• Sonuç bulunamadı

POSTMENAPOZAL OSTEOPOROZDA SİTOKİN DÜZEYLERİ

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "POSTMENAPOZAL OSTEOPOROZDA SİTOKİN DÜZEYLERİ"

Copied!
5
0
0

Yükleniyor.... (view fulltext now)

Tam metin

(1)

POSTMENAPOZAL OSTEOPOROZDA S‹TOK‹N DÜZEYLER‹*

THE LEVELS OF CYTOKINES IN POSTMENOPAUSAL OSTEOPOROSIS

Yaflar KAHRAMAN MD,** Figen ARDIÇ MD,** Z.Rezan YORGANCIO⁄LU MD,** Meryem SARACO⁄LU MD,***

* XVI.Ulusal Fiziksel T›p ve Rehabilitasyon Kongresi, 15-18 May›s 1997, Ankara’da sözlü olarak tebli¤ edildi. **S.B. Ankara Hastanesi I.Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Klini¤i,

***S.B. Ankara Hastanesi II.Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Klini¤i, ÖZET

Postmenapozal (tip I) osteoporozun patogenezinde sitokinler ve özellikle IL-1 ve IL-6’n›n rol oynad›¤›na dair araflt›rmalar mevcuttur.Biz de bu iliflkiyi araflt›rmak amac›yla, postmenapozal dönemde 30 normal kad›n (yafl ortalamas› 49.9 ± 4.6 y›l ) ve 30 postmenopozal osteoporozlu kad›n hastay› (yafl ortala-mas› 51.9 ± 5.9 y›l) çal›flmam›za ald›k. Çal›flma ve kontrol gruplar› aras›nda yafl ve menapoz yafl› bak›m›ndan anlaml› fark yoktu (p> 0.05).

Her iki grupta çal›flmaya al›nan hastalar›n Anteroposterior lomber omurga (AP L1-4 spine) ve femur Dual-energy X-ray densitometry (DEXA) ölçümleri yap›ld›. Kan Ca, P, ALP, albumin, kreatinin, estradiol (E2) ve 24 saatlik idrarda Ca de¤erleri kaydedildi.

Çal›flma grubuna ve kontrol grubuna al›nanlar›n IL-1ß ve IL-6 düzeylerine Immünotech ad› verilen immünoenzimatik assay yöntemiyle bak›ld›. Her iki grup karfl›laflt›r›ld›¤›nda; IL-1 ß düzeyleri aras›nda anlaml› derecede fark oldu¤u, IL-6 lar›n ise benzer oldu¤u görüldü.

Yap›lan korelasyon analizleri sonucu; IL – 1 ß de¤erinin menapoz süresi (r =0.36, p<0.05), yafl (r =0.79, p<0.01) ile pozitif, L1 - L4 T skoru ( r = 0.36, p<0.05), L1 - L4 BMD (r =0.36, p<0.05) parametreleri ile yap›lan karfl›laflt›r›lmas›nda ise negatif korelasyon bulundu. IL-6 de¤erinin hiçbir parametre ile korelasyonu bulunmad›.

E2 de¤erinin L1 - L4 T (r =0.46, p<0.01), L1 - L4 BMD (r =0.48, p<0.01), femur inter trokanter Z ( r =0.42, p<0.05), femur total Z (r =0.38, p<0,05) de¤erleri ile pozitif korelasyonu bulundu.

Postmenapozal osteoporoz tespit edilen kad›nlarda IL-1ß düzeylerinin yüksek olmas›, postmenapozal osteoporoz etyopatogenezinde sitokinlerin de rolü ola-bilece¤ini göstermektedir.

Anahtar kelimeler: Postmenapozal Osteoporoz, IL-1, IL-6

SUMMARY

In the investigation of the pathogenesis of postmenopausal osteoporosis (Type I OP) there are many studies reporting that cytokines especially IL-1 and IL-6 take role in the pathogenesis. Aiming to evaluate this relationship 30 normal postmenopausal women (mean age 49.9±4.6 years)and 30 postmenopausal osteoporotic patients were included in our study (mean age 51.9±5.9 years ).There were no significant difference in age and menopause duration between control and study groups. In both groups anteroposterior lumbar spine (AP L1-4 spine) and femur Dual-energy X-ray densitometry (DEXA) measurements were performed and blood Ca, P, ALP, Albumine, Creatinine, Estradiol (E2), 24 h urine Ca were screened. IL-1ß and IL-6 levels of study and control groups were measured by immu-noenzymatic assay named immunotech. There was no significant difference in 6 levels between two groups. But significant difference was found between IL-1ß levels. Correlation analysis results showed us a positive corelation between IL-IL-1ß levels and menopause duration ( r = 0,36 p < 0,05) and age ( r = 0,79 p< 0,01) but a negative corelation between IL-1 and L1-4 T score ( r = 0,36 p<0,05), L1-4 BMD ( r = 0,36 p <0,05). There was no corelation between IL-6 and any parameter. L1-4 T-score (r = 0,46 p<0,01), L1-4 BMD (r =0,48 p<0,001 ), femur intertrochanter Z score ( r= 0,42 p<0,05) and femur total Z score (r=0,38 p<0,05) were correlated positive with E2 level.

High IL-1ß levels in postmenopausal OP women suggests that cytokines may play a role in the ethiopathogenesis of postmenopausal OP. Key Words: Postmenopausal Osteoporosis, IL-1, IL-6

F‹Z‹KSEL TIP

G‹R‹fi

Osteoporoz (OP) düflük kemik kütlesi ve kemik dokusunun mikroyap›s›n›n bozulmas›, bunun sonucu olarak kemik k›r›lganl›¤›nda ve k›r›¤a duyarl›l›¤›nda artma ile karakterize sistemik bir iskelet hastal›¤›d›r (1).Primer veya sekonder ola-bilir. Primer OP, postmenapozal ( tip 1), senil (tip2) veya

juvenil olabilir.

Sadece menapoz de¤il overlerin östrojen yetmezli¤ine yol açan her patoloji (hiperprolaktinemi, hipogonadism, hipotala-mus –hipofiz-over aks›ndaki patolojiler, amenore, primer over yetmezli¤i) sonuçta osteoporoz nedeni olur (2).

(2)

Östrojenlerin kemik üzerine kalsiyum dengesini ayarlayan hormonlar yoluyla etkili olduklar› düflünülmektedir (Parathormon (–PTH-), kalsitriol, kalsitonin). Ayr›ca, osteoblast kültürlerinde östrojen reseptörleri de bulunmak-tad›r(3). Over kökenli steroidler postmenapozal dönemdeki IL-1 art›fl›n› engellerler. Östrojenlerin kemik üzerine olan et kileri, lokal büyüme faktörleri IGF – 1 (‹nsulin – like growth factor ), TGF (Transforming growth factor ),sitokinler, TNF ( Tumor necrosis factor ) ve PGE ( Prostoglandin E) yoluyla da olmaktad›r (4). Kemik rezorptif sitokinlerden özellikle IL-1,IL6, IL-11, granülosit makrofaj koloni stimulating faktör (GCMSF, MCSF ) ve tümor nekrosis faktör (TNF) en önem lileridir. Bunlar bir çok farkl› doku kaynakl› olabilirlerse de kemikteki osteoporotik prosesle çok yak›n ba¤lant›l›d›rlar (5). Çal›flmam›z›n amac› postmenapozal dönemde osteoporotik kad›n hastalar üzerinde en çok çal›fl›lan sitokinlerden inter-lökin-1 (IL-1ß) ve interlökin 6 ( IL-6) düzeylerinin saptan-mas›, osteoporoza yönelik klinik ve laboratuvar para metreleriyle IL-1 ve IL-6 iliflkisinin araflt›r›lmas›d›r.

GEREÇ VE YÖNTEM

Çal›flmam›za Osteoporoz ünitemize Mart 1996 ve Ekim 1996 tarihleri aras›nda müracaat eden 30 postmenapozal osteo-porozu olan kad›n hasta (yafl ortalamas›; 51,9±5,9 y›l) ve kont rol grubunu oluflturmak üzere 30 postmenapozal osteoporozu olmayan kad›n (yafl ortalamas›; 49,9±4,6 y›l ) al›nd›.

Çal›flmaya al›nan hiçbir hasta kemik metabolizmas›n› et kileyecek bir ilaç kullanm›yordu veya kemik kayb› ile ilgisi oldu¤u bilinen medikal veya cerrahi duruma maruz kalmam›flt›. Hiçbir hastada enfeksiyon ile ilgili bir bulgu yoktu. Her iki grubu oluflturan bireylerin; menapoz süresi,gebelik say›s›, sigara (paket/y›l), alkol (gr / hafta) kullan›m›, günlük fiziksel aktiviteleri (günlük yürüyüfl mesafesi; km / gün), diyetle günlük kalsiyum (Ca) al›m› (1 su barda¤› süt 238 mg Ca, bir su barda¤› yo¤urt 242 mg Ca, 1 dilim beyaz peynir 80 mg Ca olarak hesapland›) kaydedildi.

Laboratuvar olarak her iki grupta da ; serum kreatinin, Ca, fos-for (P), alkalen fosfataz (ALP) , estradiol (E2), 24 saatlik idrar-da Ca düzeyleri ölçüldü. AP-spine ve femur Dual enerji x-ray dansitometri (DEXA) ile de¤erlendirmesi WHO taraf›ndan önerilen T skoru de¤erlerine göre yap›ld› ve postmenapozal osteoporoz belirlendi.

Lomber omurga (L1 - L4) ve femur boynu kemik mineral yo¤unluklar› (DEXA) Hologic QDR2000 ile ölçülerek g/cm2 ve Z,T skoru olarak belirlendi.

Osteoporotik ve kontrol grubundaki IL-1ß ve IL-6 düzeyleri Immunotech denilen immuno enzimatik assay yöntemiyle bak›ld›. IL-1ß ve IL-6’ ya karfl› monoklonal antikor ile kaplanm›fl örnekler asetilkolinesterazla birlefltirilmifl ve inkubasyondan sonra kromojenik substrat›n elenmesiyle, ren-gin koyulu¤u oransal olarak IL-1 ve IL-6 konsantrasyonunu örnek ve standartlarda ortaya ç›karm›flt›r. Ölçüm geniflli¤i 5-1000 pg / ml.’dir.

Çal›flmadaki tüm veriler SPSS istatistik paket program› kul-lan›larak student-t testi ve Pearson korelasyon analizi yap›larak de¤erlendirildi. Çal›flmaya kat›lan tüm hastalar tetkikler hakk›nda bilgilendirildi ve sözel olarak izinleri al›nd›. BULGULAR

Postmenapozal osteoporozu (PMOP) olan hasta grubu ve postmenapozal osteoporozu olmayan kontrol grubunun yafl ve menapoz yafl› ortalamalar› Tablo I‘de gösterildi. Her iki grubun yafllar› aras›nda ve menapoz sürelerinde istatistiksel olarak anlaml› fark bulunmad› (p>0.05).

Hastalar›n

diyetle günlük Ca al›mlar›, günlük fiziksel aktiviteleri,alkol, sigara kullan›mlar› sorgulanarak elde edilen veriler istatistiksel olarak de¤erlendirildi ve sonuçlar tablo.II’de gösterildi, gru-plararas› fark saptand› ( p < 0,05 )

Tablo I. Osteoporotik ve kontrol grubun yafl ve menapoz yafl› ortalamalar›

Yafl

Menapoz Süresi Do¤um Say›s›

Birim Hasta Kontrol p

Y›l Y›l 51.90±5.88 6.84±5.97 2.13±1.01 49.90±4.60 4.82±3.16 1.6±0.93 p> 0.05 p> 0.05 p> 0.05

Tablo II. PM osteoporotik ve kontrol grubunun diyet, al›flkanl›k ve fiziksel aktivitelerinin karfl›laflt›r›lmas›

Diyetle günlük Ca (mg/gün) Alkol al›m› (g/hafta) Sigara kullan›m› (paket/y›l) Günlük fiziksel aktivite (günlük yürüyüfl mesafesi km/gün)

Osteoporotik Grup Kontrol Grubu p

507.2±401.72 -0.8±0.3 391.6±186.27 -1.1±0.5 p> 0.05 -p> 0.05

(3)

Her iki grupta serum Ca, P, ALP, Albumin, E2, 24 saatlik idrar-da Ca de¤eri normal de¤er aral›klar› içinde bulundu. Sonuçlar Tablo III’de gösterildi, gruplar aras› fark saptanmad› (p>0,05 )

Tablo III. Osteoporotik ve osteoporotik olmayan grubun laboratuvar de¤erlerinin karfl›laflt›r›lmas› ‹yonize Ca (serum) P (serum) ALP Alb Kreatin E2 Ca (24 saatlik idrarda) Osteoporotik Grup p Kontrol Grubu 2.35±0.16 1.22±0.17 191.30±52.63 4.59±0.33 0.82±0.09 128.84±87.58 36.79±22.46 2.38±0.11 1.29±0.23 174.52±48.24 4.63±0.31 0.84±0.17 134.97±83.44 36.63±20.50 p> 0.05 p> 0.05 p> 0.05 p> 0.05 p> 0.05 p> 0.05 p> 0.05 Birim m.mol / L m.mol / L U / L g / dl mg / dl p.mol / L m.mol / L

Tablo IV’de PMOP olan ve PMOP olmayan grupta ölçülen lomber vertebra ve femur boynu kemik mineral yo¤unlu¤u ayr› ayr› belirtildi ve karfl›laflt›r›lmas› yap›ld›. 2 grup aras›nda bütün bölgelerde anlaml› fark vard› (p<0.05).

IL-1 ve IL –6 de¤erleri her iki grupta karfl›laflt›r›ld›. IL-1 de¤erleri aras›nda istatistiksel olarak anlaml› derecede fark oldu¤u ve IL-6 de¤erleri aras›nda ise fark olmad›¤› sap-tanm›flt›r (Tablo.V).

Tablo IV. PMOP olan ve PMOP olmayan grubun dansitometrik ölçümlerinin karfl›laflt›r›lmas›

L1 -L4 Boyun Trokanter ‹ntertrokanterik Total Wards L1 -L4 Boyun Trokanter ‹ntertrokanterik Total Wards L1 -L4 Boyun Trokanter ‹ntertrokanterik Total Wards

Osteoporotik Grup Kontrol Grubu p

0.81±0.09 0.64±0.04 0.53±0.04 0.90±0.08 0.78±0.06 0.50±0.06 -2.19±0.78 -2.52±0.41 -2.17±0.43 -1.79±0.57 -1.59±0.50 -2.66±0.52 -1.16±0.79 -1.40±0.38 -1.54±0.45 -1.16±0.58 -0.93±0.50 -0.84±0.47 0.98±0.09 0.80±0.07 0.64±0.08 1.06±0.10 0.94±0.08 0.96±0.10 -0.50±0.68 -0.93±0.71 -0.05±0.65 -0.60±0.70 -0.31±0.66 -1.03±0.83 0.27±0.72 -0.01±0.75 -0.56±0.66 -0.13±0.74 0.23±0.68 0.52±0.84 p> 0.05 p> 0.05 p> 0.05 p> 0.05 p> 0.05 p> 0.05 p> 0.05 p> 0.05 p> 0.05 p> 0.05 p> 0.05 p> 0.05 p> 0.05 p> 0.05 p> 0.05 p> 0.05 p> 0.05 p> 0.05 Birim BMD (gr / cm2) BMD (gr / cm2) BMD (gr / cm2) BMD (gr / cm2) BMD (gr / cm2) BMD (gr / cm2) T skoru T skoru T skoru T skoru T skoru T skoru Z skoru Z skoru Z skoru Z skoru Z skoru Z skoru

Tablo V. Her iki grupta IL-1 ve IL-6 de¤erlerinin karfl›laflt›r›lmas›

IL - 1ß IL - 6 Osteoporotik Grup p Kontrol Grubu 1.11±1.58 10.17±17.21 0.33±0.53 17.19±36.79 p< 0.05 p> 0.05

(4)

TARTIfiMA

Menapozdaki kemik kayb› özellikle trabeküler kemiklerde, östrogen azalmas› sonucu olumaktad›r. E2 kemik remodelingini kontrol eden sitokinlerin ( IL-1α, IL-1ß, IL-6, IL-11, GMCSF, MCSF ve TNF ) etkilerini düzenler (7). Stashenko ve arkadafllar› kemik resorpsiyonunu harekete geçirmede,IL-1ß‘n›n IL-1α'dan 13 kat, TNF ve lökotrien (LT) ’den 1000 kat daha fazla potansiyeli oldu¤unu göstermifltir (8). En uygun birlikte çal›flmalar› halinde bile, IL-1 ß kemik resorpsiyonunu harekete geçirmede TNF yada LT’ den 20 kat daha fazla potansiyel göstermifltir (8). Gowen ve arkadafllar› IL-1, IL-2 ve interferon-γ sitokinlerinden IL-1’in hücre içi kemik resorpsiyonun güçlü bir harekete geçiricisi oldu¤unu, IL-2’nin ise kemik resorpsiyonuna bir etkisi olmad›¤›n› göster-mifllerdir (9).

Boyce ve arkadafllar› IL-1’in kemik devinimini (turnover), prostaglandin üretiminden ba¤›ms›z ve sistemik olarak stimüle etti¤ini göstermifllerdir(10). Fakat Stock ve arkadafllar› menapoz sonras› kad›nlarda östrojen tedavisinin, IL-1’in periferal monositler taraf›ndan do¤al serbest bak›m›nda tutarl› bir de¤iflim göstermedi¤ini bildirmifllerdir (11).

Pacifici ve arkadafllar› ise porotik kad›nlarda IL-1ß ,IL-1ß / IL-1 ra (IL-1 reseptör antagonisti) oran› ve IL-1 biyoak-tivitesinin menapozdan sonra artm›fl oldu¤unu, menapozdan 15 y›l sonra menapoz öncesi seviyeye ulaflt›¤›n› göstermifllerdir. Ve hormonlar›n yerine konmas›n›n in vitro IL-1 ra ve IL-IL-1ß salg›lanmas›n› düflürdü¤ü sonucuna ulaflm›fllard›r (12).

Ayr›ca normal kad›nlarda ilerleyen IL-1 ra salg›lanmas›ndaki art›fl›n menapoz sonras› IL-1/ IL-1 ra oran› normal seviyede tutmak için etkili oldu¤unu düflünmüfllerdir. Bunun da menapoz sonras› kemik kayb›nda s›n›rlay›c› bir rolü ola-bilece¤i yorumunu yapm›fllard›r.

Rioncho ve arkadafllar› ya¤l› ve genç deneklerde IL-1, TNF ve E 2 düzeylerini ölçmüfller sa¤l›kl› yafll› denekler gençlerle karfl›laflt›r›ld›¤›nda yafll›larda sitokin salg›lanmas›nda anor-malliklerin varl›¤›n› ortaya koymufllard›r (13).

Bizim IL-1 düzeyi ile yapt›¤›m›z çal›flmada önceki yay›nlar›n sonucunu destekler flekilde postmenapozal osteoporotik ve normal grup aras›nda belirgin fark tespit edilmifltir.

Khosla ve arkadafllar› porotik ve normal kad›nlar›n sitokin seviyelerini karfl›laflt›ran çal›flmalar›nda IL-6’ya ELISA metodu ile bakm›fl ve normal ile porotik kad›nlar›n IL-6 serum kon-santrasyonunda belirgin bir fark bulamam›fllard›r (14). IL-1 biyoaktivitesinin porotik kad›nlarda artm›fl oran›na ait bulgu-lar› da bizim bulgubulgu-lar›m›z› desteklemektedir (14). Biz de yapt›¤›m›z çal›flmada PMOP grubunun IL-6 düzeyleri ile post-menapozal normal grup aras›nda farkl›l›k olmad›¤›n› gördük ve bakt›¤›m›z di¤er parametreler ile IL-6 aras›nda iliflki bula-mad›k.

Kemirici hayvan çal›flmalar›n›n sonuçlar›na göre östrojen eksikli¤i sonras›ndaki kemik kayb›n›n oluflmas›nda IL-6’n›n rolü oldu¤u gösterilmesine ra¤men, normal insan osteoblast-lar› veya kemik ili¤i stromal hücreleri kullan›larak yap›lan çal›flmalarda IL-6’n›n rolü gösterilememifltir (15,16).

Postmenapozal osteoporozda sitokinlerin artan üretimi sadece kemik ve kemik ili¤inin lokal çevresinde oluflmaktad›r ve serum ölçümleriyle tespit edilemeyebilir.

Hannan taraf›ndan yap›lan bir çal›flmada, postmenapozal kad›nlarda serum IL-1 ra seviyelerinin kemik kayb› h›z›yla ve serum osteokalsin (OC) seviyeleriyle ters korelasyon göster-di¤i bulunmufltur(17).

Sonuç olarak bizim çal›flmam›z flunu göstermektedir; post-menapozal osteoporuzu olan kad›nlarda IL-6’n›n artan bir sirkülasyon seviyesi bulunmam›flt›r. IL-1b seviyeleri aras›nda ise iki grup aras›nda belirgin fark bulunmufltur. Yap›lacak daha ileri çal›flmalarla, sitokinlerin postmenapozal osteoporozda artan kemik kayb›na etkilerinin belirlenmesiyle osteoporoz tan›s› ve tedavisindeki rollerinin daha iyi anlafl›labilece¤i kan›s›na var›ld›.

KAYNAKLAR

1. Hawker A. Epidemiology of osteoporosis. The Journal of Rheumatology 1996; 23(45): 2-4.

2. Candeger Y. Osteoporoz . Aktüel T›p Dergisi Eylül 1996; 1(5): 325-328 3. Remogen W. Osteoporosis. Sandoz Ltd. 1989;3-42.

4. Andrews SB, Watrous AD. The Methabolism and Immunology of Bone. Seminars in Arthritis and Rheumatism 1989; 19(1): 45-65. 5. Murray M, Timothy A. Mechanisms of Bone Loss. The Journal of

(5)

6. Aksoy C, Karan A, Kavuncu V. Osteoporozda Tan› ve Tedavi Yöntemleri. Hipokrat 1996; 1: 41-47

7. Horowitz MC. Cytokines and Estrogen in Bone : Anti Osteoporotic Effects. Science 1993; 260: 45-50.

8. Stashenko P, Dewhirst FE., Peros W J, et al. Synergistic Interactions Between IL-1, TNF and Lymphotoxin in Bone Resorption. The Journal of Immunology 1987, 138(5): 1464-1468.

9. Gogen M, Mundy GR. Actions of Recombinant IL-1, IL-2 and Interferon-a on Bone Resorption In Vitro. The Journal of Immunology 1986; 136: 7-15

10. Boyce BF, Avydemorte TB, Garret RI., et al. Effects of IL-1 on Bone Turnover in Normal Mice. Endocrinology1989; 23; 8-10.

11. Stock LJ, Coderre JA, Mc Donnald B, et al. Effects of Estrogen invivo and in vitro on Spontaneous IL-1 Release By Monocycles from Postmenaposal Women. Journal of Clinical Endocrinology and Metabolism 1989; 34: 22-25

12. Pacifici R., Vannice J.L., Rifas L.,Kimble R.B. Monolytic Secretion of IL-1 Receptor Antagonist in Normal and Osteoporotic Women Effects of Menapouse and Estrogen / Progesteron Therapy. Journal of Clinical Endocrinology and Metabolism.1996; 77: 3-10.

13. Rioncho AJ, Zarrabeitra M, Amado J, et al. Age Related Differences in Cytokine Secretion Gerontology 1994; 40: 8-12.

14. Khosla S, Peterson JM, Jones D. Circulating Cytokine Levels in Osteoporotic and Normal Women. Journal of Clinical Endocrinology and Metabolism .1994; 79: 707-711.

15. Silka RL, Hangoc G, Girasole G. Increased Osteoclast Devolepment After Estrogen Loss. Science 1992: 257: 88-91.

16. Rifas L, Marcelli M, Kennedy IS, et al. IL-6 Is Not Regulated By Over Steroids in Human Bone Marrow Stromal Cells and Human Osteoblasts with Functional Estrogen Receptors. J.

Bone Miner. Res 1993; 8: 361-366

17. Hannan RA, Blumsohon A, Galathi H, et al. Cytokine Receptors, Receptor Antogonists and Postmenapausal Bone Loss. J Bone Miner Res 1993, 8: 152-157

Referanslar

Benzer Belgeler

Sonuç olarak statin te- davisi miyalji riski, CK yükselmesi, rabdomiyoliz veya herhangi bir yan etki nedeniyle ilaç ke- silmesi aç›s›ndan, plaseboya göre önemli bir

Gerçek hayat› yans›tan bu kay›t araflt›rmas›nda, yine iki grup aras›nda ölüm ve M‹ aç›s›ndan fark gözlenmezken, 6 aydan sonra ‹SS grubunda is- tenmeyen

Yaklafl›k 200 hastada ortanca iki hafta kakao tüketiminden sonra sistolik kan bas›nc› düflüflü 4.3 mmHg iken (p&lt;0.002), yaklafl›k 350 hastada ortanca dört hafta

Geçen BUT’de ilaçl› stent için alt› ay olarak aç›klanan klopidogrel kullan›m›, bu kez ilaçl› stent ibaresi kald›r›larak, “stent tak›lan hastalara bir ayl›k

Primer giriflim ile kolaylaflt›r›lm›fl giriflimin karfl›laflt›r›ld›¤› yaklafl›k 4500 hastada, ifllem sonu TIMI-3 ak›mda fark gözlenmezken; ölüm, ölümcül

Toplam 114 hasta iflle- mi takiben befl gün süreyle subkutan G-CSF ve plaseboya randomize edildi.. Alt› ayl›k takip sonunda, G-CSF arac›l› kök hücre mobilizasyonunun,

Kalp yetersizli¤i hastalar›nda aspirin kullan›m› üzerine olan tereddütler (koroner kalp has- tal›¤› olmayan hastada kullan›m, renal yetersizlik hastas›nda kullan›m,

‹ki ayr› çal›flma ile kök hücre transplantasyonunun, akut miyokard infarktüsü sonras› sol ventrikül fonksiyonu üzerine olan etkisi araflt›r›ld›.. Bu amaçla,