• Sonuç bulunamadı

Ġstisna Ve Ġndirimlerde Yeniden Düzenleme

3. TÜRKĠYE’DE VERGĠ REFORMUNUN GEREKLĠLĠĞĠ VE

3.2. TÜRK VERGĠ SĠSTEMĠNDE YAPILMASI GEREKEN

3.2.6. Ġstisna Ve Ġndirimlerde Yeniden Düzenleme

Gelir Vergisi Kanunu yürürlüğe girdiği 1950 yılından bu yana çok geniĢ ve çeĢitli muafiyet ve istisna uygulamalarını bünyesinde taĢımaktadır. Vergilemenin temel amacı olan mali amaca ulaĢmanın ölçüsü, kamu harcamalarının karĢılanma oranıdır. Bu oran yükseldikçe mali amaç gerçekleĢmiĢ olur. Kamu harcamalarının giderek artması olgusu, vergi gelirlerinin yetersizliği ile birlikte değerlendirildiğinde kamu kesimi finansman açığı oluĢması kaçınılmazdır. Kamu kesimi finansman açığının kapatılmasının bir yolu, baĢta vergiler olmak üzere kamu gelirlerinin arttırılmasıdır.

72

Gelir vergisi alanında yapılan reformlarda istisna ve muafiyet uygulamalarının azaltılması vergi tabanını geniĢleterek mali amaca ulaĢmanın bir yolu olabilir.171

Bunun dıĢında, Türk Vergi Sisteminde yer alan vergi yasaları ve vergilendirmeye iliĢkin özellikle muafiyet ve istisna hükümleri içeren yasaların dağınıklığı nedeniyle, bazen yasa koyucu ilgili vergi yasasında özellikle istisna ve muafiyetlere iliĢkin sınırlayıcı hükümler koyma yoluna gitmektedir. Bunun en son örneklerinden biri de 5520 sayılı KVK'nda (m.35.) yer alan "Muafiyet, Ġstisna ve Ġndirimlerin Sınırı"na iliĢkin düzenlemedir. Bu düzenlemeye rağmen daha sonra çıkarılan 5811 sayılı Kanun ile bazı istisna düzenlemeleri yapılmıĢtır. 5811 sayılı Kanun'da yer alan istisna hükümleri parlamentonun sonraki iradesini yansıttığı için lex superior (üst kanun) ilkesine göre geçerli sayılacaktır.172

Vergi yasalarında muafiyet, istisna ve indirimlere iliĢkin sınırlayıcı hükümlerin yasada yer almasıyla, içerdiği sınırlamalar, maddenin yürürlük tarihinden önceki normlar hiyerarĢisinde aynı düzeyde veya daha altta bulunan düzenlemeler için geçerli kabul edilebilir. Ancak bu tür hükümlerle, yasa koyucunun daha sonra yapılması muhtemel düzenlemeleri sınırlandırmayı amaçladığı anlaĢılmaktadır. Hukuk düzeni içerisinde böyle bir sınırlamanın anlamı ve geçerliliği yoktur. Çünkü yasa koyucu bu maddelerin içeriğinde belirtilen sınırlamalara aykırı olarak bir düzenleme yaptığında, bu düzenleme lex posterior (sonraki kanun) veya lex specialis (özel kanun) ilkeleri çerçevesinde, önceki yasa-sonraki yasa veya genel yasa-özel yasa yönünden değerlendirilecek ve sonradan yapılan düzenleme geçerli sayılacaktır. Uygulamada bu durumun birçok örneği de bulunmaktadır. Vergi yasalarında yer alan tüm bu sınırlama hükümlerinin kaldırılarak, anayasanın 73. maddesine "vergi ve benzeri mali yükümlülüklere iliĢkin muafiyet, istisna ve indirimler ancak ilgili yasaya hüküm

171 Zühra YILDIZ, “Türk Gelir Vergisi Kanunundaki Muafiyet Ve Ġstisna Uygulamalarının

Amaçlarının Değerlendirilmesi”, Gazi Üniversitesi Endüstriyel Sanatlar Eğitim Fakültesi Dergisi, 1999, Y.7, S.7, s.141

172 Ahmet AK, “Vergi Kanunlarında Yer Alan Muafiyet Ġndirim Ve Ġstisnaların Sınırına ĠliĢkin Hükümlerin Hukuki Geçerliliği Ve Normlar HiyerarĢisindeki Yeri”, Vergi Dünyası, Nisan 2009, Sayı 332, s.10

73

konmak veya değiĢiklik yapılmak suretiyle geçerlidir." gibi bir hükmünün eklenmesiyle uygulanabilirlik sağlanabilir ve sorun hukuksal çözüme kavuĢturulabilir.173

Ġndirim ve istisnaların bunlar dıĢında vergide eĢitlik ve adaleti de etkilediğini söyleyebiliriz. Ġdeal bir vergi sisteminin, toplumda belirli kesimlere ayrıcalıklı iĢlem yapılmasına izin vermemesi gerekir. Bu durum vergi oranı ve vergi istisna ve muafiyetleri ile yakından ilgilidir. Çünkü bir vergi sisteminin önemli ölçüde vergi muaflıkları ve istisnalar içermesi, belli kesimlere ayrıcalıklı iĢlem yapılmasına neden olmaktadır. ġüphesiz vergi istisna, muafiyet ve indirimleri ile ekonomik kalkınmanın sağlanması, gelir dağılımda adaletin gerçekleĢtirilmesi vb. amaçlara ulaĢılmak istenmektedir. Fakat genellikle siyasal iktidarların istisna, muafiyet ve indirimleri belli kiĢi ve gruplara ayrıcalık sağlamada bir araç olarak kullandığı da görülmektedir.

Anayasamızın 73. maddesinde, bakanlar kuruluna geniĢ bir yetki tanımaktadır. Bu madde siyasal iktidarın artan oranlı vergi tarifesini dilediği gibi belirlemesine, vergi oranlarını istediği zaman artırabilmesine, politik çıkarları uğruna muafiyet, istisna ve indirimler getirmesine neden olmaktadır. Yukarıda da söylediğimiz gibi 73. madde değiĢtirilmelidir. Son olarak, düz oranlı vergide indirim, istisna ve muafiyetlere yer verilmemesi gerekir. Sadece aile büyüklüğünü esas alan standart bir indirimin (en az geçim indirimi vb.) yapılması mümkündür. Böylece toplam gelir ile vergi matrahı birbirine eĢit olmaktadır. Burada amaç, vergilemede ayrıcalıklı iĢlem yapılmamasıdır.174

173 Ahmet AK, s.10

174 Dilek DĠLEYĠCĠ, Özlem ÖZKIVRAK, “Yeni Yüzyılda Mali Ve Parasal Politikalarda Yeniden Yapılanma”, http://www2.bayar.edu.tr/iibf/maliye/sureyya_sakinc/docs/KamuMaliyesi/DilekDILEYICI-OzlemOZKIVRAK.pdf, (16.10.2010)

74

SONUÇ

Türkiye ekonomisi, her yıl dalgalanmalar göstermekle beraber, borç yükü fazla olan, enflasyon, istihdam ve iĢsizlik gibi ekonomik sorunların gündemden düĢmediği ve dolayısıyla da “refah” ülke ekonomisine ulaĢamamıĢ bir görüntü çizmektedir. Kamu gelirlerinin yeterli düzeyde olmaması devletin giderlerini dıĢ ve iç borçlanma yoluyla karĢılamasına sebep olmaktadır. Dolayısıyla kamu gelirlerinin yetersizliği bütçe açığını arttırmaktadır. Kamu gelir ve giderleri konusu bu sebeple önem arz etmektedir ve gündemden düĢmemektedir.

Kamu gelirlerinin finansmanında önemli rol oynayan vergi, gerek devlet gerek kiĢi ve gerekse de kurumlar açısından mühim ve ciddiyet gerektiren bir konudur.

Bir ülkedeki vergi sistemi öncelikle vergileme ilkelerine uygun olmalıdır.

TartıĢmasız en önemli nokta ise bir ülkedeki vergi sisteminin adil ve etkin olması gerektiğidir. Ne yazık ki vergileme ilkeleri açısından bakıldığında, Türk Vergi Sistemi‟nin vergileme ilkelerine uygun olduğunu söylememiz pek mümkün değildir.

Bu noktada vergi reformu konusu devreye girmektedir. Türk Vergi Sistemi‟nde vergi reformuna ihtiyaç vardır. Bugüne kadar vergi reformu adı altında çeĢitli düzenlemeler yapılmıĢtır ve hala yapılmaktadır. Ancak bu değiĢikliklere vergi reformu diyebilmemiz için, çalıĢmamızın “tanım” bölümünde de bahsettiğimiz gibi reform, basit iyileĢtirmeler ve idari düzenlemeler Ģeklinde değil yapısal ve köklü değiĢikliklerle yapılmalıdır. Mevcut sistemde ki birkaç sorun ele alıp düzeltildiğinde bu durumun

“vergi reformu” diye nitelendirilmesine imkan yoktur. Zira bir vergi reformundan söz edebilmemiz için bu reformun vergi sistemindeki adaleti etkilemesi, toplam vergi yükünü azaltması, vergi sisteminin etkinliğini arttırması ve sistemi daha anlaĢılır ve açık bir hale getirmesi gerekmektedir. Yani Türk Vergi Sisteminde de günümüze kadar, vergi reformu diyebileceğimiz yapısal ve köklü değiĢiklikler yapılmıĢ olmakla beraber, vergi reformu diye adlandıramayacağımız küçük çaplı değiĢiklikler de çok sık yapılmaktadır. Biz bu küçük çaplı değiĢiklikleri “reform” olarak değil, küçük çaplı iyileĢtirmeler olarak tanımlamaktayız. Örneğin 1950 yılında Kazanç Vergisinin kaldırılıp yerine Gelir Vergisinin getirilmesi, bunun dıĢında Kurumlar Vergisi ve Vergi

75

Usul Kanununun da aynı zamanda yürürlüğe girmesi köklü ve yapısal bir değiĢiklik niteliğindedir, bu düzenlemelere gerçek bir vergi reformu diyebilmekteyiz. Fakat yine aynı yıllarda muamele ve tüketim vergilerinin kaldırılarak yerine Gider Vergileri Kanunuyla, Ġstihsal Vergisi, Banka ve Sigorta Muameleleri Vergisi, Nakliyat Vergisi ve PTT Hizmetleri Vergisinin getirilmiĢ olmasını vergi reformu olarak görememekteyiz, çünkü dolaylı vergileri tek bir satıĢ vergisi adı altında toplamak yerine muamele vergisinin ilk maddelerden alınan bir satıĢ vergileri derlemesi içine aktarılmasından ibaret kalmıĢtır. Fakat daha sonra KDV Kanunu‟nun çıkarılması ile gider vergilerinin ortadan kaldırılması ve tüketim vergilerinin tek bir çatı altında toplanmasını “reform”

olarak tanımlayabiliriz.

Ülkemizde vergi reformu konusu ele alınırken öncelikle, yapılacak vergi reformunun amaçları ele alınmalıdır. Vergi sistemimizde ki sorunlar çerçevesinde, yapılması gereken vergi reformunda ki amaçları aĢağıdaki gibi sıralayabiliriz:

- Vergi sistemindeki adaleti sağlamak, - Toplam vergi yükünü azaltmak, - KayıtdıĢı ekonomiyi önlemek, - Vergi oranlarını düĢürmek, - Vergi tabanını geniĢletmek,

- Vergi sitemini basit ve anlaĢılır hale getirmek, - Vergi yükünü arttırmadan vergi hasılatını arttırmak, - Vergi sistemini ülke ekonomisine uyumlu hale getirmek, - Yeni yatırımlara teĢvik etmek,

- Vergide esnekliği sağlamak,

- Vergi yönetiminde etkinliği sağlamak.

76

Yukarıdaki amaçlar doğrultusunda öncelikle ülkemizde daha adil bir vergi sistemi olması gerektiğini söyleyebiliriz. Vergi gelirlerinin büyük bir kısmının dolaylı vergilerle sağlanıyor olması vergi adaletini ciddi Ģekilde bozmaktadır. Vergi yükü düĢük gelirli kesimin üzerinde kalmaktadır. O halde öncelikle dolaylı vergilerin oranlarının düĢürülmesi gerektiğini söyleyebiliriz. Oranları sırasıyla %1,8, ve 18 olan KDV‟de en yüksek oran düĢürülmelidir ve dilim sayısı azaltılmalıdır hatta bazı görüĢler de en yüksek oranın kaldırılması gerektiği yönündedir. ÖTV, ÖĠV gibi diğer dolaylı vergilerin oranlarında da indirime gidilmelidir.

Zira vergi oranlarının yüksek oluĢu mükellefleri vergiden kaçınmaya ve hatta vergi kaçırmaya itmektedir. Devlet daha yüksek vergilendirmek adına vergi hasılatının büyük bir kısmını bu Ģekilde kaybetmektedir. Bu sebeple vergi oranlarının düĢürülmesi hususu önem arz etmektedir. Vergi oranları azaltılıp verginin tabanı geniĢletilirse hem vergiye tepki azalacak hem de vergi gelirleri artacaktır.

Vergi mevzuatının karmaĢık olması, basit olmaması da mükelleflerin vergiye tepki göstermesine sebep olmaktadır. Vergi mevzuatı daha açık ve anlaĢılır bir hale getirilmelidir.

Bir baĢka hususta kiĢi ve kurumlar ödedikleri vergilerin karĢılığını açıkça görememektedirler. Yani kamu harcamalarının ne amaçla ve nasıl kullanıldığı tam olarak bilinememektedir. Devlet bu konuda kamuoyunu daha fazla bilgilendirip mükelleflerin endiĢelerini gidermelidir.

Vergilerin aynı zamanda ülke ekonomisine uyumlu olması ve ekonomik istikrar sağlayıcı rol oynaması gerekmektedir. Dolayısıyla, vergi sisteminin konjonktürel hareketlere karĢı esnek olması, yani vergi gelirlerinin ekonominin geniĢleme döneminde artarak toplam talebi kısmak suretiyle enflasyonu frenleyici, daralma dönemlerinde ise, vergilerin azalarak bireylerin elinde tüketim ve yatırım harcamaları için daha fazla fon oluĢmasını sağlamak suretiyle ekonominin durgunluk sürecine girmesini önleyici bir yapıya kavuĢturulması gerekmektedir.

Sonuç olarak vergi sistemimizin vergi reformuna ihtiyacı olduğunu ve bu reformun spesifik bir etki yaratması değil bütün sistemi etkilemesi gerekmektedir.

77

Yapılacak reform vergi hasılatını arttıracak, toplam vergi yükünü azaltacak, vergide adaleti sağlayacak, ülke refahını etkileyecek büyük çaplı bir sonuç yaratmalıdır.

Bu çerçevede dolaylı vergilerin vergi hasılatı içindeki payı azaltılmalı, oranları düĢürülmelidir. Dolaysız vergilerde en az geçim indirimi ve artan oranlılık gibi adaleti arttıracak uygulamalara daha çok yer verilmelidir. Yatırımlar teĢvik edilmelidir, dolayısıyla muafiyet ve istisnalar gözden geçirilmelidir. Vergi kanunları daha açık ve anlaĢılır hale getirilmelidir.

78

KAYNAKLAR

Kitaplar

Akdoğan, Abdurrahman. “Kamu Maliyesi”, 12. Baskı, Gazi Kitabevi, Ankara 2007 Berksoy, Turgay. “GeliĢmekte Olan Ülkelerde Vergi Kapasitesi ve Vergi Gayreti”, Marmara Üniversitesi, Yay. No:411, Ġstanbul 1984

Bird, Richard M. "Tax Ġncentives for Investment ", Hardcover Book, 1980

Bulutoğlu, Kenan. “Vergi Politikası”, Ġstanbul Üni. Ġktisat Fakültesi Maliye Enstitüsü Yayınları, Ġstanbul, 1962

C.P. Wong, Chriestine. Bird, Richard M. “China’s Fiscal System: A Work In Progress”, International Studies Program: Working Paper: 05–20, Andrew Young School of Policy Studies, Atlanta: George State University, 2005

Çiçek, Halit. “Psikolojik ve Sosyal Yönden Yükümlülerin Vergiye KarĢı Tutum ve Tepkileri”, Ġstanbul Serbest Muhasebeci ve Mali MüĢavirler Odası Yayınları, Yayın No:65, Ağustos, 2006

Doğrusöz, Bumin. “Vergi Reformu Yorum Ve Açıklamaları”, Lebib Yalkın Yayımları ve Basım ĠĢleri A.ġ. , Ġstanbul, Ağustos 1998

Gökbunar, Ali Rıza. “Türk Vergi Sisteminde Reform Gereği”, Dokuz Eylül Üniversitesi Maliye Bölümü Yayını, 1997

Herekman, Aykut. “Kamu Maliyesi-II”, Sevinç Matbaası, Ankara 1988

Herschler, Stephen B. “The 1994 Tax Reforms: The Center Strikes Back”, China Economic Review, Vol.6, No.2, 1995

James, Simon. Nobes, Christopher. “The Economıcs Of Taxatıon”, 3rd Edition, Phillip Allan, New York, 1988

79

Karacabey, Argun. “DüĢen Enflasyon Ortamında YaĢamak”, Ankara Sanayi Odası Yayın No:53, Mart 2004

Maliye Bakanlığı, “OECD Ülkelerinde Tüketim Vergisi Trendleri- 1999”, Ankara, 2000

“Maliye Politikası Reformu- Vergi Mevzuatında ĠyileĢtirmeler, Tespitler ve Çözüm Önerileri”, Müsiad Cep Kitapları, Müstakil Sanayici ve ĠĢadamları Derneği, 2007

Muter, Naci B. “Vergileme ve DıĢ Ticaret”, Anadolu Matbaacılık, Manisa 1989

Nadaroğlu, Halil. “Kamu Maliyesi Teorisi”, 10. Baskı, Beta Basım Yayın, 1998, Ġstanbul

Öncel, Mualla. “Gider Vergileri”, Hukuk Fakültesi Yayın No: 226, Sevinç Matbaası, 1967, Ankara

Önol, Gürcan. “Türk Özel Tüketim Vergisi Sisteminin Avrupa Topluluğu Özel Tüketim Vergi Sistemine Uyum Sorunu”, DPT, Yayın no:2482, Ekim 1997

Özer, Ġlhan. “Devlet Maliyesi”, Cilt 1, Ankara 1986

SağbaĢ, Ġsa. “Kamu Tercihi Teorisi ve Türkiye'de Yerel Vergilerin Algılanması”, Amme Ġdaresi Dergisi, Cilt 36, Sayı 1, Mart 2003

Saraçoğlu, Fatih. “Avrupa Birliği Vergi UyumlaĢtırma Süreci ve Türkiye”, Maliye ve Hukuk Yayınları, Ankara, 2006 Nisan

Seyidoğlu, Halil. “Ekonomik Terimler Ansiklopedik Sözlük”, Güzem Yayınları, No:

4, 1992, Ankara

Shirazi, Javad Khalilzadeh. Shah, Anwar. “Tax Reform in Developing Countries”, Finance & Development, 1991, Vol:28, No:2

ġiĢman, Bülent. “ĠĢletmelerde Vergi Planlaması Yöntemleri”, YaklaĢım Yayınları, Nisan 2003

80

TaĢ, Metin. "Türkiye'de Vergi Gelirlerinin Artırılmasına Yönelik Önlemler", Kamu Kesimi Finansman Açıkları, Ġ.Ü.Ġktisat Fak. Yayın No:554, Maliye AraĢtırma Merkezi Yayın No:80, Ġstanbul, 1996

Turhan, Salih. “Vergi Teorisi ve Politikası”, Filiz Kitabevi, Ġstanbul, 1998

Vergi Reformları: Vergi Reformları Kongresi Genel Tebliğ ve Yorumları, Ġstanbul Ticari ve Ġktisadi Ġlimler Akademisi Ekonomi Fakültesi Kamu Maliyesi Enstitüsü Yayın No:3, Ġstanbul, 21-23 Ocak 1981

Vergi Özel Ġhtisas Komisyonu Raporu, T.C. BaĢbakanlık Devlet Planlama TeĢkilatı MüsteĢarlığı, Yayın No: DPT:2454- ÖĠK:510, Temmuz 1996

Vergi Reform Komisyon Raporları, Cilt IV, Ġstanbul 1969

“Vergi Reformu”, Eski Kanun Yeni Kanun Gerekçe, Maliye Bakanlığı Gelirler Genel Müdürlüğü, Ankara, 1999

YaraĢlı, Genç Osman. “Türkiye’de Vergi Reformu”, T.C. Maliye Bakanlığı AraĢtırma, Planlama, ve Koordinasyon Kurulu BaĢkanlığı, Yayın No: 2005

Yüce, Mehmet. Yücel, Rahmi. “AB’ye Üyelik Sürecinde Vergi Politikalarının UyumlaĢtırılması”, AB Yolunda Türkiye: Müzakere Sürecinin Ekonomik Politiği, Alfa Aktüel Yayınları, Bursa, 2006 Nisan

Süreli Yayınlar

Ak, Ahmet. “Vergi Kanunlarında Yer Alan Muafiyet Ġndirim Ve Ġstisnaların Sınırına ĠliĢkin Hükümlerin Hukuki Geçerliliği Ve Normlar HiyerarĢisindeki Yeri”, Vergi Dünyası, Nisan 2009, Sayı 332

Akalın, Güneri. “Vergi Reformunun Ġktisadi Ve Mali Etkileri”, Lebib Yalkın, 1999 Ocak, Sayı 73

Akbulut, Ali Rıza, “Tax Compliance (Vergiye Gönüllü Uyum)”, Vergi Dünyası, Ekim 2003, Sayı 266

81

Aktürk, Ġsmail. Gökbunar, Ali Rıza. “Genel Bir YaklaĢımla Türk Vergi Sisteminde Reform ArayıĢlarının Değerlendirilmesi”, Vergi Dünyası, Ocak 1996, Sayı 173 Aliefendioğlu, Yılmaz. “Vergileme Yetkisi ve 1980 Sonrası Vergi Politikaları”, Vergi Dünyası, Mayıs 1984, Sayı 33

Altay, Asuman. Dökmen, Gökhan. “Çin’in Küresel Bir Güç Olmasında Vergi Sisteminin Rolü”, Vergi Dünyası, Temmuz 2007, Sayı 311

Arıkan, A. Naci. “OECD Ülkeleri Çerçevesinde Türkiye’de ki Vergi Yükünün Analizi”, Vergi Dünyası, Nisan 2009, Sayı 332

Arıoğlu, Osman. “Gelir Ġdaresi BaĢkanlığı”, Haziran 2005, Sayı 286

Ay, Hakkı M. “Mali Anestezi Kavramı Ve Türkiye’de Durum”, Vergi Dünyası, Haziran 2008, Sayı 322

Aydın, Fazıl. “Optimal Vergi Sistemi”, Vergici ve Muhasebeciyle Diyalog, Sayı 232, Ağustos 2007

Bilen, Cumhur Ġnan. “OECD Ülkelerinde GerçekleĢtirilen Vergi Reformlarının Ortak Nitelikleri”, Vergi Dünyası, Haziran 2007, Sayı 310

Bilici, Nurettin. “Vergi Yükü Sorunu ve Ekonomik Rekabet”, Vergi Dünyası, Temmuz 2003, Sayı 263

Bulut, Mustafa. Kırcı, Nükhet. “OECD Ülkeleri, Avrupa Birliği ve Türkiye’de Özel Tüketim Vergisi”, Vergi Dünyası, Haziran 2008, Sayı 322

Boy, Kadir. “KayıtdıĢı Ekonomi Ve Gelir Ġdaresinin Yeniden Yapılanma Gerekliliği”, Vergi Dünyası, Mart 2002, Sayı 247

Çakmak, ġefik. “Türkiye’de Uygulanan Ve Uygulanması Gereken Vergi Politikaları”, Vergi Dünyası, Haziran 2003, Sayı 262

Çapar, Mustafa. “Özel Tüketim Vergisi ve Türkiye Uygulaması”, Sayıstay Dergisi, 2004 Sayı:52

82

Çelik, Celal. “Vergi Kaçakçılığı ile Mücadelede Alınması Gereken Önemli Tedbirler”, Vergi Dünyası, Nisan 2005, Sayı 284

Çelikkaya, Ali. “Avrupa Birliğinde Kurumlar Vergisini UyumlaĢtırma Çabaları:

Konsolide Kurumlar Vergisi Matrahı (CCCTB) Önerisi”, Vergi Dünyası, ġubat 2011, Sayı 354

Çelikkaya, Ali. “GloballeĢmenin Neden Olduğu Kurumlar Vergisi Reformları ve OECD Üyesi Ülkeler Üzerine Bir Değerlendirme”, Maliye Dergisi, Temmuz-Aralık 2010, Sayı 159

Çiçek, Halil. “Optimal Vergileme, Laffer Ve Türkiye’de Gelir Vergisi”, Vergi Dünyası, Ekim 2000, Sayı 230

Dakın, Mustafa. “Vergi Kanunlarına Getirilen Yeni Düzenlemeler Ve Yatırım Ġndirimi”, Vergi Dünyası, Mayıs 2003, Sayı 261

Doğan, Can. “Yapısal DeğiĢimin DıĢ Dinamikleri Yada Gelir Ġdaresinde Bağ Bozumu”, Vergi Dünyası, Ekim 2004, Sayı 278

Doğan, Hasan. “Vergi Düzenimiz Yeniden Ele Alınacaksa”, Lebib Yalkın, 1999 Temmuz, Sayı 79

Doğan, Seyhun. “Türkiye’de Vergi Yükünün GeliĢimi (198’lerden 2000’e)”, Vergi Dünyası, ġubat 2002, Sayı 246

Erkan, Mehmet. “Avrupa Birliği Yasal Uyum Sürecinde Yeni Bir Vergi: Özel Tüketim Vergisi”, Vergi Dünyası, Temmuz 2002, Sayı 251

Eyüpgiller, Saygın. “Vergiden Kaçınma ve Vergi Peçelemesi”, Vergi Dünyası, Mayıs 2002, Sayı: 113

Neumark Fritz. “Türkiye’de Ve Yabancı Memleketlerde Gelir Vergisi”, Ġsmail Akgün Matbaası, Ġstanbul, 1946

83

Genç, Yıldıray. YaĢar, Recep. “Vergilemede Adalet ve Etkinlik ĠliĢkisi”, Vergi Dünyası, Ekim 2009, Sayı 338

Genç, Yıldıray. YaĢar, Recep. “Avrupa Birliği Müktesebatı (Hukuku) ve Türkiye’nin Müzakere Süreci”, Vergi Dünyası”, Mayıs 2010, Sayı 345

Gökbunar Ali Rıza. Utkuseyen Ahmet. “GeçiĢ Ekonomilerinde Vergi Ġdaresinin Yeniden Yapılandırılması Üzerine”, Finans Politik& Ekonomik Yorumlar 2007, Cilt:

44, Sayı:508

Gökmen, Necdet. Güleç, Abdullah. “Gelir Ġdaresi Ve Vergi Denetiminde Etkinlik Ve Verimlilik Nasıl Sağlanır”, Vergi Dünyası, Haziran 2001, Sayı 238

Gündüz, Ali Yılmaz. “Türkiye'de Vergi Yükü ve Vergi Yükünü Etkileyen Faktörler”, Ġktisadi ve Ġdari Bilimler Fakültesi, Dergisi, Cilt: 8, Kasım 1989, Sayı: 12 Güngör, Kamil. “4369 Sayılı Yasa Ġle Getirilen Temel DeğiĢikliklerin 2003 Mali Yılına Girerken Hatırlanması Ve Ġrdelenmesi”, Vergi Dünyası, Kasım 2002, Sayı 255

Gürbüzer, Selma. “Enflasyonun Vergi Gelirlerinin Reel Değeri Üzerindeki Etkisi (Tanzi Etkisi)”, Hazine Dergisi, Sayı: 7

Hüvez, Ġbrahim. Uyar, Adnan. “Özel Tüketim Vergisi Ve Gümrük Birliği Sürecinde Özel Tüketim Vergisi UyumlaĢtırma Çabaları”, Vergi Dünyası, Kasım 1996, Sayı 183

Ġlhan, Gökalp. “Avrupa Birliği Özel Tüketim Vergisi UyumlaĢtırması ve Türk Vergi Sisteminin Uyumu”, Uluslararası Ġnsan Bilimleri Dergisi, 2007, Cilt:4, Sayı:2 Kazıcı, Sami. "Vergi Kaçakçılığına Teorik YaklaĢım, Türkiye'de Vergi Denetimi ve Ġstihbarat ArĢivi Uygulaması", Vergi Dünyası, Sayı: 146, Ekim 1993

KıldiĢ, Yusuf. “Türk Vergi Sisteminde Vergiden Kaçınma”, Vergi Dünyası, Sayı 309, Mayıs 2007

84

Kılıçdaroğlu, Kemal. “Niçin Gelir Ġdaresi Yeniden Yapılanmak Zorundadır?”, Vergi Dünyası, Haziran 2002, Sayı 257

Kıvanç, Hakan. “Vergi Reformunu Çerçevesi Ve Türkiye’de ki GeliĢimi”, Vergi Dünyası, Temmuz 2008, Sayı 323

Kızılot, ġükrü. “Yeni Kurumlar Vergisi Ġle Birlikte ġirketleĢme Daha Avantajlı”, YaklaĢım, Temmuz 2006, Sayı 163

Kızılot, ġükrü. DurmuĢ, Mustafa. “Kriz Döneminde Vergi Politikası Nasıl Olmalı?”, Gazi Üniversitesi ĠĠBF Dergisi, Cilt 3, Sayı 2, 2001

Kovancılar, Birol. “Japon Vergi Reformlarının Kısa Bir Tarihi”, Vergi Dünyası, Mart 2007, Sayı 307

Koyuncu, Mesut. “Vergi Reformu”, Vergi Dünyası, Ekim 1999, Sayı 218

Kulu, Bahattin. “AB’de KDV Oranlarına ĠliĢkin Düzenlemeler ve KDV Oranlarımızın Bu Prensipler Bağlamında Ġrdelenmesi”, Vergi Dünyası, Mart 2002, Sayı 247

Kulu, Bahattin. “Türkiye AB ĠliĢkilerinde Vergilendirme Ve 2001 Ġlerleme Raporunda Vergilendirmeye ĠliĢkin Konuların Değerlendirmesi”, Vergi Dünyası, ġubat 2002, Sayı 246

Organ, Ġbrahim. “Çin ve Türk Katma Değer Vergisi Uygulamalarının KarĢılaĢtırılması”, Vergi Dünyası, Sayı 318, ġubat 2008

Owens, Jeffrey. “Vergi Reformu: Uluslar arası BakıĢ”, Çeviren: Sami KAZICI, Vergi Dünyası, Haziran 1990, Sayı 105

Öz, Ersan. “GeliĢmekte Olan Ülkelerde Vergi Reformu”, Vergi Dünyası, Nisan 2002.

Sayı

Öz, Ersan. Akdemir, Tekin. “ABD Vergi Sistemi”, Vergi Sorunları Dergisi, Eylül 2002, Sayı 168

85

Öz, Ersan. Vural, Tarık. “Ekonomisi Ve Vergi Sistemiyle Japonya”, Maliye Dergisi, Mayıs- Aralık 2005, Sayı 149

Özen, Kadri. “Vergi Reformu ÇalıĢmalarında Ana Amaçlar Neler Olmalıdır?”, Vergi Dünyası, Ekim 1993, Sayı 146

Özker, Niyazi. Esener, Çağrı. “Kurumsal Bir Vergi Reformu Sürecinde Hedefler Ve Vergilemeye Yönelik Beklentiler”, Hukuk ve Ġktisat AraĢtırmaları Dergisi, Cilt 2, No 1, 2010

Pala, Orhan. “Vergi Usul Kanununda Yer Alan Tekerrür Müessesesinin Uygulamada Yarattığı Sorunlar Ve Çözüm Önerileri”, Vergi Dünyası, Ocak 2010, Sayı 341

Pehlivan, Osman. “Enflasyonun Vergi Sistemi Üzerindeki Etkisi”, Vergi Dünyası, Ocak 1993, Sayı 137

Saim Uysal, Mustafa. “Vergi Yükü Kavramı Ve Ülkemizdeki Toplam Vergi Yükü”, Vergi Dünyası, Haziran 1983, Sayı 22

Saraçoğlu, Fatih. “Anket Sonuçları Çerçevesinde Vergi Oranlarının Kaçakçılık Üzerine Etkilerinin Analizi”, Vergi Dünyası, Ekim 2008, Sayı 326, s.2

Sarılı, Mustafa Ali. “Türkiye’de Vergi Tahsilatında Etkinliğin Sağlanabilmesi Ġçin Gelir Ġdaresi Nasıl Yapılandırılmalıdır?” Vergi Dünyası, Haziran 2003, Sayı 262 Saygılıoğlu, Nevzat. "Türkiye'de Vergi Kaçakçılığı", ĠĢletme ve Finans Dergisi, Haziran Temmuz 1990, Sayı:51-52

Sofuoğlu, Ahmet. “Vergi Kaçakçılığı Ġle Mücadele Yolları”, Vergi Dünyası, Temmuz 1997, Sayı 191

Soydan, Billur Y. “Avrupa Birliği Üyelerine Doğru Katma Değer Vergisinde Uyum”, Vergi Sorunları Dergisi, Sayı 154, Temmuz 2001

86

Söyler, Ġlhami. “Rasyonel Bir Vergi Sistemi Ġçin Gerekli Vergi Reformu”, Maliye Dergisi, 1997, Sayı:126

Tiyar, Ebru. “Avrupa Birliği’nde Özel Tüketim Vergisi’ne Tabi Malların

Tiyar, Ebru. “Avrupa Birliği’nde Özel Tüketim Vergisi’ne Tabi Malların