SKY 423
Avrupa Birliği ve Sağlık Politikaları
13. Hafta
Avrupa Birliği Yolunda Türkiye:
Aile Hekimliği Açısından
Kişiye yönelik koruyucu sağlık hizmetleri ile birinci basamak teşhis, tedavi ve rehabilite edici sağlık
hizmetlerini yaş, cinsiyet ve hastalık ayrımı yapmaksızın her kişiye kapsamlı ve devamlı olarak belli bir mekânda vermekle yükümlü, gerektiği ölçüde gezici sağlık hizmeti veren ve tam gün esasına göre çalışan aile hekimliği
uzmanı veya Sağlık Bakanlığının öngördüğü eğitimleri alan uzman tabip veya tabip” olarak tanımlamaktadır.
Türkiye’de aile hekimliği
AB mevzuatı aile hekimliği uzmanlığı için tıp fakültesi mezuniyetinden sonra en az üç yıllık bir uzmanlık
eğitimini öngörmektedir.
Bütün AB üye ülkelerinde aile hekimliği uzmanlık eğitimi üç yıl veya üzeridir.
Ancak hastane ortamında alınan eğitim ile birinci
basamak ortamında alınan eğitim süreleri her bir ülkede farklılık göstermektedir
Tablo 1. Avrupa Ülkelerinde Aile Hekimliği Uzmanlık Eğitimi Ülkeler Süre Birinci basamak
ortamında Hastane ortamında Halk sağlığı Avusturya 3 0,5 2,5 0 Belçika 3 (1+2) 2,5 0,5 0 Çek Cum. 3 0,5 1,2 0 Danimarka 3,5 1 2,5 0 Estonya 3 1.5 1,5 2 hafta Finlandiya 6 4 2 0 Fransa 3 0,5 2,5 0 Almanya 5 2 3 0 Yunanistan 4 0,9 3,1 0 Macaristan 5 3,5 1 0,5 İrlanda 3 1 2 0 İtalya 3 0,5 1,5 0,5 Litvanya 3 0,5 2,5 0 Hollanda 3 2 0,8 0 Polonya 4 2 2 0 Portekiz 3 2 1 0 Romanya 3 1,25 1,66 0,09 Slovakya 3 0,5 2,5 0 Slovenya 4 2 2 0 İspanya 3 1,5 1,5 Seminerler İsveç 5 3 2 0 Türkiye 3 0 3 0 Birleşik Krallık 3 1 2 0
Kaynak: Heyrman et al. (2006)
Hekimlere ödeme yöntemi olarak temelde üç ana yöntem söz konusudur:
◦ Maaş,
◦ kişi başı ödeme ve ◦ hizmet başı ödeme.
Her bir ülkede bu yöntemlerden birisi ağırlıkta olmak üzere genelde karma sistemler kullanılmaktadır.
Örneğin genel vergilerden finanse edilen İngiltere sağlık sisteminde aile hekimlerine kişi başı ve kalite ilişkili ödemeler yapılmaktadır.
Almanya’da hizmet başı ödeme yöntemi kullanılmaktadır.
Türkiye’de aile hekimlerine ödemeler ise kişi başı yöntemine göre olmaktadır.
