz elektrona sahip Oksijen atomuna benzeyen bir kez iyonlaşmış Flor (F II), iki
kez iyonlaşmış Neon (Ne III) ve üç kez iyonlaşmış Sodyum (Na IV) için izinli seviyeler
arasında geçiş olasılıkları, osilatör şiddetleri ve uyarılmış seviyelerin yaşam süreleri
hesaplanmıştır.
Atomik yapı hesaplamalarında geçiş olasılıkları, osilatör şiddeti ve uyarılmış
seviyelerin yaşam süreleri sırasıyla Denk (4.1), Denk (4.2) ve Denk (4.3)’deki
ifadelerden elde edilmiştir.
enerji seviyeli
durumlarının herhangi birine bir geçiş yapan
durumundaki bir atomun birim zaman başına toplam elektrik dipol geçiş olasılığı
çizgi şiddetine bağlı olarak;
(4.1)
şeklinde yazılır ve birimi
’dir (Cowan, 1981).
geçişi için osilatör şiddeti
çizgi şiddetine bağlı olarak;
(4.2)
şeklinde yazılır ve geçişin şiddetini ifade etmek için kullanılan boyutsuz bir niceliktir
(Cowan, 1981).
Bir atomun uyarılmış halindeki yaşam süresi;
şeklinde yazılır ve birimi saniyedir (Cowan, 1981).
Yapılan hesaplamalarda göz önüne alınan seviyeler arasındaki çizgi şiddetlerine
ait radyal geçiş integralleri en zayıf bağlı elektron potansiyel model teori (WBEPMT)
kullanılarak belirlenmiştir. Oksijen atomu ve oksijene benzeyen iyonlar elektron sayısı
az olan yani hafif sistemler olarak bilinir. Daha önce de belirttiğimiz gibi hafif
sistemlerde genel olarak LS kuplajı baskındır. Dolayısıyla yapılan bu çalışmada atomik
yapı hesaplamaları LS kuplajına göre elde edilmiştir.
Bu hesaplamalarda ilk olarak, temel-uyarılmış seviye ve uyarılmış seviyeler
arası geçişleri hesaplayabilmek için F II, Ne III ve Na IV’e ait seviyelerin data dosyaları
ayrı ayrı oluşturulmuştur. Bu data dosyasında F II, Ne III ve Na IV için temel seviye ve
uyarılmış seviye konfigürasyonları, bu seviyelerin enerji değerleri, seviyelere ait
yarıçapların beklenen değerleri ve ilgili açısal momentum kuantum sayıları mevcuttur.
Tüm hesaplamalarda Fortran 77 programlama dilinde Real*8 aritmetiğinde (çift
hassasiyet) bilgisayar programları kullanılmıştır. WBEPM teoride, radyal geçiş
integrallerinin hesaplanması için gerekli olan
Z*,
n* ve
l* parametrelerinin
belirlenmesinde enerji değerleri için literatürdeki deneysel enerji verileri (NIST
Database) kullanılmıştır. Elde edilecek sonuçların hassasiyetini arttırmak için seviyelere
ait yarıçapların beklenen değerleri hem NCA (Nümerical Coulomb Yaklaşımı) yöntemi
(Lindgard ve Nielsen, 1975; 1977) hem de NRHF (Non-Relativistik Hartree-Fock)
yöntemiyle belirlenmiştir (Gaigalas ve Fischer, 1996).
F II, Ne III ve Na IV için hesaplanan sonuçlar bu çalışmanın Ek kısmında
tablolar halinde verilmiştir. Bu tablolarda her geçiş dizisinin ilk satırı multiplet
(yarılmamış) çizgileri göstermektedir. Ayrıca tablolarda yıldız üst indis ile verilen
değerler seviyelere ait yarıçapların NCA yöntemi ile diğer değerler ise seviyelere ait
yarıçapların NRHF yöntemi ile belirlenerek elde edilen sonuçlardır.
4.1. Bir Kez İyonlaşmış Flor (F II) İle İlgili Yapılan Hesaplamalar
Ek-1’de bir kez iyonlaşmış Flor (F II) için Tablo 1.1’de WBEPM teori yöntemi
ile elde edilen osilatör şiddeti ve geçiş olasılığı sonuçları verilmiştir. Tablo 1.1’de
WBEPM teori yöntemi ile elde edilen geçiş olasılığı değerleri literatürdeki bazı
deneysel ve teorik yöntemlerden elde edilen sonuçlarla karşılaştırılmıştır. Tablo 1.2’de
ise WBEPMT yönteminden elde edilen uyarılmış seviyelerin yaşam süreleri verilmiştir.
Tablo 1.2’deki karşılaştırmalarda WBEPM teori yöntemi ile elde edilen geçiş
olasılığı sonuçları, Wiese ve ark. (1966) tarafından dataların kritik değerlendirilmesi ile
elde edilen geçiş olasılığı sonuçları ile ortalama % ±22.9 ve Fischer ve Tachiev (2004)
tarafından Multikonfigürasyonel Hartree-Fock (MCHF) yöntemi ile elde edilen geçiş
olasılığı sonuçları ile ortalama % ±13.8 uyumlu olduğu görülmüştür.
4.2. İki Kez İyonlaşmış Neon (Ne III) İle İlgili Yapılan Hesaplamalar
Ek-2’de iki kez iyonlaşmış Neon (Ne III) için Tablo 2.1’de WBEPM teori
yöntemi ile elde edilen osilatör şiddeti ve geçiş olasılığı sonuçları verilmiştir. Tablo
2.1’de WBEPM teori yöntemi ile elde edilen geçiş olasılığı değerleri literatürdeki bazı
deneysel ve teorik yöntemlerden elde edilen sonuçlarla karşılaştırılmıştır. Tablo 2.2’de
ise WBEPMT yönteminden elde edilen uyarılmış seviyelerin yaşam süreleri verilmiştir.
Tablo 2.2’deki karşılaştırmalarda WBEPM teori yöntemi ile elde edilen geçiş
olasılığı sonuçları, Fischer ve Tachiev (2004) tarafından Multikonfigürasyonel Hartree-
Fock (MCHF) yöntemi ile elde edilen geçiş olasılığı sonuçları ile ortalama % ±15.4 ve
Kramida ve Nave (2006) tarafından dönüşüm spektroskopisi kullanılarak 57 seviyeye
ait enerji değerlerini ölçerek bir optimizasyon prosedürü ile elde edilen geçiş olasılığı
sonuçları ile ortalama % ±13.9 uyumlu olduğu görülmüştür.
4.3. Üç Kez İyonlaşmış Sodyum (Na IV) İle İlgili Yapılan Hesaplamalar
Ek-3’de üç kez iyonlaşmış Sodyum (Na IV) için Tablo 3.1’de WBEPM teori
yöntemi ile elde edilen osilatör şiddeti ve geçiş olasılığı sonuçları verilmiştir. Tablo
3.1’de WBEPM teori yöntemi ile elde edilen geçiş olasılığı değerleri literatürdeki bazı
deneysel ve teorik yöntemlerden elde edilen sonuçlarla karşılaştırılmıştır. Tablo 3.2’de
ise WBEPMT yönteminden elde edilen uyarılmış seviyelerin yaşam süreleri verilmiştir.
Tablo 3.2’deki karşılaştırmalarda WBEPM teori yöntemi ile elde edilen geçiş
olasılığı sonuçları, Butler ve Zeippen (1995) tarafından the close-coupling yaklaşımını
kullanarak R-matrix yöntemi ile elde edilen geçiş olasılığı sonuçları ile ortalama
% ±52,5 ve Fischer ve Tachiev (2004) tarafından Multikonfigürasyonel Hartree-Fock
(MCHF) yöntemi ile elde edilen geçiş olasılığı sonuçları ile ortalama % ±16,7 uyumlu
olduğu görülmüştür.
Belgede
Bazı oksijen benzeri iyonlarda atomik yapı hesaplamaları
(sayfa 52-55)