Araştırmanın Genel Amacına Yönelik Sonuçlar

Bu araştırmanın genel amacı, akıllı sınıf teknolojilerinden akıllı tahta ve öğrenci yanıtlama sistemini kullanan öğretmen adaylarının akıllı sınıf teknolojileri ile ilgili tutumlarını belirlemektir. Bu amaçla 2013-2014 eğitim-öğretim yılı güz döneminde 8 hafta boyunca uygulamalar yapılmıştır. Uygulamalar bittikten sonra öğretmen adaylarına demografik bilgileri hakkında bilgi edinmek için demografik bilgiler formu ve tutum ölçekleri uygulanmıştır. Elde edilen veriler analiz edilmiş ve öğretmen adaylarının akıllı sınıf teknolojileri ile ilgili genel tutumlarının aşağıdaki gibi olduğu bulunmuştur.

Öğretmen adaylarının akıllı tahta ile ilgili genel tutumlarına bakıldığında cevapları çoğunlukla “Katılıyorum” düzeyinde olmuştur ve akıllı tahtanın eğitimde kullanılmasına olumlu bakmışlardır. Bu sonuç, Ateş (2010), Akçayır (2011), Sünkür ve diğerleri (2011), Koçak (2013), Sayır (2014), tarafından yapılan çalışmalara da paralellik göstermektedir.

Akıllı tahta kullanılan derslerin daha ilgi çekici hale gelerek öğrencinin derse olan ilgisini arttırdığı, öğrencilerin derse olan dikkatini arttırarak öğrencilerin dersleri daha dikkatli dinlemesini sağladığı, öğrencilerin derse daha fazla odaklandıkları, derste anlatılanları daha iyi anladıkları, akıllı tahta ile öğrenilenlerin akılda daha kalıcı olduğu

128

ve öğrendiklerini kolaylıkla hatırlayabildikleri sonucu elde edilmiştir. Ayrıca akıllı tahta kullanılan derslerin daha eğlenceli ve zevkli geçerek öğrencilerin kendilerini daha rahat hissettiği, derse daha fazla motive oldukları, konu üzerinde daha fazla tartışma fırsatı sağlayarak derslere daha aktif katılım gösterdikleri, dolayısı ile dersteki etkileşimin arttığı ve sonuç olarak derslerin daha verimli geçtiği ve öğrencilerin daha çabuk öğrendiği görülmüştür. Sünkür ve diğerleri (2011) akıllı tahta uygulamaları konusunda ilköğretim öğrencilerinin görüşlerini belirlemek amacıyla yaptıkları çalışmada akıllı tahta üzerinde işlenen derslerde öğrencilerin derse daha iyi odaklandıkları, dersten keyif aldıkları ve kısa sürede öğrendikleri sonucunu bulmuşlardır. Ayrıca Erduran ve Tataroğlu (2009) tarafından yapılan çalışmada akıllı tahta kullanımının öğrencinin ilgisini arttırdığı ve öğrenciyi daha aktif hale getirdiği, Gursul ve Bilgic Tozmaz (2010) akıllı tahtanın avantaj ve dezavantajlarını araştırdıkları çalışmasında öğrencilere aktif katılım fırsatı sağladığı, dersi daha eğlenceli yaptığı ve dikkat seviyesini arttırdığını, Kaya ve Aydın (2011) akıllı tahta uygulamaları ile ilgili yaptığı bir çalışmada dersi daha iyi anlama, derse daha fazla katılım sağlama ve dersin zevkli ve ilginç olduğu, Öztan ve diğerlerinin (2012) çalışmasında akıllı tahtanın öğrencilerin akademik başarısında artış sağladığı, derslerin zevkli geçtiği, daha iyi öğrenme ve derse katılımın arttığı ve Sayır’ın(2014) yüksek lisans tez çalışması kapsamında akıllı tahtalar ile ilgili yaptığı çalışmasında ise öğrencilerin derse daha iyi konsantre olduğu, derse dikkat çekmenin daha kolay olduğu, eğlenceli ve ilgi çekici bir ders ortamı olduğu, sınıf içi etkileşimin öğrencinin katılımı ve motivasyonunu arttırdığı bulunmuştur. Bu da çalışmada elde ettiğimiz bulguların bazılarını destekler niteliktedir. Uygulamalar sırasında elektrik kesintisi, ekranın parlama yapması ve ekran dokunmatiği ile ilgili bazı teknik sorunlarla da karşılaşılmış ve bu da sınıfta bazen gürültüye neden olmuştur. Sayır (2014) bazı sorunlarla karşılaşıldığını ve bu sorunların motivasyonu olumsuz yönde etkilediğini belirtmiştir.

Öğretmen adaylarının öğrenci yanıtlama sistemi ile ilgili genel tutumlarına bakıldığında cevapları “Katılıyorum” düzeyinde olmuştur ve öğrenci yanıtlama sisteminin eğitimde kullanılmasına olumlu bakmışlardır. Yalnızca olumsuz ifadelere çoğunlukla katılmamışlardır. Bu sonuç, Karaman (2011), King ve Robinson (2009), Titman ve Lancaster (2011), Ulbig ve Notman (2010), Bojinova ve Oigara (2011) ve Fifer (2012) tarafından yapılan çalışmalara da paralellik göstermektedir.

129

Öğrenci yanıtlama sistemi kullanılan derslerin ders içeriğinin anlaşılmasını kolaylaştırarak akılda kalıcılığı arttırdığı, soru sormaya ve tartışmaya teşvik ederek derse olan katılımı arttırdığı, anında geribildirim vererek grafiklerle öğrencilerin kendi durumu ve arkadaşları hakkında bilgi sahibi olmasını sağladığı ve eksiklerini görerek öğrencilerin derslere/sınavlara daha iyi hazırlanmalarını sağladıkları, öğrencileri motive ettiği, daha eğlenceli bir ortam oluşturarak etkileşimi arttırdığı ve aynı anda herkesin sorulara yanıt vererek hem tüm sınıfın katılımı sağladığı hem de zamandan tasarruf sağladığı görülmüştür. Bu sonuçlar Yıldırım ve Karaman’ın (2011) yaptığı çalışmada elde ettiği dersin eğlenceli geçtiği, motivasyon, ilgi ve katılımın arttığı, iletişimin güçlendiği ve anında geribildirim alındığı, Hall ve diğerlerini (2005) yaptığı çalışmadan elde ettiği ilgi çekici ve motive edici olduğu, öğrenmeyi arttırdığı ve katılıma teşvik ettiği, Siau ve diğerlerinin (2006) yaptığı çalışmadan elde ettikleri öğrencilere sürekli geribildirim sağladığı, diğer öğrencilere göre kendi durumunu değerlendirme fırsatı verdiğini, etkileşimliliği arttırdığı ve eğlenceli olduğu sonucu ile, Bain ve Przybyla’nın (2009) öğrenci yanıtlama sisteminin ders sırasında ilgilerini arttırdığı, öğrenci yanıtlama sistemi kullanımının eğlenceli olduğu, materyalleri anlamaya yardımcı olduğu ve sınavlara hazırlanmaya yardımcı olduğu, DeSorbo ve diğerlerinin (2013) öğrenci yanıtlama sistemi kullanılan derslerin daha eğlenceli olduğu, derse olan dikkat, katılım ve motivasyonu arttırdığı sonuçları ile benzerlik göstermektedir. Öğrencilerin cihaz atamaları sırasında pin çakışmaları ile karşılaştıkları ve bu sorunların da zaman kaybına yol açtığı, cihaz tuşları küçük olduğu için cevaplarını yazarken yanlış tuşlara bastıkları, sorular hazırlanırken sistemin metin türünde sorularda tek bir doğru cevap yazılmasına imkân vermesinden dolayı kısaltma/yazım yanlışlarının sistem tarafından yanlış kabul edildiği, Türkçe karakter sorunu ve ekranın küçük olmasından dolayı soru bütünlüğünün bozulduğu tespit edilmiştir. Titman ve Lancaster (2011) ise çalışmasında çok az teknik sorunla karşılaştığını ifade etmiştir.

Öğretmen adaylarının akıllı sınıf ile ilgili genel tutumlarına bakıldığında ise cevapları “Katılıyorum” düzeyinde olmuştur ve akıllı sınıfın eğitimde kullanılmasına olumlu bakmışlardır. Yalnızca olumsuz ifadelere çoğunlukla katılmamışlardır. Bu sonuç, Sevindik (2006) tarafından yapılan çalışmaya da paralellik göstermektedir.

Akıllı sınıfta yapılan derslerin keyif verici ve eğlenceli olduğu, öğrenci başarısında artış olduğu, öğrencilere problem çözme becerisi kazandırdığı, kendi

130

hızında öğrenme fırsatı sağladığı, çokluortam zenginliği ile daha fazla duyu organına hitap ederek soyut kavramları somutlaştırdığı dolayısı ile sunulan bilgilerin daha açık olduğu, işbirliği ile öğrenme üzerinde etkili olduğu, dikkati çalıştığı konuya vererek öğrenme çabasını arttırdığı, akılda kalıcı olduğu ve hatırlamayı kolaylaştırdığı, öğrencilerin motivasyonlarını arttırdığı ve ayrıca öğrencilerin diğer derslerinin de akıllı sınıf ortamında işlemek istediği görülmüştür. Sevindik (2010) hemşirelik öğrencilerinin akademik başarısı üzerinde akıllı sınıfların etkililiğini belirlemek amacıyla bir çalışma yapmıştır. Bu çalışmada akıllı sınıf aracılığıyla verilen derslerde öğrencilerin akademik başarılarını arttırdığı görülmüştür. Suo ve diğerleri (2009) ise yaptıkları çalışmada akıllı sınıfların öğrencilerin dersi daha iyi anlamalarına yardımcı olduğu sonucuna ulaşmıştır. Bu sonuçlar elde ettiğimiz sonuçların bir kısmını destekler niteliktedir.