52 Türk Dili
İbrahim YOLALAN
kalbimin yerlisiyim başkaca yurt bilmem çerçiler tanır en fazla gergin yüzümü yürüsem
göğe bakışını alıp yürür kamburum bildiğim tek renk gözlerimin rengidir
gözlerim mağlup ordular kışlağı toprağın ilmini bilen
bir düşküne yakışır belki soykam
tenim hançer ile soğur ancak tut ki
denizi görmeye gidiyorum hırlamadan gidiyorum kalbimi kavlince gömmeye