Allah İçin Sevip Allah İçin Buğzetmek

Allah için sevip Allah için buğzetmek, imanın kemali ve ubudiyetin eksiksizliğinin bir neticesidir. Çünkü ibadet muhabbetin kemalini ve en son derecesini ihtiva eder. Allah’ın mü’min kullarını sevmek Allah’ı sevmenin bir parçasıdır. Her ne kadar Allah’a ait olan sevgiye, O’ndan başka hiçbir kimse lâyık değilse de Allah için sevilir. Çünkü seven kimse, sevdiği kimsenin sevdiklerini de sever. Onun buğzettiklerine de buğzeder, dost edindiklerini dost edinir, düşmanlık ettiklerine

düşmanlık eder.412Dolayısıyla ortada nefsanî bir mevzu olmaksızın bir kişiyi Allah

rızası için sevmek ve Allah’ın sevmediği bir fiil ve halin meydana gelmesinden ötürü

bozuşmak imandandır.413Zira Hz. Peygamber (s.a.v.) şöyle buyururlar: "Allah için

410

Buhârî, Mezâlim, 3, (H. No: 4); Tirmizî, Birr, 18, (H. No: 1927). 411

Müslim, Birr, 59, (H. No: 2581); Buhârî, Mezâlim, 10, (H. No: 11). 412

İbn Ebi’l-İzz, a.g.e., 320 413

buğzetmek ve Allah için sevmek imanın alâmetlerindendir."414Allah’ı sevdiğini söyleyen

kimsenin, Allah’ın sevdiği muhsinleri,415muttakileri,416 sabredenleri,417 tevbe eden ve

günahlardan temizlenenleri,418 Allah’a güvenip dayananları (mütevekkilûn)419 adaletli

davrananları,420Allah yolunda birbirine kenetlenmiş binalar gibi saflar halinde cihad

edenleri421ve benzeri kimseleri sevmesi, Allah’a olan sevgisinin tezahürlerinden kabul

edilir.

Allah rızası için bir müslümanı sevmek, sevginin en üstün derecesidir. Müminlere menfaat duygusundan arınmış, farklı herhangi bir gayeden uzak bir sevgi beslemesi, sadık müslümanın en bariz sıfatlarından birisi olup bu sevgi, vahiy ve sünnete dayanmaktadır; çünkü müslümanı din kardeşine bağlayan bağ; rengi, dili,ırkı ne olursa olsun iman bağıdır ve iman kardeşliği, gönül bağlarının en kuvvetlisi ve en şereflisidir. Bu eşsiz kardeşliğin yüceliğinde, temizliğinde, derinliğinde ve devamında kişiyi hayrete düşürecek bir sevgiyi ortaya çıkarmaktadır. Bu sevgiyi İslam, “Allah uğrunda sevgi” diye isimlendirmiştir. Mü’minler imanları sebebiyle kardeş olmuşlardır

ve “Müminler ancak kardeştirler”422ayeti bunun göstergesidir.

Kur’an-ı Kerim’de Hz. Peygamber ve onunla birlikte bulunan mü’minler, “kâfirlere karşı çetin, kendi aralarında yumuşak ve merhametli” olmakla tavsif

edilmiş,423 onların birbirlerine yardım ettiklerinden ve kardeşlerini kendi nefislerine

tercih ettiklerinden övgüyle bahsedilmiştir.424Rasûlullah (s.a.v.), Allah için birbirini

seven kimselerin, Allah’ın gölgesinden başka hiçbir gölgenin bulunmadığı kıyamet gününde Allah tarafından gölgelendirileceğini ve bu kimselerin Allah’ın rahmetine nâil olacağını müjdelemektedir. Söz konusu hadis şöyledir:

“Başka bir gölgenin bulunmadığı kıyamet gününde Allah Teâlâ, yedi insanı, arşının gölgesinde barındıracaktır:adil devlet başkanı, Rabbine kulluk ederek temiz bir hayat içinde serpilip büyüyen genç, kalbi mescitlere bağlı müslüman, birbirlerini Allah için sevip buluşmaları da ayrılmaları da Allah için olan iki insan, güzel ve mevki sahibi

414

Buhârî, İman, 1; Ebû Dâvûd, Sünnet, 2. 415 Âli İmrân, 3/148; Mâide, 5/13. 416 Âli İmrân, 3/76. 417 Mâide, 5/42. 418 Bakara, 2/222; Tevbe, 9/108. 419 Âli İmrân, 3/159. 420

Mâide, 5/42; Hucurât, 49/9; Mümtehine, 60/8. 421 Saff, 61/4. 422 Hucurât, 49/10. 423 Fetih, 48/29. 424 Haşr, 59/9.

bir kadının beraber olma isteğine “Ben Allah’tan korkarım” diye yaklaşmayan yiğit, sağ elinin verdiğini sol elinin bilemeyeceği kadar gizli sadaka veren kimse, tenhada Allah’ı anıp gözyaşı döken kişi.”425

Ebû Hureyre (r.a.)’den rivayet edilen diğer bir hadisinde Rasûlullah (s.a.v.) şöyle buyurmuştur:

‘’Hiç şüphesiz Allah Teâlâ kıyâmet günü: “Nerede benim rızâm için birbirlerini sevenler? Gölgemden başka gölgenin bulunmadığı bugün onları, kendi arşımın gölgesinde gölgelendireceğim”buyurur.426Sevgisinde sadık olan müslüman imanın tadını hissedecektir.

Nitekim Enes İbn Mâlik (r.a)’den rivayet edildiğine göre Peygamber (s.a.v.) şöyle buyurmuştur: “Üç özellik vardır; bunlar kimde bulunursa o, imanın tadını tadar: Allah ve Resûlünü, (bu ikisinden başka) herkesten fazla sevmek, sevdiğini Allah için sevmek, Allah kendisini küfür bataklığından kurtardıktan sonra tekrar küfre dönmeyi,

ateşe atılmak gibi çirkin ve tehlikeli görmek.”427birbiriyle sadece menfaat amaçlı

münasebet kuran insanların her geçen gün arttığı bu dünyada, sırf Allah için sevmek, ulaşılması güç bir mertebedir. O mertebeye ancak dünyayı hiçe saymış, nefisleri arınmış kişiler çıkabilir. Bu kimselere ahirette yüksek makamlar verilmesi pek tabiidir. Bu makamı Muâz(r.a.)’ın Rasûlullah (s.a.v.)’den bildirdiği şu hadiste daha iyi görmekteyiz. Kendisi Rasûlullah’ı (s.a.v.) şöyle buyururken işitmiştir: “Allah Teâlâ buyurdu ki: “Benim rızam uğrunda birbirlerini sevenler için peygamberlerin ve şehitlerin bile imreneceği nurdan minberler vardır. Allah için seven herkesin Allah için buğzetmesi de lazımdır. Çünkü bir insanı, Allah’a kulluk ediyor ve Allah katında sevimlidir diye seviyorsa, Allah’a isyan eden aynı insana da buğzetmesi gerekir. Zira iyi olan ve bu yüzden sevilen bu insan, bu defa Allah’a isyan ederek günahkâr bir insan olmuştur. İnsan sevdiği kimsede bulunan meziyetin zıddını görünce ona karşı tavrını değiştirmelidir.

Allah’ın sevmedikleine de işaret eden Kur’an-ı Kerim, mü’minlerin de onlara sevgi beslememesini emreder ve onları şöyle sıralar: Kâfirler, zâlimler, kendini beğenen ve böbürlenenler, hainlik yapıp günah işleyenler, yeryüzünde bozgunculuk yapanlar, haddi aşanlar, israf edenler, büyüklük taslayanlar, gururlanıp şımaranlar...

Mü’minlerin bu kimselerde bulunup Allah tarafından sevilmemelerine neden

425

Buhârî, Rikak 24, (H. No: 66); Müslim, Zekât 9, (H. No: 992); Tirmizî, Zühd 53, (H. No: 2390). 426

Müslim, Birr 37, (H. No: 2247); Tirmizî, Zühd 53, (H. No: 2391). 427

davranışlardan uzak durmakla birlikte bu kimselere buğzetmeleri gerekir.Birisi hakkında gizli ve kalbî düşmanlık beslemek, başkasına kin duymak, nefret etmek anlamındaki buğz, İslâm'a göre kötü huylardandır. Buğz, müslümanlar arasındaki kardeşlik hislerini zayıflatır, gevşekliğe yol açar. İslâm toplumunun çözülmesine neden olur. Hâlbuki insanlar arasında sevgi ve bağlılığı devam ettirmek esastır. Onun için müslümanların birbirlerine kin beslemeleri, kin ve düşmanlığı, hiddet ve kırgınlığı meydana getirebilecek söz ve hareketlerden kaçınmaları gerekir.

Allah için buğz, dünyevî bir kaygıdan kaynaklanan kinden farklı olarak insan fıtratına rahatsızlık veren ona aykırı olan şeylere karşı duyulan bir nefrettir. İnsan fıtratına ters düşen şeylere karşı yabancıdır ve fıtrat asli yapısını devam ettirdiği sürece de onlardan tabii olarak hoşlanmaz. Fıtratın tabii yapısı ise, ona tersdüşen şeylere karşı nefret çerçevesinde duyarlı olmakla korunabilir. Müslüman müslümana asla buğzetmez. Buğzetmek ancak Allah rızası için, Allah düşmanlarına yapılabilir. Bilhassa hadis-i şerifte geçen “Allah için buğzetme” temasını bu bağlamda değerlendirilmelidir.Ayrıca Rasûlullah’ın (s.a.v)"Sevdiğini ölçülü sev, olur ki bir gün ona kızarsın, buğzettiğine de ölçülü buğzet olur ki bir gün onu seversin” hadisiyle işaret ettiği gibi insanlara sevgi beslerken ölçüyü kaçırmamak gerektiği gibi, buğzederken de bu ölçüyü koruyabilmek önemlidir.