BÖLÜM 4. SONUÇ
4.3. Öneriler
67
verebilir ve iş doyumlarını olumsuz etkiler. Araştırmaya katılan öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme yeterlikleri de ortaokul grubunda yüksek çıkmıştı. Öğretmenlerin iş doyumları ile yaşam boyu öğrenme yeterlikleri ortaokul grubunda daha yüksek olduğu görülmektedir.
Araştırma katılan öğretmenlerin iş doyumlarının yaş ve eğitim düzeyi değişkenlerine göre farklılık göstermediği cinsiyet, medeni durum, mezun olunan fakülte, kıdem ve okul kademesi değişkenlerine göre farklılık gösterdiği sonucuna ulaşılmıştır. Araştırmada öğretmenlerin her iki ölçekte (yaşam boyu öğrenme yeterlikleri ve iş doyumu) cinsiyet ve okul kademesi değişkenlerinde farklılık gösterdiği sonucuna ulaşılmıştır.
Araştırmaya katılan öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme yeterliklerinin iş doyumlarını anlamlı ve doğrusal bir şekilde yordadığı sonucuna ulaşılmıştır.
Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme yeterlikleri artarsa iş doyumları da artacaktır.
68
4) Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme yeterlikleri ve iş doyumlarının ortaokul kademesinde görev yapan öğretmenlerde yüksek olma sebeplerine dair nitel çalışmalar yapılabilir.
5) İnsanların yaşam boyu öğrenme sürecine dahil olma sebepleri araştırılabilir.
Yaşam boyu öğrenme kavramının piyasanın sunmuş olduğu diploma ve sertifikalaşmadan mı ibaret olduğu çalışılabilir.
6) Yaşam boyu öğrenmenin iş doyumunu yordayıcı etkisi farklı değişkenler dahil edilerek araştırılabilir.
7) Eğitim yöneticilerinin yaşam boyu öğrenme yeterlikleri ve iş doyum düzeyleri arasındaki ilişkiyi inceleyen çalışmalar yapılabilir.
8) Yaşam boyu öğrenme yeterlikleri ve iş doyumunun eğitim sistemimizdeki yeri ve öğretmenlere katkıları araştırılabilir.
9) Öğretmenlerin ve eğitim yöneticilerinin yaşam boyu öğrenme yeterlikleri ve iş doyumlarını artırmaya yönelik çalışmalar yapılmalıdır. Bu amaçla yaşam boyu öğrenmenin ve iş doyumunun eğitim hayatının bir parçası haline gelmesi sağlanmalıdır.
10) Yaşam boyu öğrenme sadece diploma kazandırma amacı taşımamalıdır. Bu amaç doğrultusunda bilgi çağı olarak adlandırılan bu zamanda kişiyi her alanda geliştirecek temel bilgi ve beceriler kazandırılmalıdır.
69
EK’LER
Ek 1: Kişisel Bilgi Formu
BİLGİLENDİRİLMİŞ ONAM FORMU
Değerli Katılımcı;
Bu çalışma Dr. Gökçe Güvercin SEÇKİN danışmanlığında Maltepe Üniversitesi Eğitim Yönetimi ve Denetimi yüksek lisans öğrencisi Bağdat Torun tarafından yürütülen bir tez çalışmasıdır. Çalışmanın amacı devlet ve özel okullarda görev yapan öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme yeterlilerini ve iş doyumlarını incelemesini içermektedir.
Çalışmaya katılım gönüllülük esasına dayanmaktadır. Anket, genel olarak kişisel rahatsızlık verecek sorular içermemektedir. Katılım sırasında, sorulardan ya da başka bir nedenden ötürü kendinizi rahatsız hissederseniz cevaplama işini yarıda bırakmakta serbestsiniz. Araştırmanın doğru ve geçerli sonuçlar verebilmesi için cevaplarınızın samimi olması büyük önem taşımaktadır. Lütfen hiçbir soruyu atlamadan dikkatle okuyup tam olarak yanıtlamaya çalışınız. Çalışma hakkında daha fazla bilgi sahibi olmak içinbagdattorun@gmail.com adresinden araştırmacı ile iletişime geçebilirsiniz.
Araştırmaya gönüllü olarak katılım sağlıyorsanız lütfen aşağıdaki kutucuğu işaretleyiniz.Araştırmaya katıldığınız için teşekkür ederim.
Bu çalışmaya tamamen gönüllü olarak katılıyorum ve verdiğim bilgilerin bilimsel araştırmalarda kullanılmasını kabul ediyorum. ( )
Araştırmacı Bilgileri:
Adı, soyadı: Bağdat TORUN Tel: 0531-964-43-03
E-posta:bagdattorun@gmail.com
70
Sayın Öğretmenim,Bu bölümde kişisel durumunuza ilişkin sorular bulunmaktadır. Her soruda durumunuza uyan seçeneği lütfen işaretleyiniz.
1 Cinsiyetiniz Kadın
Erkek
2 Medeni
Durumunuz Evli
Bekar
3 Yaşınız
25-29
30-34
35-39
40-44
45 ve Üstü
4 Eğitim Düzeyiniz Lisans
Yüksek Lisans
5 Mezun Olduğunuz Fakülte
Eğitim
Fakültesi
Diğer
6 Kıdeminiz
0-5 Yıl
6-10 Yıl
11-15 Yıl
16-20 Yıl
21 Yıldan Fazla
7 Okulunuzun
Kademesi Anaokulu
İlkokul
Ortaokul
Lise
71 Ek 2: Yaşam Boyu Öğrenme Yeterlik Ölçeği
Sayın Öğretmen,
Bu bölümde “Yaşam boyu öğrenme yaklaşımına yönelik yeterlik algıları”nın belirlenmesi amacıyla değerlendirmeleriniz alınacaktır. Lütfen her maddeye ilişkin değerlendirmenizi yanda verilen: “Hiç”, “Az”, “Orta”,
“Çok” ve “Tam” yazan kutucuklardan görüşünüze en uygun seçeneğe “X” işareti koyarak, hiçbir maddeyi BOŞ BIRAKMAYINIZ.
Hiç Az Orta Çok Tam
Öz yönetim yeterlikleri
1.Mesleki gelişim için gerekli olan kararları tek başına alabilme
2.Bireysel gelişim sürecinde eksik yönleri fark edebilme 3.Öğrenme sürecinde bireysel olarak kendini
değerlendirebilme
4.Meslektaşlarla işbirliği yaparak çalışabilme
5.Meslek alanıyla ilgili olarak gerçekleşen etkinliklerde gruba liderlik yapabilme
6.Mesleki gelişim için kendini nasıl motive edeceğini bilme 7.Yeni bir konuyu öğrenirken kendini sürekli motive edebilme
8.Takım çalışmalarında bireysel sorumluluklar alabilme 9.Her hangi bir alanda gerçekleştirilen aktivitelere aktif olarak katılabilme
10.Meslek hayatında karşılaşılan problemlere yönelik yaratıcı fikirler sunabilme
11.Meslek alanında gerçekleşen yeni fikirlere kolayca uyum sağlayabilme
12.Mesleki gelişim amacıyla gerçekleştirilen projeleri yönetebilme
13.Yeni bir konuyu öğrenmek için sürekli çalışabilme Öğrenmeyi öğrenme yeterlikleri
14.Mesleki gelişim için mevcut fırsatları belirleyebilme 15.Mesleki gelişim için gerekli olan öğrenme etkinliklerinin neler olduğunu bilme
16.Öğrenme sürecinde çekinmeden soru sorabilme 17.Mesleki alanla ilgili her konuya merak duyabilme 18.İlgili olunan alandaki yeni bilgileri öğrenirken kavram haritaları oluşturabilme
19.Yeni bir konuyu öğrenirken konu içerisindeki önemli öğeleri seçebilme
20.Mesleki gelişime katkı sağlayacak dokümanları kolaylıkla seçebilme
21.Öğrenme sürecinde öğrenmeyi kolaylaştıracak materyalleri seçebilme
22.Yeni bir bilgiyi öğrenirken tüm dikkati öğrenilecek konuya yoğunlaştırabilme
72
23.Öğrenme sürecinde karşılaşılan problemleri fark edebilme 24.Öğrenme sürecinde dili etkili kullanabilme
25.Öğrenme sürecinde empati kurabilme İnisiyatif ve Girişimcilik yeterlikleri 26.Her hangi bir konuda karar verebilme
27.Meslek alanında yaşanan bilgi değişimlerine uyum sağlayabilme
28.Mesleki gelişim için üretilen fikirleri eyleme dönüştürebilme
29.Meslek alanındaki bilgi gereksinimlerini giderecek etkinlikleri planlayabilme
30.Belirlenen hedeflere ulaşmak için kendi kendini yönlendirebilme
31.Belirlenen hedeflere ulaşmak için uygun olan öğrenme ortamını seçebilme
İnisiyatif ve Girişimcilik yeterlikleri
32.Profesyonel gelişim amaçlı etkinliklerde yaratıcı düşünebilme
33.Sahip olunan bilgi birikimini belirlenen hedeflere ulaşmak için kullanabilme
34.Meslek alanındaki yenilikleri/gelişmeleri öğrenmek için her zaman istekli olabilme
35.Alandaki problemlere yönelik çözüm önerileri üretebilme Bilgiyi elde etme yeterliği
36.Bilgiyi elde etme sürecinde sağlıklı bir iletişim kurabilme 37.Belli bir konuya yönelik düşüncelerini rahatlıkla ifade edebilme
38.Bilgi aktarımını e-posta ile sağlayabilme 39.İnternet ortamında google gibi çeşitli arama motorlarından faydalanarak bilgiye ulaşma
40.Yeni bir bilgiye ulaşmak için cep telefonunu kullanabilme 41.Bilgiyi elde etme sürecinde facebook, twitter gibi
internetteki sosyal paylaşım sitelerinden yararlanabilme Dijital yeterlikler
42.Bilgiyi saklamada bilgisayarı kullanabilme 43.İnterneti kullanabilme
44.Çevrimiçi (online) dergiler, çevrimiçi videolar, çevrimiçi gazeteler gibi internet araçlarından faydalanabilme
45.Çevrimiçi haber gruplarından yararlanabilme 46.chat, msn gibi sohbet programlarını kullanabilme
47.Meslektaşlarla gerçekleştirilen çalışmalarda bilgi paylaşımını internet yoluyla sağlayabilme
Karar verebilme yeterliği
48.Öğrenme sürecinde belirlenen hedeflere ne derece
73
ulaşıldığını değerlendirebilme
49.Meslekikariyeri (ilerleme) engelleyecek tüm problemleri çözebilme
50.Mesleki gelişim sürecinde karşılaşılabilecek riskleri değerlendirebilme
51.Yeni bir konuyu öğrenirken ne kadar süreye ihtiyaç duyulduğunu saptayabilme
74 Ek 3: Minnesota İş Doyumu Ölçeği
Sayın Öğretmenim,
Bu bölümde “iş doyumu”nun belirlenmesi amacıyla değerlendirmeleriniz alınacaktır.
Lütfen her maddeye ilişkin değerlendirmenizi yanda verilen: “Hiç memnun değilim 1”, “memnun değilim 2”, “kararsızım 3”, “memnunum 4” ve “çok memnunum 5”
yazan kutucuklardan görüşünüze en uygun seçeneğe “1,2,3,4,5” rakamlarını yazarak, hiçbir maddeyi BOŞ BIRAKMAYINIZ
Aşağıda mesleğinizin çeşitli yönleri ile ilgili cümleler bulunmaktadır. Her cümleyi dikkatlice okuyarak mesleğinizin o cümlede belirtilen yönünden ne derece memnun olduğunuzu işaretleyiniz. Her cümleye cevap verirken "bu yönden işimden ne derece memnunum" diye kendinize sorun.
Mesleğimden,
Hiç memnun değilim Memnun değilim Kararsızım Memnunum Çok Memnunun
1. Beni her zaman meşgul etmesi bakımından
2. Tek başıma çalışma olanağımın olması bakımından
3. Ara sıra değişik şeyler yapabilme şansımın olması bakımından
4. Toplumda "saygın bir kişi" olma şansını bana vermesi bakımından
5. Amirimin emrindeki kişileri idare tarzı açısından
6. Amirimin karar vermedeki yeteneği bakımından
7. Vicdanıma aykırı olmayan şeyler yapabilme şansımın olması açısından 8. Bana sabit bir iş sağlaması bakımından 9. Başkaları için bir şeyler yapabilme olanağına sahip olmam açısından 10. Kişilere ne yapacaklarını söyleme şansına sahip olmam bakımından 11. Kendi yeteneklerimi kullanarak bir şeyler yapabilme şansımın olması açısından 12. İş ile ilgili alınan kararların uygulanmaya konması bakımından
13. Yaptığım iş ve karşılığında aldığım ücret bakımından
75
14. İş içinde terfi olanağımın olması açısından
15. Kendi kararlarımı uygulama serbestliğini bana vermesi bakımından
16. İşimi yaparken kendi yöntemlerimi kullanabilme şansını bana sağlaması bakımından
17. Çalışma şartları bakımından 18. Çalışma arkadaşlarımın birbirleri ile anlaşmaları açısından
19. Yaptığım iyi bir iş karşılığında takdir edilmem açısından
20. Yaptığım iş karşılığında duyduğum başarı hissinden
76
Ek 4: Yaşam Boyu Öğrenme Yeterlik Ölçeği İzin Belgesi
77 Ek 5: Minnesota İş Doyumu Ölçeği İzin Belgesi
78
Ek 6 : Maltepe Üniversitesi Etik Kurul Kararı
79
KAYNAKÇA
Abbak, Y. (2018). Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme yeterlilikleri ile yenilikçilik düzeylerinin incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Erciyes Üniversitesi, Kayseri.
Ağcasulu, H. (2017). Sosyal sermaye kuramı ve temel bakış açılarının karşılaştırılması. Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi, 8(17), 114-129.
Akbaş, O.,& Özdemir, S. M. (2002). Avrupa Birliğinde yaşam boyu öğrenme. Milli Eğitim Dergisi, 155(156), 112-126.
Akpınar, H. H. (2019). Belediye Çalışanlarının Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimleri İle Teknoloji Kabu ve Kullanım Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi.
Yayımlanmamış Yüksek lisans tezi.Gaziantep Üniversitesi
Abukan, B. (2014). Maslow’un ihtiyaçlar hiyerarşisi kuramına göre kendini gerçekleştirme ve bilgelik ilişkisi: Yaşlılar üzerinde bir araştırma. Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Sosyal Hizmet Anabilim Dalı Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
Aksoy, M. (2008). Hayat boyu öğrenme ve kariyer rehberliği ilkelerinin istihdam edilebilirliğe etkileri: Otel işletmeleri üzerine bir uygulama. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara: Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Al, S. (2018). Akademisyenlerin İş Doyumu İle Tükenmişlik Düzeyleri Arasındaki İlişki. Yayımlanmamış Yüksek lisans tezi. Beykent Üniversitesi.
Aristoteles (2015). Metafizik, İstanbul:Pinhan Yayıncılık.
Akşit, A. D. (2010). Çalışanların iş doyumunu etkileyen bireysel ve örgütsel faktörler ile sonuçlarına ilişkin kavramsal bir değerlendirme. Türk İdare Dergisi, 467, 31-51.
Ayan, S., Kocacık, F., ve Karakuş, H. (2009). Lise öğretmenlerinin iş doyumu düzeyi ile bunu etkileyen bireysel ve kurumsal etkenler: Sivas merkez ilçe örneği. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 10(1), 18-25.
Ayaz, C. (2016). Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Bartın Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Aydemir, M. A. (2011). Toplumsal ilişkilerin sosyal sermaye değeri: Topluluk duygusu ve sosyal sermaye üzerine bir araştırma. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Aydın, D. (2006). Eğitim Kurumları Çalışanlarında İş Doyumu. Yayımlanmamış Yüksek lisans tezi.Marmara Üniversitesi.
80
Aydınay, A. (1996). İş Tatmini ve Denetim Odağı Arasındaki İlişki. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. M. Ü. Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Ayra, M. (2015). Öğretmenlerin Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimlerinin Mesleki Öz Yeterlik İnançları İle İlişkisi. Yayımlanmamış Yüksek lisans tezi. Amasya üniversitesi.
Ayra, M. ve Kösterelioğlu, İ. (2015). Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin mesleki öz yeterlik algıları ile ilişkisi, NWSA-EducationSciences, 1C0630, 10(1), 17-28.
Babanlı, N.(2018).Yetişkin Eğitimindeki Kursiyerlerin Yaşam Boyu Öğrenme Yeterlikleri. Yayımlanmamış Yüksek lisans tezi. İstanbul Aydın Üniversitesi ve Yıldız Teknik Üniversitesi.
Bağcı, Ş. (2015). Türkiye’de Yaşam Boyu Öğrenme: Piyasacı ve Muhafazakar. Mülkiye Dergisi, 39(3), 211-244.
Baycan, F. A. (1985). Farklı gruplarda çalışan kişilerde iş doyumunun bazı yönlerinin analizi. Yayımlanmamış Bilim Uzmanlığı Tezi, Boğaziçi Üniversitesi, İstanbul.
Baykurt, Ö. (2015).İş doyumu ve sağlık çalışanları (Manisa Ruh Sağlığı Hastalıkları Hastanesi çalışanları örneği). Yayımlanmamış Yüksek lisans tezi.Beykent Üniversitesi.
Büyükdüvenci, S. (1983). Yaşamboyueğitim, felsefesi üzerine. Ankara UniversityJournal Of Faculty Of EducationalSciences (JFES) , 16(2) , 225-242 Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., ve Demirel, F. (2017).
Bilimsel araştırma yöntemleri. Pegem Atıf İndeksi, 1-360.
Çağırıcı, S. F. (2017). Psikolojik Danışmanların Kişilik Özellikleri İle İş Doyumu Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek lisans tezi.Beykent Üniversitesi.
Çalışkan, S. (2019). Öğretmenlerin Tükenmişlik Ve İş Doyumu Düzeyleri Arasındaki İlişki. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi.
Çelebi, N. E. (2019).Hasta Hizmetleri Çalışanlarının Çalışma Ortamına İlişkin Algıları Ve İş Doyumu Düzeyleri Arasındaki İlişkinin Değerlendirilmesi:
İstanbul İlinde Bir Sağlık Grubunda Uygulama. Yayımlanmamış Yüksek lisans tezi. İstanbul Medipol Üniversitesi.
Çelemli, O. (2017). FrederickHerzberg’inçift faktör kuramı’nın x ve y kuşakları açısından değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Yüksek lisans tezi. Ufuk Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü.
81
Çelik, H. (2003). Fen bilgisi, fizik, kimya, biyoloji öğretmenlerinin iş doyumu (Kırıkkale İl örneği). Yayımlanmamış Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi,Kırıkkale Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kırıkkale.
Çetin, F. (2019).Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Yaşam Boyu Öğrenme Yeterliklerinin Öğrenme Yaklaşımları ve Özyeterlik İle İlişkisinin İncelenmesi (Sakarya Üniversitesi Örneği). Yayımlanmamış Yüksek lisans tezi. Sakarya Üniversitesi.
Çirasun, E. (2011). Enformasyon Toplumu Ve Bilgi Çağında Türkiye'nin Gelişim Süreci.Marmara Üniversitesi. Yayımlanmamış Yüksek lisans tezi.Sosyal Bilimler Enstitüsü, İktisat Politikası Bilim Dalı, İstanbul.
Çivik, A. (2019).Van İlinde Görev Yapmakta Olan Beden Eğitimi Öğretmenleri Ve Antrenörlerinin İş Doyumu Ve Mesleki Tükenmişlik Düzeylerinin İncelenmesi.
Yayımlanmamış Yüksek lisans tezi.VanYüzüncü Yıl Üniversitesi.
Çoban, S. (2016). Bilgi Toplumu Yazınında Emeğin Vasıflandırılması Bağlamında E-Öğrenim. AJIT-e: Online AcademicJournal of Information Technology, 7(23).
Demiralay, R. (2008). Öğretmen adaylarının bilgi ve iletişim teknolojilerini kullanımları açısından bilgi okuryazarlığı öz-yeterlik algılarının değerlendirilmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Derin, N. (2007). Devlet Hastanelerı̇nde Çalışan Sağlık Personelinin İş Doyum Düzeylerı̇ Ve Etkı̇leyenFaktörler. Yayımlanmamış Yüksek lisans tezi.
Eskişehir Osmangazi Üniversitesi.
Diker Coşkun, Y. ve Demirel, M. (2012). Üniversite öğrencilerinin yaşam boyu öğrenme eğilimleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 42(42), 108-120.
Dikmen, A.A. (1995), İş doyumu ve yaşam doyumu ilişkisi. Atatürk Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 50(03), 115-140.
DPT, (2001). Hayat Boyu Eğitim Veya Örgün Olmayan Eğitim Özel İhtisas
Komisyonu
Raporu.http://www.sbb.gov.tr/wp-content/uploads/2018/11/08_Hayat boyu Egitimi Orgun Olmayan Egitim.pdf adresinden 30 Aralık 2019 tarihinde erişilmiştir.
Duman A. (2007). Yetişkinler Eğitimi,Ankara:Ütopya Yayıncılık.
Locke, E. A. (1969). What is
jobsatisfaction?. Organizationalbehaviorandhumanperformance, 4(4), 309-336.
Eğinli, A.T. (2009). Çalışanlarda iş doyumu kamu ve özel sektör çalışanlarının iş doyumuna yönelik bir araştırma. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 23(3), 35-52.
82
Erdener, M., A. ve Gül, Ö. (2017). Investigation of elementtaryschoolteachers’
perceptionsrelatingtolifelonglearning. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen Ve Matematik Eğitimi Dergisi (EFMED). 11(2), 545-568.
Ergün, B.(2016).İş Doyumu Ve Yaşam Doyumu Arasındaki İlişki: Öğretmenler Üzerinde Bir Araştırma. Yayımlanmamış Yüksek lisans tezi. Gazi Üniversitesi.
Fidell, B. G. Ve Tabachick L. S.(2013), Using MultivariateStatistic. Boston: Pearson.
Gedik, G. (2019). Sınıf Öğretmenlerinin Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimlerinin İncelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek lisans tezi. Manisa Celal Bayar Üniversitesi.
Gençay, Ö. A. (2007). Beden eğitimi öğretmenlerin iş doyumu ve mesleki tükenmişliklerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi.15(2), 765-780.
Göller, L. (2015). Öğretmen adaylarının bilişsel çarpıtma, genel özyeterlik inançları ve
başarı/başarısızlık yüklemelerinin incelenmesi.
TurkishStudiesInternationalPeriodicalForTheLanguages, LiteratureandHistory of TurkishorTurkic, 10(3), 477-494.
Güleç, İ., Çelik, S., ve Demirhan, B. (2012). Yaşam boyu öğrenme nedir? Kavram ve kapsamı üzerine bir değerlendirme. Sakarya Üniversitesi Journal of Education.
2(3), 34-48.
Güllüpınar, F.,& Gökalp, E. (2014). Neoliberal Zamanın Ruhu, Yaşam Boyu Öğrenme ve İstihdam İlişkileri: Yaşam Boyu Öğrenme Politikaları’nın Eleştirel Bir Analizi/NeoliberalZeitgeist, Lifelong Learning andEmploymentRelations: A Critical Analysis of Lifelong Learning Policies. Mülkiye Dergisi, 38(2), 67-92.
Gündüz, G.O. (2016). Banka Çalışanlarında İş Doyumu Ve İş Doyumunun Örgütsel Bağlılığa Etkisi. Yüksek lisans tezi. Gazi Üniversitesi. Ankara.
Güvel, C. (2019). Kişilik Özelliklerinin İş Doyumu Üzerine Etkileri: AdanaSeyhan Belediyesi Örneği. Yayımlanmamış Yüksek lisans tezi. Çağ Üniversitesi.
Mersin.
Hürsen, Ç. (2011). Öğretmenlerin Yaşam Boyu Öğrenme Yaklaşımına Yönelik Görüş, Tutum Ve Yeterlik Algılarının Değerlendirilmesi. Yayımlanmamış doktora tezi.Yakın Doğu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Kıbrıs.
Kaban, P. (2020).İş Doyumu İle Tükenmişlik Arasındali İlişkiyi Belirlemeye Yönelik Havalimanı İşletmesinde Bir Araştırma. Yayımlanmamış Yüksek lisans tezi.KocaeliÜniversitesi.
Kadıoğlu, S. (2018). Eğitim kurumlarında okul kültürünün öğretmenlerin iş doyumuna etkisi. Yayımlanmamış Yüksek lisans tezi. İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi, Sosyal Bilimler enstitüsü, Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı.
83
Kağan, M. (2005). Devlet ve özel ilköğretim okulları ile rehberlik ve araştırma merkezlerinde çalışan rehber öğretmenlerin iş doyumlarının incelenmesi.Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Kale, N. (1993). Eğitime ilişkin felsefi ve ideolojik görüşler realizm ve eğitim. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 26(1), 275-287.
Karakuş, C. (2013). Meslek yüksek okulu öğrencilerinin yaşam boyu öğrenme yeterlikleri. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 2(3), 26-35.
Karasar, N. (2016). Bilimsel araştırma yöntem: kavramlar-ilkeler- teknikler. Ankara:
Nobel Akademik Yayıncılık.
Kaya, H. E. (2010). Avrupa Birliği yaşam boyu öğrenme ve yetişkin eğitimi politikaları. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi.
Kaya, K. (2018). Öğretmenlerin bilimsel epistemolojik inançları ile yaşam boyu öğrenme yeterlikleri arasındaki ilişki. Yayımlanmamış Yüksek lisans tezi.Yüzüncü yıl üniversitesi.
Kazu, İ. Y. (2016). Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme yeterlikleri. İlköğretim Online 15(3), 838-845.
Kazu, Y. ve Erten, P. (2015). Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme yeterlikleri ElementaryEducation Online, 2016; 15(3): 838-854, İlköğretim Online, 15(3), 838-854, 2016. [online]:http://ilkogretim-online.org.tr doi:http://dx.doi.org/10.17051/io.2016.07530.
Kılıç, S.,Tanrıkulu, T. Ve Uğur, H. (2013). devlet okulların görev yapan öğretmenlerin iş doyumu ve sosyal karşılaştırma düzeylerinin incelenmesi. International Journal Of Human Sciens.10(1), 760-779.
Kumaş, V., ve Deniz, L. (2010). Öğretmenlerin İş Doyum Düzeylerininİncelenmesi.
M. Ü.Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi. 32, 123-139.
Köğce, D.,Özpınar, İ. Şahin, S. M., ve Yenmez, A. A. (2014) Öğretim Elemanlarının 21. Yüzyıl Öğrenen Standartları Ve Yaşam Boyu Öğrenmeye İlişkin Görüşleri.
Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Fakültesi Dergisi. 22, 185-213.
Maslow, A.H. (2001). İnsan Olmanın Psikolojisi.Ankara: Kuraldışı Yayınları..
MEB. (2009). Hayat boyu öğrenme strateji belgesi. [Online]:
http://d.pau.edu.tr/Qg45A adresinden 12 Ocak 2020 tarihinde indirilmiştir.
MEB, (2014). Hayat boyu öğrenme strateji belgesi ve eylem planı (2014-2018), Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı. http://abdigm.meb.gov.tr/projeler/ois/013.pdf adresinden 29 Aralık 2019 tarihinde erişilmiştir.
84
Mete. C. (2006). İlköğretim okullarında çalışan öğretmenlerin kişilik özellikleri ile iş tatmin düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Yeditepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler enstitüsü, İstanbul.
Morgan, D. (2011). Aile uygulamalarını yeniden düşünmek . Springer.
Okul, A. A. (2019).Zonguldak Orman Bölge Müdürlüğü Çalışanlarının İş Doyumu Analizi. Yayımlanmamış Yüksek lisans tezi. Bartın Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü.
Özcan, D. (2011). İlköğretim okullarında görev yapan 4. ve 5. sınıf · öğretmenlerinin yaşam boyu öğrenme yaklaşımına yönelik yeterlik algılarının değerlendirilmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Yakın Doğu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eğitim Programları ve Öğretim Anabilim Dalı, Kıbrıs Lefkoşa.
Öztürk, A. (2006). Okul öncesi öğretmenlerin duygusal zeka yetenekleri iş doyumları ve tükenmişlik düzeylerinin bazı değişkenler açısından karşılaştırmalı olarak incelenmesi, Yayımlanmamış Yüksek lisans tezi, Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
Poyraz, H. (2014). Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme profilleri ile kurumları tarafından desteklenme algıları arasındaki ilişki (sakarya ili örneği).Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Sakarya Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.
Salking, N. (2015). İstatistikten Nefret Edenler İçin İstatistik. Ed. Alper Çuhadaroğlu.
Ankara:Pegem Akademi.
Sarı, S. (2011). Çalışanların kişilik özellikleri ile iş doyumu arasındaki ilişkiler bankacılık sektörü antalya örneği. Yayımlanmamış Yüksek lisans tezi. Adnan Menderes Üniversitesi. Fen Bilimleri Enstitüsü.
Sarıgöz, Ö. (2015). Meslek yüksekokulu öğrencilerinin yaşam boyu öğrenme yaklaşımına ilişkin görüş ve farkındalıklarının değerlendirilmesi.
Yayımlanmamış doktora tezi. Yakın Doğu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eğitim Programları ve Öğretim Bilim Dalı, Kıbrıs Lefkoşa.
Sarıkaya, Ş.(2019). öğretmenlerin iş doyumunun yordayıcı olarak örgütsel güven ve örgütsel destek algısı. Yayımlanmamış Yüksek lisans tezi. İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı.
Sarpkaya, R. (2000). Liselerde çalışan öğretmenlerin iş doyumu: Manisa ili örneği.
Amme İdaresi Dergisi, 33(3), 111-124.
Sayılan, F. (2006). herkes için eğitim:yaşam boyu öğrenme bağlamında Türkiye’de temel eğitim sorunu. F. Sayılan ve A. Yıldız (Yay. Haz.), Yaşam Boyu Öğrenme: Sempozyum Bildiriler ve Tartışmalar içinde, 106-116. Ankara:
Pegem A Yayıncılık.
85
Sun, H. Ö. (2002) İş doyumu üzerine bir araştırma: Türkiye Cumhuriyeti Merkez Bankası banknot matbaası genel müdürlüğü.Uzmanlık Yeterlilik Tezi,
Şakacı, E.(2019). Psikolojik şiddetin iş doyumu üzerine etkisi. Yayımlanmamış Yüksek lisans tezi.Gazi Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Şahin, A. R. (2020). Eğitim kurumlarında örgüt kültürü ve iş doyumu arasındakiilişki.Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Uşak Üniversitesi.
Şahin, Ç. ve Arcagök, S. (2014). Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme yeterlikleri düzeyinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(16), 394- 417.
Şahin, H. ve Dursun, A. (2009). Okul öncesi öğretmenlerin iş doyumları: Burdur örneği. MehmetAkif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 9(18), 160-179.
Taşdan, M., Tiryaki, E. (2008). Özel ve devlet ilköğretim okulu öğretmenlerinin iş doyumu düzeylerinin karşılaştırılması, Eğitim ve Bilim, 33(147), 54-70.
Toker, B. (2007). Demografik değişkenlerin iş tatminine etkileri: İzmir’deki beş ve dört yıldızlı otellere yönelik bir uygulama. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 8(1) , 92-107.
Tortop, Ö. (2010). Avrupa Birliği Hayat Boyu Öğrenme Temel Yeterlik Alanları:
Türkiye Durumu. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi, Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri Eğitimi Anabilim Dalı, Ankara.
Tosun, Y. (2019).Hekimlerde mesleki tükenmişlik düzeyi ile iş doyumu arasındaki ilişki. Yayımlanmamış Yüksek lisans tezi. Sağlık Bilimleri Üniversitesi.
Tunca, N., Şahin, S. A., ve Aydın, Ö. (2015). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenme eğilimleri. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(2), 432- 46.
Tüzün, B. (2002). Çalışanların iş memnuniyetlerindeki yetersizliklerin işe olumsuz etkileri ve bunun saptanması için bir ölçek geliştirme, Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Uzunboylu, H. ve Hürsen, Ç. (2011). Yaşam Boyu Öğrenme Yeterlik Ölçeği (YBÖYÖ): Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 41(41), 449-460.
Ünal, A.Z. (2004). Sosyal Tabakalaşma Bağlamında Pierre Bourdieu’nün Kültürel Sermaye Kavramı. Yayımlanmamış Doktoratezi. Hacettepe Üniversitesi.
Ünal, A. (2015). İşdoyumu yaşam doyumu ve yaşam anlamı değişkenlerinin ilkokul ve ortaokul öğretmenlerinin mesleki bağlılıkları üzerine etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi. Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
86
Yaman, F.(2014). Öğretmenlerin Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimlerinin İncelenmesi (Diyarbakır ili örneği). Yayımlanmamış Yüksek lisans tezi. Dicle Üniversitesi.
Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Yeter, N. (2017). Kadınların İş Doyumu İle Evlilik Uyumu Arasındaki İlişkisinin İncelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek lisans tezi. İstanbul Ticaret Üniversitesi.
Yıldırım, A. Ve Şimşek, H. (2018). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri.Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Yıldırım, Z. (2015). Sınıf öğretmenlerinin yaşam boyu öğrenmeye yönelik yeterlik algıları ve görüşleri. Yayımlanmamış Yüksek lisans tezi. Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi. Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Yıldız, N. (2008). Neoliberal küreselleşme ve eğitim. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, (11), 13-32.
Yurdakul, C. (2016). Özerk öğrenme ve yaşam boyu öğrenme arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek lisans tezi.Sakarya Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.