Tarih 14 Aralık’ı gösterdiğinde Ankara’da yaşanan hareketlilik kimilerinin dikkatini çekmese de Bahçelievler son duraktan ODTÜ’ye doğru yol güzergahında seyredenler için merak konusu olmuştur.
Sabahın erken saatlerinde Armada ve Yükseliş koleji yol güzergahı üzerinde bu çok daha belirgin olarak göze
çarpmıştır. Devletin silahlı güçleri hızla bölgeye kayıyor ve AKP merkezi civarını kuşatmaya alıyordu. Tekel işçileri geride bıraktıkları yüzlerce kilometrenin ardından Ankara’ya girmiş, ancak AKP önüne gelememiştir. Saat: 10.30’a yaklaşırken nihayet Armada’nın aradan, önde sendika yöneticileri büyük bir insan seliyle AKP merkezinin arkasına doğru akmaya başlıyor. Bir saat içinde doluyor o kocaman alan. Binlerce işçi AKP arkasında güvenlik koridoru oluşturan panzerlere kadar yaklaşıyor. Kimi erkek işçiler soyunarak derdini anlatmaya tepkisini göstermeye başlıyor kimisinin ise omzuna aldığı çocuğu sloganlarla babasının derdine tercüman oluyor. O arada solcu bir gencin elinde yükseklerde tuttuğu Tekel işçilerinin mücadelesine sahip çıkan parti imzalı döviz bir kısım işçinin dikkatini çekiyor. Büyük bir hışımla gencin üzerine yürüyüp, ‘indir onu, biz ne derdindeyiz siz ne derdinde, bizim siyasetle işimiz yok’ diye bağırdığına tanık oluyoruz. Bu tepki tam da KESK Genel Sekreteri Emirali ŞİMŞEK, MYK üyesi Hüseyin GÖLPINAR ve DİSK Genel Sekreteri Tayfun GÖRGÜ;N’ün 10 metre ötesinde gerçekleşiyor. Bugün TEKEL işçileri eylemlerinde o günleri hatırlar mı bilmiyorum ama, şu sloganlarla birlikte ben bir kez daha hatırladım tatlı bir
gülümseyişle o günleri. TEKEL işçileri, ‘İŞÇİLER BİRLEŞİN İKTİDARA YERLEŞİN - HAK VERİLMEZ ALINIR ZAFER SOKAKTA KAZANILIR - KURTULUŞ YOK TEK BAŞINA YA HEP BERABER YA HİÇ BİRİMİZ – YAŞASIN SINIF DAYANIŞMASI’ diye haykırıyorlardı dün dövizlerini indirin diye bağırdıkları gençlerle birlikte. Kazanılmış haklarını korumak için, 4-C adıyla ifade edilen kölelik dayatmasına karşı yollara düşen ve 57 gündür mücadelelerini Ankara’da sürdüren TEKEL işçileri, 8 Şubat akşamı saat: 17:00’de çadırlarından çıkıp Bayındır Sokaktan Sakarya Caddesine, çiçekçilerin arasındaki Taş Heykel önüne sloganlarla yürüyen, orada yaptıkları konuşmaların ardından çadırlarına dönen işçiler, artık her akşam bu eylemi yapmaya da başladılar.
TEKEL direnişçileri 9 Şubat’ta Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı (ÇSGB) önünde bir eylem gerçekleştirdiler. Sabah saat: 10:00’u geçerken sloganlarla yürüyerek Sakarya Caddesi Metro Girişine geldiler. Buradan yine sloganlarla yürüyerek merdivenlerden indiler ve para ödemeden turnikelerden geçip Ankaray’a binip ÇSGB’ye hareket ettiler. Ne polisi ne de özel güvenliği bu kadar kitleye ‘biletsiz binemezsiniz’ diyebilme cesaretini gösteremedi. AŞTİ
istasyonunda inen işçiler, MİT’in önünden Emek Mahallesini sloganlarıyla inleterek saat: 11:00 civarında ÇSGB önüne geldiler. ÇSGB önü çevik kuvvet tarafından kesilmiş, işçilerin bakanlık ve Eskişehir yol güzergahına girişleri engellenmişti. İşçilere burada Tek Gıda – İş Genel Sekreteri Mecit AMAÇ hitap etti.
TEKEL direnişçilerinin bugün 57 güne ulaşan eylemlerinin her geçen gün güçlenerek sürdüğünü belirten AMAÇ, ‘Tekel işçileri hak arayan emekçilerin simgesi olmuştur’ dedi. Tek bir taleplerinin olduğunu ifade eden AMAÇ, hükümetin bu taleplerini doğru görmek ve sorunu çözmek yerine hala 4-C’yi dayatmasını eleştirdi. ‘çalışma yaşamını düzenlemek ve sosyal taraflar arasındaki sorunları çözmek’ gibi bir görevi olan ÇSGB’nin görevlerini yerine
getirmediğini söyleyen AMAÇ, ‘Bakanlık hem görevini yapmıyor hem de direnişi karalayarak sendikaları suçlayan açıklamalar yapıyor’ diyerek, ‘ görünen haliyle Bakanlığın artık, ‘ÇATIŞMA BAKANLIĞI’ olduğunu belirtti. .
‘ÇSGB görevinin gereğini yapmalı, yapamıyorsa istifa etmelidir’ diyen AMAÇ’ın, ‘Özlük hakları dışında bir talebiniz var mı? sorusu işçilerin, ‘HAYIR’ yanıtıyla karşılık buldu. Tek Gıda – İş Genel Sekreteri Mecit AMAÇ, TEKEL işçilerinin işçi statüsünde başka kamu kurumlarına geçirilmesini talep ediyor, başka bir talepte bulunmuyor, işçi olarak çalışmak istiyoruz’ dedi. Fedakârlık da yapabileceklerini hatırlatan AMAÇ, hükümetin kendilerini anlamak istemediğini kölelik koşulları dayattığını söyledi. Talepleri kabul edilmediği sürece eylemlerine devam edeceklerini belirten AMAç, 11 Şubat Perşembe günü de Maliye Bakanlığı önünde olacaklarını duyurdu.
Saat :11:30’de son bulan konuşmanın devamında TEKEL direnişçileri ve dayanışma için orada bulunanlar, geldikleri yol güzergahını izleyerek AŞTİ istasyonuna yürüdüler. Emek Mahallesi sakinlerinin ilgiyle izleyip alkışladığı TEKEL işçileri, yolu trafiğe kapattıkları halde araç sürücülerinden tepki değil destek buldular. Araç sürücüleri klakson çalarak işçilerin mücadelesini desteklediklerini işaret ettiler.
Ankaray'a bindiklerinde de sesli eylemlerini sürdürdüler. Kimi zaman slogan attılar, kimi zaman dayanışmacı bir gencin sazına Burçak Tarlası türküsünü, ‘… Eğdirmem başımı kalkar giderim, 4 C’yi başına yıkar giderim…’ şeklinde yorumlayarak söylediler.
Ankaray’dan indikten sonra yine yer altı çarşısında sloganlarla yürüyüşlerine devam eden işçiler, Sakarya Caddesi Metro çıkışından yürüyerek Bayındır Sokağa, buradan da direniş çadırlarına geldiler. TÜRK – İŞ önünde toplanan işçilere burada kısa bir konuşma yapan Tek Gıda – İş yetkilileri, işçilere ve dayanışmacılara teşekkür ederek hep birlikte, ‘BİZ ÇOCUKLARIMIZA ONURLU BİR GELECEK BIRAKACAĞIZ YA SİZ - YAŞASIN SINIF
DAYANIŞMASI – YILGINLIK YOK DİRENİŞ VAR – KAVGA BİTMEDİ DAHA YENİ BAŞLIYOR’ sloganını attılar. Saatler: 12.18’i gösterirken günün ilk eylemini noktalayan işçilerde çadırlarına çekildiler.
Direnişin 57., süresiz açlık grevinin 5. gününde ikinci eylem ise periyodik hale gelen saat: 17:00 buluşması ve Sakarya Caddesine yürüyüştü. Yine binlerce işçi ve dayanışmacı yağan yağmura aldırmadan sloganlar atarak Taş Heykelin önüne geldiler. Yaklaşık 1 saat süren eylem yapılan konuşma ve sloganlarla devam etti. İşçiler direniş yerlerine
dönüşte Bayındır Sokaktan geçerken, Ankara Valiliğinin, ‘esnaflardan şikayet var’ açıklamasını çürütürcesine Sakarya Bar sahipleri ve emekçilerinin yoğun alkışlarıyla karşılandılar.
Her iki eylemde de ağırlıkta haykırılan sloganlar ise, ‘HER YER TEKEL HER YER DİRENİŞ – İŞÇİLER
BİRLEŞİN İKTİDARA YERLEŞİN – AL AL ÇAL ÇAL ÇAL AKP 4 C’Yİ AL BAŞINA ÇAL – DİRENE DİRENE KAZANACAĞIZ – DİRENEN İŞÇİLER YENİLMEZLER – TESLİM OLMADIK OLMAYACAĞIZ – KAVGA BİTMEDİ DAHA YENİ BAŞLIYOR – TEKEL YÜRÜYOR KAVGA BÜYÜYOR – ÖZLÜK HAKKIMIZ SÖKE SÖKE ALIRIZ – İŞÇİYİZ HAKLIYIZ KAZANACAĞIZ – BİZ HAKLIYIZ BİZ KAZANACAĞIZ – YILGINLIK YOK DİRENİŞ VAR – ZAFER DİRENEN EMEKÇİNİN OLACAK – HAK VERİLMEZ ALINIR ZAFER
SOKAKTA KAZANILIR - KURTULUŞ YOK TEK BAŞINA YA HEP BERABER YA HİÇ BİRİMİZ – YAŞASIN SINIF DAYANIŞMASI – GENEL GREV GENEL DİRENİŞ…’
Hayat bu, durmuyor ilerliyor, yürürken değiştiriyor ve dönüştürüyor. Tekel işçileri bu süreçte çok şeyler öğreniyor, öğrendikçe de öğretiyor. Tıpkı dayanışmacılarla arasındaki mesafeyi kapattığı gibi… ‘YAŞASIN SINIF
DAYANIŞMASI’ sloganına karşı artık ‘YAŞASIN İŞÇİ DİRENİŞİ’ sloganını bırakıp, ‘YAŞASIN SINIF DAYANIŞMASI’ sloganını büyük bir coşkuyla sahiplendiği gibi... Daha da önemlisi, ‘İŞÇİLER BİRLEŞİN İKTİDARA YERLEŞİN’ dediği gibi… Bu arada, Ankaray turnikelerine para vermeden geçerken bize de bir şeyler öğretiyor.
Haber ve eylem karelerini sizlerle paylaşmak istiyorum. 9 Şubat 2010
http://picasaweb.google.com.tr/yilmazkizilirmak/TEKEL_ISCILERI_DIRENIYOR_OGRENIYOR_OGRETIYOR? feat=directlink
