ISSN: New World Sciences Academy. E-Journal of New World Sciences Academy

(1)

(2)

I

Yıl/Year : 2011

Cilt/Volume : 6 Sayı/Number : 2 Seri/Series : 1C

Seri Adı/Series’s Name : Education Sciences (ISSN:1308-7274)

Yazışma Adresi/Address of Corespondence E-Journal of New World Sciences Academy P.K. 29 Elazığ-Turkiye

www.newwsa.com

Genel Yayın Yönetmeni ve İmtiyaz Sahibi/Chief Editor and Owner Dr. Cevdet Emin Ekinci Firat University-NWSA Eğitim Bilimleri Yayın Yönetmeni/Education Sciences Editor

Dr. Cihad Demirli Istanbul Commerce University Editör/Editor

Dr. Erdoğan Tezci Balikesir University

Dr. Hüseyin Bağ Pamukkale University

Dr. Mehmet Turan Firat University

Editör Yardımcıları/Subeditors

Dr. Bahri Aydın Abant İzzet Baysal University

Dr. Hülya Gülay Pamukkale University

Dr. İlhan Turan Rize University

Dr. Kamil İseri Niğde University

Dr. Mustafa Özden Adiyaman University

Dr. Nevzat Yiğit Karadeniz Technical University Dr. Uğur Çakılcıoğlu Firat University

Dr. Ramazan Gürbüz Adiyaman University Dr. Zehra Nur Ersözlü Gazi Osmanpasa University Yazı İşleri Müdürü/Desk Editor

Sadık Sezgin Ozan NWSA

Yayın Sekreterleri/Editorial Secreteries

Damla Aktaş NWSA

Elif Müge Orakoğlu Firat University

Melek Dikmen NWSA

İstatistik ve WEB Sorumlusu/Statistics and WEB Master

Özgür Aydın Bingol University

Yayın Kurulu/Editorial Board

Dr. Ahmet Pehlivan Cyprus International University Dr. Asuman Seda Saracaloğlu Adnan Menderes University

Dr. Fatma Özmen Firat University

Dr. Hafize Keser Ankara University

Dr. Handan Asude Başal Uludag University

Dr. Kaan Güney Cumhuriyet University

Dr. Mehmet Gürol Firat University

Dr. Mehmet Taşpınar Gazi University

Dr. Mehmet Yıldızlar Cyprus International University Dr. Nergüz Serin Cyprus International University

Dr. Nilgün Tosun Trakya University

Dr. Oğuz Serin Cyprus International University

Dr. Y.Deniz Arıkan Ege University

EBSCO PUBLISHING veri tabanında taranmaktadır.

Indexed in EBSCO PUBLISHING index.

ISSN:1306 3111

New World Sciences Academy

E-Journal of New World Sciences Academy

Uluslararası Hakemli E-Dergi/E-Journal with International Referee Üç ayda bir yayınlanır (Ocak, Nisan, Temmuz ve Ekim).

Published three-montly (January, April, July, and October).

(3)

II Hakemler-Danışmanlar/Academic Referee-Advisers

Dr. Abdullah Şahin Atatürk University Dr. Ahmet Murat Ellez Dokuz Eylul University Dr. Ali Rıza Erdem Pamukkale University

Dr. Asude Bilgin Uludag University

Dr. Bayram Özer Mustafa Kemal University

Dr. Berna Cantürk Günhan Dokuz Eylul University Dr. Bilal Yıldırım Balikesir University

Dr. Bilge Can PamukkaleUniversity

Dr. Bülent Aydoğdu Dokuz Eylül University Dr. Burak Kaan Temiz Nigde University

Dr. Çetin Semerci Firat University

Dr. Cigdem Arslan Istanbul University

Dr. Esra Bukova Güzel Ege University

Dr. Fatma Sasmaz Ören Celal Bayar University Dr. Hasan Hüseyın Sahan Balikesir University Dr. Hilal Aktamis Adnan Menderes University

Dr. Hüseyin Anılan Eskisehir Osmangazi University

Dr. Hüseyin Gül Kocaeli University

Dr. İsmail Gelen Ondokuz Mayis University

Dr. Kamil İşeri Nigde University

Dr. Kürşat Yenilmez Eskisehir Osmangazi University

Dr. Leyla Ercan Gazi University

Dr. Mehmet Mutlu Nigde University

Dr. Mehmet Nuri Gömleksiz Firat University Dr. Menekse-Seden Tapan-Broutın Uludag University Dr. Muhammed Turhan Firat University

Dr. Mustafa Ergün Ondokuz Mayis University Dr. Mustafa Oskay Celal Bayar University Dr. Mustafa Sarıtaş Uludag University Dr. Mustafa Şahin Dokuz Eylul University

Dr. Müfit Komleksiz Cyprus International University

Dr. Nevzat Gümüs Dokuz Eylül University

Dr. Recep Özkan Nigde University

Dr. Rüçhan Özkılıç Uludag University Dr. Seher Mandacı Şahin Nigde University

Dr. Selami Aydın Balikesir University

Dr. Soner Polat Kocaeli University

Dr. Tayfun Tutak Firat University

Dr. Turhan Çetin Gazi University

Dr. Ünal İç Firat University

Dr. Yeliz Yazgan Uludag University

Dr. Yüksel Deniz Arikan Ege University Dr. Zülfü Demirtas Firat Üniversitesi 2011/2 Sayının Diğer Hakemleri-Danışmanları

Other Academic Referees-Advisers for 2011/2 Issue

Dr. Abdurrahman Ekinci Dicle University

Dr. Ahmet Kara Adiyaman University

Dr. Ali Bozkurt Gaziantep University

Dr. Ali Meydan Mersin University

Dr. Alpaslan Gözler Firat University

Dr. Ayhan Dikici Nigde University

Dr. Aysen Karamete Balikesir University

Dr. Bahri Aydın Abant Izzet baysal University

Dr. Behçet Oral Dicle University

Dr. Bilal Yıldırım Balikesir University Dr. Bülent Aydoğdu Dokuz Eylul University

Dr. Bülent Aksoy Gazi University

Dr. Bünyamin Atici Firat University

Dr. Cihad Demirli Istanbul Commerce University

Dr. Çetin Semerci Firat University

Dr. Duygu Uçgun Nigde University

Dr. Ebru İkiz Dokuz Eylul University

Dr. Erdal Aslan Dokuz Eylül University

Dr. Erol Çil Dokuz Eylul University

Dr. Engin Karadağ Osman Gazi University Dr. Emine Eratay Abant Izzet Baysal University

Dr. Emine Kolaç Anadolu University

Dr. Emre Ünal Nigde University

Dr. Eyüp Artvinli Osman Gazi University

Dr. Fatih Aydın Karabük University

Dr. Fulya Yüksel Şahin Yildiz Technical University Dr. H. Ahmet Kırkkılıç Atatürk University

(4)

III

Dr. Hakan Dündar Kirikkale University

Dr. Hasan Bağcı Mehmet Akif University

Dr. Hatice Odacı Karadeniz Technical University Dr. Hüseyin Anılan Osman Gazi University

Dr. Hüseyin Kara Karabük University

Dr. Küsrat Yenilmez Osman Gazi University

Dr. Leyla Ercan Gazi University

Dr. Mehmet Murat Gaziantep University

Dr. Mehmet Nuri Gömleksiz Firat University Dr. Mehmet Sincar Gaziantep University

Dr. Mehmet Turan Firat University

Dr. Melek Kalkan Ondokuz Mayis University

Dr. Murat Tunçer Firat University

Dr. Muhammed Turhan Firat University Dr. Mukadder Boydak Ozan Firat University

Dr. Nezehat Güçlü Gazi University

Dr. Nihat Bayat Akdeniz University

Dr. Oğuz Serin Cyprus International University

Dr. Osman Birgin Usak University

Dr. Ramazan Gürbüz Adiyaman University

Dr. Raşit Özen Abant Izzet Baysal University Dr. Sadık Kartal Mehmet Akif Ersoy University

Dr. Salih Usun Mugla University

Dr. Selahattin Arslan Karadeniz Teknik University

Dr. Selami Aydın Balikesir University

Dr. Sezgi Saraç Süzer Baskent University

Dr. Şendil Can Mugla University

Dr. Tayfun Tutak Firat University

Dr. Türkan Argon Abant Izzet Baysal University

Dr. Veli toptaş Kirikkale University

Dr. Yahya Altınkurt Dumlupinar University

Dr. Yener Özen Erzincan University

Dr. Yılmaz Geçit Rize University

Dr. Yusuf Koç Gaziantep University

Dr. Zühal Çubukçu Osman Gazi University

Dr. Zülfü Demirtaş Firat University

İÇİNDEKİLER/CONTENTS (2011/2)

 Ecdl Yeterlilikleri Doğrultusunda Bilişim Teknolojileri Dersinin Bilgisayarda Yazı Yazma Becerisi Kazandırma Yeterliliği (According to Skills of Ecdl, The Adequacy of Bringing Skills of The Writing on The Computer of information Technology Lesson) (Article Number: 1C0377)

Ayşe Derya Işık……… 1367 - 1374

 Coğrafya Öğretmen Adaylarının Öğretmenlik Mesleğini Tercih Nedenlerine İlişkin Görüşleri (Geography Teacher Candidates' Views About The Reasons or Choosing The Teaching Profession)

(Article Number: 1C0378)

Fatih Aydın……… 1375 - 1387

 Öğretmen Adaylarının Kendilik Algılarını Yordayıcı Olarak Boyun Eğici Davranışlar (Submissive Behaviors as a Predictor of Preservice Teachers’ Self-Perception) (Article Number: 1C0379)

Çiğdem Berber Çelik ve Hatice Odacı……… 1388 - 1396

 Öğretmenin İçsel Ve Dışsal Güdülenmesinin Öğrenci Katılımına Etkisi: Öğretmenin İçsel ve Dışsal Güdülenmesinin Öğrenci Katılımına Etkisi (Teachers’ intrinsic and Extrinsic Motivation As Predictors of Student Engagement: An Application of Self- Determination Theory)

Kamile Demir……… 1397 - 1409

 Öğretmen Adayı Öğrencilerin Mesleki Özyeterlilik Algıları İle Öğrenci Başarısı Sorumluluk Algıları (Preservice Teacher’s Self Efficacy and Responsibility for Student Achievement Perceptions)

Hülya Güvenç……… 1410 - 1421

 Yazı Biçimleri (Dik Temel Yazı ve Bitişik Eğik Yazı) ve İlköğretim Birinci Sınıf Öğrencilerinin Okuma Düzeyleri (The Handwriting Style (Manuscript Handwriting and Cursive Handwriting) and First Class Students’ Reading Levels)

Derya Arslan……… 1422 - 1434

 Dalga Fonksiyonu, Olasılık Kavramı Ve Belirsizlik İlkesinin Öğretiminde Hibrit Modelin Etkisi (Effects of Hybrid Model on instructing Wave Function, Concept of Probability and Uncertainty Principle)

Erdogan Özdemir ve Mustafa Erol ……… 1435 - 1452

(5)

IV

 Mükemmeliyetçi Okul Müdürlerinin Öğretmenler Üzerindeki Etkileri (The Effects of Perfectionist Principals on Teachers)

Habib Özgan ve Ayla Yalçın……… 1453 - 1462

 Fen Bilgisi Öğretmen Adaylarının Spektrofotometri Ve C Vitaminine İlişkin Bilgi Düzeyi Yeterlikleri Ve Spektrofotometrelerin Eğitimde Kullanılmasına Yönelik Görüşleri (The Knowledge Level Competences of Science Preservice Teachers in Spectrophotometry and Vitamın C, and Their Views intended to The Usage of Spectrophotometers in Education)

Hilal Küçük……… 1463 - 1476

 İlköğretim Ve Ortaöğretim Okullarında Verilen Mesleki Rehberlik Hizmetlerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi (The Analysis of Career Guidance Services Given in Primary and Secondary Schools According to Some Variables)

Mustafa Kutluve Abdullah Atlı……… 1477 - 1489

 Ortaöğretim Öğrencilerinin Matematik Hakkındaki İnançlarını Belirlemeye Yönelik Matematik İnanç Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması (Mathematics Belief Scale for Determinition Beliefs of High School Students About Mathematics: Reliability and Validity Analysis)

Fatih Mehmet Kandemir……… 1490 - 1511

 Ortaöğretim Öğrencileri Kimyasal Denge Konusunu Nasıl Algılamaktadırlar?

(How Can Secondary School Students Perceive Chemical Equilibrium?) (Article Number: 1C0388)

Gülten Şendur, Mustafa toprak ve Esin Şahin Pekmez……… 1512 – 1531

 Öğrencilerin Öğrenme Stillerinin Yaşadıkları Bölge Ve Sosyal Bilgiler Dersindeki Başarıları Bağlamında İncelenmesi (An investigation of Students’ Learning Styles Dependıng on The Region They Live and Their Social Studies Achievement)

Gizem Bengiç,Osman Gümüsçü ve Abdurrahman Şahin……… 1532 - 1547

 6 Yaş Grubu Çocukların Sosyal Becerilerinin Oyun Arkadaşı Tercihleri Üzerindeki Etkisi (The Effect of Social Skills of Six Age Children on Playmate Preference) (Article Number: 1C0390)

Berrin Akman, Zeynep Topcu, Gözde Baydemir, Seda Şahin, Ece Şirin ve

Alev çelik Arslan ……… 1548 - 1560

 Kaynaştırma Uygulamasının Yapıldığı Sınıflarda Normal Gelişim Gösteren Öğrencilerin Kaynaştırmaya Yönelik Tutumları (Behavioral Attitudes of Normal-Progress Students towards The integration Process of Retarded Students in to A General Education Classroom)

Füsun Ünal ve Ayten İflazoğlu Saban……… 1561 - 1573

 Okul Müdürleri Denge Tutum Ölçeği (Omdtö) Aracının Geliştirilmesi (School Principals Balance Attitude Scale (Spbas) Tool Development, Validity, and Reliability Study)

Nail Yıldırım……… 1574 - 1584

 Danışma Becerileri Eğitiminin Psikolojik Danışmanların Empatik Becerisine Etkisi (The Effects of Counseling Skills Training on Empathic Skills of Counselors ) (Article Number: 1C0393)

Ebru İkiz ve Rengin Karaca……… 1585 - 1595

 Lise Son Sınıf Öğrencilerinin Depresyon Düzeylerinin Çeşitli Değişkenlere Göre İncelenmesi (An Examination of The Levels of Depression Amongst Senior High-School Students According to a Range of Variables)

Mehmet Murat,Mürşide Emiroğlu ve Recep Bindak……… 1596 - 1605

 Matematik Öğretmen Adaylarıyla Bir Ders Araştırması Uygulaması (A Lesson Study Implementation With Pre-Service Mathematics Teachers)

İbrahim Budak, Ayfer Budak, Işıl Bozkurt ve Bülent Kaygın……… 1606 - 1617

 Tedbirsiz Davranışın Belirleyicileri(Determinants of Imprudent Behaviour) (Article Number: 1C0396)

Ayşe Aypay ve Selahiddin Öğülmüş……… 1618 - 1634

 Sınıf Öğretmenlerinin Kullandığı Sınıf Yönetim Modelleri (Classroom Management Models Used By Classroom Teachers)

Emine Babaoğlan ve Celal Yıldırım……… 1635 - 1650

 Türkçe Dersinde Kaynak Kişi Olarak Âşıklardan Yararlanma (Utilizing Asiks as a Reference Person During The Course Turkish)

Serdarhan Musa Taşkaya ve Osman Taşkaya……… 1651 – 1658

(6)

V

 Kavramsal Değişim Yaklaşımına Dayalı Coğrafya Öğretimi: Bir Uygulama Örneği (Teach of Geography Based on Conceptual Chance Approach; An Example of Implementation)

Yavuz Akbaş ve Abdulkadir Uzunöz……… 1659 - 1678

 Sosyal Bilgiler Öğretiminde Eleştirel Düşünme: İlköğretim Beşinci Sınıf Sosyal Bilgiler Öğretiminde Öğretmenlerin Eleştirel Düşünme Becerilerini Geliştirmek İçin Uyguladıkları Etkinliklerin Değerlendirilmesi(Critical Thinking in Teaching Social Studies: Evaluating Activities Which Are Performed By Teachers in Teaching Social Studies to The Fifth Grade Students to Improve Their Criticial Thinking Skills) (Article Number: 1C0400)

Ahmet Doğanay ve Rojda Yağcı……… 1679 - 1702

 Çocuk Yuvası Ve Yetiştirme Yurtlarındaki Grup Sorumlularının Empati Düzeylerinin Belirlenmesi (Determination of The Empaty Levels of The Responsible Persons in Groups At Nurseries and Children’s Home)

Türker Sezer ve Kazım Biber……… 1703 – 1714

 Okul Öncesi Öğretmenlerinin Sınıfta Karşılaştıkları Sorun Davranışlara İlişkin Düşünceleri (The Opinions of Preschool Teachers About Problem Behaviours Which Faced in Classroom)

Berrin Akman, Gözde Baydemir, Tuğçe Akyol, Alev Çelik Arslan ve

Sevi Kent Kükürtcü……… 1715 - 1731

 Social Constructivist Approach :(Re)Transformation of “Little Red Riding Hood” for Writing Course (Sosyal Yapılandırmacı Yaklaşım:“Kırmızı Başlıklı Kız”ın Yaratıcı Yazma Dersine (Yeni)den Uyarlanması)

Dilek Tüfekçi Can……… 1732 - 1746

 Matematik Öğretmenlerinin Derslerinde Bilgisayarı Kullanma ve Çalıştıkları

Ortamların Uygunluğu İle İlgili Görüşleri (Mathematics Teacher’s Views About Use of Computer in Their Cources and Suitability of Their Workplace)

Ali Bozkurt, Recep Bindak ve Servet Demir……… 1747 – 1758

 Ortaöğretim Alan Öğretmenliği Tezsiz Yüksek Lisans Programı ve Eğitim Fakültesi 4.

Sınıfta Öğrenim Gören Öğretmen Adaylarının Öğretmenlik Mesleğine İlişkin Motivasyon Düzeyleri -Akdeniz, Anadolu, Dumlupınar ve Fırat Üniversiteleri Örneği (The Level of Motivation of Teacher Candidates At Graduate School of Educational Sciences and Social Sciences and 4’th Year in Faculty of Education –Akdeniz, Anadolu, Dumlupinar and Akdeniz University Case)

Esra Turhan ve Esmahan Ağaoğlu……… 1759 - 1774

 İlköğretim Okullarında Görev Yapan Okul Yöneticileri ve Öğretmenlerin Ücretli Öğretmenliğe İlişkin Görüşleri (The Views of Teachers and School Administrators in Primary Schools on Paid Teaching)

Muhammed Turhan……… 1775 - 1785

 Matematik Eğitimi İçin Bir Öğretim Tasarımı Modeli (instructional Design Model for Mathematics Education)

Emine Özdemir ve Sevinç Mert Uyangör……… 1786 - 1796

 İlköğretim İkinci Kademe Öğrencilerinin Kelime Hazinesi Üzerine Bir Değerlendirme (An Evaluation About The Vocabulary of Elementary School Students From 6th to 8th Grades)

Mehmet Kurudayıoğlu……… 1797 – 1808

 Türkiye’de İkmep Projesi Kapsamında Mesleki Teknik Eğitim İçin Program Geliştirime Süreci (Curiculum Development Period For Vocational Education And Training Under Hrd-Vet Project in Turkey)

Tayfun Menlik ve Erkan Altındirek ……… 1809 – 1820

 Birleştirilmiş Sınıflarda Etkinliklerin Uygulanabilirliğine İlişkin Öğretmen Görüşleri (Teachers’ Views on The Applicability of Learning Activities in Unified Classes)

Mehmet Nuri Gömleksiz, Elif Cüro ve Hasan Hüseyin Kılınç ……… 1821 – 1835

 İlköğretim Okullarındaki Kulüp Çalışmalarının Gerçekleşme Düzeylerine İlişkin Danışman Öğretmen ve Kulüp Temsilcisi Öğrencilerin Algıları (The Perceptions of Advisors and Soial Club Representative Students on The Level of Realization Of Social Club Activities Performed in Primary Schools)

Article Number: 1C0411)

Necmi Gökyer ……… 1836 – 1851

(7)

VI

 Sosyal Bilgiler Eğitiminin Türkiye’deki Genel Durumu (The Panorama of Social Studies Education in Turkey) Article Number: 1C0412)

Selahattin Kaymakcı ve Talip Öztürk ……….……… 1852 – 1867

 Türkçe Öğretmeni Adaylarının Özel Alan Yeterliklerine Sahip Olma Durumlarına İlişkin Görüşleri(Pre-Service Turkish Language Teachers’ Opinions on Acquiring Competencies in Special Field)

Sadet Maltepe ……… 1868 – 1877

 Öğretmen Adaylarının Öğretmen İletişim Becerilerine İlişkin Algılarının Karşılaştırılması (Comparison of Perceptions of Candidate Teachers Concerning Communication Skills)

Emine Eratay ……… 1878 – 1893

 Üniversite Öğrencileri İçin Akıllı Tahta Kullanımı Değerlendirme Ölçeği: Geçerlilik ve Güvenirlik Çalışması (An Interactive Whiteboard Evaluation Survey For University Students: Validity and Reliability Analyses)

Yalın Kılıç Türel ……… 1894 – 1903

 Eğitim Fakültesi Coğrafya Derslerinde Çoklu Ortam Uygulamalarından Heyelan Örneği (Landslide Example of Multimedia Applications in Geography Courses in Education Faculty)

İlhan Turan ve Neriman Karabacak ……… 1904 – 1922

 İlköğretim Okulu Öğretmenlerinin Örgüt Kültürüne İlişkin Algıları (Primary School Teachers' Perceptıons Towards Organizational Culture) Article Number: 1C0417)

Gülizar Güzel ve Ali Taş……… 1923 – 1937

 Sonluve Sayılabilir Sonsuz Kümeler İle Sayılamayan Sonsuz Kümelerin Matematiksel Modellemesi (Finite Set and Countable Infinite Sets With Uncountable Infinite Sets Modelling)

Gülizar Güzel ve Ali Taş……… 1938 – 1950

 Öğretimde Geribildirimin Önemi, Gerekliliği ve Niteliğine İlişkin Öğrenci Algıları (Student Perceptions Regarding the Value, Requirement and Quality of Feedback in Instruction)

Erol Karaca ……… 1951 – 1960

(8)

ISSN:1306-3111 e-Journal of New World Sciences Academy 2011, Volume: 6, Number: 2, Article Number: 1C0398

EDUCATION SCIENCES Serdarhan Musa Taşkaya

Received: November 2010 Osman Taşkaya

Accepted: February 2011 Mersin University

Series : 1C serdarhan@gmail.com

ISSN : 1308-7274 feymani@gmail.com

TÜRKÇE DERSİNDE KAYNAK KİŞİ OLARAK ÂŞIKLARDAN YARARLANMA ÖZET

Derslerde kaynak kişiden yararlanmak, öğrenmenin kalıcılığına olumlu yönde etki edecek bir yöntem olarak kullanılabilir. Derslerde yararlanılacak kaynak kişi, öğrenci velisi, okulda görevli bir öğretmen ya da yönetici, sanatçı veya alanında uzman biri olabilir.

Kaynak kişi yöntemi okul öncesi, ilköğretim, orta ve yüksek öğretimde birçok derste öğretim yöntemi olarak kullanılabilir.

Kaynak kişi olarak bazı derslerde âşıklardan da yararlanılmaktadır.

Âşıklardan yararlanılabilecek derslerden biri de Türkçe’dir. Türkçe dersinde dinleme, yazma, okuma ve konuşma alanlarında âşıklardan kaynak kişi olarak yararlanılabilir. Ayrıca Türkçe dersinde şiir öğretiminde de âşıklar derslere davet edilebilir.

Anahtar Kelimeler: Türkçe Dersi, Türkçe Öğretimi, Kaynak Kişi Yöntemi, Âşıklar, Şiir Öğretimi

UTILIZING ASIKS AS A REFERENCE PERSON DURING THE COURSE TURKISH ABSTRACT

Utilizing reference person during instruction can be used as a method to effect the permanence of learning positively. The reference to be utilized during courses may be guardian of the student, a teacher serving in the school or a manager, artist and a competent person in his/her field. The reference person can be employed as teaching method for a number of courses in the preschool education, primary education, secondary education, and higher education. In some courses, Asiks are utilized as a reference person. One of the courses, in which asiks are utilized, is the course Turkish. During the course Turkish, asiks may be utilized as a reference person in the areas of listening, writing, reading, and speaking. In addition, for teaching poem in the course Turkish, asiks may be invited to the courses.

Keywords: The Course Turkish, Turkish Instruction, Reference Person Method, Asiks, Poem Teaching

(9)

e-Journal of New World Sciences Academy Education Sciences, 1C0398, 6, (2), 1651-1658.

Taşkaya, S.M. ve Taşkaya, O.

1652 1. GİRİŞ (INTRODUCTION)

Okullarda öğretim ortamlarının düzenlenmesi, öğrenmenin planlanan düzeyde gerçekleştirilmesi açısından önemlidir. Bu nedenle etkili öğrenmeyi sağlamak için derslerin işlenmesinde çeşitli etkinliklerden, çeşitli yöntem ve ders araçlarından yararlanılması gerekmektedir. Derslerin etkililiğini artırmada izlenecek yollardan biri de derslerde kaynak kişiden yararlanmaktır.

Kaynak kişilerden, konu ile ilgili bir veya daha fazla kişinin sınıfa ya da okula, eğitim öğretim faaliyetlerine katkı sağlaması için davet edilerek yararlanılabilir. Konuların işlenişinde kaynak kişilerden yararlanmak, öğrenmede kalıcılığın artmasını sağlamak için başvurulacak yöntemlerden biridir.

“Kaynak kişilerden yararlanma, öğretimi zenginleştirir. Bu yolla öğrenciler çalışılan konu ile ilgili değişik bakış açıları geliştirir, konuları ya da kurumları eleştirel bir bakışla gözlemlemeyi öğrenir”

(Gözütok, 2006: 314).

Davet edilecek kişi öğretmen veya öğrenciler tarafından belirlenebilir. Bu konuda okul yönetimi ile işbirliği sağlanmalı gerekiyorsa izin alınmalıdır.

Davet edilecek kişi dersin ve konunun özelliğine göre seçilebilir. Bu kişi kamu kurumu yöneticisi veya çalışanı, sanatçı, esnaf veya diğer bir sınıfın ya da okulun öğretmeni, okul yöneticisi vb. olabilir.

Kaynak kişi olarak sınıfta bulunan öğrencilerin ailelerinden de yararlanılabilir. Velilerin sınıfa kaynak kişi olarak davet edilmesi, etkili ve başarılı bir okul-aile iş birliği sağlamanın da yollarından biri olarak değerlendirilebilir (Arslan ve Nural, 2004).

Dersten önce kaynak kişi ile iletişim kurularak dersin içeriği ve nelerin konuşulacağı, zaman ve konu sınırlılıkları bildirilmelidir.

Kaynak kişinin okula ulaşımı ve karşılanması da önceden planlanmalıdır. Ders öncesinde öğrencilere de konu ile ilgili gerekli ön bilgi verilmelidir. Ayrıca davet edilen kaynak kişiye sorulacak sorular öğrencilere önceden hazırlatmalıdır. Öğretmen ve okul yönetimince davetlinin öğrencilerle rahat iletişim kurabilmesi için uygun bir ortam sağlanmalıdır. Öğretmenler, kaynak kişiye ders sırasında ihtiyaç duyacağı konularda yardımlarda bulunmalıdır.

Okula kaynak kişinin gelmesi, diğer öğretmen ve öğrencilerin de katılabileceği bir etkinliğe dönüştürülebilir. Bunu için sınıf ortamı yerine bütün öğrencilerin katılımının sağlanabileceği konferans salonu ya da okul bahçesi kullanılabilir. Böylece etkinliğin okul geneline yayılması sağlanmış olacaktır.

Derslerde gerçek kişilerden yararlanmak motivasyonu, öğretimin etkinliğini ve bilginin kalıcılığını artıracak ve derslerin işlenişini de eğlenceli bir hale getirecektir (Yanpar, 2006). Ayrıca, kaynak kişinin sınıfa veya okula gelerek eğitim öğretim faaliyetlerine katılması, öğrencilerin dikkatlerini konuya çekmede önemli bir etkinlik olacaktır.

Öğretimde kaynak kişi, bir öğretim yöntemi olarak kullanılabileceği gibi farklı öğretim yöntemleri içinde de öğretim teknolojisinin bir boyutu olarak da kullanılabilir. Kaynak kişiden yararlanılabilecek öğretim yöntemlerinden biri proje tabanlı öğretimdir. Örneğin proje tabanlı öğretimde, kaynak kişilerin sınıfa davet edilmesi ve uzmanlık alanına göre çeşitli sorular sorulması, sanatçı ise sanatına yönelik etkinlikleri sergilemesinin sağlanması öğrenci projesi olabilir.

Kaynak kişiden yararlanılabilecek yöntemler arasında gezi, görüşme, konferans, aile katılımı, gösterip yaptırma ve sözlü tarih de sayılabilir.

(10)

1653

Gürkan (2008) tarafından hukuk fakültelerinde verilen eğitim üzerine yapılan bir araştırmada, öğrencilerin fakültelerindeki derslere kaynak kişi davet edilmemesini öğretimde görülen bir sorun olarak gördükleri bulgusuna ulaşılmıştır. Yine öğrencilerin bu sorunun giderilmesi için derslere hukuk alanında tanınmış kişilerin kaynak kişi olarak davet edilmesi önerisinde bulunmuşlardır.

“Bir toplumun en önemli kaynağı kuşkusuz o toplumda yaşayan kişilerdir. Sosyal bilgiler dersinde toplumda yaşayan pek çok kişiden kaynak olarak yararlanılabilir. Çeşitli meslek sahipleri (avukat, ressam, çiftçi), yerleşim biriminin en deneyimli kişileri ve konu alanı uzmanları kaynak kişi olarak kullanılabilir. Kaynak kişilerden yararlanmak amacıyla kişiler ziyaret edilebileceği gibi, sınıfa da davet edilebilir” (Yaşar ve Gültekin, 2007: 121).

İlköğretim II. kademede seçmeli dersler arasında yer alan halk kültürü dersine ait öğretim programında kaynak kişilerden yararlanılabileceği belirtilmiştir. Programda kaynak kişi olarak âşıklardan nasıl yararlanılacağı açıklanmıştır. Buna göre öğrencilere varsa çevrelerinde tanınmış bir ozan ile görüşme yapabilecekleri belirtilmiştir (MEB, 2007).

Hayat Bilgisi ve Sosyal Bilgiler derslerinde kaynak kişilerin bilgilerine başvurulması sık sık yapılan bir uygulamadır. Müzik dersinde ise halk müziği ve yöresel müzikler ile ilgili konular işlenirken kaynak kişilerden yararlanılabilir. İlköğretim ve orta öğretim kurumlarında yer alan Türkçe ve Türk dili dersleri de kaynak kişi yönteminden en çok yararlanılabilecek derslerin başında gelmektedir.

Tarih derslerinde sözlü tarih yöntemi ile özellikle gezilerde, kaynak kişilerden yaşadıklarını veya tanıklık ettikleri olayları anlatması şeklinde yararlanılabilir (Safran ve Ata, 1998). Gezi güzergâhlarında kaynak kişiler ziyaret edilebilir veya kaynak kişiler anılarını anlatmaları için geziye davet edilebilir. Sözlü tarih öğretimi kapsamında kaynak kişilerden yararlanma etkinliğini plânlanırken dikkat edilmelisi gereken hususlar şunlardır:

 Kaynak kişi bilgi vereceği alanın uzmanı olmalıdır.

 Hangi konular üzerinde ve ne şekilde durursa, öğrencilere yararlı olacağı konusunda öğretmen kaynak kişiyle bir ön görüşme yapmalıdır.

 Kaynak kişinin boş zamanı alınmalıdır.

 Kaynak kişi kendisine ihtiyaç duyulduğunda dinlenmelidir.

 Kaynak kişiyi öğrencilerin tam olarak dinlemeleri ve soru sormaları sağlanmalıdır.

 Kaynak kişinin anlattıkları hakkında öğrenciler kısa not almalıdır.

 Kaynak kişinin anlattıkları; ders kitaplarıyla, yazılı kanıtla karşılaştırılmalı ve öğrenciler tarafından değerlendirilmelidir (Ülkümen, 1954: 290, aktaran: Safran ve Ata, 1998: 88).

2. ÇALIŞMANIN ÖNEMİ (RESEARCH SIGNIFICANCE)

Kaynak kişilerden eğitimin bütün kademelerinde birçok derste yararlanılabilmektedir. Âşıklar, Türk kültürünün günümüzde yaşamakta olan en önemli ve eski geleneklerinden âşıklık geleneğinin temsilcilerdir. Günümüzde âşıklardan kaynak kişi olarak birçok öğretim kademesinde yararlanılmaktadır. Kaynak kişi olarak Türkçe dersinde de birçok amaçla âşıklardan yararlanılabilir. Ancak bu konuda literatürde yeterli bilgi bulunamamaktadır. Bu nedenle çalışma, âşıklardan Türkçe dersinde nasıl yararlanılabileceğini çeşitli yönlerden ortaya koyması acısından önemlidir.

(11)

1654 3. TÜRKÇE DERSİ (THE COURSE TURKISH)

Zorunlu eğitim çağının başlangıcındaki ilköğretimde yer alan ana dili öğretim dersi olan Türkçe dersi, 1. sınıftan başlamakta ve 8.

sınıfa kadar zorunlu ders olarak devam etmektedir. İlköğretimde en çok ders saatine sahip olan bu ders, ilköğretimin yanı sıra okul öncesi, orta ve yüksek öğretimde de çeşitli adlarla yer almaktadır.

Türkçe dersinde ana dilinin etkili ve güzel kullanımının kazandırılması, bunun yanı sıra ana dili sevgisinin de öğrencilerde yerleşmesi, en önemli hedeflerdendir (MEB, 2005). Eğitim sisteminde yer alan derslerin her birinin eğitim açısından özel ve önemli bir yeri vardır. Ancak ana dili yeterince kazandırılmadan diğer derslerde başarı sağlanması çok zordur. Bu sebeple ana dili öğretim dersi olan Türkçe, çocukların geleceğini birçok açıdan etkilemesinden dolayı çok önemli bir derstir.

Bu derse ilköğretim 1-5. sınıflarda sınıf öğretmenleri, 6-8.

sınıflarda Türkçe öğretmenleri girmektedir. Özellikle ilk okuma yazma ve okuma alışkanlığı kazandırmada ilköğretimin ilk yıllarında görev yapan sınıf öğretmenlerine ana dili öğretiminde büyük görevler düşmektedir.

“Türkçe dersinde istenilen başarı düzeyine ulaşabilmek için öğretmenlerin Türkçe öğretim yöntemlerini yeterince biliyor olmaları, sınıfın ve dersin durumuna göre bu yöntemleri kullanmaları gerekmektedir. Ayrıca öğretmenler öğrenme ve öğretme alanında meydana gelen gelişmeleri yakından takip etmelidirler. Bunun için sınıf öğretmenlerinin hizmet öncesi eğitimlerinde bu eğitimi yeterince almış olmaları ve hizmet içi eğitimle de sık sık yenilikler hakkında bilgilendirilmeleri gerekmektedir” (Taşkaya ve Muşta, 2008: 244).

Öğretmenler, başarılı olabilmek için Türkçe derslerde temel ilkeleri göz önüne almalıdırlar. Bu ilkelerden bazıları aşağıda verilmiştir:

 Dil doğal bir ortam içerisinde öğretilmelidir.

 Öğretimde çocuğun kendi dilinden yararlanılmalıdır.

 Türkçe öğretiminde bütün derslerden yararlanılmalıdır.

 Değişik dil çalışmaları arasında sıkı bir ilişki kurulmalıdır.

 Çeşitli ders araç ve gereçlerinden yararlanılmalıdır (Kavcar vd.

1995: 9).

Bu ilkeler kısaca şöyle açıklanabilir:

 Dil doğal bir ortam içerisinde öğretilmelidir: Çocuklar ana dillerini ailelerinden ve yakın çevrelerinden öğrenmeye başlarlar (Aksan, 2000). Okula başladıkları ilk yıllarda öğretmenlerin bu ilkeyi göz önünde bulundurarak doğal bir öğrenme ortamı yaratmaları gerekmektedir. Türkçe öğretiminde zorlama yapmadan konulara merak uyandırarak, günlük dili ustaca kullanarak dersler işlenmelidir.

 Öğretimde çocuğun kendi dilinden yararlanılmalıdır: Öğrenciler ana dili kullanma becerileri farklı olarak sınıflara gelir.

Öğretmenler her öğrencinin ana dilini kullanabilme düzeyini belirlemeli ve gerekirse ayrı programlarla öğrencilere Türkçe öğretimi yaptırılmalıdır.

 Türkçe öğretiminde bütün derslerden yararlanılmalıdır: Türkçe dersi, ana dili öğretim dersidir. Bu nedenle bu derste başarı sadece Türkçe dersi ile sınırlı değildir. Ana dilini iyi öğrenemeyen bir öğrencinin diğer derslerden başarılı olması zordur. Bu yüzden diğer derslerde de Türkçe öğretimi fırsatları değerlendirilmelidir. Öğretmenler diğer derslerde de Türkçe’yi güzel kullanmaya özen göstermeli ve öğrencilerin yapacakları dil bozukluklarını da düzeltmelidirler

(12)

1655

 Değişik dil çalışmaları arasında sıkı bir ilişki kurulmalıdır:

Örneğin yazma çalışması yaptırılırken dinleme becerisinin geliştirilmesine de dikkat edilebilir.

 Çeşitli ders araç ve gereçlerinden yararlanılmalıdır: Türkçe dersinde en çok kullanılan ders araç gereci ders kitapları ve diğer yazılı kaynaklardır. Ancak Türkçe dersinin sevdirilmesinde çocukların ilgisini çekecek ve konunun öğretimini kolaylaştıracak somut materyaller, kaynak kişiler ve çeşitli ders araç gereçlerine ders işlenişinde sık sık yer verilmelidir.

2005 yılında yürürlüğe giren İlköğretim Türkçe Dersi Öğretim Programı, beş öğrenme alanı üzerine yapılandırılmıştır. Türkçe dersi öğrenme alanları hem kendi içinde hem de diğer öğrenme alanlarıyla bütünlük içinde ele alınarak ilişkilendirilmiştir. Bu öğrenme alanları: “Konuşma, dinleme, okuma, yazma ve görsel okuma ve görsel sunu” (MEB, 2005). Öğretmenler, derslerde bu alanları göz önüne alarak planlama yapmaları gerekmektedir.

4. TÜRKÇE DERSLERİNDE KAYNAK KİŞİ OLARAK ÂŞIKLARDAN YARARLANMA (UTILIZING ASIKS AS A REFERENCE PERSON DURING THE COURSE TURKISH)

Türkçe dersinde öncelikle ana dilinin öğrencilere sevdirilmesi gerekir. Bunun için de Türkçe dersi, çeşitli ve eğlenceli etkinliklerle zenginleştirilmelidir. Bu dersin eğitimin hedeflerine uygun şekilde işlenmesi için değişik yöntem ve tekniklerden, çeşitli ders araç gereçlerinden ve farklı kaynaklardan yararlanmak gerekir.

Kaynak kişiden yararlanma bu nedenle Türkçe derslerin işlenmesinde farklı ve etkili bir yol olacaktır.

Türkçe dersinde kaynak kişi olarak yetişkinlerden ve sanatçılardan yararlanılabilir (Demirel ve Şahinel, 2006). Türkçe öğretim etkinliklerinde yararlanılabilecek diğer kaynak kişiler, konuyla ilgili yöneticiler ve alan uzmanları da olabilir (Calp, 2007).

Ancak sınıf öğretmenlerinin Türkçe derslerinde kaynak kişilerden yeterince yararlandıklarını söylemek güçtür. Yapılan bazı araştırmalarda da sınıf öğretmenlerinin Türkçe derslerinde kaynak kişi yöntemini yeterince kullanmadıkları görülmüştür (Susar, 2001; Taşkaya ve Muşta, 2008). Hâlbuki birçok derste olduğu gibi, Türkçe dersinde de kaynak kişilerden etkili bir şekilde yararlanılabilir.

İlköğretimin I. ve II. kademesinde yer alan Türkçe dersinde çeşitli sınıf düzeylerinde öğrencilerin ana dilinin çeşitli edebî türleri ile ilgili örnekler (ağıt, mani, türkü, hikâye, şiir, destan vb.) için âşıklar kaynak kişi olarak ders içi ve ders dışı etkinliklerde yer alabilir.

Âşıkların Türkçe dersine kaynak kişi olarak davet edilmesi, sınıfta dinleme, okuma, yazma ve konuşma alanlarında etkinlik olarak düzenlenebilir. Âşıkların katılacağı derslerde sınıfta hikâye anlatılması, türkü söylenmesi ve şiir okunması öğrencilerin dikkatlerini çekecektir.

“Edebi türlerden şiir ve tiyatro, diğerlerine göre farklı bir okuma şekli ister” (Özbay, 2006: 19). Şiirin okunmasında vurgu önemlidir. Bu nedenle derste şiir okuma öğretiminde âşıklara örnek şiirler okutularak öğrencilerden dikkatle dinleyerek daha sonra tekrarlamaları istenebilir. Âşık hakkında toplanan bilgiler ve şiirlerinden örneklerin sınıflarda okunması da okuma becerisini geliştirme çalışması olarak ele alınabilir.

Derse davet edilen âşıklarla söyleşi, konferans veya panel düzenlenerek âşıklara öğrenciler tarafından soru sorulması sağlanabilir.

(13)

1656

Davet edilen âşık hakkında bilgi toplayıp sınıfta sunması istenen öğrenciler için bu faaliyet araştırma yapma, konuşma ve yazma becerilerinin geliştirilmesi açısından yararlı olacaktır.

“Âşıklarının yazmış oldukları şiirler toplumun duygu ve düşüncesini yansıtması ve belirli bir ölçüde toplumu etkilemesi bakımından önemlidir” (Taşkaya ve Coşkun, 2009: 261). İlköğretim II.

kademede de Türkçe dersinde âşıkların yazdıkları şiirler tahlil ettirilebilir. Ayrıca öğrencilere okunan şiirden ne anladıkları sorularak dinleme ve anlama eğitimi yaptırılabilir.

Ders etkinliklerinde halk edebiyatı ürünlerinden yararlanmak öğretimin etkililiğini artırabilir (Gülüm ve Ulusoy, 2008). Âşıklar eserlerini saz eşliğinde söyledikleri için ders öğrenciler açısından faklı ve eğlenceli bir etkinlik haline gelecektir. Böylece Türkçe ile müzik dersi de ilişkilendirilmiş olacaktır.

Kaynak kişi olarak derse davet edilen âşıklar Türkçe dersinde öğrencilere şiir yazmayı öğretebilir. Ayrıca âşıklar, öğrencilere kendilerinin şiir yazmaya nasıl başladıklarını, şiir yazarken nelere dikkat ettiklerini anlatabilirler.

Âşıklar irticalen (doğaçlama) şiir yazabilme yeteneğine sahip kişilerdir. Bu yeteneklerine örnek olarak âşıklara sınıfta irticalen bir şiir yazdırılabilir. Bu uygulamada öğrencilerden bir konu belirlemeleri istenir ve âşık sınıf önünde bu konuda bir şiir yazar ya da türkü söyler. Böylece öğrenciler canlı bir şekilde bir şiirin nasıl yazıldığı bir türkünün nasıl ortaya çıktığını görme fırsatı elde etmiş olacaklardır.

Türkçe dersinde, yazma eğitiminde yazar ve şair ziyaretleri sınıf dışı etkinlik olarak düzenlenebilir (Yıldız vd. 2006). Eğer çevrede yaşamakta olan bir âşık varsa öğrencilere proje çalışması olarak âşıklarla görüşme yaptırılabilir. Öğrencilerden yörede daha önce yaşamış bir âşık hakkında bilgi toplaması istenebilir. Âşıkların şiirleri sınıf içi yazma etkinliklerinde kullanılabilir.

Âşıkların Türkçe dersinde kaynak kişi olarak davet edilmelerinin bir diğer eğitimsel yararı ise âşıklık geleneğinin gelecek nesillere tanıtılması yönünde olacaktır. Kaynak kişi olarak davet edilen âşık veya âşıklar bütün okulun katılacağı bir etkinliğe davet edilebilir.

Böylece hem okulda bir etkinlik gerçekleştirilmiş olur hem de âşıklık geleneği ve âşıkların yaptıkları müzik, öğrencilere tanıtılmış olur.

Davet edilen âşığı dinlemek üzere veliler de okula davet edilebilir.

Öğrencilere ders öncesinde davet edilecek âşıklarla ilgili olarak proje çalışmaları yaptırılabilir. Hazırlanacak bu projeler derste sunulabilir. Bu çalışmalardaki konular şunlar olabilir:

 Davet edilen âşığın hayatı hakkında bilgi toplama.

 Davet edilen âşığın eserleri hakkında bilgi toplama.

 Davet edilen âşığın âşıklığa başlaması hakkında bilgi toplama.

 Davet edilen âşığın etkilendiği diğer âşıklar hakkında bilgi toplama.

 Varsa yörede yaşayan âşıkların kimler olduğunun tespiti.

 Ünlü âşıklar (Karacaoğlan, Dadaloğlu, Âşık Veysel gb.) hayatları hakkında bilgi toplama.

 Ünlü âşıklar eserleri (türküleri) hakkında bilgi toplama.

 Âşıklık geleneği hakkında bilgi toplama.

Günümüzde kaynak kişi olarak âşıklardan bütün kademelerdeki öğretim kurumlarında değişik derslerde sık sık yararlanılmaktadır. Bu derslerin başında Türkçe, edebiyat, müzik ve halk kültürü gelmektedir.

Âşıklar, özellikle üniversitelerin lisans ve lisansüstü düzeyindeki derslerine kaynak kişi olarak davet edilmektedirler. Okul öncesi eğitim kurumlarında da âşıkların katılacağı etkinlikler çocuklar açısından ilgi çekici olacaktır.

(14)

1657

Âşıkların eğitimde kaynak kişi olarak kullanılmaları, öğretimin yanı sıra başka açılardan da önemlidir. Çünkü bu tür ekinliklerle Türk kültürünün geleceğe taşınmasında önemli yeri olan âşıklık geleneği, yeni nesillere tanıtılmış olacaktır. Bunun için: “Millî Eğitim Bakanlığınca ilköğretim ve orta öğretim okullarında âşıkların ve âşıklık geleneğinin tanıtılması için etkinlikler düzenlenmelidir”

(Taşkaya ve Taşkaya, 2010: 70).

5. SONUÇ VE ÖNERİLER (CONCLUSION AND SUGGESTIONS)

 Türkçe dersinde kaynak kişi olarak âşıklardan çeşitli şekillerde yararlanılabilir. Bunlardan biri yöntem olarak kaynak kişiden yararlanmadır. Bir diğeri ise yöntemlerde kaynak kişilerden yararlanma şeklindedir.

 Kaynak kişi kullanma derslerin işlenmesinde pek çok yararı vardır. Bunların başında öğrencilerin dersleri zevkle ve dikkatle takip etmeleri gelmektedir.

 Kaynak kişiden yararlanma, Türkçe dersinde konuların örneklerle açıklanması açısından önemlidir.

 Kaynak kişilerin derse davet edilmesi öğrencilere proje çalışması olarak verilebilir. Âşıklarla görüşme, sınıfa âşık davet etme, âşıkların katılacağı konser, konferans ve panel gibi etkinlikler Türkçe dersinde öğrencilere proje çalışması veya görev olarak verilebilir.

 Türkçe dersinde kaynak kişi olarak âşıklardan yararlanma öğrencilerin iletişim, konuşma, dinleme, anlama ve yazma becerilerini olumlu yönde etkileyecektir.

 Şiir öğretiminde âşıklardan yararlanılabilir.

 Türkçe dersinde kaynak kişi olarak âşıklardan yararlanma, Türk kültürünün önemli kaynaklarından biri olan âşıklık geleneğinin tanıtılması açısından önemlidir.

 Âşıkların yanı sıra derslere kaynak kişi olarak kültürel değerlerin öğrencilere tanıtılması için diğer sanat dallarının icracıları da davet edilmelidir.

 Türkçe dersinde âşıklardan ve diğer kaynak kişilerden nasıl yararlanılacağına yönelik öğretmenlere hizmet öncesinde ve hizmet içinde yeterli eğitim verilmelidir.

 Türkçe ders kitaplarında yaşayan âşıklara ait şiirlere yer verilmelidir.

NOT (NOTICE)

Bu makale, İstanbul Büyükşehir Belediyesi tarafından 21-22 Mart 2008 tarihinde İstanbul’da düzenlenen “Türkiye Âşıklar Kurultayı”nda sözlü bildiri olarak sunulmuştur.

KAYNAKLAR (REFERENCES)

1. Aksan, D., (2000). Her Yönüyle Dil: Ana Çizgileriyle Dil Bilim (1. Cilt). (5. Baskı). Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.

2. Arslan, Ü. ve Nural, E., (2004). Okul Öncesi Eğitimde Okul-Aile İş Birliğinin Önemi. Milli Eğitim, Sayı: 162.

http://yayim.meb.gov.tr/dergiler/162/162-icindekiler.htm.

(27.10.2009)

3. Calp, M., (2007). Özel Öğretim Alanı Olarak Türkçe Öğretimi. (3.

Baskı). Konya: Eğitim Kitabevi.

4. Demirel, Ö. ve Şahinel, M., (2006). Türkçe ve Sınıf Öğretmenleri İçin Türkçe Öğretimi. (7. Baskı). Ankara: Pegem A Yayıncılık.

5. Gözütok, F.D., (2006). Öğretim İlke ve Yöntemleri. Ankara:

Ekinoks Eğitim Danışmanlık.

(15)

1658

6. Gülüm, K. ve Ulusoy, K., (2008). “Sosyal Bilgiler Dersinde Göç Konusunun İşlenişinde Halk Türkülerinin Kullanılması (Örnek Bir Çalışma)”. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi. Cilt: 7, Sayı:

27, ss:112-127. http://www.e-sosder.org. (27.08.2009)

7. Gürkan, T., (2008). “Hukuk Öğretiminin ve Hukukçunun Eğitiminin Değerlendirilmesi”.http://www.barobirlik.org.tr/yayinlar/makalel er/tanjugurkan.doc. (28.08.2009).

8. Kavcar, C., Oğuzkan, F. ve Sever, S., (1995). Türkçe Öğretimi.

Ankara: Engin Yayınevi.

9. MEB, (2005). İlköğretim Türkçe Dersi Öğretim Programı ve Kılavuzu (1-5. sınıflar). Ankara: MEB Yayını.

10. MEB, (2007). İlköğretim Halk Kültürü (7. Sınıf) Dersi Öğretim Programı ve Kılavuzu. http://ttkb.meb.gov.tr/ogretmen/

modules.php?name=Downloads&d_op=getit&lid=1057. (28.08.2009) 11. Özbay, M., (2006). Türkçe Özel Öğretim Yöntemleri II. Ankara:

Öncü Kitap.

12. Safran, M. ve Ata, B., (1998). “Okul Dışı Tarih Öğretimi”. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi. Cilt: 18, Sayı: 1, ss:87-94.

13. Susar, F., (2001). “İlköğretim Okullarının 4. ve 5. Sınıflarında Görev Yapan Öğretmenlerin Türkçe Öğretiminde Eğitim Teknolojisi sağlama, Kullanma Yeterlikleri ve Düşünceleri Nelerdir”.

Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. Sayı: 6, http://egitimdergi. pamukkale.edu.tr/. (26.10.2009).

14. Taşkaya, S.M. ve Coşkun, İ., (2009). “Âşık Feymânî’nin

Şiirlerinde Eğitim ve Eğitim Unsurları”. Türkiyat Araştırmaları Dergisi. Sayı: 25, ss:259-278.

15. Taşkaya, S.M. ve Muşta, M.C., (2008). “Sınıf Öğretmenlerinin Türkçe Öğretim Yöntemlerine İlişkin Görüşleri”. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi. Sayı: 25, ss:240-251. http://www.e- sosder.org. (18.10.2009)

16. Taşkaya, S.M. ve Taşkaya, O., (2010). Türkiye’de Âşıkların Sorunları ve Beklentileri. NWSA: Education Sciences, Valume: 6, Number: 1, pp:60-72.

17. Yanpar, T., (2006). Öğretim Teknolojileri ve Materyal Tasarımı.

Ankara: Anı Yayıncılık.

18. Yaşar, Ş. ve Gültekin, M., (2007). Sosyal Bilgiler Öğretiminde Araç-Gereç Kullanımı. (Ed: Öztürk, C.) Hayat Bilgisi ve Sosyal Bilgiler Öğretimi. Ankara: Pegem A Yayıncılık. ss:286-311.

19. Yıldız, C., Okur, A., Arı, G., ve Yılmaz, Y., (2006). Yeni Öğretim Programına Göre Kuramdan Uygulamaya Türkçe Öğretimi.

(Ed: Yıldız, C.). Ankara: Pegem A Yayıncılık.