Usluel, (1995)192 tarafından yapılan „‟Milli Eğitim Bakanlığı Merkez Örgütü Yöneticilerinin YerelleĢme Konusundaki GörüĢleri‟‟adlı araĢtırmada; Milli Eğitim Bakanlığı Merkez Örgütüyetkilerini taĢra örgütlerine aktarmasının yararlı olacağı ve yerelleĢmenin yetki geniĢliği düzeyinde uygulanabileceği sonucuna vardığını belirtmektedir.
Köksal, (1997)193 tarafından yapılan „‟Türkiye‟de Eğitim Hizmetlerinin
YerelleĢmesi Bir Model Önerisi‟‟ adlı araĢtırmada; araĢtırmaya katılanların % 98‟i modelin uygulanabilir olduğunu, % 2‟si ise eğitim hizmetlerinin yerelleĢmesine tümüyle karĢı çıktığı sonucuna vardığını belirtmektedir. Modelin rejimin yapısına uygun olmadığı ve yerel yöneticilerin tarafsız davranamayacaklarını belirtmektedir.
Akyıldız, (1999)194 tarafından yapılan „‟Eğitim Hizmetlerinin Yürütülmesinde
Belediye Yönetimlerine Yetki Verilmesi Konusunda Ġl Belediye BaĢkanlarının GörüĢleri‟‟ adlı araĢtırmada il belediye baĢkanlarına, yetki verilmesi halinde;Milli Eğitim Bakanlığı merkez örgütünün yükünün azalacağını, yerel düzeyde eğitim gereksinimlerinin karĢılanma,sorunlarının çözümlenme olanağının artacağını belirtmektedir. Ġl belediye baĢkanlarının, yerel toplumun eğitim hizmetlerine
191 Kalağan, a.g.e., ss. 63-64.
192 Yasemin Usluel, Milli Eğitim Bakanlığı Merkez Örgütü Yöneticilerinin YerelleĢme
Konusundaki GörüĢleri, Hacettepe Üniversitesi, Ankara, 1995, ss. 65-66, (YayınlanmamıĢ Doktora
Tezi).
193 Köksal, a.g.e., ss.26-27. 194
62
katılacağı, eğitim giderlerine yerel düzeyde kaynak sağlama olanağının artacağı görüĢüne katıldıklarını belirtmektedir. Ġl belediye baĢkanlarının, ülke çapında genel eğitim politikaları ile yerel birimlerin eğitim uygulamaları arasında uyum olacağı görüĢüne de katıldıklarını belirtmektedir. Yerel gruplarda bütünleĢme, eğitim uygulamalarının değiĢen çevre koĢullarına uyarlanabileceğini, yerel kuruluĢlar arasında iĢbirliği ve eĢgüdümün sağlanacağını belirtmektedir. Ġl belediye baĢkanlarının, yerel yöneticiler ile halk arasında iĢbirliği yapma, yerleĢim birimleri arasında kaynakların adil dağıtılabileceğini, yerel düzeyde eğitim birimlerindeki yöneticilerin karar alma ve uygulama yeterliklerinin artacağını, eğitimin alt yapı sorunlarının daha hızlı çözüleceğini, kalkınma planlarında belirlenen eğitim hedeflerinin yerel düzeyde daha iyi gerçekleĢebileceği görüĢüne katıldıklarınıbelirtmektedir. Ġl belediye baĢkanlarının, katılımcı demokrasinin geliĢmesine ve toplumun demokratikleĢmesine katkısının artacağını, yerel toplumun eğitim kurumlarını denetleme hak ve olanaklarının artacağı,yerel toplumun okula olan bağlılığının geliĢeceğini görüĢlerine katıldıklarını belirtmektedir.
Bucak,(2000)195 tarafından „‟Milli Eğitim Bakanlığı Merkez Ve TaĢra TeĢkilatı Yöneticilerinin Yetki Devrine ĠliĢkin GörüĢleri‟‟ni öğrenmeye yönelik yaptığı araĢtırmada; yetki önceliği Milli Eğitim Bakanlığı merkezi örgütünde olsa da taĢraya doğru eğilim olduğunu belirtmiĢtir. AraĢtırma katılımcıları, eğitim sisteminin amaçlarını, genel politikasını, eğitim öğretim programlarının içeriğini belirlemede merkezi yetkili görmek istedikleri sonucuna vardığını belirtmektedir. Seçmeli dersleri belirleme, mesleki programları yerel ihtiyaçlara uyarlama, yeni okul açma kararının taĢrada olması gerektiği sonucuna vardığını belirtmektedir.
GülĢen, (2005)196 tarafından yapılan„‟Türkiye‟de Eğitim Hizmetlerinin Yerinden
Yönetimi‟‟ adlı araĢtırmada; araĢtırma katılımcıları eğitim hizmetlerinin yerinden yönetimi için merkezin yetkilerini kısmen devredilmesinin gerekli olduğu görüĢünekatıldıklarını belirtmektedir. Eğitim hizmetlerinin yerinden yönetimi için eğitim yönetiminin yapısında değiĢikliğe gidilmesi gerekliliğine inanmaktadırlar. TaĢra yöneticileri, eğitim programlarının merkezi yönetimle birlikte hazırlanmasını düĢünmektedirler. Zorunlu ve seçmeli derslerin çerçeve müfredat programını Milli Eğitim Bakanlığı, içeriğinin ise taĢra birimlerince doldurulmasını belirtmektedir. YerelleĢme, genel hizmetlerin kolay, hızlı,esnek,katılımcı ve verimli olacağına inanmakta olduklarını ifade etmektedir. Eğitim paydaĢlarının yerel düzeyde yönetime
195 Balcı Esergül Bucak, Milli Eğitim Bakanlığı Merkez ve Taşra Teşkilatı Yöneticilerinin Yetki Devrine İlişkin Görüşleri, Eğitimde Yerelleşme, Ankara, Detay Yayıncılık, 2000, ss. 67-68.
196
63
katılmaları vatandaĢ – okul bütünleĢmesinin sağlanacağına inanmakta olduklarını ifade etmektedir.
Gürbey, (2012)197 tarafından yapılan„‟Eğitim Hizmetlerinin Sunumunda Yerel
Yönetimlerin Rolü:Ġstanbul Örneği‟‟adlı araĢtırmada;Merkezi idarenin, eğitim hizmetlerinin yayıldığı alan ve maliyetlerinden dolayı yeni finansman kaynakları oluĢturma ve maliyetleri bölüĢme suretiyle üstlenecek paydaĢlar oluĢturma çabasında olduğunu belirtmektedir. Ġl Özel Ġdaresinin eğitim kurumlarına yönelik cari harcamalar, okul binalarının bakım onarımları, laboratuar sınıflarını kurma çalıĢmalarını yaptığını ifade etmektedir. Ġstanbul BüyükĢehir Belediyesi, spor salonları yapma, burssağlama ve kırtasiye yardımı, ödüller ve eğitici seminerlerle, örgün eğitim hizmetlerinekatkı yaptıklarını belirtmektedir. Ġlçe belediyeleri deokulların, çevre düzenlemesini, bakım onarım, okul mobilyası temini, eğitim araç gereçlerini sağladığını belirtmektedir. Bütün bu çalıĢmalar, merkezi idare ile öğrenci velileri üzerindeki mali yükü hafiflettiğini ifade etmektedir.
Öz, (2013)198 tarafından yapılan„‟Eğitim PaydaĢlarının Türk Eğitim Sisteminin
YerelleĢme Süreci Hakkında GörüĢlerine ĠliĢkin Bir AraĢtırma‟‟ya göre; Eğitim sistemimizin top yekun yerelleĢmeye ihtiyacı olmadığını, bölgesel bazda müfredat ve okul takvimi açısından düzenlemelerve yerel yönetimlerin okulların finansman ihtiyaçlarını karĢılama noktasında bazı yetkilerin yerel yönetimlere devredilmesi ve bakanlığın eğitim politikalarını düzenleme, müfredat ve denetim görevini yürütme yetkisininbakanlıkta kalması Ģeklinde bir yapılandırmaya ihtiyaç olduğunu belirtmektedir.
197 Süleyman Gürbey, Eğitim Hizmetlerinin Sunumunda Yerel Yönetimlerin Rolü:Ġstanbul
Örneği, Marmara Üniversitesi, Ġstanbul, 2012, ss. 71-72, (YayınlanmamıĢ Yüksek Lisans Tezi). 198
64
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM PROBLEM, AMAÇ, BULGULAR
AraĢtırmanın bu bölümünde araĢtırmanın yöntemi ile ilgili olarak, araĢtırmanın dayandığı problem durumu, araĢtırmanın amacı, önemi üzerinde durulduktan sonra araĢtırmanın sınırlılıkları, sayıltıları, modeli, hipotezleri, evren ve örneklemi, ele alınarak verilerin toplanması ve analizleri üzerinde durulmuĢtur.