• Sonuç bulunamadı

Bu araştırmada yöntemsel olarak bir takım sınırlılıklar mevcuttur. İlk olarak; konversiyon bozukluğunun Türkiye’de görülme sıklığı ile ilgili kesin bir epidemiyolojik bulgu olmadığı için hasta sayısının ve araştırmaya dahil edilen hasta grubunun genel popülasyonun özelliklerini ne ölçüde yansıttığı tartışma konusudur.

İkinci olarak çalışma grubunu oluşturan konversiyon bozukluğu tanısı alan kişilere ulaşmak için uygulama yapılan poliklinikte takip edilen hastaların içerisinde az sayıda erkek hastanın olması bu araştırmanın ve genel olarak konversiyon literatürünün eksikliğidir. Hasta grubunun neredeyse tamamının kadın olması, elde edilen bulguların her iki cinsiyet için genellenebilir olmasını zorlaştırmaktadır.

Konversiyon bozukluğu tanısı alan hastalardan, %64’ünün çocukluğunun büyükşehir/şehir, %36’sının kasaba/köyde geçtiği tespit edilmiştir. Hastaların halen yaşadıkları yer dağılımları ise; hasta grubu ve kontrol grubu ayrımı yapmaksızın tüm katılımcılar için büyükşehir/şehir olarak kaydedilmiştir. Bu oranlar çalışma sonuçlarını topluma genellemede yetersiz kaldığı için çalışmanın en önemli sınırlılığı olarak sayılabilir.

Sınırlılıklardan bir diğeri de; örneklem sayısının az olmasıdır. Öte yandan araştırmaya sadece BRSHH psikiyatri polikliniklerine üç ay içerisinde başvuran hastalar dahil edildiği için popülasyon sadece bu hastaneye gelebilen kişiler ile sınırlıdır.

Son olarak psikolojik ölçme araçları ile toplanan verilerin, katılımcıların kendi bildirimlerine dayalı olması bir başka yöntemsel sınırlılıktır.

4.4. Öneriler

İstanbul’da bulunan bir devlet hastanesine başvuran konversiyon hastalarıyla kısıtlı olan bu çalışma, sonuçların tekrarlanması ve topluma genellenebilmesi adına farklı illerde ve farklı çalışma gruplarıyla tekrarlanmalıdır. Konversiyon literatüründeki çalışmaların tamamına yakını kadın hastalar ile gerçekleştirilmiştir. Erkek hastalarla yapılacak çalışmalar, hastalığın cinsiyet farklılıklarına dair yeni bilgiler edinmemize katkı sağlayacaktır.

Psikoloji alanında yapılan çalışmaların çoğu anket yolu ile gerçekleştirildiği için başka metodolojik yaklaşımların kullanıldığı araştırma desenlerinin, konuya yeni

38

bakış açıları kazandıracağı düşünülmektedir. Bu sınırlılık; hasta yakınları ile yapılması tasarlanan araştırmalar ile aşılabilir.

Konversiyon bozukluğunun hastalık boyutuna gelmesinde rol oynayan değişkenlere yönelik araştırmalar literatürde sınırlı sayıdadır. Bu alana yönelik yapılacak her çalışma, literatür bilgilerinin artmasına, konversiyon bozukluğunu tanımaya ve müdahele yöntemlerini zenginleştirmeye katkı sağlayacaktır. Sonraki araştırmalarda konversiyon tablosuna etki eden psikolojik dayanıklılık ve stresle başa çıkma tarzları; diğer psikiyatrik hastalıklar ile karşılaştırılabilir.

Araştırmanın bulguları, konversiyon bozukluğunda belirli psikososyal ihtiyaçların olduğuna ve hasta yakınlarının tedavi sürecinde önemli rolleri bulunduğuna dikkatleri çekmektedir. Konversiyon bozukluğuna neden olan veya hastalığın neden olduğu strese yönelik, psikolojik dayanıklılığı arttırmaya ve etkili baş etme yöntemlerini pekiştirmeye yardımcı psikoterapi yöntemleri planlanabilir.

39

Kaynaklar

Abse, D. W. (1974). Hysterical conversion and dissociative syndromes and the hysterical character. American Handbook of Psychiatry (ed.), 3(8), 155-194.

Ahern, N. R., Kiehl, E. M., Lou Sole, M., Byers, J. (2006). a review of instruments measuring resilience. Issues in Comprehensive Pediatric Nursing, 29(2), 103-125. DOI:10.1080/01460860600677643

Ahmad, Q. A., Bokharey, I. Z. (2013). Resilience and coping strategies in the patients with conversion disorder and general medical conditions: a comparative study. Malaysian Journal of Psychiatry, 22(1).

Akman, S. (2004). Stresin nedenlerini açıklayıcı kuramlar, 40-54. http://www.turkpsikolojidergisi.com/pdf/tpb/3435.pdf

Alkan, E. (2014). Farklı Cinsel Yönelime Sahip Bireylerin Yaşam Doyumu, Stresle Başa Çıkma Stratejileri ve Psikolojik Dayanıklılık Düzeylerinin

Karşılaştırılması Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi, Ankara. Amerikan Psikiyatri Birliği (APA). (2013). Tanı Ölçütleri Başvuru Elkitabı (E.

Köroğlu, Çev.) Ankara: Hekimler Yayın Birliği.

Aydın, A. S. (2003). Ergenlerde Stresle Başa Çıkma Tarzları İle Cinsiyet ve Cinsiyet Rolleri Arasındaki İlişki. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Aydoğdu, T. (2013). Bağlanma Stilleri, Başa Çıkma Stratejileri ile Psikolojik

Dayanıklılık Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi, Ankara.

Baltaş, A., Baltaş, Z. (1993). Stres ve Başa Çıkma Yolları. İstanbul: Remzi Kitabevi. Barsky, A. J. (1989). Somatoform Disorders. comprehensive textbook of psychiatry

vol 1 (5. Basım). H I Kaplan, B J Saddock (Ed.), Philadelphia: Williams and Wilkins.

Basım, H. N., Çetin, F. (2011b). Yetişkinler için psikolojik dayanıklılık ölçeğinin güvenilirlik ve geçerlilik çalışması, Türk Psikiyatri Dergisi, 22(2), 104-114. http://www.turkpsikiyatri.com/PDF/C22S2/104-114.pdf

40

Başar, H. M. (2015). Konversiyon Bozukluğu Hastalarında Yönetici İşlevler ve Disosiyatif Belirtiler. Tıpta Uzmanlık Tezi, Sağlık Bakanlığı, İstanbul Bakırköy Prof. Dr. Mazhar Osman Ruh Sağlığı ve Sinir Hastalıkları Eğitim ve Arştırma Hastanesi, Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı.

Begun, A. L. (1993). Human behavior and the socal environment: the vulnerability, risk and resilience model. Journal of Social Work Education, 29(1), 26-36. http://www.tandfonline.com/doi/ref/10.1080/10437797.1993.10778796?scroll =top

Billings, A. G., Moos, R. H. (1981). The Role of coping responses and social resources in attenuating the stress of life events. Journal of Behavioral Medicine, 4(2), 139-157. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7321033 Binzer, M., Eisemann, M. (1998). Chilhood experiences and personality traits in

patients with motor conversion symptoms. Acta Psychiatry Scand, 98; 288-295. DOI: 10.1111/j.1600-0447.1998.tb10086.x

Bowman, M. R. (1996). The purpose of Kant's categorical

imperative. Psychoanalysis and Contemporary Thought, 19, 371-402. Brooks, R. B. (1994). Children at risk: fostering resilience and hope. American

Journal of Orthopsychiatry, 64(4), 545-553. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7847570

Candansayar, S. (1994). Somatizasyon ve Konversiyon Bozukluğu Olan Bir Grup Hastada Tanı Sınırları ve Psiko-Sosyal Özelliklerin Değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Uzmanlık Tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.

Chandraselearon, R., Goshami, U. V., Sivakuner ve ark. (1994). Hysterical neurosis a follow up study. Acta Psychiatry Scand, 89(1), 78-80.

Chodoff, P. (1982). Hysteria and women. Journal of Psychiatry, 139 (5), 545-551. DOI:10.1176/ajp.139.5.545

Compas, B. E. (1987). Coping with stress during childhood and adolescence. Psychological Bulletin, 101(3), 393-403.

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/3602247

Cragar, D. E., Berry, D. T., Schmitt, F. A., Fakhoury, T. A. (2005). Cluster analysis of normal personality traits in patients with psychogenic nonepileptic

seizures. Epilepsy and Behavior, 6(4), 593-600. DOI:10.1016/j.yebeh.2005.03.007

Cüceloğlu, D. (1993). İnsan ve Davranışı. İstanbul: Remzi Kitapevi.

Çetin, F., Basım, N. H. (2011). Psikolojik dayanıklılığın iş tatmini ve örgütsel

bağlılık tutumlarındaki rolü. “İş, Güç” Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 13(3), 79-84. DOI: 10.4026/1303-2860.2011.184.x

41

Çevik, A. (1999). Konversiyon bozukluğu. Psikiyatri Dünyası, 1, 11-14.

Çorapçıoğlu, A., Aydemir, Ö., Yıldız, M., Esen, A., Köroğlu, E. (1999). DSM-IV Eksen I Bozuklukları (SCID-I) İçin Yapılandırılmış Klinik Görüşme, Klinik Versiyon. Ankara: Hekimler Yayın Birliği.

Daş Tuğrul, C. (2000). Stres ve depresyon. Psikiyatri Dünyası, 4, 12-17.

Demir, S., Çelikel, F. Ç., Taycan, S. E., Etikan, İ. (2013). Konversiyon bozukluğunda nöropsikolojik değerlendirme. Türk Psikiyatri Dergisi, 24(2), 75-83.

Diseth, T. H., Christie, H. J. (2005). Trauma-related dissociative (conversion) disorders in children and adolescents–an overview of assessment tools and treatment principles. Nordic Journal of Psychiatry, 59(4), 278-292.

DOI:10.1080/08039480500213683

Doğan, O. (2007). Konversiyon Bozukluğu. Ertuğrul Gürel, Cengiz Güleç (ed.) Psikiyatri Temel El Kitabı içinde (s. 377-385). Ankara: HYB Basım yayın. Duncan, S. H., Lobley, G. E., Holtrop, G., Ince, J., Johnstone, A. M., Louis, P. (2008).

Human colonic microbiota associated with diet, obesity and weight loss. International Journal of Obesity, 32(11), 1720-1724.

DOI:10.1038/ijo.2008.155

Endler, N. S., Parker, J. D. A. (1990). State and trait anxiety, depression and coping styles. Australian Journal of Psychology, 12(2), 207-220.

DOI: 10.1080/00049539008260119

Farley, J., Woodruff, R. A., Guze, S. B. (1968). The prevalance of hysteris and conversion symptoms. Br Journial Psychiatry, 114(514), 1121-1125.

Florian, V., Mikulincer, M., Taubman, O. (1995). Does hardiness contribute to mental health during a stressful real-life situation? The roles of appraisal and

coping. Journal of Personality and Social Psychology, 68(4), 687. Folkman, S., Lazarus, R. S. (1980). An analysis of coping in a middle-aged

community sample. Journal of Health and Social Behavior, 21(3), 219-239. https://www.jstor.org/stable/2136617?seq=1#page_scan_tab_contents Folkman, S. (1984). Personal control and stress and coping processes: A theoretical

analysis. Journal of Personality and Psychology, 46(4), 839-852.

Folkman, S., Lazarus, R. S., Gruen, R. J., DeLongis, A. (1986). Appraisal, coping, health status and psychological symptoms. Journal of Personality and Social Psyhchology, 50(3), 571-579.

Fonagy, P., Steele, M., Steele, H ve ark. (1994). The emanuel miller memorial lecture 1992: the theory and practice of resilience. Journal of Child Psychology and Psychiatry, 35: 231-257. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8188797

42

Ford, C. V., Folks, D. G. (1985). Conversion disorders: an overview. Psychosomatic, 26(5), 371-383.

Friborg, O., Barlaug, D., Martinussen, M., Rosenvinge, J. H., Hjemdal, O. (2005). Resilience in relation to personality and intelligence. International Journal of Methods in Psychiatric Research, 14(1), 29-42.

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16097398

Fritz, G. K., & Campo, J. V. (2002). Child and adolescent psychiatry: A

comprehensive text book. Philadelphia: Lippincot, Williams & Wilkins. Somatoform disorders içinde 847-858.

Gabbard, G. O. (2005). Introduzione Alla Psicoterapia Psicoanalitica. Raffaello Cortina, Milano.

Gable, S. L., Haidth, J. (2005). What (and why) is positive psychology? Review of General Psychology, 9(2), 103-110. DOI: 10.1037/1089-2680.9.2.103 Garmezy, N. (1987). Stress, competence and development: continuities in the study

of schizophrenic adults, children vulnerable to psychopathology and the search for stres-resistant children. American Journal of Orthopsychiatry, 57(2), 159-174.

Garmezy, N. (1991a). Resilience and vulnerability to adverse developmental outcomes associated with poverty. American Behavioral Scientist, 34, 416-430.

Garmezy, N. (1993b). Children in poverty: resilience despite risk. Psychiatry, 56(1), 127-136. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8488208

Gizir, C. A. (2007). Psikolojik sağlamlık, risk faktörleri ve koruyucu faktörler

üzerine bir derleme çalışması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(28), 113-128. http://pdrdergisi.org/index.php/pdr/article/view/272/201 Greene, R. (2002). Human Behavior Theory. Washington DC: NASW Press. Guggenheim, F. G. (2000). Somatoform Disorders (7. Baskı, 2. Cilt). BJ Sadock

(Ed.), Kaplan and Sadock’s Synopsis of Psychiatry içinde (s. 1504-1514). Philadelphia: Lippincott Williams and Wilkings.

Guze, S. B., Woodruff JR, R. A., Clayton, P. J. (1971). Hysteria and antisocial behavior: Further evidence of an association. American Journal of Psychiatry, 127(7), 957-960.

Guze, S. B. (1975). The validity and significance of the clinical diagnosis of hystreia. American Journial of Psychiatry, 132(2), 138-141.

Gülseren, Ş., Özmen, E., Önal, C., ve ark. (1993). Konversiyon bozuklu hastalarda belirti dağılımı ve sosyodemografik özellikler. İzmir Devlet Hastanesi Tıp Dergisi, 31, 373-377.

43

Haase, J. E. (2004). The adolescent resilience model as a guide to ınterventions. Journal of Pediatric Oncology Nursing, 21(5), 289-299.

DOI:10.1177/1043454204267922

Hollifield, M. A. (2005). Conversion Disorder. Sadock BJ, MD Sadock (Ed.), Kaplan and Sadock’s Comprehensive Textbook of Psychiatry içinde (1814-1818). Philadelphia: Lippincott Williams and Wilkins.

Hopp, J. L., LaFrance Jr, W. C. (2012). Cognitive behavioral therapy for psychogenic neurological disorders. The Neurologist, 18(6), 364-372.

DOI:10.1097/NRL.0b013e31826e8ff5

Jacelon, C. S. (1997). The trait and process of resilience. Journal of Advanced Nursing, 25(1), 123-129.

Jones, F., Bright, J., Clow, A. (2001). Stress: Myth, Theory and Research. New York: Prentice Hall.

Işık, E. (1996). Nevrozlar. Histerik Nevrozdan Somatoform ve Disosiyatif Bozukluklara Doğru. Ankara: Kent Matbaa.

Kaji, R. (2001) Basal ganglia as a sensory gating devise for motor control. Journal Med Invest, 48(3-4), 142-146.

Kala, S. (2015). Konversiyon Bozukluğu Tanısı Konan Ergenlerde Yüz İfadelerinin, Duygu Tanımlama Becerilerin ve İlişkili Etmenlerin Değerlendirilmesi. Tıpta Uzmanlık Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.

Kaplan, H. I., Sadock, B. J., Grebb, J. A. (1994). Somatoform Disorders. Williams and Wilkins. Synopsis of Psychiatry :Baltimore.

Karahan, T. F., Epli Koç, H. (2005). Üniversite öğrencilerinin alkol ve sigara

kullanım sıklığına göre stresle başaçıkma tarzlarının incelenmesi. Ege Eğitim Dergisi, 2(6), 113-131.

Klag, S., Bradley, G. (2004). The role of hardiness in stress and illness: an

exploration of the effect of negative affectivity and gender. British Journal of Health Pscyhology, 9(2), 137-161. DOI: 10.1348/135910704773891014 Kobasa, S. C. (1982a). The hardy personality: Toward a social psychology of stress

and health. Social Psychology of Health and İllness, 4, 3-32.

Kobasa, S. C., Puccetti, M. C. (1983b). Personality and social resources in stres resistance. Journal of Personality and Social Psychology, 45(4), 839-850. Koptagel-İlal, G. (1999). Somatizasyonu nasıl anlamalıyız? Psikodinamik

44

Kotler, T., Buzwell, S., Romeo, Y., Bowland, J. (1994). Avoidant attachment as a risk factor for health. British Journal of Medical Psychology, 67(3), 237-245. Lazarus, R. S., & Folkman, S. (1984). Coping and adaptation. The Handbook of

Behavioral Medicine, 282-325.

Lipowski, Z. J. (1988). Somatisation: the concept and clinical application. Journal Psychiatry, 145(11), 1358-1368.

Ludwig, A. M. (1972). Hysteria a neurobiological theory. Archives of General Psychiatry, 27(12), 771-777.

Luthar, S.S., Cicchetti, D., Berker, B. (2000). the construct of resilience: a critical evaluation and guidelines for future work. Child Development, 7(3), 543-562. Ljungberg, L. (1957). Hysteria: Birth order. Acta Psychiatr Scand (Suppl), 32,

105-106.

Mackay, S., & Pırcell, S. D. (1995). Somatoform and dissociative disorders. Appleton and Lange New York, 282-301.

Mai FM, Mersky H (1981) Briquets concept of hysteria: an historical perspective. Journal of Psychiatry, 26(1), 57-63.

Mai, F. M. (1995). “Hysteria” in clinical neurology. Canadian Journal Of Neurological Sciences, 22(2), 101-110.

Mandleco, B. L. (2000). An organizational framework for conceptualizing resilience in children. Journal of Child and Adolescent Psychiatric Nursing, 13(3), 99- 112.

Masten, A. S., Best, K. M., Garmezy, N. (1990). Resilience and development: Contributions from the study of children who overcome

adversity. Development and Psychopathology, 2(4), 425-444.

Masten, A. S. (1994). Resilience in individual development: Successful adaptation despite risk and adverstiy. In M. C. Wang., E. W. Gordon (Ed.), Educational Resilience in İnner-City America :Challenges and Prospect (s. 101-194). Hillsdale, NJ: Lawrence Erlbaum.

May, R. (1969). Existential Psychology (2. baskı). New York: Random House. McCrae, R. R., Costa, P. T. (1986). Personality, coping, and coping effectiveness in

an adult sample. Journal of Personality, 54(2), 385-404.

Mersky, H., Mai, F. (1981). Somatoform and conversion disorders. Somatoform Disorders: WPA Series, Evidence and Experience in Psychiatry, 9. Norfolk, D. (1989). İş Hayatında Stres. L. Serdaroğlu (Çev.). İstanbul: Form.

45

Olsson, C. A., Bond, L., Burns, J. M., ve ark. (2003). Adolescent Resilience: A Concept Analysis. Journal of Adolescent, 26, 1-11.

Öz, F., Bahadır-Yılmaz, E. (2009). Ruh sağlığının korunmasında önemli bir kavram: psikolojik sağlamlık. Hacettepe Üniversite, Sağlık Bilimleri Fakültesi, Hemşirelik Dergisi, 16(3), 82-89.

Özmen, E. (2009). Psikoterapötik görüşme. Türkiye Klinikleri Journal of Psychiatry Special Topics, 2(2), 45-51.

Öztürk, O. (1994a). Ruh Sağlığı ve Bozuklukları (5. Baskı), Ankara: Hekimler Yayın Birliği.

Öztürk, O. (2008b). Nevrotik, stresle ilgili ve somatoform bozukluklar. Ruh Sağlığı ve Bozuklukları (11. Baskı), (s. 512-537). Ankara: Tuna Matbaacılık.

Parra, J., Iriarte, J., Kanner, A. M. (1999). Are we overusing the diagnosis of psychogenic non-epileptic events? Seizure, 8(4), 223-227.

Razı, G. S., Kuzu, A., Yıldız, A. N., Ocakçı A. ve ark. (2009). Çalışan gençlerde benlik saygısı, iletişim becerileri ve stresle baş etme. TAF Preventive Medicine Bulletin, 17-26.

Rice, P. L. (1999). Stress and Health (3. baskı). New York: Brooks/Cole Publishing Company.

Richardson, G. E. (2002). The metatheory of resilience and resiliency. Journal of Clinical Psychology, 58(3), 307-321.

Roelofs K., Keijers Ger, P. J., Hoogduin Kees A. L., Nöring Gerard W. B., Moene, F. C. (2002). Chilhood abuse in patients with conversion disorder. American Journal of Psychiatry, 159,1903-1913.

Sadock B. J., Sadock, V. A. (2007). Kaplan & Sadock’s Synopsis of Psychiatry Behavioral Science/Clinical Psychiatry (10. baskı), (s. 638-642). New York: New York University School of Medicine.

Sağduyu, A., Rezaki, M., Kaplan, İ., Özgen, G., Gursoy-Rezaki, B. (1997). Sağlık ocağına başvuran hastalarda dissosiyatif (konversiyon) belirtiler. Türk Psikiyatri Dergisi, 8(3), 161-169.

Sameroff, A. (2005). Early resilience and its development consequences. in:

Encyclopedia on early childhood development [online]. [Elde edilme tarihi: 9 Nisan 2017, http://www.child-encyclopedia.com/resilience/according- experts/early-resilience-andits-developmental-consequences

Sandler, I. N., Tein, J. Y., West, S. G. (1994). Coping, stress, and the psychological symptoms of children of divorce: A cross sectional and longitudinal

46

Sayar, K., Işık, H. (2008). Somatoform Bozukluklar. Güncel Klinik Psikiyatri. Ankara:Golden Print Matbaası.

Schultz, D. P., Schultz, S. E. (2001). Modern Psikoloji Tarihi. Y. Aslay (Çev). İstanbul: Kaknüs Yayınları.

Slater, E. (1965). Diagnosis of hysteria, BMJ, 1, 1395-1399.

Stefanis, C., Markidis, M., Christodoulou, G. (1976). Observations on the evolution of the hysterical symptomatology. The British Journal of Psychiatry, 128(3), 269-275.

Stewart, D. E. (1990). The changing faces of somatisation psychosomatics. 31(2), 153-158.

Şahin, N. H. (1994). Stres nedir? Ne değildir? Stresle Başa Çıkma: Olumlu Bir Yaklaşım (s. 1- 16). Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınları. Şahin, N. H., Durak, A. (1995). Stresle başa çıkma tarzları ölçeği: Üniversite

öğrencileri için uyarlanması. Türk Psikoloji Dergisi, 10(34), 56-73. Şahin, N. H. (2010). Stresle Başa Çıkma Olumlu Bir Yaklaşım (4. Baskı). Ankara:

Türk Psikologlar Derneği Yayınları.

Terzi, Ş. (2008). Üniversite öğrencilerinin kendini toparlama gücünün içsel koruyucu faktörlerle ilişkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 35, 297-306. http://www.efdergi.hacettepe.edu.tr/makale_goster.php?id=562 Toland, J., Carrigan, D. (2011). Educational psychology and resilience: New concept,

new opportunities. School Psychology International, 32(1), 95-106. DOI: 10.1177/0143034310397284

Tomasson, K., Kent, D., Coryell, W. (1991). Somatization and conversion disorders: comorbidity and demographics of presentation. Acta Psychiatry Scandinavia, 84(3), 288-329. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1950631

Torgersen, S. (1986). Genetics of somatoform disorders. Archives of General Psychiatry, 43(5), 502-505.

Türküm, A. S. (1999). İyimserlik ve Stresle Başa Çıkma. Anadolu Üniversitesi Yayınları, Eskişehir.

Uçman, P. (1990). Ülkemizde çalışan kadınlarda stresle başa çıkma ve psikolojik rahatsızlıklar. Psikoloji Dergisi, 7(24), 58-75.

Uğuz, Ş. (1998). Konversiyon Bozukluğuna Eşlik Eden Diğer Psikopatolojiler. Tıpta Uzmanlık Tezi. Çukurova Üniversitesi, Adana.

Uğuz, Ş.,Toros, F. (2003). Konversiyon bozukluğunda sosyodemografik ve klinik özellikler. Türk Psikiyatri Dergisi, 14(1),51-58.

47

Wagnild, G. M., Young H. M. (1993). Development and psychometric evaluation of the resilience scale. Journal of Nursing Measurement, 1(2), 165-178. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7850498

Werner, E. E. (1989a). High-risk children in young adulthood: a longitudinal study from birth to 32 years. American Journal of Orthopsychiatry. 59(1), 72-81. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2467566

Werner, E. E. (1993c). Risk, resilience and recovery: perspectives from the kauai longitudinal study. Development and Pscyhopathology, 5(4), 503-515.

Vuilleumier, P., Chicherio, C., Assal, F., Schwartz, S., Slosman, D., Landis, T. (2001). Functional neuroanatomical correlates of hysterical sensorimotor loss. Brain, 124(6), 1077-1090.

Yenilmez, Y. (2011). Konversiyon bozukluğunda mizaç ve karakter özelliklerinin dürtüsellik ve öfke ifade biçimiyle ilişkisi. Türk Psikiyatri Dergisi, 26. Yerlikaya, E. E. (2009). Üniversite Öğrencilerinin Mizah Tarzları İle Algılanan Stres,

Kaygı ve Depresyon Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Çukurova Üniversitesi,/Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.

48

Ekler

Ek A

BİLGİLENDİRİLMİŞ GÖNÜLLÜ OLUR FORMU

“Konversiyon Bozukluğunda Psikolojik Dayanıklılığın ve Başa Çıkma Tarzlarının Etkisi” Başlıklı Tez Araştırması İçin

Katılımcı için Bilgiler: Bu araştırmanın amacı; Konversiyon Bozukluğu tanısı almış kişilerde psikolojik

dayanıklılığın rolü ve stresle başa çıkma tarzlarının etkisini belirleyerek, bu kişileri daha iyi anlayabilme ve uygulanan psikoterapi yöntemlerine katkıda bulunma imkanı sağlamaktır. Araştırma için sizden yapmanızı istediğimiz, size ilettiğimiz formlardaki her soruyu tek tek okuyarak size en uygun yanıtları vermenizdir. Anlamadığınız sorularda araştırmacıdan yardım isteyebilirsiniz. Bu çalışmaya katılmak tamamen gönüllülük esasına dayanmaktadır. Araştırmaya katılmanız halinde kişisel bilgilerinizin gizliliğine saygı gösterilecek, araştırma sonuçlarının bilimsel amaçlarla kullanımı sırasında da özenle korunacaktır. Veriler, kimlik bilgileriniz gizli kalmak koşuluyla bu ve farklı araştırmalarda kullanılacaktır.

Bu formu okuyup onaylamanız, araştırmaya katılmayı kabul ettiğiniz anlamına gelecektir. Ancak, çalışmaya katılmama veya katıldıktan sonra herhangi bir anda çalışmayı bırakma hakkına da sahipsiniz. Bu yazıyı okuduktan sonra araştırmamıza gönüllü olarak katılmak istiyorsanız aşağıdaki onay bölümünü doldurunuz ve imzalayınız.

Katılımcının Beyanı:

Işık Üniversitesi Klinik Psikoloji Yüksek Lisans Programı’nda BAŞAK ALPAT tarafından yürütülen bu çalışma hakkında verilen yukarıdaki bilgileri okudum. Yapılan tüm açıklamaları ayrıntıları ile anlamış bulunuyorum. Araştırma sonuçlarının eğitim ve bilimsel amaçlarla kullanımı sırasında kişisel bilgilerimin özenle korunacağı konusunda bana yeterli güven verildi.

Bu koşullarla söz konusu araştırmaya kendi isteğimle katılmayı kabul ediyorum. Tarih: Katılımcının Adı Soyadı:

Tel: İmza:

Tanık Adı Soyadı: Tel:

İmza:

Araştırmacı Adı Soyadı: Tel:

49 Ek B

SOSYODEMOGRAFİK BİLGİ VE HASTALIĞA AİT VERİ FORMU

Adı – Soyadı: Tarih:

Cinsiyet: Yaş:

1) Çocukluğunun geçtiği yer: 1. Büyükşehir 3. Kasaba/Köy

2. Şehir 4. Diğer

2) Halen yaşadığı yer: 1. Büyükşehir 3. Kasaba/Köy

2. Şehir 4. Diğer

3) Öğrenim düzeyi (Okuduğu yıl) :

4) Medeni hali: 1. Bekar 2. Evli 3. Dul/Boşanmış 5) Kiminle yaşadığı: 1. Yalnız

2. Anne ve/veya baba 4. Eş, çocuklar, aile ile birlikte

3. Eş ve/veya çocuklar 5. Diğer

6) Çalışma durumu: 1. Çalışmıyor 3. Ara sıra çalışıyor 2. Düzenli çalışıyor

7) Hastalığın başlama yaşı:

8) Semptom tipi: 1. Motor belirtiler 2. Duyusal belirtiler 3. Kompleks Belirtiler

9) Tedaviye ait özellikler: 1. Tedavi almıyor 2. Düzensiz tedavi 3. Düzenli tedavi

10) Tedaviye başlama yaşı:

11) Hastane yatışı var mı? 1. Yok

2.1. Var/Toplam yatış sayısı: 2.2. Var/Toplam yatış süresi:

50 12) İntihar girişimi: 1. Yok

2.1. Var/Kaç defa? 2.2. Var/Yöntemi:

13) Madde kullanımı: 1. Yok 2. Geçmişte var 3. Halen var 14) Ev içinde madde kullanım bozukluğu: 1. Yok 2. Var/Belirtiniz…

15) Ailede psikiyatrik hastalık: 1. Yok 2. Var/Belirtiniz… 16) Aile içi duygusal şiddet: 1. Yok 2. Var

17) Aile içi fiziksel şiddet: 1. Yok 2. Var

18) Aile içi cinsel şiddet: 1. Yok 2. Var

19) Hastalık öncesi stresör faktör: 1. Yok 2. Var/Belirtiniz…

20) Hastalık sonrasında çevrenizdekilerin size karşı yaklaşımları değişti mi? 1. Evet 2. Hayır

51 Ek C

YETİŞKİNLER İÇİN PSİKOLOJİK DAYANIKLILIK ÖLÇEĞİ

Aşağıda doldurmalı gruplar halinde cümleler verilmektedir ve yanlarında 5 kutucuk bulunmaktadır. Bu cümlelerden kendinizi hangi boyuta yakın görüyorsanız, yakınlık

derecesine göre cevapların yanındaki kutulara yalnızca “X” işareti koyunuz.

1. Beklenmedik bir olay olduğunda…

Her zaman bir çözüm bulurum Çoğu kez ne yapacağımı

kestiremem

2. Gelecek için yaptığım planların…

Başarılması zordur Başarılması mümkündür

3. En iyi olduğum durumlar şu durumlardır…

Ulaşmak istediğim açık bir hedefim olduğunda

Tam bir günlük boş bir vaktim olduğunda

4. …olmaktan hoşlanıyorum

Diğer kişilerle birlikte Kendi başıma

5. Ailemin, hayatta neyin önemli olduğu konusundaki anlayışı…

Benimkinden farklıdır Benimkiyle aynıdır

6. Kişisel konuları …

Hiç kimseyle tartışmam Arkadaşlarımla/Aile-üyeleriyle tartışabilirim

7. Kişisel problemlerimi…

Çözemem Nasıl çözebileceğimi bilirim

8. Gelecekteki hedeflerimi…

Nasıl başaracağımı bilirim Nasıl başaracağımdan emin değilim

9. Yeni bir işe/projeye başladığımda …

İleriye dönük planlama yapmam, derhal işe başlarım

Ayrıntılı bir plan yapmayı tercih ederim

10. Benim için sosyal ortamlarda rahat/esnek olmak

Önemli değildir Çok önemlidir

11. Ailemle birlikteyken kendimi … hissederim

Çok mutlu Çok mutsuz

12. Beni …

Bazı yakın arkadaşlarım/aile üyelerim cesaretlendirebilir

Hiç kimse cesaretlendiremez

13. Yeteneklerim…

Olduğuna çok inanırım Konusunda emin değilim

14. Geleceğimin … olduğunu hissediyorum

Ümit verici Belirsiz

15. Şu konuda iyiyimdir…

Benzer Belgeler