1
ALANIN ADI Eğribel- Kurtbeli Milli Parkı COĞRAFĠ KONUMU
İli Giresun
İlçesi Alucra-Dereli-Şebinkarahisar-Yağlıdere
Köyü/Mevkii Alucra ilçesi Ardıç, Bereketli, Çakrak, Elmacık,Koman, Tepeköy, Tohumluk köyleri
Yağlıdere ilçesi Akpınar köyü
Dereli ilçesi, Kümbet, Uzundere, Tamdere köyleri
Şebinkarahisar ilçesi,Altınçevre, Asarcık, Konak, Gökçetaş, Gürpınar, Şaplıca, Tolukonak, Yeşilyayla köyleri
ĠDARĠ DURUMU
DKMP Bölge Müdürlüğü 12. Bölge Müdürlüğü DKMP Şube Müdürlüğü Giresun Şube Müdürlüğü
DKMP Mühendisliği Giresun DKMP Mühendisliği ve Şebinkarahisar DKMP Şefliği Orman Bölge Müdürlüğü Giresun Orman Bölge Müdürlüğü
Orman İşletme Müdürlüğü Dereli Orman İşletme Müdürlüğü, Espiye Orman İşletme Müdürlüğü, Şebinkarahisar Orman İşletme Müdürlüğü
Orman İşletme Şefliği Alucra Orman İşletme Şefliği Esenli Orman İşletme Şefliği Ekindere Orman İşletme Şefliği İkisu Orman İşletme Şefliği Kümbet Orman İşletme Şefliği Şebinkarahisar Orman İşletme Şefliği Tohumluk Orman İşletme Şefliği
DEĞERLENDĠRMEYE ESAS BĠLGĠLER
ULAġILABĠLĠRLĠK Eğribel kısmı Giresun’a 90 Km.,Kurtbeli kısmı Giresun’a 120 Km.
mesafededir.
BÖLMELER
MÜLKĠYET Teklif edilen alan 47.679,23 hektar olup,Çakrak köyü hariç tüm köylerde kadastro tamamlanmıştır. Alanın %40’ı orman %20’si yerleşim ve %40 ‘ı ise mera arazilerinden oluşmaktadır.
KOORDĠNATLAR Ektedir.
PAFTA NO Giresun G40-c1,c2,c3,c4, Giresun G-41-c4, Giresun G41-d1,d3,d4, Giresun H40-b1,b2,c1, Giresun H41-a1,a2,a4,b1
SINIRLARI Kuzeyi:241-363 numaralar: Dereli Tamdere köyü Kanlıhan’ dan başlayarak Uzundere deresini akış istikameti tersinde takiple derenin Ağmaça tepeden başladığı yer.363-380 numaralar: Sırtı kuzeydoğu yönde takiple Göbelin tepe, Kızakkertili tepe, Göktepesi. 380-384 numaralar:
Sırtı kuzeydoğu yönde takiple Çalobası.384-398 numaralar: Sırtı güneydoğu yönde takiple Kıranoba tepe, Çorak obası Kılıç tepesi, sırtın Bayramış deresini kestiği yer. 398-415 numaralar: Bayramış dersini akış istikameti tersinde takiple derenin Göktepe obasında başladığı yer, araba yolları kesişimi. 415-420 numaralar: Araba yolunu ve sırtı kuzeydoğu yönde takiple Kayabaşı tepe. 420-430 numaralar: Sırtı güneydoğu yönde takiple Ayı deresi ile Çakrak deresinin sırt ile birleştiği köprünün olduğu yer. 430-434 numaralar: Sırtı kuzeydoğu yönde takiple Kababurun tepesi.
434-446 numaralar: Sırtı güneydoğu yönde takiple Macara mahallesi Çat tepesi, Düzalan tepesi. 446-454 numaralar : Sırtı güneydoğu yönde takiple Atmataş tepesi ve Kilise derenin sırtta başladığı yer.454-467 numaralar: Kilise dereyi akış istikametinde takiple Tohumluk deresi ile Kilise derenin kesiştiği yer. 467-512 numaralar: Tohumluk deresini akış istikameti tersinde takiple Ayı deresi ile Tohumluk deresinin kesiştiği yer. 512-544 numaralar. Ayı deresini akış istikameti tersinde takiple Ayıbeli yaylasının girişindeki yol kesişimi, Kambak derenin yolda başladığı yer.
2
Doğusu: 544-551 numaralar: Sırtı güney yönde takiple Kambak tepesi ve Evliya tepe. 551-556 numaralar: Sırtı güneydoğu yönde takiple Ermeni tepesi. 556-558 numaralar: Sırtı güneybatı yönde takiple araba yolu Kurtbeli geçidi.558-564 numaralar: Sırtı güneydoğu yönde takiple Ağatepe, Hocanın pınarı, Çığırgan tepe ve Hanzaryurdu tepesi. 564-589 numaralar: Sırtı güneydoğu yönde takiple Yataktaş tepesi,Köleoğlu tepesi, Elikayak tepe, Dikgüney tepe, Kapan tepesi. 589-604 numaralar:
Sırtı güney yönde takiple Sivri tepesi, Çatak sırtı , sırtı güneybatı yönde takiple Bozkoyak sırtının Ardıç ve Elmacık deresi ile kesiştiği yer.
Güneyi: 604-618 numaralar: Bozkoyak sırtının Ardıç ve Elmacık deresi ile kesiştiği yerden Bozkoyak sırtını ve yolu kuzeybatı yönde takiple Eskiyurt yaylası ve Küçük tepe ve Alağan deresinin Koman tepede başladığı yer. 618-696 numaralar: Alağan deresini akış istikametinde takiple Andıklı deresi, akış istikametinde takiple Şehitler mezarlığı, dereyi takiple Değirmenyanı deresi ile Andıklı deresinin kesiştiği yer.
696-698-1-38 numaralar: Değirmenyanı deresini akış istikameti tersinde takiple Beykera deresinin Değirmenyanı deresini Dereköy sırtı ile kestiği yer. 38-58 numaralar: Dereköy sırtını kuzeybatı yönde takiple Kacırkaya tepesi, Yaslıyurt yaylasının 500 m. kuzeyinde Yaslıyurt sırtı ile Kısrakçalman sırtının kesiştiği yer. 58-65 numaralar: Kısrakçalman sırtını Güney yönde takiple Ardalaş yaylası yolu, ve Yatak deresinin Karaağaç sırtı ile kesiştiği yer. 65-91 numaralar: Karaağaç sırtını kuzeybatı yönde takiple Küçükerimez tepesi, Ilıhcınınbaşı tepe ve sırtı kuzeybatı yönde takiple Say deresinin Sırganlı tepeyi kestiği yer. 91-94 numaralar: Say deresini akış istikametinde takiple Köselelik deresinin sırt ile Say deresini kestiği yer. 94-106 numaralar: Sırtı güneybatı yönde takiple Tozluyurt tepesi. 106-117 numaralar: Sırtı güneydoğu yönde takiple Kargı/Gerul deresi. 117- 121 numaralar: Dereyi akış istikametinde takiple Yanyokuş sırtının dereyi obuz ile kestiği yer. 121-125 numaralar: Sırtı kuzeybatı yönde takiple Yanyokuş tepesi. 125-131 numaralar: Sırtı güneydoğu yönde takiple Karapınar mevkii, Licese deresinin sırtta başladığı yer.
131-153 numaralar: Dereyi akış istikametinde takiple Maden/Çatak deresi 153-163 numaralar: Dereyi ve havzayı akış istikameti tersinde takiple Yatak deresi ile kesiştiği yer. 163-175 numaralar: Dereyi akış istikameti tersinde takiple Arslanyurdu deresi ile kesiştiği yer, Yatak deresini akış istikameti tersinde takiple İsril yaylasından gelen dereyi kestiği yer.175- 177/a numaralar: Dereyi akış istikameti tersinde takiple Kurugöl tepede derenin başladığı yer. 177/a-179 numaralar: Sırtı kuzeybatı yönde takiple Herek dağı.
Batısı: 179-182 numaralar: Herek dağından Sırtı kuzeydoğu yönde takiple Yatak deresi ile Meydanoluk deresinin Kazmaca sırtı ile kesiştiği yer. 182-202 numaralar: Kazmaca sırtını kuzeydoğu yönde takiple Yarımca yaylası, Çakıllıoba yaylası, Kınıkçalı tepe, Diliktürkmen tepe, Ada Ormanı ve Yapraklı deresi ile Eğribel deresinin kesiştiği yer(dere adı Tamdere olmakta) .202-241 numaralar: Tamderesini akış istikametinde takiple Kanlıhan köprüsü, Uzundere ile Tamderenin kesiştiği yer.
ALAN BÜYÜKLÜĞÜ 47.679,23 Hektardır.
DOĞAL KAYNAK DEĞERLERĠ
Jeolojik Özellikler Paleozik
Metamorfik Temel (Paleozoik)
Giresun – Ordu İl sınırları içinde en yaşlı kayaçlar Dereli İlçesinin güney kesiminde Aksu Dere Vadisinde KD – GB doğrultusunda dar bir alanda yüzeyler Gnays, Mikaşist, Mermer ve Metabazalt gibi düşük dereceli metamorfizma sonucu oluşmuş kayaçlardan ibarettir.
3
Metamorfitlere ait foliasyon ve yapraklanma yapısı yanında yer yer ilksel kayaçlara ait tabakalanma yapısı da gösterirler. Gri – yeşil renkli çok kırıklı ve çatlaklıdırlar. Tabanı oluşturan bu metamorfitler, Jura – Liyas yaşlı Hamurkesen Formasyonuna ait bazaltlar tarafından diskordan olarak örtülürler. Metamorfitlerin yaşı, Paleozoik olarak kabul edilmiştir.
Mezozoik
Hamurkesen Formasyonu (Jura):
Ordu – Giresun İl sınırları içinde Dereli güneyi Aksu Vadisi ile Yağlıdere güneyi ve Harşit (Doğankent) çevresinde dar bir alanda yüzeyler. Hamur kesen Formasyonu çoğunlukla gri–mor renkli, bolca olivin içeren bazalt lavlar ile bunlar arasında fazla kalın olmayan ve yer yer izlenen kırmızı–bordo renkli, ammonit fosilli kireçtaşlarından oluşur.
Makroskobik olarak gri–mor renkli masif ve sıkı dokulu, az çatlaklı ayrışmamış kayaçlardır. Bazalt lavlar yer yer yastık debi de gösterirler.
Kalınlıkları yaklaşık 500 m kadardır. Tabandaki metamorfik temel üzerine uyumsuz olarak oturur. Berdiga Formasyonuna ait kireçtaşları tarafından da uyumlu olarak üstlenirler. Çamurtaşlarından derlenen fosillere göre birimin yaşı Jura – Liyas olarak kabul edilmiştir.
Kaçkar Granodiyoriti I (Üst Kratese):
Sahilin yaklaşık 30 km güneyinde Doğankent, Dereli ve Deregöz mevkilerinde mostra vermektedir. Çoğunlukla granit, granodiyorit, kuvarslı diyorit bileşimindedir. Masif oldukça sert, az kırıklı az ayrışmışlardır. Gri – yeşil – kahve renklidirler. Yoğun olarak Doğankent ilçesinden başlayarak Harşit Vadisi boyunca yaklaşık 20 km uzunlukta, 5 – 10 km genişlikteki bir alanda yüzeylenirler.
Alternatif taş ocağı olarak belirlenen bu granodiyoritin yaşı araştırmacılara göre Üst kretase olarak belirtilmiştir. Bu birim taneli strüktür göstermekte açık gri, gri ve kirli beyaz ve kısmen pembe renklerde görülmektedir. Genelde sert ve çok sert kayaç özelliğinde bulunmaktadırlar.
Kaçkar Granodiyoriti II (Eosen):
Bu formasyon; Beytarla, Kazıkbeli Yaylası, Yaylalıköy yöresi ile Aşağıköy, Kızıldağ doğusu ile Karagöl güneyinde dar bir alanda yüzeylenir.
Çevre birimlerinden renk tonu ve litolojik özelliği nedeniyle kolayca ayrılan Kaçkar Granodiyoriti II çok fazla bir intrüzif olup, litolojik olarak granit, monzonit, siyenit, diyorit ve oluşmuştur. Kaçkar Granotiyoti üzerine yapılan çalışmalarda bu birimin yaşı eosen olarak saptanmıştır.
Metamorfizma ve Mağmatizma
Dereli İlçesinin güney kesiminde Aksu Dere Vadisinde KD – GB doğrultusunda dar bir alanda yüzeyler Gnays, Mikaşist, Mermer ve Metabazalt gibi düşük dereceli metamorfizma sonucu oluşmuş kayaçlar mevcuttur. Kayaçlar metamorfitlere ait foliasyon ve yapraklanma yapısı gösterirler.
Bölge, Hersinyen ve Alp orojenezinin etkisi altında kalmış ayrıca Doğu Pontidler ve bölgeyi etkileyen fazlar sonucu magmatik kayaçlarda değişiklikler oluşmuştur.
Tektonik ve Paleocoğrafya
Bölge hem Hersinyen hem de Alp orojenezinin etkisi altında kalmıştır. Bunun sonucu olarak kıvrımlı ve kırıklı yapılar oluşmuştur.
Bölgede genellikle kırık tektoniği etkin olmuştur. Az olmakla beraber kıvrımlı yapılarda gözlenir. Bölgedeki kıvrımlı yapılar Alpin dağ oluşum hareketlerine bağlı olarak gelişmiştir. Belirlenen açısal uyumsuzluklara dayanarak bölgede Alt Kimmerik, Anadolu ve Pyrenik fazlarının etkili
4
olduğu anlaşılmıştır. Doğu Pontidler ve bölgeyi etkileyen bu fazlar sonucu magmatik kayaçlarda kırılmalar, tortul kayaçlarda ise kırıklı ve kıvrımlı yapılar oluşmuştur.
Kırıklı yapılar, çatlaklar ve faylar şeklinde gelişmiştir. Çatlaklar hem tortul hem de magmatik kayaçlar içinde değişen oranlarda ve farklı doğrultularda gelişmiştir. Faylar ise genellikle normal fay tipinde olup, normal fayların yanı sıra doğrultu atımlı ve ters faylara da rastlamak mümkündür. Fayların doğrultuları çoğunlukla KD – GB ve KB – GD dur.
Tüm bu veriler dikkate alındığında, bölgeyi etkileyen kuvvetlerin KB – GD yönlü olduğu söylenebilir.
Jeomorfolojik Özellikler Yükseklik ortalaması 1600 – 1700 m civarında olup belli başlı tepeler Herekdağı(2280 M.),Kabak tepe(2308 M.), Düzlek tepe ( 2242 M.), Ağmaşa tepe(1984 M.), Göktepe(2.463 M.), Atmataş tepesi( 2.106 M.), Evliya tepe(2.475 M.), Öküzkayası tepe(2.421 M.),Deliklitaş tepesi(2.361 M.)
Hidrojeolojik ve Hidrolojik Özellikler
Sahanın tamamı ahtapot kolları şeklinde derelerle sarılmıştır. Belli başlı dereler Maden deresi, Arslanyurdu deresi, Eğribel deresi, Tamderesi, Uzundere, Bayramış deresi, Çakrak deresi,Tohumluk deresi, Ardıç deresi,Andıklı deresi, Değirmenyanı deresi, Licese deresi.
Toprak Özellikleri Kolalüvyal Topraklar: Dik yamaçların eteklerinde ve vadi boğazlarında bulunmaktadır. Yer çekimi, toprak kayması, yüzey akısı ve yan derelerle taşınarak biriken materyaller üzerinde oluşmuş genç topraklardır. Eğimin çok azaldığı yerlerde kolalüvyal ve alüvyal topraklar birbirine geçişli olarak karışmaktadır. Kolalüvyal toprakların il içerisindeki büyük bir bölümü Alucra ve Şebinkarahisar'da bulunmaktadır. Az bir kısmı ise Merkez ve Eynesil ilçelerinde görülmektedir.
Kırmızı-Sarı Podzolik Topraklar: Kırmızı-Sarı podzolik topraklar iyi gelişmiş ve iyi drene olan asit topraklardır. Bu topraklar yaslı arazilerde görülmektedir. Kullanıma uygunlukları bakımından, 4.662 hektarını toprak işlemesine elverişli III. ve IV. sınıf araziler oluşturmaktadır. Kalan büyük kısmı ise VI. ve VII. sınıf arazilerdir. İl içerisinde Alucra ve Şebinkarahisar dışında tüm ilçelerde bulunmaktadır.
Kahverengi Orman Toprakları: Bu topraklar yüksek kireç içeriğine sahip ana madde üzerinde oluşmaktadır. Bu topraklar genellikle geniş yapraklı orman örtüsü altında oluşmaktadır. Çoğunlukla orman, funda ve mera olarak kullanılmaktadır. Bir kısmında ise kuru tarım yapılmaktadır.
Kireçsiz Kahverengi Orman Toprakları: Kireçsiz Kahverengi Orman Toprakları çoğunlukla yaprağını döken orman örtüsü altında oluşmaktadır. Bu topraklar Alucra ve Şebinkarahisar ilçelerinde görülmektedir. Eğimleri genellikle dik ve çok dik, derinlikleri sığ ve çok sığdır. İldeki toplam alanlarının yalnız % 0,6'sı islemeli tarıma uygun III.
ve IV. sınıf arazilerdir. % 76'sı orman funda örtüsü altında ve % 18'i de mera olarak kullanılmaktadır.
Yüksek Dağ Çayır Toprakları: Serin ılımandan frigide kadar değişen (alpin) iklimlerde yer alan bu topraklar yüksek enlem derecelerinin ve yüksek iltifatların topraklarıdır ve orman sınırının yukarısında bulunmaktadır. İl içinde Eynesil ve Keşap ilçeleri dışındaki tüm ilçelerde değişik ormanlarda görülmektedir. Bu toprakların tamamı mera olarak kullanılmakta olup, büyük çoğunluğu VI. sınıf, çok az bir kısmı ise VII.
sınıf arazilerdir.
Vertisoller: Bu topraklar ağır bünyeli, genellikle kurak mevsimde büzülen ve yağışlı mevsimlerde genişleyen koyu renkli kil topraklarıdır.
Doğal bitki örtüsü çalı, ot ve savanadır. İl içinde yalnız Şebinkarahisar ilçesinde bulunmaktadır. Tamamında sulu tarım, yapılmaktadır.
Çıplak Kaya ve Molozlar: Üzerinde toprak örtüsü bulunmayan
5
parçalanmış veya kısmen parçalanmış sert kaya ve taslarla kaplı sahalardır. Genellikle bitki örtüsünden yoksundur.
Klimatolojik Özellikler Giresun ülkenin en çok yağış alan illerinden biridir. Dağların kıyıya paralel uzanması nedeniyle iki farklı iklim tipi görülmektedir. İlin orta kesiminde yer alan Giresun Dağlarının Karadeniz’e bakan kısmında ılık ve yağışlı bir iklim tipi görülürken, Kelkit Havzasına giren bölümde karasal iklim özelliği hakimdir. Karasal iklim örneği olarak Şebinkarahisar (yükseklik: 1300 m) meteoroloji istasyonu verilerinden yararlanılmıştır. Kıyı kesimde yazlar orta derece sıcaklıkta, kışlar ise ılık geçmektedir. Bu kesimde, Giresun il merkezinde (yükseklik:38 m) bulunan meteoroloji istasyonu verilerinden(1975-2007) yararlanılmıştır.
Görüldüğü gibi, Giresun’da ortalama sıcaklığın en yüksek olduğu aylar, Temmuz ve Ağustos, en düşük olduğu aylar ise Ocak ve Şubat aylarıdır. Yıl içinde ölçülen ortalama sıcaklık 14.4 C°, en yüksek sıcaklık 36.0 C°, en düşük sıcaklık ise – 9.8 C° dir.
Buna karşılık, Şebinkarahisar’da yıl içinde ölçülen ortalama sıcaklık 9.0 C°, en yüksek sıcaklık 39.6 C°, en düşük sıcaklık ise– 23.5 C° dir ve Giresun verilerine göre özellikle kıs aylarında sıcaklıklar çok daha düşüktür. Ortalama bağıl nem oranının en yüksek olduğu ay Giresun için Mayıs ayıdır, buna karşılık Şebinkarahisar’da Aralık ayıdır ve yaz aylarında nem oranı oldukça düşmektedir. Giresun’da yıl boyu ortalama bağıl nem oranı farkı %11 iken, Şebinkarahisar’da yaz aylarındaki düşüş nedeniyle % 16’dır. Giresun’da yıl genelinde hakim rüzgar yönü güneydoğu’ dur ancak, Mart ayında batı, Nisan ve Mayıs aylarında kuzeydoğu, Haziran ve Temmuz aylarında kuzeybatı ve Ağustos ve Eylül aylarında güney rüzgarları ağırlıklı olarak esmektedir. Şebinkarahisar’da yıl boyu hakim rüzgar yönü kuzeydoğu’ dur, yalnız Mart ve Kasım aylarında rüzgar ağırlıklı olarak güneybatı’ dan esmektedir. Hakim rüzgarların esme sayılarına bakıldığında Giresun’da 1628 olan esme sayısı, Şebinkarahisar’da yalnız 422’dir. Giresun’da en fazla yağış 172.2 mm olarak Ekim ayında düşmektedir. Ortalama kar yağışlı gün sayısının en fazla olduğu ay ise Şubat ayı olarak tespit edilmiştir.
Şebinkarahisar’da en fazla yağış 88.4 mm olarak Nisan ayında düşmektedir. Ortalama kar yağışlı gün sayısının en fazla olduğu ay ise Ocak ayı olarak tespit edilmiştir. Giresun’da kar yağışlı gün sayısı 12.6 iken Şebinkarahisar’da 48.0 olarak tespit edilmiştir.
BĠYOLOJĠK ÇEġĠTLĠLĠK
Ekosistem Orman, Sulak alan, Kaya, Mera ,Yayla, Alpin Ekosistem özellikleri göstermektedir.
Habitat Çalışılmamıştır..
Flora Ağırlıklı Ladin,Kayın,Gürgen,Meşe,Göknar olmak üzere dere içlerinde Kızılağaç, Kestane, Akasya,Akçaağaç, Çınar, Karaağaç ,Kavak ve Söğüt türlerine rastlanmaktadır. Giresun ilinin endemik bitkileri bu bölgededir.
Odunsu Türler: Otsu Türler:
Picea orientalis L. Sanicula europea L.
Acer trautvetteri Medw. Galium odaratum (L.) Scop.
Alnus glutinosa subsp. barbata (C.) Ylt. Salvia glutinosa L.
Carpinus betulus L. Sedum stoloniferum Gmelin.
Corylus avellana L. Lathyrus laxiflorus (Desf.) O.Kutze
Populus tremula L. Geranium robertianum L.
Rhododendron ponticum L. Digitalis ferruginea L.
Rhododendron luteum Sweet. Paris incompleta Bieb.
İlex colchica Poik. Rubus ideaus L.
Laurocerasus officinalis Roem. Cardamine bulbifera (L.)Crantz.
Vaccinium arctostaphylos L. Pachyphragma macrophyllum (H.) Busch.
6
Buxus Sempervirens Atropa belladonna L.
Sorbus aucuparia Aruncus vulgaris Rafin.
Corylus colurna L. Achillea macrophylla L.
Rosa canina İris sp.
Sambucus Vinca rosea Prunus Cyclamen sp.
Prycantha coccinea Aster tripolium Euonymus europeaus Trachystemon orientalis Castenea sativa Ranunculus
Frangula alnus Orchis
Abies nordmanniana Polygonatum multiflorum Tussilago farfara
Corylus avellana L. Mentha spicata Populus tremula L. Astragalus
Pinus orientalis Helichrysum Plicatum Rosa canina Muscari Pistacia terebinthus Cyclamen sp.
Crataegus Verbascum Fraxinus exelcior Crocus Berberis crataegina Papaver rhoeas Paliurus aculeatus Allcemilla vulgaris Colutea cilicica Salvia
Prunus dulcis Euphorbia Salix alba Rhus coriaria Ouercus petrea Centaurea
Otsu türler
Lycopodium selago L. Kurtpençesi bquısetum arvense L. Atkuyruğu Polypodıum vulgare L. Benekli eğrelti Ptendıum aquılınum (L.) Kuhn Kartal eğrelti Asplenium adianthurr-nigrum L Kara şeritli eğrelti Adonis aestıvalis L. subsp. aestivalis Kanavcı otu Anemone blanda Schott et Kotschy Anemon
Anemone narcissiflora L. subsp. narcissiflora Anemon Ranunculus repens L. Düğün çiçeği
Ranunculus cappadocicus Willd. Düğün çiçeği
Ranunculus constantinopolitanus (DC.) d'Urv. Düğün çiçeği Corydalis alpestns C. A. Meyer Kazgagası
Fumaria microcarpa Boiss. ex Hausskn. Şahtere Papaver dubium L. Gelincik
Alyssum murale var. alpinum Boiss. ex Nyâr Kuduz otu Arabis caucasica Willd. subsp. caucasica Kazteresi
Barbarea plantaginea DC. Kisteresi
Capsella bursa-pastoris (L.) Medik. Çobançantasi Cardamine impatiens L. var. impatiens Yaban teresi Cardamine impatiens L. Yaban teresi
var. pectınata(palas) Traytv.
Descurainia sophia (L.) —
Draba bruniifolia stev. subsp. bruniifolia Kaya çiçeği brophıla verna (L.) Chevall. subsp. verna Çirçir otu Erysimum diffusum Ehrh. Erisimum
Hesperis matronalis L. subsp. adzharicafTzvelev) Cullen Gece meneksesi Murbeckiella huetii (Boiss.) Rothm. —
Thlaspi arvense L. Akça çiçeği Turritis glabra L. —
Vıola arvensis Murray Menekşe Viola tncolor L. Uç renkli menekşe Polygala alpestris Reıchb. Keten Agrostemma githago L. Karamuk
7
Arenaria serpyllifolia L. Kum otu, kanarya otu Cerastium cerastioides (L.) Britt. Boynuz otu Dianthus carmelitarum Reut. ex Boiss. Karanfil Polygonum alpınum Ali. Çoban değneği
Rumex tuberosus L subsp. horizontalis(Koch) Rech.fil. Labada Hypericum hirsutum L. Koyunkiran
Malva neglecta Wallr. bbe gümecı, Hatmi
Erodıum cicutarıum(L.) L'Herit. subsp. cicutarium Turnagagası Coronilla varia L. subsp. varia Taç otu
hedysaroides(L) Schinz & Thell. Tatli tirfil Lathyrus aureus(Stev.) Brandza Mürdümük Trifolium pratense L. var. pratense Uçgül Vicia cracca L. subsp. cracca Fiğ
Alchemılla barbatitlora Juz. Arslan pençesi Aruncus vulgaris Rafin. Kamçibiyik
Crataegus monogyna Jacq. subsp. monogyna Aliç Geum urbanum L Hakiki karanfil otu
Potentilla argentea L. Beşparmak otu Rubus ıdaeus L. Ahududu
Sibbaldia parviflora Willd. var. Parviflora Sıbbaldya Epilobium anagallidifolium Lam. Yaki otu
Sedum alpestre Vıll. Damkorugu
Chrysosplenıum dubium Gaye ex Ser. Dalak otu
Saxifraga cymbalaria L. var huetiana(Boiss.) Engler & IrmscherTaskiran otu Astrantia maxima Palas subsp. maxima Astrasye
Carum caucasicum (Bieb.) Boiss. Kimyon Chamaesciadium acaule (Bieb.) Boiss. —
Heracleum pastinacifolium C.Koch subsp. incanum (Boiss. et Huet) Davis.
Tavsancil otu
Scabiosa columbarıa L. subsp. columbaria var. columbaria Uyuz otu Anthemis marschalliana Willd. subsp. pectinata (Boiss.) GriersonPapatya Garduus adpressus C.A.Meyer Saka dikeni
Centaurea hypoleuca DC. Yanardöner
Cirsium arvense (L.) Scop. subsp. vestitum (Vvlmmer et Grab.) Petrak Deve dikeni
Cirsium osseticum (Adams) petrak Deve dikeni Crepis alpestris (Jacq.) Tausch Hindiba Crepis paludosa (L.) Moench Hindiba hrıgeron acer L. subsp. acer Sıfa otu
Erigeron acer L. subsp. pycnotrichus (Vierh.) Grierson Şifa otu Campanula collina Sims Çan çiçeği
Campanula lactiflora Bieb. Çan çiçeği Campanula latıfolıa L. Çan çiçeği
Rhododendron ponticum L. Orman gülü Vaccinium myrtillus L. Trabzon çayi Gentiana septemfida Pallas Centiyan convolvulus arvensis L. Gündüz sefasi Echium vulgare L. Engerek otu
Myosotis platyphylla Boiss. Unutmabeni çiçeği Symphytum longipetiolatum VVİckens Karakafes otu
Digitalis ferruginea L subsp. schischkinii (Ivan.) VVerner Yüksük otu Scrophularıa canına L. subsp. bicolor (Sm.) G re üter Sıraca otu Verbascum gnaphalodes Bieb.. Sin. Sigir kuyruğu
Veronica anagallis-aquatica L. subsp. anagallis-aquatica Yavşan otu Ajuga orientalis L. Mayasıl otu
Calamintha grandiflora(L.) Moench Tibbi misk Mentha longifolia (L.) Hudson subsp. longifolia Nane Nepeta nuda L. subsp. albiflora (Boiss.) Gams Kedi otu ürıganum vulgare L. subsp. viride (Boiss.) Hayek Mercanköşk
8
Prunella vulgaris L. Erik Otu
Salvia verticillata L. subsp. verticillata Ada çayi Stachysannua (L.) L. subsp. annua var. annua Karabaş Stachys iberica Bieb. subsp. iberica var. iberica Karabaş Stachys macrantha Karabaş
(C.Koch) Stearn.
leucrium chamaedrys L. subsp. trapezunticum Rech. fil. Yer mesesi Thymus praecox Opiz subsp. grossheimii (Ronniger) Jalas var. Grossheimii Kekik
Lhymus praecox üpız subsp. grossheimii (Ronniger) Jalas var. Medwedewii Kekik
Plantago lanceolata L. Sinir otu
Plantago majör L. subsp. majör. Sinir otu fcuphorbıa djımılensis Boiss. Sütlegen Mercurialis ovata Sternb. et Hoppe Yer Fesleğeni üaertnersubsp. barbata (C.A.Meyer) Yaltirik Allium schoenoprasum L. Soğan
Allium scorodoprasum L subsp. rotundum (L.) Stearn Soğan Gagea glacialis C.Koch Altin yildiz
Muscari armeniacum Leichtlin ex Baker Misk Ornithogalum oligophyllum Clarke Tükürük otu Polygonatum verticillatum (L-)AII. Mührü Süleyman Scılla bıfolia L. Mavi yildiz
Crocus vallicola Herbert Çiğdem Juncus effusus L. Haşir otu
Luzula turcica Chrtek et Krisa Kuzu gevreği
Carex atrata L. subsp. aterrima (Hoppe)Celak. Eksi çimen Carex atrata L. subsp. atrata Eksi çimen
Agrostls stolonifera L. Ayrikçimı
Alopecurus glacıalıs C.Koch. Sin. Tilki kuyruğu Bromus japonicus Thunb. subsp. japonicus Brom Calamagrostıs pseudphragmites (Haller fil.) Koeler Dactylis glomerata L. subsp. glomerata Domuz ayrigi Elymus panormitanus (Parl.) Tzvelev Elym
Festuca amethysina L. subsp. orientalis Krajina var. turcica Markgr.- Dannenb.Fetük
Mılıum schmidtıanum C.Koch — Phleum alpinum L. —
Fritillaria imperialis. Ters lale
Fauna Bölgede Ayı, Karaca, Tavşan, Kurt, Tilki, Porsuk, Gelincik, Kaya ve Ağaç sansarı, Ermin, Çakal, Vaşak, Yaban Keçisi memeliler arasında görünen türlerdir. Kuzgun, Doğan ,Şahin, Kaya Kartalı, Delice, Puhu, Baykuş, Çaylak, Akbaba yırtıcı kuş türleri olarak görülmektedir. Derelerde Balaban, Küçük Ak Balıkçıl, Gri Balıkçıl, Turna, Kuğu ve Ördek türleri gözlenmektedir. Ayrıca kumru, kaya güvercini, tahtalı, çil keklik , çulluk Güvercini, Üveyik, Ağaçkakanlar, Serçeler, Sakalar, Bülbül, Ardıç kuşları ve Kanaryalar, Baştankaralar ,İsketeler, Kuyruk Sallayanlar, Sıvacı kuşları, Guguk kuşu, İspinozlar, Çoban aldatanlar , Kızkuşu, Ötleğenler, Alakarga, Karakarga, Kuzgun, Küçük Kara Karga, Saksağanlar ,Kınalı Keklik nadiren Ur Keklikle Bıldırcına rastlanmaktadır. Fare, Sincap ve diğer kemirgenler mevcut olup, uysal Yılan, Kara Yılan vb. gibi yılan türleri de görülür. Derede Doğal Alabalık, karabalık hakim olup Sazan ve Bıyıklı balık bulunmaktadır.
GÖRSEL PEYZAJ/ ESTETĠK DEĞER
Orman, Mera,Yayla, Kaya, Sulak alan, Alpin Ekosisteminin tüm peyzaj özellikleri görülmektedir. Eğribel ve Kurtbeli geçidi Giresun ilinin Karadeniz ardına iç kesimlere açılan kapısıdır.Yaz ve kışın muhteşem peyzaj özellikleri bulunmaktadır. Çakrak, Tohumluk, Çıkrıkkapı, kırkharman, Gök tepe, Uzundere, Kanlıhan ve Sayderesi önemli peyzaj alanlarındandır.
9 TABĠAT TARĠHĠ/TABĠĠ
MĠRAS
Alan bozulmamış doğal alanlardandır. Alan içerisinde Doğal Kaya Kilisesi, Tarihi İn Taşı, Volkanik Taşlı Sahalar, Yağmur gölleri, Kar Çukurları, Kırkpınar suları, Akoluk, Umursu bulunmaktadır.
KÜLTÜREL KAYNAK DEĞERLERĠ
Tarihi Özellikleri Bölgenin tarihi konusunda araştırmalar yetersiz olup köy yerleşmelerine dayandığı varsayılmaktadır. Alanda Şaplıca Licese Kilisesi, Asarcık Kilisesi, Meryem Ana Kaya Kilisesi, Tarihi Karakol Kalıntısı, Çıkrıkkapı taş duvar, Kırkharman Kilisesi, Tarihi Şehitlikler, Tarihi Kemerköprüler, Tarihi Ahşap Evler ile Tarihi Değirmenler bulunmaktadır.
Arkeolojik Özellikler Bölgede araştırmalar ve kazılar henüz yapılmamıştır.
Mitolojik Özellikler Yoktur.
Etnoğrafik Özellikler
Doğu Karadeniz geleneksel giyim tarzı, yöresel yemekleri, mimarisi kullanmaktadır. Tahta kaşık, külek yapımı, yün çorap dokuması, Doğu Karadeniz yöresine ait halk müziği ve geleneksel oyunları halen devam eden özelliklerdir.
Sosyolojik Özellikler Bu bölgede açma bulunmamakta ormanlar yöre halkı tarafından korunmaktadır. Yerleşmeler orman köyleri ve yayla yerleşmeleridir.
Nüfus kışın yok denecek kadar azdır. Yazın nüfus 3 katına çıkmaktadır.
Bölge halkı geçimini hayvancılık ve orman işiyle sağlamaktadır. Tarım gelirleri tüm gelirin %5-10 unu oluşturmaktadır.
Tarihi Mimari Özellikler Köylerde Karadeniz köy mimari(Yarı ahşap) kullanılmaktadır.
Tarihi Kişiliklerin Hatıraları Yoktur..
Güzel Sanatlara İlişkin Değerler Yoktur..
REKREASYONEL POTANSĠYEL
Peyzaj ve tarihi özellikleri, Flora, fauna zenginliği, ekosistem zenginliği ile yüksek rekreasyonel potansiyele sahiptir.
REKREASYONEL ÇEġĠTLĠLĠK
Sahada gerçekleştirilebilecek rekreasyonel faaliyetler.
Trekking, dağcılık ,çim, kar kayağı, tırmanış, foto safari, dinlenme, flora incelemesi, olta balıkçılığı, su kaynaklarından yararlanma…
SOSYO – EKONOMĠK YAPI
Saha içerisinde kalan köyler orman köyüdür. Köy halkının gelirlerinin
%80’ ni hayvancılık ve tarım oluşturmaktadır. Ormancılıkla %10’ u %10
‘u da ticarette çalışmaktadır. Yıllık gelirin 5.000-10.000 dolar arasında olduğu tahmin edilmektedir.
MEVCUT ARAZĠ KULLANIMI Saha İçerisindeki Mevcut Arazi Kullanımı
Alanın %40’ı orman %20’si yerleşim ve %40 ‘ı ise mera arazilerinden oluşmaktadır.
Saha Dışındaki Mevcut Arazi Kullanımı
Saha dışında ilçe merkezlerine yakın köyler bulunmakta olup tarım ve hayvancılıkla uğraşmaktadırlar. Ana ürün fındıktır.
Saha Dışından Gelebilecek Tehditler
Saha dışındaki köylerin yaylaları saha içerisindedir. Bu yaylalara ev yapma veya kaçak ev yapma durumu olabilir.
MEVCUT STATÜ Yoktur.
TEKLĠF EDĠLEN STATÜ Milli Park
Milli Park teklifi yapılan Kurtbeli-Eğribel hattında kalan alan Orman,Kaya,Sulak alan,Mera,Yayla ve Alpin Ekosistem özellikleri ile kendi içinde Biyoçeşitliliği barındırmaktadır. Giresun ilinin endemik bitkilerinin en çok olduğu bölge olması ve fauna zenginliği alana ayrı bir değer katmaktadır. Alan içerisinde oldukça tarihi kalıntı,tarihi şehitlikler ve tarihi doğal oluşumlar bulunmaktadır. Ayrıca anıt ağaç özelliği gösterebilecek Kayın, Göknar , Ladin ve Sarıçam ağaçları bulunmaktadır. Aynı zamanda manzara bütünlüğü içinde halkın dinlenme ve eğlenmesine uygun alanlarda mevcuttur.
10 Milli Park Olarak Ayrılması Kriterleri:
1 - Tabii ve kültürel kaynak değeri ile rekreasyonel potansiyeli, milli ve milletlerarası seviyede özellik ve önem taşımalıdır.
Tüm özellikleri taşımaktadır.
2 - Kaynak değerleri, gelecek nesillerin miras olarak devralacakları ve sahip olmaktan gurur duyacakları seviyede önemli olmalıdır.
Tüm özellikleri taşımaktadır.
3 - Kaynak değerleri tahrip olmamış veya teknik ve idari müdahalelerle ıslah edilebilir durumda olmalıdır.
Az tahrip olmuş ve ıslah edilebilir alanlardandır.
4 - Saha büyüklüğü, kaynak değerleri kesafeti yönünden, özel haller ve adalar dışında, en az 1000 hektar olmalı ve bu alan bütünüyle koruma ağırlıklı zonlardan meydana gelmelidir. İdari ve turistik amaçlı geliştirme alanları bu asgari saha büyüklüğünün dışındadır.
47.679,23 hektar alandan oluşmakta bütünüyle koruma ağırlıklı zonlardan meydana gelmektedir.
11
Sahanın Milli Parklar Kanunu ve Mili Parklar Yönetmeliğine göre Milli Park Ayrılma Kriterlerine uyduğu belirlenmiş olup alanın Milli Park ilan edilmesi uygun görülmüştür.
İşbu rapor aşağıda isim ve unvanları belirtilenlerce düzenlenerek imza altına alınmıştır. (…/…/…)
Zerrin AKBAY Murat GÜNHER Fatma TÜRK Özen ÖZKAYA Peyzaj Mimarı Orman Mühendisi Orman Mühendisi DKMP Müh.
Uygun Görüşle Arz Ederim …/…/2013
Ertan KUDUBAN
Şube Md. Kontrol Eden
…/…/2012
Ayşenur ŞAVŞATLI Milli Parklar Şube Md.V.
OLUR
…/…/2012
Mustafa BULUT 12. Bölge Müdür V.
EKLER:
1-Memleket
Haritası, Kroki(Kadastro Haritası işli) 2-Koordinatlar
3-Proje ve Fotoğraflar CD’leri(Amenajman , Memleket Haritası Rasterli veKöy Kadastroları)
