Denizli ili Sarayköy ve Merkezefendi ilçesinde çalıĢan eğitim yöneticilerinin okul dıĢı eğitim ortamlarına iliĢkin algıları öğrenci, veli, öğretmen ve üst yöneticiler vb.
diğer paydaĢlar tarafından da değerlendirilebilir.
Denizli ili Sarayköy ve Merkezefendi ilçelerinde yapılan bu araĢtırmabaĢka il ve ilçelerde de uygulanarakyüksek düzeyde genellenebilir sonuçlara eriĢilebilir.
Denizli ili Sarayköy ve Merkezefendi ilçesindeki görev yapmakta olan eğitim yöneticilerinin algıları belirli bir sürenin ardındanokul yöneticilerine tekrar müracaat edildikten sonra bir değiĢimin gerçekleĢip gerçekleĢmediği incelenebilir.
KAYNAKÇA
Aktekin, S. (2008). Müze uzmanlarının okulların eğitim amaçlı müze ziyaretlerine iliĢkin görüĢleri. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(2), 103-111.
Altın, B. N., Oruç. S. (2007). Çocukluk döneminde doğa sporlarının çevre eğitiminde kullanımı. Hacettepe Üniversitesi Spor Bilimleri ve Teknolojisi Yüksekokulu, IV.
Ulusal Doğa Sporları ve Bilim Sempozyumu, 40, 17-18, Ankara.
Atmaca, S. (2012). Derslik Dışı Fen Etkinlikleri ve Bu Etkinliklere Dayalı Öğretimin Öğretmen Adayları Üzerindeki Etkileri. (YayınlanmamıĢ Doktora Tezi).Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Aytaç, K. (1984). Eğitim Politikası üzerine KonuĢmalar, Ank.Üni.yay. Ankara
Balkan Kıyıcı, F., & Atabek Yiğit, E. (2010). Science education beyond the classroom: A field trip to wind power plant. International Online Journal of Science Education, 28(12), 1373-1388.
Berberoğlu, O. E., & Uygun S. (2013). “Sınıf DıĢı Eğitimin Dünyadaki ve Türkiye’deki GeliĢiminin Ġncelenmesi”. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 9(2), 32-42.
BinbaĢıoğlu, C. (1994). Genel Öğretim Bilgisi. Kadıoğlu Matbaası, Ankara.
Bozdoğan, A. E. (2007). Students interests towards science fields about exhibitions in science centers: Feza Gursey Science Center in Turkey. Natural Science Education.
2 (19), 5-17.Dergisi, 7(2), 95- 114.
Bozdoğan, A. E. (2012). Eğitim Amaçlı Gezilerin Planlanmasına ĠliĢkin Fen Bilgisi Öğretmen Adaylarının Uygulamaları: Altı Farklı Alan Gezisinin Değerlendirilmesi.
Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 12(2), 1050-1072.
Bozdoğan, A.E. (2008). Fen Bilgisi Öğretmen Adaylarının Bilim Merkezlerini Fen Öğretimi Açısından Değerlendirilmesi: Feza Gürsoy Bilim Merkezi Örneği. Uludağ Eğitim Fakültesi Dergisi, 21(1), 19-41.
Bozdoğan, A.E. (2015). Okul DıĢı Çevrelere Eğitim Amaçlı Gezi Düzenleyebilme Öz- yeterlik Ġnancı Ölçeğinin GeliĢtirilmesi. Kuramsal Eğitim bilim Dergisi, 9(1), 111-129.
Bozdoğan, A.E. (2016). Okul DıĢı Çevrelere Eğitim Amaçlı Gezi Düzenleyebilme Öz-Yeterlik Ġnancı Ölçeğinin GeliĢtirilmesi. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi, 9(1), 111-129. DOI:http://dx.doi.org/10.5578/keg.9475.
Bozdoğan, A.E., & Yalçın, N. (2006). Bilim merkezlerinin ilköğretim öğrencilerinin fene karĢı ilgi düzeylerinin değiĢmesine ve akademik baĢarısına etkisi: Enerji parkı. Ege Eğitim Dergisi, 2(7), 95-114.
Bozdoğan, A.E., Okur, A., & Kasap, G. (2015). Planlı Bir Alan Gezisi için Örnek Uygulama: Bir Fabrika Gezisi.
Büyüköztürk, ġ. (2010). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı, Pegem Akademi, Ankara Davidson, S. K. (2006). Student perspectives on their school trips to zoos. Unpublished
dissertation. University of California, Davis, USA.
Demir, M. K. (2007). Sınıf öğretmeni adaylarının gözlem gezisi yöntemine bakıĢ açılarının incelenmesi. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 27(3), 83-98.
Dillon J., Rickinson, M., Teamey, K., Morris, M., Choi, M. Y., Sanders, D., & Benefield, P. (2006). The value of outdoor learning: evidence from research in the UK and elsewhere. School Science Review, 87(320), 107-111.
Erdem, D. (2011). Türkiye’de 2005–2006 yılları arasında yayımlanan eğitim bilimleri dergilerindeki makalelerin bazı özellikler açısından incelenmesi: Betimsel bir analiz. Eğitimde ve Psikolojide Ölçme ve Değerlendirme Dergisi, 2(1), 140-147.
Erdem, M. (2002). Proje Tabanlı Öğrenme. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 22:172-179.
Erdem, M., 2007, Sosyal Bilgiler Öğretmenlerinin Gezi-Gözlem Tekniğine ĠliĢkin GörüĢleri. YayımlanmamıĢ Doktora tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Anakara.
ErtaĢ, H., ġen, A. Ġ., & Parmaksızoğlu, A. (2011). Okul dıĢı bilimsel etkinliklerin 9. sınıf öğrencilerinin enerji konusunu günlük hayatla iliĢkilendirme düzeyine etkisi.
Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi [EFMED], 5(2), 178-198.
Erten, Z., & TaĢçı, G. (2016). Fen Bilgisi Dersine Yönelik Okul DıĢı Öğrenme Ortamları Etkinliklerinin GeliĢtirilmesi ve Öğrencilerin Bilimsel Süreç Becerilerine Etkisinin Değerlendirilmesi. Journal of Education Faculty, 18(2), 638-657.
Ertürk, S. (1997). Eğitimde Program GeliĢtirme. Ankara: Meteksan A. ġ.
Falk, J.H., & Adelman, L.M. (2003). Investigating the impact of prior knowledge and interest on aquarium visitor learning. Journal of Research in Science Teaching, 40(2), 163-176.
Fidan, N. (2012) Okulda Öğrenme ve Öğretme Kitabı Baskı: 3 Syf:4-5
Gerber, B.L., Marek, E.A., & Cavallo, A.M.L. (2001). Development of an informal learning opportunities assay. International Journal of Science Education 23(6), 569-583.
Güler, A. (2011). Impact of a planned museum tour on the primary school students’
attitudes. Elementary Education Online, 10(1), 169-179.
Güler, T. (2009). Ekoloji Temelli Bir Çevre Eğitiminin Öğretmenlerin Çevre Eğitimine KarĢı GörüĢlerine Etkileri. Eğitim ve Bilim, 34, 146-151.
Güler, T. (2009). Ekoloji temelli bir çevre eğitiminin öğretmenlerin çevre eğitimine karĢı görüĢleri. Eğitim ve Bilim, 34 (151), 30-43.
Hakverdi Can, M. (2013). Ġlköğretim Öğrencilerinin Bilim Merkezindeki Deney Setleri Hakkındaki GörüĢleri ve Öğrenme. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Özel Sayı (1), 219-229.
Karadoğan, S. (2016). Eğitimde sınıf-okul dıĢı öğrenme uygulamaları ve yaĢanan sorunlar.
Türkiye’de Eğitim Sorunlarına Yönelik Akademik Değerlendirmeler ve Çözüm Önerileri I. (s. 47-85). Ankara
Karadoğan, S. (2016). Eğitimde Sınıf-Okul DıĢı Öğrenme Uygulamaları ve YaĢanan Sorunlar, See discussions, stats, and author profiles for this publication at:
https://www.researchgate.net/publication/311886016
Karasar, N. (2005), Bilimsel AraĢtırma Yöntemi, Nobel Yayınları, Ankara
KarataĢ, A. (2011). Çevre bilincinin geliĢtirilmesinde doğa tarihi müzelerinin rolü. Uluslar Arası Hakemli Sosyal Bilimler E-Dergisi, 27.
Köse, E. (2013). Eğitim Kurumlarında GerçekleĢtirilen Ders DıĢı Etkinliklerin Sınıflandırılmasına Yönelik Bir Öneri. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi Sayı: 2/2 2013 s. 336-353.
Lakin, L. (2006). Science beyond the classroom. Journal of Biological Education, 40(2), 88-90.
Melber, L.H. & Abraham, L.M. (1999). Beyond the classroom: Linking with informal education. Science Activities, 36, 3-4.
Ortaöğretim ġehrim Denizli, (2019). file:///C:/Users/lnv/Desktop/Okul%20d%C4%B1
%C5%9F%C4%B1%20%C3%B6%C4%9Frenme%20ortamlar%C4%B1%20kitaplar /OKULUM_DENIZLI_LISE_KITAP_.pdf adresinden 01.02.2020 tarihinde eriĢilmiĢtir.
Ozaner, F. S. (2004). Kaçkarlarda doğanın dilini öğrenme sanatı. Bilim ve Teknik Dergisi, Ekim, 64-65.
Ozaner, F. S. (2004). Türkiye'de okul dıĢı çevre eğitimi ne durumda, neler yapılmalı? V.
Ulusal Ekoloji ve Çevre Kongresi. Abant Ġzzet Baysal Üniversitesi & Biyologlar Derneği, Bildiri Kitabı (Doğa ve Çevre), 67 - 98. Abant- Bolu.
Öncül, R. (2000). Eğitim ve eğitim bilimleri sözlüğü. MEB Yayınları, Ġstanbul.
Özür, N.(2010). Sosyal bilgiler dersinde sınıf dışı etkinliklerin öğrenci başarısına etkisi.
(Doktora tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara).
Paykoç, F., Baykal, S. (1999). Müze pedagojisi: kültür, iletişim ve aktif öğrenme ortamı olarak müzelerin etkinliğine ilişkin bir çalışma. 3. Uluslararası Tarih Kongresi’nde sunulan bildiri, Müzecilikte Yeni YaklaĢımlar: KüreselleĢme ve YerelleĢme.
Türkiye Ekonomik ve Toplumsal Tarih Vakfı, Ġstanbul.
Salmi, H. S. (1993). Science Centre Education: Motivation and Learning in Informal Education. (Unpublished Phd thesis). Helsinki University/Graduate School of Educational Sciences, Finland.
Saracaloğlu, A. S., Kumral, O., Kanmaz, A. (2009). Ortaöğretim Sosyal Alanlar Öğretmenliği Tezsiz Yüksek Lisans Öğrencilerinin Öğretmenlik Mesleğine Yönelik Yeterlikleri, Kaygıları Ve Akademik Güdülenme Düzeyleri, Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi. Aralık Cilt:VI, Sayı:II, 38-54(http://efdergi.yyu.edu.tr adresinden 20.11.2019 tarihinde indirilmiĢtir.)
Sontay, G., Tutar, M. & Karamustafaoğlu, O. (2016). Okul DıĢı Öğrenme Ortamları ile Fen Öğretimi Hakkında Öğrenci GörüĢleri: Planetaryum Gezisi. Journal of Research in InformalEnvironments (JRINEN), 1(1), 1-24.
ġentürk, E., & Özdemir, Ö. F. (2014). The effect of science centres on students' attitudes towards science, International Journal of Science Education, 4(1), 1-24.
ġimĢek, H., & Yıldırım, A. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araĢtırma yöntemleri. Ankara:
Seçkin Yayıncılık.
TaĢçı, G. & Soran, H. (2008). Hücre Bölünmesi Konusunda Çoklu Ortam Uygula-malarının Kavrama ve Uygulama Düzeyinde Öğrenme BaĢarısına Etkisi, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 34: 233 – 243
Tatar, N. & Bağrıyanık, K.E. (2012). Fen ve Teknoloji dersi öğretmenlerinin okul dıĢı eğitime yönelik görüĢleri. İlköğretim Online, 11(4), 883-896.
TDK (Türk Dil Kurumu) ( 1988), Türkçe Sözlük, Ankara
Teyfur, E. (2008). Ġlköğretim Öğrencilerinin Akademik BaĢarılarının ve Çevre Kulübü ÇalıĢmalarının Çevreye Yönelik Tutumlarına Olan Etkisi (Ġzmir Örneği), Ege Eğitim Dergisi, (9) 1: 131–149
Thomas, G. (2010) Facilitator, teacher, or leader? Managing conflicting roles in outdoor education. Journal of Experiential Education, 32(3), 239–254.
Tortop, H. S., & Özek, N. (2013). Proje tabanlı öğrenmede anlamlı alan gezisi; güneĢ enerjisi ve kullanım alanları konusu. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,44, 300-307.
Wiegand, F., Kubisch, A., & Heyne, T. (2013). Out- Of- School Learning Ġn The Botanical Garden: Guided Or Self – Determined Learning At Work stations? Studies in Educational Evaluation, 39, 161-168.
Yardımcı, E. (2009). Yaz bilim kampında yapılan etkinlik temelli doğa eğitiminin ilköğretim 4 ve 5. sınıftaki çocukların doğa algılarına etkisi. YayınlanmamıĢ yüksek lisans tezi, Abant Ġzzet Baysal Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.
Yardımcı, E. (2009). Yaz bilim kampında yapılan etkinlik temelli doğa eğitiminin ilköğretim 4 ve 5. sınıftaki çocukların doğa algılarına etkisi. YayınlanmamıĢ yüksek lisans tezi, Abant Ġzzet Baysal Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.
Yavuz, M. (2012). Fen eğitiminde hayvanat bahçelerinin kullanımının akademik başarı ve kaygıya etkisi ve öğretmen-öğrenci görüşleri. YayınlanmamıĢ Yüksek lisans tezi, Sakarya Üniversitesi, Eğitim Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
EKLER
Anket ile ilgili Açıklama
Sevgili Eğitim yöneticileri ankete adınızı yazmayınız
AĢağıda okul dıĢı öğrenme ortamlarına iliĢkin öğretmen ve öğrenci görüĢlerini belirlemeye yönelik sorular bulunmaktadır Soruları okuduktan sonra lütfen size uygun olan seçeneği (X) Ģeklinde iĢaretleyiniz
Bu bilimsel nitelikteki çalıĢmaya katkılarınızdan dolayı teĢekkür ederim
Serdar BEZZEKÇĠ Yüksek Lisans Öğrencisi
A) Demografik Sorular
1) Cinsiyet : ( ) Bayan ( ) Bay
2) YaĢ : 20-30 ( ) 31-40 ( ) 41-50 ( ) 51-60 ( ) 61 ve üzeri ( ) 3) BranĢ : Türkçe ( ) Matematik ( ) Fen ve Teknoloji ( )
Sosyal Bilgiler ( ) Ġngilizce ( ) Din KAB ( ) Teknoloji Tasarım ( ) Müzik ( ) Görsel Sanatlar ( ) Beden Eğitimi ( ) Diğer ( ) 4) Eğitim Düzeyi : Önlisans ( ) Lisans ( ) Lisansüstü ( )
5) Kıdem (Yıl) : 0-5 yıl ( ) 6-10 yıl ( ) 11-15 yıl ( ) 16-20 yıl ( ) 21-25 yıl ( ) 26-30 yıl ( ) 31 yıl ve üzeri ( )
6) ÇalıĢtığı ilçe : Merkezefendi ( ) Sarayköy ( ) 7) Okul dıĢı öğrenme ortamlarıyla ilgili eğitim alma durumu:
Eğitim aldım ( ) Eğitim almadım ( )
8) Denizli Ġl Milli Eğitim Müdürlüğü ARGE tarafından hazırlanan okul dıĢı öğrenme ortamlarına iliĢkin çalıĢmayı okuma-incelme durumu:
Okudum-inceledim ( )
Kısmen Okudum-inceledim ( )
Okumadım-incelemedim ( )
B)Ölçek
OKUL DIġI ÖĞRENME ORTAMLARI ÖLÇEĞĠ
Hiç Katılmıyorum Katılmıyorum Orta düzeyde katılıyorum Katılıyorum Tümüyle Katılıyorum 1 En iyi okul dıĢı öğrenme ortamı ev ortamıdır
2 En iyi okul dıĢı öğrenme ortamı Kurs, etüt merkezi ve dershanedir
3 En iyi okul dıĢı öğrenme ortamı arkadaĢ ve aile ortamıdır 4 En iyi okul dıĢı öğrenme ortamı müzelerdir
5 En iyi okul dıĢı öğrenme ortamı parklardır
6 En iyi okul dıĢı öğrenme ortamı doğal yaĢam alanlarıdır 7 En iyi okul dıĢı öğrenme ortamı okul bahçesidir
8 En iyi okul dıĢı öğrenme ortamı sosyal paylaĢım siteleridir 9 En iyi okul dıĢı öğrenme ortamı yaz kamplarıdır
10 En iyi okul dıĢı öğrenme ortamı tarihi mekânlardır
11 Okul dıĢı öğrenme ortamlarında öğrenme daha kalıcı olur 12 Okul dıĢı öğrenme ortamlarında günlük yaĢamla iç içe
kazanımlar elde edilir
13 Okul dıĢı öğrenme ortamlarında konular daha iyi öğrenilir 14 Okul dıĢı öğrenme ortamları öğrencilerin konuya olan
ilgisini ve merakını arttırır
15 Okul dıĢı öğrenme ortamları öğretimi olumlu etkiler 16 Okul dıĢı öğrenme ortamlarında öğrenciler öğrenme
sürecinde aktiftir
17 Okul dıĢı öğrenme ortamları sınıf ortamından daha etkilidir 18 Okul dıĢı öğrenme ortamları öğretmen ve öğrenciye
sınıftaki kazanımlar için yardımcı olur
19 Okul dıĢı öğrenme ortamları sorumluluk sahibi bireyler için daha verimlidir
20 Okul dıĢı öğrenme ortamları eğitime eriĢimde fırsat eĢitliği yaratır
21 Okul dıĢı öğrenme ortamları her zaman, her yerde ve hayat boyu eğitim için gereklidir
22 Okul dıĢı öğrenme ortamları bireylere hak ve sorumluluklarının bilincinde olmayı öğretir
23 Okul dıĢı öğrenme ortamlarında disiplin ve kontrol daha çok katılımcılardadır
24 Okul dıĢı öğrenme ortamlarında değerlendirme daha çok öz değerlendirme Ģeklindedir
25 Okul dıĢı öğrenme ortamları katılımcılar için yüksek düzeyde etkileĢim içerir