Tematik Kökler
Hurrice isimler tematik bir vokalin olması ya da olmamasına göre tematik ve atematik olarak sınıflandırılır.
Tematik kökler –i, -a ve -o/u tematik vokali ile biten köklerdir.
-i tematik vokali ile biten kökler: İsimlerin çoğu bu tematik vokala sahiptir. Kökü isimleştirmekten başka belirgin bir işlevi yoktur. aš-he “hayvan derisi”, šiye “su”, ku-un-kal- le-e “geniş kuyruklu koyun”
-a tematik vokali ile biten kökler: Tematik vokal –a akrabalık terimlerini, bazı tanrı adlarını ifade eder. Šēna “erkek kardeş”, ēla “kız kardeş”, šāla “kız evlat”, Tanrı Šimiga, Tanrı Hurra, Tanrı Tilla
-o/u tematik vokali ile biten kökler: Bu tematik vokal çoğunlukla Hurrice olmayan isimlerde görülmekle birlikte Nuzi’deki metinlerde Hurrice olan birkaç isimde de görülmüştür: (şahıs adları) Kelžu, Kungu, Niru, (şehir) Nuzu, (ülke) Nullu.
Atematik Kökler: Bir tematik vokal içermeyen kökler çoğunlukla Hurri dilinin en erken aşamalarında (genellikle M.Ö. 3. bin yıl sonu) oluşturlumuş gibi görünür. Atematik kökler daha sonradan –i veya –a tematik vokalli köklerdir. šen > šēna ve šenni “erkek kardeş”, mad
>madi “bilgelik”, adal > adli “güçlü”. Birçok anrı, kahraman, kişi ve yer adı atematik köklüdür: Tēššob > Teššoba/i, Hebat > Heba, Nubadig, Tažmiž, Šaluž.
Türetme (Derivational) Ekleri
-ġe, -hhe
aidiyet ve türetme işlevi vardır
hurr/hurv=ō=ḡe “Hurrili”
hatt=o=ġe “Hitit” (Hattili)
na=i=ġe “otlak” (nav “otlatmak”)
tiž=n=o=hhe “kalp şekilli” (tiž=ni “kalp”) šimig=o=hhe “güneş tanrısına ait olan”
-ni, -nni mād(i)=o=nni “bilge” (madi “bilgelik”)
haž=i=kk=o=nni “sağır adam”
urb=ar=i=nni “kasap”
-ssi
uygunluk gösterir
šēn(a)=iffu=ssi “benim erkek kardeşime uygun”
ašt=o/u=ss- “giyim eşyası” (ašti “kadın”) -ži- /-šše-
sıfat üreten ek
šav(i)=ō=ži “mükemmel”
faġr(i)=ō=ži “iyi”
-bur
negatif yapan ek
mānn=ō=bur “eşit değil”
-o/ubade
negatif yapan ek
nahh=o/ubade “ıssız, iskan edilmemiş”
