• Sonuç bulunamadı

ETİK KURALLAR

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "ETİK KURALLAR"

Copied!
10
0
0

Yükleniyor.... (view fulltext now)

Tam metin

(1)

ETİK KURALLAR

• Etik kurallar özel bir grubun görev ve

yükümlülüklerini belirleyen mesleki ahlak

kurallarıdır. Türkiye’de henüz eczacılığa yönelik etik kurallar oluşturulmamıştır. Amerika’da 1852 yılından beri Amerikan Eczacılık Birliği’nin çıkardığı etik

kurallar bulunmaktadır. Son olarak 1990 yılında 8 temel ilkeden oluşan eczacılık etik kuralları ortaya konulmuştur.

(2)

Eczacı, hasta ile eczacı arasındaki ilişkiye saygılıdır.

Eczacı, her hastaya özenli, şefkatli ve gizli bir şekilde hizmet sağlar.

Eczacı, her hastanın kişiliğine ve itibarına saygılıdır.

Eczacı, mesleki ilişkilerinde doğruluk, dürüstlük ilkelerine göre ve açık sözlülükle davranır.

(3)

Eczacı, mesleki yeterliliğe sahiptir.

Eczacı, meslektaş ve diğer sağlık elemanlarının değer ve becerilerine saygılıdır.

Eczacı, bireysel, toplumsal gereksinmeler için hizmet verir.

Eczacı, sağlıkla ilgili kaynakların dağılımında adil davranır.

(4)

Eczane Teknisyenleri İçin Etik Kuralları

(İngiltere Kraliyet Eczacılık Cemiyetinin Belirlediği)

(5)

Bir eczane teknisyeninin en önemli sorumlulukları şunlardır:

Eczane teknisyenleri her zaman hastalarla ve halkın diğer bireylerinin sağlığıyla ilgilenir ve toplumun en iyi derecede sağlık hizmeti görmesi için diğer sağlık profesyonelleri ile birlikte çalışır. Eczacı teknisyenleri bütün bunları, incelik, saygı ve güvenilirlikle yerine getirir. Hasta haklarına ve kararlarına saygı gösterir ve hastanın anlayabileceği bir dille hastaya bilgi verir.

Eczane teknisyenleri, bilgi birikimlerinin, becerilerinin ve performanslarının yüksek kalitede, güncel, kanıtlara ve tecrübelerine dayalı olduğunu garanti etmelidir.

(6)

Eczane teknisyenleri kişisel ve mesleki yaşantılarında doğruluk ve dürüstlükle hareket etmeli, eczacılık mesleğine gölge düşürebilecek ve halkın güvenini azaltabilecek hiçbir davranış sergilememelidirler.

Bir eczane teknisyeni, kendini “eczacı teknisyeni”

dışında hiçbir şekilde tanıtmamalıdır.

(7)

Eczane teknisyenleri şu şartları sağlamalıdırlar:

Sadece hakkında yeterli bilgi ve beceriye sahip oldukları görevleri kabul etmelidirler.

Meslek görevlerine bağlı olarak sürekli kendilerini geliştirmelidirler.

Üstlendikleri bütün görevler tazminat sözleşmeleri ile desteklenmelidir.

Eczacı teknisyenlerinin ana sorumluluklarını rahatça uygulayabilecekleri koşullarda çalışmalıdırlar.

Gerekli ekipman, malzemeler mesleki standartlara uygun olarak kolaylıkla ulaşılabilir olmalıdır.

Görev dağıtımı yaparken o görevi tam olarak yerine getirebilecek bireyler görevlendirilmelidir.

(8)

Teknisyenler ve diğer personel SİP’lerine (Standart İş Prosedürleri) uymalıdır

Mümkün olduğunca mesleki hizmetlerle ilgili sözleşmelere katılmalıdırlar. Katılmaya uygun değillerse eczane sahiplerine ya da yetkili kişilere en kısa sürede haber verilip alternatif düzenlemeler yapılmalıdır.

Şüpheli ilaç etkileşimlerinde, yan etkilerde veya yanlış reçete yazımında eczacıya haber verilmelidir. Böylece hastanın yararı için en uygun karar alınabilir.

(9)

İşe alınmadan önce sağlık hizmeti sağlamalarını engelleyebilecek her türlü faktörü açıklamalıdırlar. Eczacı teknisyenlerinin dini veya kişisel inançlarına uymayan bir sağlık hizmeti gerektiğinde hastaları sorgulamamalı veya suçlamamalıdırlar. Hastayı eczacıya veya başka bir eczacı teknisyenine, olmazsa en yakındaki başka bir eczaneye yönlendirmelidirler.

Bir hastanın yeterince farmasötik bakım almadığını düşünüyorlarsa, bu durumdan hastanın kendisi sorumlu olsa bile, bir eczacıya ya da başka bir sağlık otoritesine sevk etmelidirler.

Bir sağlık çalışanının uygunsuz davranışını gördüklerinde yetkili otoriteye haber vermelidirler.

(10)

KAYNAKLAR

Tıbbi Etik ve Meslek Tarihi, Recep Aktur, Erdem Aydın, Somgür Y.E., 2001, Ankara

Erdemir, A.,D., Tıp Tarihi ve Deontoloji Dersleri, Uludağ Üniversitesi Basımevi,1994, Bursa.

Şehsuvaroğlu, B.,N., Tıbbi Deontoloji, Yayına hazırlayan Arslan Terzioğlu, Genişletilmiş II.Baskı, İstanbul Tıp Fakültesi Vakfı, 1983, İstanbul.

Erdem Aydın; Tıp Etiğine Giriş, Pegem Yayıncılık, 2001,Ankara.

Pehlivan, İ., “Yönetsel Mesleki ve Örgütsel Etik”, Pegem Yayıncılık, 1998, Ankara

http://www.rpsgb.org.uk/pdfs/techregcoundecsumm.pdf

Referanslar

Benzer Belgeler

Kamu hastanelerinde dışarıdan temin edilen sağlık hizmetlerinin (ameliyathane, radyoloji, sterilizasyon, laboratuar gibi) alımı ve uygulanması sırasında kamunun ve

Bu açıdan da sağlık hizmeti sektöründe değer modelini araştırmak ve sınıflandırmak için; bir değer listesi geliştirmek, hastalardan elde edilen her değeri

Sağlık Hizmeti Kullanımını Etkileyen Faktörler.  Hazırlayıcı

Sağlık kuruluşunun yetkileri, hastaların hakla- rını bu yönetmenlik ve diğer mevzuatla belirtilen hususlara uygun olarak kullanabilmelerine yardımcı olmak amacı ile

Eczacı ile hasta arasındaki her karşılaşma etik sorun olabildiği halde, etik ikilem olmayabilir, Etik ikilem, belli bir doğru yada yanlış cevabın bulunmadığı, birden

Çınaroğlu ve Şahin’in (2013), kamu ve özel hastanelerin algılanan kurumsal itibar ve imajlarının karşılaştırıldığı çalışmada, kamu ve özel

Bu durumda hem emir sıygası, hem de nehiy sıygası, talebe konu olan fiilin zıddı hakkında mutlak olarak bir hükme delâlet etmez, terke delâlet eder ve

kalar, uzun süreli tedaviler, pansuman, enjeksiyon vb.) 7.Kronik hastalıkların takibi (ileri düzey kalp yetmezliği, bazı kanser kür tedavileri, diyabetik ayak bakımı vb.) 8.Evde