• Sonuç bulunamadı

4. TARTIŞMA VE SONUÇ

4.3. Öneriler

1. Araştırma Giresun Üniversitesi Eğitim Fakültesi Fen Bilgisi ve Sınıf Öğretmenliği bölümleri ile sınırlandırılmıştır. Bu konuda daha kesin ve genel sonuçlara ulaşabilmek için araştırma Türkiye genelinde farklı üniversitelerde de yapılabilir.

2. Araştırma genişletilerek okul öncesi, ilkokul, ortaokul ve lise düzeyine uyarlanabilir.

3. Çevre Bilimi ve Çevre Eğitimi derslerinde ağır metal ve radyasyonla ilgili konulura daha fazla değinilebilir.

4. Uygulamaya yönelik aktif çalışmalar daha etkili olacağından, akvaryum, botanik köşesi, yeniden değerlendirilecek çöplerin ayrı ayrı kutularda toplanması, çevre gezileri, temizlik kampanyaları, okul bahçesinin ağaçlandırılması, okul ve sınıfların temizliğinin kontrolü gibi çalışmalara önem verilmelidir.

5. Öncelikle toplumun kültürel yapısı ve bireylerin çevresel tutumları belirlenerek çevre sorunlarının oluşmadan önce önlenmesine yönelik çalışmalar yapılmalıdır.

6. Üniversitelerde çevre eğitimi ile düşünen, tartışan, sorgulayan, çevresel sorunlara duyarlılıkla yaklaşan, tepkisini gösteren, bu sorunların çözümü için fikir bildiren ve katılım sağlayan, bireyler yetiştirmek amaçlanmalıdır.

7. Çevreyle ilgili sivil toplum örgütleri çevre eğitimine yönelik daha fazla proje düzenleyerek üniversitelerdeki öğrencilerin daha fazla dikkatini çekmeli ve bu projelere katılımı artırmalıdır.

8. Milli parklar, tabiatı koruma alanları, tabiat anıtları, tabiat parkları, özel çevre koruma bölgeleri, botanik bahçeleri, hayvanat bahçeleri, hayvan barınakları, biyogenetik rezerv alanları gibi çevre alanlarına geziler düzenlenmelidir. 9. Tüm öğretmen adaylarına çevre eğitimi dersi verilerek, konuyla ilgili belli

bilgi ve becerileri edinmeleri sağlanmalıdır.

10.Sınıf Öğretmenliği bölümünde Çevre Eğitimi dersine biraz daha ağırlık verilebilir.

11.Türkiye Atom Enerjisi Kurumuna (TAEK) yıllık geziler düzenlenmelidir. 12.Radyasyonun faydalı kullanımları (röntgen, tomografi v.b.) ile ilgili ayrıntılı

KAYNAKLAR

Akçay, İ. 2006. Farklı Ülkelerde Okul Öncesi Öğrencilerine Yönelik Çevre Eğitimi. Uludağ Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İlköğretim Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Bursa.

Arslan, H.Ö., Moseley, c., Çiğdemoğlu, C. 2011. Taking attention on environmental issues by an attractive educational game: enviropoly. Procedia Social and Behavioral Sciences, 28, 801 – 806.

Artun, H. Ve Bakırcı, H. 2012. Ülkelerin Çevre Eğitimine Etki Eden Faktörlerinin Değerlendirilmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 20(2), 365-384.

Atasoy, E. ve Ertürk, H. İlköğretim Öğrencilerinin Çevresel Tutum Ve Çevre Bilgisi Üzerine Bir Alan Araştırması. Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(1), 105-122.

Aydın, F. Ve Çepni, O. 2012. İlköğretim İkinci Kademe Öğrencilerinin Çevreye Yönelik Tutumlarının Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi (Karabük İli Örneği). Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 18, 189-207.

Bayazıt Hayta, A. 2006. Çevre Kirliliğinin Önlenmesinde Ailenin Yeri Ve Önemi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(2), 359-376.

Becker, S.M. 2000. Environmental disaster education at the university level: an integrative approach. Safety Science, 35, 95-104.

Bozdoğan, A. E. ve Öztürk, Ç. 2008. Coğrafya İle İlişkili Fen Konularının Öğretimine Yönelik Öz-Yeterlilik İnanç Ölçeğinin Geliştirilmesi. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi, 2(2),66-81.

Budak, B. 2008. İlköğretim Kurumlarında Çevre Eğitiminin Yeri ve Uygulama Çalışmaları. Ege Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Çevre Bilimleri Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, İzmir.

Buhan, B. 2006. Okul Öncesinde Görev Yapan Öğretmenlerin Çevre Bilinci Ve Bu Okullardaki Çevre Eğitiminin Araştırılması. Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri

Enstitüsü, İlköğretim Anabilim Dalı (Okul Öncesi Öğretmenliği Bilim Dalı), Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.

Büyüköztürk, Ş. 2010. Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. Pegem Akademi Yayınları, 12. Baskı, Ankara.

Crohn, K. ve Birnbaum, M. 2010. Environmental education evaluation: Time to reflect, time for change. Evaluation and Program Planning, 33, 155-158.

Çabuk, B. ve Karacaoğlu, C. 2003. Üniversite Öğrencilerinin Çevre Duyarlılıklarının İncelenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 36(1-2), 189-198.

Çağlaırmak, N. ve Hepçimen, A.Z. 2010. Ağır Metal Toprak Kirliliğinin Gıda Zinciri ve İnsan Sağlığına Etkisi.Akademik Gıda, 8 (2), 31-35.

Çelikkıran, A. 1997. Çevre Sorunları ve Eğitim( Çevre Konusunda Formatör Öğretmen Eğitimi Kursu Uygulama Örneği). Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sosyal Bilimler Çevre Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Ankara.

Çepel, N. 2003. Ekolojik Sorunlar ve Çözümleri. TÜBİTAK Popüler Bilim Kitapları, 3. Baskı, Ankara.

Demirkaya, H. Çevre Eğitiminin Türkiye’ deki Coğrafya Programları İçerisindeki Yeri Ve Çevre Eğitimine Yönelik Yeni Yaklaşımlar. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 16(1), 207-222.

Doğan, M. 1997. Ulusal Çevre Eylem Planı: Eğitim ve Katılım. Devlet Planlama Teşkilatı, Ankara.

Erol, G.H. ve Gezer, K. 2006. Sınıf Öğretmenliği Öğretmen Adaylarına Çevreye ve Çevre Sorunlarına Yönelik Tutumları. International Journal Of Environmental and Science Education, 1(1), 65 – 77.

Erten, S. 2004. Çevre Eğitimi Ve Çevre Bilinci Nedir, Çevre Eğitimi Nasıl Olmalıdır? Çevre Ve İnsan Dergisi, Çevre Ve Orman Bakanlığı Yayın Organı. 65-66, 1-13.

Gökmen, A. 2008. Bilgisayar Destekli Çevre Eğitiminin Öğretmen Adaylarının Madde Döngüleri Konusundaki Başarılarına Etkisi. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ortaöğretim Fen Ve Matematik Alanları Eğitimi Anabilim dalı (Biyoloji Eğitimi Bilim Dalı), Yüksek Lisans Tezi, Ankara.

Gülay, H. 2011. Ağaç Yaş İken Eğilir: Yaşamın İlk Yıllarında Çevre Eğitiminin Önemi. Tübav Bilim Dergisi, 4(3), 240-245.

Gülay, H. Ve Ekici, G. 2010. Meb Okul Öncesi Eğitim Programının Çevre Eğitimi Açısından Analizi. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 7(1), 74-84.

Güler, T. 2009. Ekoloji Temelli Bir Çevre Eğitiminin Öğretmenlerin Çevre Eğitimine Karşı Görüşlerine Etkileri. Eğitim ve Bilim, 34(151), 31-43.

Harding, R. 2006. Ecologically sustainable development: origins, implementation and challenges. Desalination, 187, 229-239.

http://www.biyolojigunlugu.com/agir-metal-kirliligi http://www.cedgm.gov.tr/cevreatlasi.htm.

http://www.cevreonline.com/emisyon/tedbirler.htm

http://www.ramazangurbuz.net/ziraat/agir_metal_kirliligi.ppt http://www.taek.gov.tr/ogrenci/index.html

İleri, R. 1998. Çevre Eğitimi Ve Katılımın Sağlanması. Ekoloji Dergisi, 7(28), 3-9. Kahyaoğlu, M. Ve Kaya, F.M. 2012. Öğretmen Adaylarının Çevre Kirliliğine Ve Çevreyle İlgili Sivil Toplum Örgütlerine Yönelik Görüşleri. Journal Of Educational Sciences Research, 2(1), 91-107.

Kaya, E., Akıllı, M., Sezek, F. 2009. Lise Öğrencilerinin Çevreye Karşı Tutumlarının Cinsiyet Açısından İncelenmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(18), 43-54.

Kesicioğlu, O.S. Ve Alisinanoğlu, F. 2009. 60-72 Aylık Çocukların Çevreye Karsı Tutumlarının Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(3), 37-48.

Kim, K.H. 1999. Environmental reforms of material science education in the 21st century. Materials Chemistry and Physics, 61, 14-17.

Köklü, N. 2006. Selçuk Üniversitesi, Radyasyonun İnsan Sağlığı Üzerindeki Etkileri Ve Tıpta Uygulama Alanları, Fen Bilimleri Enstitüsü, Fizik Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Konya.

Meerah, T.S.M., Halim, L., Nadeson, T. 2010. Environmental citizenship: What level of knowledge, attitude, skill and participation the students own?. Procedia Social and Behavioral Sciences, 2, 5715-5719.

Mert, M. 2006. Lise Öğrencilerinin Çevre Eğitimi Ve Katı Atıklar Konusundaki Bilinç Düzeylerinin Saptanması. Hacettepe Üniversitesi, Orta Öğretim Fen Ve Matematik Alanlar, Yüksek Lisans Tezi, Ankara.

Nazlıoğlu, M. 1988. Çevre Bilincinin Oluşmasında Çevre Eğitiminin Rolü. Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sosyoloji Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Ankara.

Öner Armağan, F. 2006. İlköğretim 7–8. Sınıf Öğrencilerinin Çevre Eğitimi İle İlgili Bilgi Düzeyleri (Kırıkkale İl Merkezi Örneklemi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İlköğretim Anabilim Dalı, Fen Bilgisi Eğitimi Bilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Ankara.

Özay Köse, E. 2010. Lise Öğrencilerinin Çevreye Yönelik Tutumlarına Etki Eden Faktörler. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 7(3), 198-211.

Özdemir, A. ve Yapıcı, E. 2010. Öğretmen Adaylarının Çevre Sorunlarına Yönelik Farkındalık ve İlgi Düzeylerinin Karşılaştırılması. Anadolu Doğa Bilimleri Dergisi, 1(1), 48-56.

Özdemir, O. 2008. Doğa Deneyimine Dayalı Çevre Eğitiminin İlköğretim Öğrencilerinin Çevrelerine Yönelik Algı Ve Davranışlarına Etkisi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 27, 125-138.

Özyonar, F. ve Peker, İ. 2008. Sivas Kent Merkezindeki Çevresel Gürültü Kirliliğinin Araştırılması. Ekoloji Dergisi, 18(69), 75- 80.

Özyurt, M. ve Dönmez, G. Alternatif Enerji Kaynaklarının Çevresel Etkilerinin Değerlendirilmesi. III. Yenilenebilir Enerji Kaynakları Sempozyumu ve Sergisi, 19 21 Ekim 2005, Mersin- Türkiye.

Ruchter, M., Klar, B., Geiger, W. 2010. Comparing the effects of mobile computers and traditional approaches in environmental education. Computers & Education, 54, 1054-1067.

Sancar, N.S. 2005. Çevre İçin Halk Eğitiminde Japonya Ve Türkiye Örneği. Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı (Halk Eğitimi Programı), Yüksek Lisans Tezi, Ankara.

Seçgin, F., Yalvaç, G., Çetin T. 2010. İlköğretim 8. Sınıf Öğrencilerinin Karikatürler Aracılığıyla Çevre Sorunlarına İlişkin Algıları. International Conference on New Trends in Education and Their Implications, 11-13 November, 2010 Antalya-Turkey. Srbinovski, M., Erdoğan, M., Ismaili, M. 2010. Environmental literacy in the science education curriculum in Macedonia and Turkey. Procedia Social and Behavioral Sciences, 2, 4528-4532.

Şahin, B., 2008. Çevre Bilimi (Çevre için Eğitim). Ra Kitabevi, 1. Baskı, Trabzon. Şahin, S., Cerrah, L., Saka, A., Şahin, B. 2004. Yüksek Öğretimde Öğrenci Merkezli Çevre Eğitimi Dersine Yönelik Bir Uygulama. Gazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24(3), 113-128.

Şama, E. 2003. Öğretmen Adaylarının Çevre Sorunlarına Yönelik Tutumları. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23(2), 99-110.

Şimşekli, Y. 2004. Çevre Bilincinin Geliştirilmesine Yönelik Çevre Eğitimi Etkinliklerine İlköğretim Okullarının Duyarlılığı. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi, 17(1), 83-92.

Teyfur, E. 2008. İlköğretim Öğrencilerinin Akademik Başarılarının ve Çevre Kulübü Çalışmalarının Çevreye Yönelik Tutumlarına Olan Etkisi (İzmir Örneği). Ege Eğitim Dergisi, 9(1), 131- 149.

Tombul, F. 2006Türkiye’ de Çevre İçin Eğitime Verilen Önem. Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sosyal Bilimler Çevre Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Ankara.

Tortop, H.S., Mavi, B., Akkurt, I., Mavi, M., Özek, S. 2009. Investıgatıon of Knowledge Level Of Hıgh School Students On Radıatıon Concept. Balkan Physıcs Letters, 16, 1-6.

Türkoğlu, B. 2006. Toprak Kirlenmesi Ve Kirlenmiş Toprakların Islahı. Çukurova Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Toprak Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Adana.

Uluçınar Sağır, Ş., Aslan, O., Cansaran, A. 2008. İlköğretim Öğrencilerinin Çevre Bilgisi Ve Çevre Tutumlarının Farklı Değişkenler Açısından İncelenmesi. İlköğretim Online, 7(2), 496-511.

Xıngcun, L. 2004. The Role of Biology in Environmental Education. Chinese Education and Society, 37(4), 68-70.

Yılmaz (Yıldız), D. 2006. İlköğretimde Çevre Eğitimi İçin Yöntem Geliştirme. Marmara Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Kimya Eğitimi Anabilim Dalı (Kimya Eğitimi Programı), Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.

Yücel Işıldar, G. 2008. Meslek Yüksek Okulları Boyutunda “Çevre Egitimi”nin Çevreci Yaklaşımlar Ve Davranışlar Üzerindeki Etkilerinin Değerlendirilmesi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 6(4), 759-778.

Ek- 2: Ağır Metal Ve Radyasyon İle İlgili Konu Başlıkları ve Akademik Başarı Testi Soru İlişkisi

Konular İlişkili Soru Numaraları

Ağır Metal Tanımı 1

Ağır Metal Türleri 8,9,21

Ağır Metal Kullanım Alanları 2,25

Ağır Metal Güncel Konular 7,24

Radyasyon Tanımı 10,11,17

Radyasyon Etkileri 12,20,23

Radyoaktif Maddeler 16,18

ÖZGEÇMİŞ

1982 yılında Zonguldak/ Devrek’ te doğdu. İlkokulu Devrek Atatürk İlkokulu’ nda, ortaokulu Devrek Ortaokulu’ nda ve liseyi Devrek Y.D.A. Lisesi’ nde tamamladı. 1999 yılında girdiği Samsun Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Fen Bilgisi Öğretmenliği Bölümü’ nden 2003’ de mezun oldu. 2 yıl özel bir dersanede öğretmenlik yaptıktan sonra 2005 yılında Karadeniz Teknik Üniversitesi Ordu Ziraat Fakültesi Ziraat Mühendisliği Bölümü’ ne girdi. Ziraat Mühendisliği Toprak Bölümü’ nden 2010 yılında mezun oldu. 2007 yılında Bulancak Erdoğan Köyü’ nde kadrolu Fen ve Teknoloji öğretmeni olarak göreve başladı. 2010 yılında Giresun Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Fen Bilgisi Öğretmenliği Yüksek Lisans programına girdi. Halen Giresun Abacıbükü İlkokulu’ nda kadrolu öğretmen olarak görev yapmaktadır. Evli ve iki çocuk annesidir.

Benzer Belgeler