2 Temmuz 1993 günü Sivas Pir Sultan Abdal şenlikleri bir katliamla engellenmek istendi. Onlarca aydın, devrimci, sosyalistin ölümüyle sonuçlanan Madımak Oteli'nde yaşananlar aradan geçen on dört yılda aydınlatılmadı. Yakılarak öldürülen dostlarımızın içimize bıraktığı onlarca söz, şarkı, resim güzel günlere duyduğumuz umudumuzu diri tutuyor.
Bu ülkede barış, özgürlük, eşitlik ve adalet için mücadele etmenin bedelini hatırlatıyor Sivas katliamı. Bu ülkede kontrgerilla faaliyetlerinin, faşist ve gerici bir toplum yaratılarak ayakta kalabileceğini hatırlatıyor. Bir şeyi daha hatırlatıyor on dört yıl sonra Sivas katliamı, yeni Sivaslara dur demenin zorunlu olduğunu.
Ya bizdensin ya da hainsin bölücülüğü altında egemenler, etrafında topaklanmayan her türlü muhalif politik gücün, kişinin ve devrimci tavrın karşısına namluyu koyuyor, yeni madımaklara hazırlanıyor. çorum'da ve Maraş'ta kapıları işaretleyen, Sivas'ta Madımak Oteli'ni hedef gösterenler, dün olduğu gibi bugün de halkın örgütlü bir güç haline gelmesini istemiyorlar. Yaratmak istedikleri, korku ve panikle ördükleri bir siyasal rejim etrafında siyasal iktidarlarını daha fazla perçinlemek. Faşist ve Gerici cephe arasında şekillenen siyasal güç dengesi, halkın toplumsal hafızasını silmek, acı ve öfke ile boğdukları bir ülke yaratmak istiyor.
Toplumun bir arada yaşama kararlılığını kırmak için her türlü kontrgerilla faaliyeti hayata geçiriliyor. AKP iktidarı sırasında, ABD desteğiyle yeniden ısıtılan etnik, dinsel kamplaşmanın her türlü veçhesi, egemenler arası güç dengeleri yeni madımakların işaretini veriyor. Emekçi halkların kardeşliğini savunanlar için bu dönemeç, yeni madımaklara hazırlıklı olmanın ve direnmenin zorunluluğunu hatırlatıyor.
Biz bu ülkenin mülksüzleri, yaşadıkları yerin hafızasını mülk edinenler, barış ve kardeşlik ülkesinin tohumlarını büyütmek zorundayız. Sivas'ta yakılan şair Metin Altıok böyle bir dünya istiyor, Nesimi çimen, Behçet Aysan, Asım Bezirci, Hasret Gültekin… tüm canlar, tüm canı yananlar.
Yanan bu orman içinde dumandan boğulmamak için koşuşturmanın vakti geçti. Ya kardeşlik ülkesini kuracağız ya da yeni madımaklara hazır olacağız. Bir kez daha acıyı seyretme lüksümüz ve şansımız kalmadı. Tüm acılar
kıymetsizleşirken, satır aralarında solmadan, sermayenin-faşistlerin-gericilerin vahşi saldırganlığına yol olmadan, yeni madımaklara karşı kardeşlik ve barış ülkesini savunalım.
Hafızayı beşer nisyan ile maluldur. 1 Temmuz 2007
EKOLOJİ KOLEKTİFİ ekolojikolektifi@yahoo.com
