1. Piyano öğretiminde kullanılmak üzere, Türk Müziği dizilerini tampere ses sistemine uyarlayarak yapılan çalıĢmaların sayısı arttırılabilir.
2. Piyano öğretiminde kullanılmak üzere, kontrpuantal stilde yazılmıĢ Türk Müziği kaynaklı piyano eserlerine iliĢkin çalıĢmaların sayısı arttırılabilir.
3. Piyano öğretiminde kullanılmak üzere, üçlü sisteme, dörtlü sisteme ve karma sisteme dayalı kontrpuantal çokseslendirme alanında daha fazla çalıĢma yapılabilir. 4. MAKEÇAM geliĢtirilmeye açık bir model durumundadır. Eserlerin çalıĢılmasına
yönelik kavramsal, teknik ve müzikal boyuta iliĢkin alıĢtırmalar modele eklenerek, modelin etkililik düzeyi arttırılabilir.
5. Piyano öğretiminde kullanılmak üzere, Nihavent ve Nikriz makamları dıĢında, tampere sisteme uygun diğer makam dizileri de kullanılarak kontrpuantal eserler bestelenebilir.
109
KAYNAKÇA
AkkuĢ, R. (1996). Anadolu Güzel Sanatlar Liselerinden mezun olan öğrencilerin öğrenci
giriĢ davranıĢlarının çalgı eğitimi bakımından değerlendirilmesi. Birinci Ulusal
AGSL Müzik Bölümleri Sempozyumu‟nda sunulmuĢ bildiri, Bursa Aktüze, Ġ. (2003), Müziği anlamak ansiklopedik müzik sözlüğü. Ġstanbul: Pan.
Albuz, A. (2001). Viyola öğretiminde geleneksel Türk Müziği ses sistemine iliĢkin dizilerin
kullanımı ve bu sistem kaynaklı çokseslilik yaklaĢımları. Doktora Tezi, Gazi
Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Albuz, A. (2011). Türk müziğinde çokseslilik yaklaĢımları. Ġnönü Üniversitesi Sanat ve
Tasarım Dergisi, 1(1), 51-66.
Antep, E. (2006). Türk bestecileri eser katalogu. Ankara: Sevda Cenap And Vakfı.
Aydıner, M. (2008). Piyano eğitiminde makamsal yapıdaki eserlerin seslendirilmesinde
karĢılaĢılan teknik güçlükler ve model önerileri. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi
Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Birel, S. (2014). Viyolonsel öğretiminde performansı değerlendirmeye yönelik hazırlanan
dereceli puanlama anahtarının (Rubrik) sınanması ve değerlendirilmesi. Doktora
Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Bulut, F. (2008). Piyano eğitiminde geleneksel Türk Halk Müziği kaynaklı eserlerin
seslendirilmesine yönelik oluĢturulan bir “çoklu analiz modeli” ve bu modelin öğrenci baĢarısı üzerine etkileri. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri
Enstitüsü, Ankara.
Bulut, F. (2002). ÇağdaĢ Türk piyano müziği eserlerinin piyano eğitimi açısından
incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü,
110
Büyüköztürk, ġ. (2005). Anket geliĢtirme. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 3(2), 133-151. Büyüköztürk, ġ. (2007). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem A. Büyüköztürk, ġ., Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, ġ., Demirel, F. (2010). Bilimsel
araĢtırma yöntemleri. Ankara: Pegem.
Cangal, N. (2004). Müzik formları. Ankara: ArkadaĢ.
Creswell, J. W. (2007). Educational research (2nd ed.). New Jersey: Pearson Merrill Prentice Hall.
Çilden, ġ. (2003). Çalgı eğitiminde nitelik sorunları. Cumhuriyetimizin 80. Yılında Müzik Sempozyumu‟nda sunulmuĢ bildiri, Malatya.
Çimen, G. (2004). Musiki Muallim Mektebi’nden günümüze öğretmen yetiĢtiren
kurumlarda piyano eğitimi. 1924-2004 Musiki Muallim Mektebinden Günümüze
Müzik Öretmeni YetiĢtirme Sempozyumu‟nda sunulmuĢ bildiri, Isparta.
DaĢer, O. (2007). Klasik gitar eğitiminde makamsal Türk halk ezgilerinin kullanımı. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Derican, B. (2008), Viyola öğretiminde kullanılan Türk Müziği dizilerine dayalı etütlerin,
içerik - yöntem bakımından incelenmesi ve değerlendirilmesi. Yüksek Lisans Tezi,
Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Dickenson, J. W. (2003), "The impact of Norwegian folk musicon Norwegian jazz, 1945 -
1995. Doktora Tezi, Centre for Music, Media and Performing Arts Research
Adelphi Research Institutefor Creative Arts and Sciences University of Salford, UK.
Durak, Y. (2007). Piyano öğretim programı model önerisi ve uygulamadaki görünümü. Doktora Tezi, Abant Ġzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu. Ertem, ġ. (2011). Orta düzey piyano eğitimi için repertuvar seçme ilkeleri. Kastamonu
Eğitim Dergisi, 19(2), 645-652.
Eroy, O. (2014). Türk Müziği ezgilerinin modern armoniyle düzenlenerek piyano
eğitiminde kullanılması. Doktora Tezi, Ġnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler
Enstitüsü, Malatya.
111
Feridunoğlu, L. (2004). Müziğe giden yol genç müzisyenin el kitabı. Ġstanbul: Ġnkılâp Güler, B. (2007). Viyolonsel eğitimine yönelik olarak geliĢtirilmiĢ bir etüt analiz modeli.
Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Güzel, M. (1994), Türk Müziği ezgi ve dizilerinin gitara uygulanabilirliği. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ġstanbul.
Kaptan, S. (1998). Bilimsel araĢtırma teknikleri ve istatistik teknikleri. Ankara: Tek IĢık. Karahan, S. (2008). ÇağdaĢ Türk Müziği piyano eserlerine hazırlık amacıyla yazılan
etütlerin öğrencilerin eserleri çalma düzeylerine etkisinin belirlenmesi. Doktora
Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Karasar, N. (2009). Bilimsel araĢtırma yöntemi. Ankara: Nobel.
Kaya, E. E. (2010). Müzik öğretmeni yetiĢtiren kurumlarda makamsal etüt de egzersizlerle
viyolonsel eğitiminin uygulanabilirliği. Doktora Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal
Bilimler Enstitüsü, Konya.
Koyuncuoğlu, K. (2001). Piyano çalmada temel tekniklerin yerleĢtirilmesi aĢamasında
yararlanılabilmesi amaç güdülerek hazırlanan özgün etüt ve düzenlemelerin piyano eğitiminde kullanılabilirliğinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi
Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Lehimler, E. (2014). Geleneksel Türk Müziğine dayalı viyolonsel öğretimine yönelik bir
model önerisi ve uygulamadaki görünümü (Hüseyni makamı örneği). Doktora Tezi,
Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Mamedalieva, T, V, K. (2007). Azerbaycan bestecilerinin yaratıcılığında caz armonisi. Doktora Tezi, Bakü Müzik Akademisi, Bakü.
Modiri, I.G. (2002). Polifoni’nin piyano eğitimindeki önemi. Yüksek Lisans Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Trabzon.
Njoora, T. K. (2000). Guidelines for ıncorporating traditional folk music in the national
general music curriculum of Kenya. Doktora Tezi, University of Oregon, U.S.A.
Parasız, G. (2009). Keman öğretiminde kullanılmakta olan çağdaĢ Türk Müziği eserlerinin
seslendirilmesine yönelik olarak oluĢturulan hazırlayıcı alıĢtırmaların iĢgörüsellik ve etkililik yönünden incelenmesi. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri
112
Otacıoğlu, S. G. (2005). Müzik öğretmenliği piyano eğitimi dersi için bir model denemesi. Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ġstanbul.
Öner, A. (2011). Geleneksel Türk Müziği öğelerinin flüt eğitiminde kullanılmasına yönelik
bir model önerisi. Doktora Tezi, Ġnönü Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü,
Malatya.
Özdek, A. (2013). Gitar eğitiminde makamsal nitelikli eserlerin seslendirilmesine yönelik
hazırlanan alıĢtırmaların performansa etkisi. Doktora Tezi, Erciyes Üniversitesi
Güzel Sanatlar Enstitüsü, Kayseri.
Özer, B. (2010). Piyano öğretiminde deĢifre becerisinin kazandırılması. Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya.
Topalak, ġ. (2008). Güzel Sanatlar Lisesi çalgı eğitimi/öğretiminde karĢılaĢılan sorunların incelenmesi. SED Sanat Eğitimi Dergisi, 1(2), 114-129.
ToptaĢ, B. (2012). Halk türkülerinin sistematik olarak piyano eğitiminde kullanılması. Doktora Tezi, Ġnönü Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Malatya.
Tufan, E. (2004), Geleneksel makamlar kullanılarak yazılan etütlerin piyano eğitimi açısından önemi. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24(2), 65-67.
Uçan, A. (1980). Çevrede evrene keman eğitimi üzerine. ÇağdaĢ Eğitim Dergisi, 5(47), 19-47.
Uçan, A., & Günay, E. (1980). Çevreden evrene keman eğitimi - I. Ankara: Dağarcık. Uçan, A. (1997). Müzik eğitimi temel kavramlar – ilkeler – yaklaĢımlar, Ankara: Müzik
Ansiklopedisi.
Uslu, M., (1996). Türkiye'de çalgı eğitimin yaygınlaĢmasında ve geliĢtirilmesinde AGSL
müzik bölümlerinin önemi. I. Ulusal AGSL Müzik Bölümleri Sempozyumu‟nda
sunulmuĢ bildiri, Uludağ Üniversitesi, Bursa.
Yıldız, N. (1986). Müzik öğretmeni yetiĢtiren yüksek öğretim kurumlarında ana çalgı
keman eğitiminin programlar yönünden incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Gazi
Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
113
YokuĢ, H. (2005). Ülkemizde halk müziği kaynaklı piyano eserlerinin piyano eğitiminde
uygulanabilirliğinin değerlendirilmesi. Yüksek Lisans Tezi, Uludağ Üniversitesi
Sosyal Bilimleri Enstitüsü, Bursa.
Yöndem, S. (1998). Türkiye’deki mesleki müzik yüksek öğretim kurumlarında klasik gitara
uyarlanmıĢ türkü kaynaklı eğitim müziklerinin öğretiminde ve seslendiriminde karĢılaĢılan sorunlar ve çözüm önerileri. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Fen
Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Yönetken, H. B. (1996). Okulda çalgı sorunu ve çalgısal müzik etkinlikleri, A. Say (Ed.), Müzik öğretimi içinde (s. 69-70). Ankara: Müzik Ansiklopedisi.
115
116