Margarinde Yüksek Sıcaklığa Dayanıklı Küflerin İzolasyonu, Tanımlanması ve Isıl Dirençlerinin Belirlenmesi
1A. Ş. Demirci M. Arıcı
Namık Kemal Üniversitesi Ziraat Fakültesi Gıda Mühendisliği Bölümü, Tekirdağ
Bu çalışmada Trakya bölgesinde faaliyet gösteren bir margarin üretim tesisinde problem oluşturan küfler izole edilmiş ve tanımlanmıştır. Ayrıca bu küflerin ısıl dirençleri incelenmiştir. Araştırmada margarin üretim tesisi kullanma suyu ve margarinlerden, ısıl dirence sahip farklı iki küf izole edilmiş, bu izolatların tanımlanması yapıldıktan sonra farklı sıcaklıklardaki ısıl dirençleri incelenmiştir. Küf izolatları makroskobik ve mikroskobik özellikleri dikkate alınarak yapılan analizlerin sonucunda sıcaklığa dayanıklı, doğada çok yaygın olarak bulunan ve insan ve hayvanlarda enfeksiyona sebep olan Aspergillus fumigatus ve Paecilomyces variotii olarak tanımlanmıştır. Isıl dirençle ilgili analiz sonuçlarına göre; Aspergillus fumigatus’un 95oC’de 15 dakika, Paecilomyces variotii’nin ise 90oC’de 10 dakikalık ısıl işleme dayanıklı olduğu tespit edilmiştir.
Anahtar Kelimler: Aspergillus fumigatus, Paecilomyces variotii, ısıl direnç
Isolation, Identification of Heat Resistant Moulds in Margarine and Determination of Their Heat Resistance
In this study, moulds that cause problems in a margarine production plant which is located in Trakya region have been isolated and identified. In addition to, their heat resistance and lipolytic activity were studied. For this purpose, margarine samples from various production lots and process water samples from production plant were taken aseptically, transported immediately to the laboratory and analyzed. In this research, two different heat resistant mould strains have been isolated from margarines and process water.
After identification of this moulds, their heat resistances at different temperatures have been investigated.
Mould isolates were identified as heat resistant Aspergillus fumigatus, Paecilomyces variotii based on macroscopic and microscopic features. To this analyses results about thermal resistance, Aspergillus fumigatus and Paecilomyces variotii were ability to survive heat treatment at 95oC 10 minutes and 90oC 10 minutes, respectively.
Key Words: Aspergillus fumigatus, Paecilomyces variotii, heat resistance
1 Bu makale A. Şükrü Demirci’nin Yüksek Lisans Tezinden hazırlanmıştır.
Giriş
Isıl işleme dayanıklı küfler, kısa süreli sıcaklık uygulamalarına ve gıda üretim proseslerindeki çeşitli ısıl işlemlere direnç göstererek yaşamlarını sürdüren mikroorganizmalardır. Uygulanan ısıl
işlemlerden ısıya dayanıklı küfler, askosporları sayesinde etkilenmeyerek canlılıklarını sürdürmektedir (Aydın ve ark., 2005).
Yüksek sıcaklığa dayanıklı küfler sanayide uygulanan bazı ısıl proseslere (pastörizasyon, termizasyon) göstermiş oldukları direnç ile ısıl işlemi görmüş son ürünlerde, görünüm değişikliği, bombaj, aroma ve lezzet kaybı gibi bozulmalara ve ekonomik kayıplara neden olmaktadır (Beuchat ve Rice 1979, Butz ve ark., 1996, Ku ve Hang 1994). Bozulmaya yol açan en tanınmış ısıya dirençli küf türleri Byssochlamys fulva, Byssochlamys nivea, Neosartorya fischeri, Talaromyces flavus, Talaromyces macrosporus ve Talaromyces avellaneus’tur. Isıya dayanıklı küfler gıdalarda bozulma ve ekonomik kayıpların yanı sıra ürettikleri mikotoksinler ile de insan sağlığını doğrudan olarak ilgilendirmektedirler.
Isıya dayanıklı ürünlerin en çok tespit edildiği ürünler, meyve suları, meyveli jel şeklindeki bebek gıdaları, şarap, süt ve süt ürünleri (peynirler, krema vb.), domates salçası ile unlu mamuller olarak bildirilmektedir (Anonymous, 2001; Samson ve ark., 2002; Pitt ve Hocking, 1997; Anonymous, 1998).
Sıcaklık uygulamalarına bağlı inaktivasyon çalışmaları en çok B. nivea, B. fulva, N. fischeri ve Talaromyces türlerinde (T. flavus ve T.
macrosporus) gerçekleştirilmiştir. Bagermann ve Samson (1988), ısıya dayanıklı küflerin kendi arasında, ısıya daha dayanıklı suşların bulunduğunu, özellikle Neosartorya fischeri ve Talaromyces flavus’un diğer ısıya dayanıklı küflere oranla daha dirençli olduklarını ve 100oC’de 30 dakikadan fazla sürede canlılıklarını muhafaza ettiklerini bildirmektedir.
Ugwuanyi ve Obeta (1991)’nın yapmış oldukları çalışmada, toprak örnekleri ve mango meyvesinde ısıya dayanıklı küf varlığını araştırmışlar ve belirlenen bu küfler N. fischeri, N.fischeri var. spinosa, A. flavus, P. citrinium ve Paecilomyces variotii olarak tanımlanmıştır.
Jesenská ve ark. (1993) yaptıkları araştırmada toprak örneklerinden izole edilen A.
fumigatus ve diğer küfler 60-70-80-90oC’lerde
ısıl muameleye maruz bırakmışlar ve A.
fumigatus’un 80oC’de 60 dakika sonunda canlı kaldığını fakat 90oC’de 10 dakikalık muamelenin sonunda tamamen inaktive olduğunu tespit etmişlerdir.
Kotzekidou (1997) bozulmuş konserve domates püresinden izole ettiği ısıya dayanıklı küf kültürleri üzerinde yaptığı çalışmada; Bu küflerin 90oC’deki ölüm zamanlarını Byssochlamys nivea için 1,5 dakika, Byssochlamys fulva için 8,1 dakika ve Neosartorya fischeri için 4,4-6,6 dakika olarak bulmuştur.
Bu araştırmada, margarinlerde ısıl direnci yüksek küflerin varlığı, izolasyonu, tanımlanması, küflerin insan sağlığına etkileri ve ısıl dirençlerinin belirlenmesi amaçlanmıştır.
Materyal ve Yöntem
Araştırmada materyal olarak bir margarin üretim tesisi kullanma suyu ve margarinlerden izole edilmiş küf izolatları kullanılmıştır.
Isıya Dayanıklı Küflerin İzolasyonu:
Isıya dayanıklı küflerin izolasyonu Beuchat ve Pitt (2001)’in önerdiği metoda göre yapılmıştır.
Margarin belirli oranlarda saf su ile karıştırılıp homojen hale getirilmiştir. Karıştırma işleminden sonra; kaba yayılmış haldeki karışım sızıntı olmayacak kapalı şekilde 75oC – 80oC arasında 1,5 saat su banyosuna bırakılmıştır. Homojen yapının korunması açısından 75oC’de en azından 30 dakika tutulmuştur. Isıtma işleminden sonra;
homojenize edilmiş örnekler petri kaplarındaki Potato Dextrose Agar (PDA) veya Malt Extract Agar (MEA) üzerine yayma yöntemiyle ekilmişlerdir. Petri kapları kurumayı engelleyecek şekilde inkübatöre 30oC’de 30 güne kadar bırakılmış, canlı kalan askosporun çimlenmesi sağlanmıştır ve 7-10 gün inkübasyondan sonra çimlenen sporlar koloni oluşturmaya başlamıştır. Buna karşılık ısıya dayanıksız, zayıf askosporlar koloni oluşturmak için daha fazla zamana ihtiyaç duymuşlardır. 30 günlük inkübasyon süresiyle küflerin olgunlaşıp spor oluşturmasına imkan sağlanmış, böylece tanımlanmaları imkan dâhilinde olmuştur.
Küflerin Tanımlanması: İzolatların saf kültürleri elde edildikten sonra petri kutularındaki PDA, MEA ve Czapek Dox Agar (CDA) besi yerlerine üç nokta ekimleri
yapılarak 25oC’de 3-5 gün inkübe edilmişlerdir.
Gelişimlerini tamamlayan küf kolonilerinin tanımlanmaları, makroskobik ve mikroskobik özellikler göz önüne alınarak yapılmıştır.
Makroskopik incelemede; koloni görünümü (düz, balmumu, kadife, pamuk veya yün manzarası şeklinde görünüm), koloni büyüklüğü, yüzeyin basık, kümelenmiş, göbekli, halkalı, çatlaklı olup olmadığı, örgüsünün tüylü, tozlu ve taneli, deri gibi olup olmadığı, yüzey veya besi yerinin altından rengi incelenmiştir. Mikroskobik görünümde ise, hiflerin yapısı, septalı olup olmadığı, şekli, uçlarında üreme ile görevli yapıların bulunup bulunmadığı, bulunuyorsa bunların ince yapısı mikroskopta incelenmiştir (Harrigan ve ark., 1966; Erbakan, 1989).
Küflerin Sıcaklıkla Muamelesi: Tüp içinde hazırlanan küf sporları süspansiyonu sıcaklık kontrollü su banyosunda 80, 85, 90, 95, 100oC’lik sıcaklıklarda sırasıyla 5, 10, 15 dakikalık sürelerde ısıl işleme maruz bırakılmıştır. Isıl işlemden sonra tüpler buzlu suya alınarak soğutulmuş ve ekimleri yapılmıştır.
Bulgular ve Tartışma
İzole edilen küf türleri makroskobik ve mikroskobik özellikleri dikkate alınarak Aspergillus fumigatus ve Paecilomyces variotii olarak belirlenmiştir
Aspergillus fumigatus kolonilerinin yüzeyi PDA üzerinde 25oC’de füme gri–yeşil bir renk oluşturmuştur. Alt kısmı solgun sarı bir renk olarak görülmüştür. Daha olgun kolonilerde gri renge doğru bir dönüşüm gözlenmiştir. CDA üzerindeki gelişmede ise kolonilerin yüzeyi mavi-yeşil bir görüntü almıştır. Her iki besi yerinde de çok hızlı bir şekilde gelişme göstermiştir. Gelişen koloniler makroskopik olarak ipliksi, yünlü, pamuksu, ince tüylü ve toz şeklinde bir yapıda görülmüştür.
Aspergillus fumigatus’un mikroskobik görünümünde ise hifler bölmeli ve şeffaf (renksiz) bir yapıda gözlemlenmiştir. Konidial başları 400x500 µm büyüklüğünde ölçülmüştür.
Konidiosporlar düz ve pürüzsüz yapıda, renksiz, 300 µm uzunluğunda ve uç bölgelerde konik şekilli (20-30 µm çapında) keseciklere sahip bir görüntü arz etmiştir. Şekil 1’de Aspergillus fumigatus’un CDA besiyeri üzerindeki koloni gelişimi, Şekil 2’de ise mikroskobik görünümü verilmiştir
Şekil 1 Aspergillus fumigatus’un CDA Şekil 2 Aspergillus fumigatus’un besiyeri üzerindeki koloni gelişimi. mikroskobik görünümü (x200)
Paecilomyces variotii kolonileri besi yerleri üzerinde hızlı bir şekilde gelişme göstermiş ve 3 gün içerisinde olgunluğa erişmiştir.
Paecilomyces variotii’nin termofilik bir küf olduğu ve 50-60oC’lerde iyi gelişme gösterdiği saptanmıştır. Koloniler düz, yassı, toz halinde ve kadife yapıda gözlemlenmiştir. Koloni rengi başlangıçta beyaz, zamanla sarı, sarı-yeşil, sarı- kahverengi-zeytin kahverengi, pembe veya mor
renge doğru dönüşümler göstermiştir. Olgun kültürlerde tatlı bir koku hissedilmiştir.
Kolonilerin alt tarafları kirli beyaz, solgun sarı veya kahverengi renklerinde görülmüştür.
Paecilomyces variotii’nin mikroskobik görünümünde ise; bölmeli şeffaf-renksiz hif, konidiospor, kese, konidia ve klamidosporlar gözlemlenmiştir. Konidiosporlar (3-4 µm genişliğinde ve 400-600 µm uzunluğunda) dallı
Şekil 3 Paecilomyces variotii’nin CDA Şekil 4 Paecilomyces variotii’nin besiyeri üzerindeki koloni gelişimi. mikroskobik görünümü (x400).
bir yapı gösterdiği ve uçlarında keseler taşıdıkları saptanmıştır. Şekil 3’de Paecilomyces variotii’nin CDA besiyeri üzerindeki koloni gelişimi, Şekil 4’de ise mikroskobik görünümü verilmiştir.
Aspergillus fumigatus ve Paecilomyces variotii’nin ısıl muameleye gösterdikleri direnç değerleri Çizelge 1 ve Çizelge 2’de verilmiştir.
Çizelge 1’den de görüleceği gibi Aspergillus
fumigatus askosporları 80, 85 ve 90oC’lik sıcaklıklarda 30 dakika sonunda canlı kalabilmiş, 95oC’de 15 dakikanın sonunda inaktive olmuşlardır. Fakat 100oC’lik sıcaklığa askosporların hiçbirisi dayanamamıştır. 80 ve 85oC’lik muamelelerde 15-20 dakikalar arasında askospor konsantrasyonunda ciddi bir değişim olmamıştır.
Çizelge 1. Aspergillus fumigatus MA01’in farklı sıcaklık ve sürelerde belirlenen ısıl direnci.
Askospor (kob/ml) Sıcaklık (oC)
Zaman (dak.) 80 85 90 95 100
0 3,5x106 3,1x106 3,7x106 3,6x106 3,4x106
5 5,2x104 3,7x104 3,1x103 2,1x102 -
10 8,2x103 5,6x103 7,3x102 1,6x102 -
15 6,4x102 6,2x102 5,8x102 6x102 -
20 2x102 1,7x102 1,4x10 - -
30 3x10 1,5x10 3 - -
Paecilomyces variotii de A. fumigatus’a uygulanan aynı sıcaklık ve sürelerde ısıl işleme tabi tutulmuştur. Paecilomyces variotii’nin ısıl işleme Aspergillus fumigatus’a nazaran daha dayanıksız olduğu ve maksimum 90oC’de 10 dakikalık muameleye dayanabildiği tespit edilmiştir. Bu süre sonunda askosporların
tamamının inaktive olduğu belirlenmiştir.
80oC’lik ısıl işlemde 5-10 ve 15-20 dakikalar arasında canlı kalan askospor sayısında ciddi bir değişim olmamıştır. 85oC’de başlangıçtaki konsantrasyon 5 dakika sonunda yaklaşık yarı yarıya azalmıştır. 90oC’de askosporlar 10 dakikaya kadar direnç gösterebilmiştir.
Çizelge 2. Paecilomyces variotii MA 02’nin farklı sıcaklık ve sürelerde belirlenen ısıl direnci.
Askospor (kob/ml) Sıcaklık (oC)
Zaman (dak.) 80 85 90 95 100
0 8x105 106 9x105 1,1x106 1,2x106
5 9,2x103 6,3x103 3,4x103 - -
10 2,4x103 3,5x102 2x102 - -
15 4,1x102 1,8x102 - - -
20 2,3x102 6x10 - - -
30 5 2x10 - - -
Sonuç
Birçok antimikrobiyel katkı maddeleri ile ısı uygulamalarına dirençlilik gösterebilen ısıya dayanıklı küfler diğer küfler arasında gıda sanayi açısından özel bir öneme sahiptir. Bu bakımdan; ısıya dayanıklı küflerin, ürettikleri metabolitler ve mikotoksinler ile halk sağlığına verdikleri zarar ve gıdaların bozulmalarından kaynaklanan ekonomik kayıplar bu konuyu çok önemli ve hassas bir mevzu haline getirmiştir.
Bundan sonraki çalışmalarda bu küflerin ısıl işleme dayanıklılığının değişik ortamlarda (farklı tampon çözeltileri, şeker çözeltileri vb.) incelenmesi gerekmektedir. İşletmelerde problem oluşturan ve pastörizasyon sıcaklığı ile inaktive edilemeyen bu küf türelerinin inaktive edilebilmesi için pastörizasyonla birlikte benzoik asit ve potasyum benzoat gibi antifungal özellikli koruyucuların kullanılması tavsiye edilebilir.
Kaynaklar
Anonymous, 1998. International Commission on Microbiological Spesifications for Foods (ICMSF). Microorganisms in Foods 6. Blackie Academic and Professional, London.
Anonymous, 2001. American Public Health Assocation (APHA). Compendium Methods for the Microbiological Examination of Foods.
Beuchat, L.R., Pitt, J.I. (Eds), Detection and Enumeration of Heat-Resistant Molds, 4th Edition (pp. 217-222) Washington DC.
Aydın, A., M.E Erkan ve B.H. Ulusoy, 2005. Isıya Dayanıklı Küflerin Gıda Sanayi ve Halk Sağlığı Açısından Önemi. Gıda ve Yem Bilimi- Teknolojisi Dergisi, Yıl:4 Sayı:7, Bursa Gıda Kontrol ve Merkez Araştırma Enstitüsü, Bursa.
Baggerman, W.I. and R.A. Samson, 1988. Heat resistance of Fungal Spores. In Samson, R.A., Hoekstra, E.S. (eds.), Introduction to Food- Borne Fungi (3rd ed, pp. 262-267).
Centraalbureau voor Schimmelcultures: Baarn, The Netherlands.
Beuchat, L.R. and J.I. Pitt, 2001. Detection and Enumeration of Heat Resistant Molds. In:
Compendium of Methods for the Microbiological Examination of Foods (Eds:
Downes, F.P., Ito, K.) 4th ed., APHA pp. 217- 222.
Beuchat, L.R. and S.L. Rice, 1979. Bysoochlamys spp. and their importance in processed fruits.
Adv. in Food Res. 25: 237-288.
Butz, P., S. Funtenberger, T.Haberdiztl and B.
Tauscher, 1996. High pressure inactivation of Bysoochlamys nivea ascospores and other heat resistant moulds. Lebens. Wiss. Technol. 29:
404-410.
Erbakan, N. 1989. Derinin Mantar Hastalıkları.
Türkiye Klinikleri Yayınevi. 1. Baskı. Ankara, 1-13.
Harrigan, W.F., M.C. McCance and E. Margaret, 1966. Laboratory Methods in Microbiology.
Academic Pres. London and New York. 208- 269.
Jesenská, Z., E.Piecková and J. Sepitkova, 1991.
Thermoresistant Propagules of Neosartorya fischeri; some ecologic considerations. J. Food Prot. 54: 582-584.
Kotzekidou, P. 1997. Heat resistance of Bysoochlamys nivea, Bysoochlamys fulva and Neosartorya fischeri isolated from canned tomato paste. J. Food Sci. 62: 410-412, 437.
Ku, M.A. and Y.D. Hang, 1994. Lypolytic enzyme activity of Bysoochlamys fulva. Lebensm. Wiss.
Tech. 27: 390-391.
Pitt, J.I. and A.D. Hocking, 1997. Fungi and Food Spoilage. 2nd Edition. Aspen publishers.
Gaitherburg, MD. (Cambridge University).
Samson, R.A., E.S. Hoekstra, O.Filtenborg and J.C.
Frisvad, 2002. Introduction to Food and Airborne Fungi, 6 Edition. Published by Centraalbureau voor Schimmelcultures, Wageningen, Netherlands.
Ugwuanyi, J.O. and J.A.N. Obeta, 1991. Incidence of heat-resistant fungi in Nsukka, Southern Nigeria. Int. J. Food Microbiol. 13: 157-164.
