16 Türk Dili
Mehmet Doruk KANDEMİR
gece bir intihar bahanesidir kaç kişiyiz azala azala karanlıkta
saymak mı gerek, yoksa bir damlayı eskitmek mi çoğalırken uykumuzda sesi kısılan bir çiçek diyoruz, bir şarkıyı ezberlemek bu
en küskün, en sağır yerinden yaşama sarkıtmak hıçkırıyorum ve tel kopuyor
bakışlarımı eskitiyorum bağışlamadan
yüzümün aslını soruyorum beyaz duvarlardan en ilkel aynadır bu, en ilkel isyan
ölü adımlar her yerde, büyülenmiş cesetler hiç susmuyor şehir çünkü hiç konuşmuyor evler birer yaradır, birer yanıt
cehennem özdeyişidir, içinde kelebeğin külü okunaklı bir yaşamak dileriz onlardan dize getirilmeyen utancın koynunda yürüyorum, ne kadar genişse bir kafes kaçıyorum, hüznüme dostken aynalar annelerin beyazlığı dağılıyor hep sesine güvenen çocuklardan
