PELVİS KIRIKLARI
Prof. Dr. Ümit KAYA
Ankara Üniversitesi Veteriner Fakültesi Ortopedi ve Travmatoloji Bilim Dalı
GİRİŞ GİRİŞ
• Küçük hayvanlarda, tüm kırıkların yaklaşık
%20-30’unu kapsaması ve çoğunlukla üç yaşın altında, genç, sağlıklı hayvanlarda
gözlemlenmesi açısından pelvis kırıkları önem taşımaktadır.
• Pelvis kırıklarının tüm kırık olguları içindeki dağılımı oldukça yüksek düzeyde olup, yaklaşık
%25 gibi bir orana sahiptir.
• Pelvis kırıkları genellikle
• Yüksekten düşme,
• Trafik kazaları,
• Vurma,
• Ateşli silah yaralanmaları gibi direkt travmalar sonucunda oluşur.
• Kedilerde pelvis kırıklarının etiyolojisinde yüksekten düşmeler önemli bir yer tutmaktadır.
• Kırıklar çoğunlukla pelvis kemiklerinin dikdörtgen konfigürasyonuna bağlı olarak multiple özellik gösterir.
• Arka ekstremitelerin gövdeye bağlantısını sağlayan pelviste şekillenen kırıklar direkt olarak tüm ekstremiteyi etkiler.
• Pelvis kırıklarına bağlı olarak canalis pelviste yerleşim gösteren vesica urinaria, rectum, uterus gibi vital organlarda, bölgesel damar ve sinirlerde önemli travmalar oluşabilir.
•
Klinik Muayene
• Eksternal palpasyonda, ala ossis ilium, trochanter major, tuber ischiadicum ve sacrum’un processus spinozusu referans noktaları alınarak, pelvisin
deplasman ya da instabilite görülen bölümleriyle, krepitasyon ve ağrı belirtileri saptanabilir.
• Nöroloji muayene yapılmalıdır.
Radyolojik Muayene
Pelvis kırıklarının değerlendirilmesinde kullanılan iki standart pozisyon V/D ve L/L pozisyonlardır.
Sağaltım
• Operatif olmayan
sağaltım yöntemi, pelvisi saran kas grupları ve
ligamentum sacrotuberale gibi yumuşak dokuların bu kırıklarda internal splint ve destek rolü üstleneceği prensibine dayanır.
• Cerrahi prosedürün genel amacı ise, pelvis kanalına basınç yapan fragmanları kaldırmak; basış anında oluşan fiziksel gücün aktarıldığı pelvis
segmentlerini stabilize etmek ve hastanın
fonksiyonel yaşamına dönüş süresini
kısaltmaktır.
Konservatif sağaltım Cerrahi sağaltım
Konservatif sağaltım
Pelvis kırıklarının konservatif sağaltım endikasyonları arasında
• Pubic ve ischial kırıklar
• Deplase olmayan ilial kırıklar
• Sacroiliac kırık-çıkıklar bulunur.
Operatif Sağaltım
Endikasyonları:
• Önemli stabilizasyon kaybı oluşturan tek veya çift taraflı ilium, ischii ve pubis kırıkları
• Sacroiliac bağlantıyı içeren kırık ve luksasyonlar
• Deplase olmuş bilateral corpus ilium kırıkları
• Eklem yüzeylerinde deplasman gösteren acetabulum kırıkları
• Pelvis kanalında önemli oranda daralma oluşturan kırıklar
• Yürüyüş, basış ve duruş bozukluğu yaratabilecek kırık ve çıkıklar
Pelvis kırıklarında farklı bölgeler için değişik fiksasyon materyalleri tanımlanmıştır.
• Sacroiliac ayrılma için vida, plak, pin
• İlium kırıkları için plak ,serklaj
• Bazı ilium kırıkları için pin
• Acetabulum kırıkları için plak
• Pubis kırıkları için serklaj, plak
• Os İschi kırıkları serklaj, pin, plak
Corpus ilium kırığı ve sacroiliac luksasyonun
“X” şeklinde barlı MTP ve vidalarla sağaltımı
Olgunun postoperatif V/D,L/L radyografik görüntüsü
