Y
usuf Ziya Ortaç... Vâ— Nû’nun arkasından sen de mi?Hakkında yazılan yazılar da hep Akbaba’nın üstünde durdular. Şüphesiz kırk yıl bîr mecmuayı, hele bir mi - zah mecmuasını, bu derece başarı ile yaşatmak her ku lun harcı değildir. Akbaba yine çıkacaktır, ama ruhu?..
Ziyanın o inci dizer gibi diz diği cümleleri, o caanım Türkçe?... İşte onu çok a- nyacağız.
Fakat benim için, Yusuf
Ziya Ortaç, her şeyin üstün de şair Yusuf Ziya'dır.
O-OZANSOY
&
nunla gençliğimizde en ünlü mecmualarda şiirlerimizi ya yınladık. Türk Yurdu, Yeni
Mecmua bunların başında
gelir. Aruzdan heceye geçişi
mizde bu millî veznimizi
canlandırmak, ona yeni duy gularla yeni edebiyatın sesi ni ve biçimini vermek için beş arkadaş az emek sarfet- menıiştik. Enis Behiç, Yusuf
Ziya, Faruk Nafiz, Orhan
Seyfi ve ben. Bunun için,
bi-7 bi-7 * t t i r 0
ze, Hecenin Beş Şairi iltifa tını çok görmemeli. O hari- kulâde Gemiciler şiirinin şai ri Enis Behiçi vıllarca evvel kaybettik. Şimdi Yusuf Ziva daldı sonsuz uykusuna. Şu anda, beşin bir kanadı daha koptu. Bu, acıdır, benim için
de, Orhan Seyfi ve Faruk
Nafiz için de. Artık ne ka dar kısmetse, o kadar, o- muz omuza kabil olmasa bi le, hayalimizde üç şair yü
rüyeceğiz. Ama bugün şiir
yazmasak da, yahut pek az yazsak da ne hükmü var? Hecenin beş şairinden üçü kaderin çizdiği yolda artık bir üçgen olacaktır ve beşin eksilen ikisini daima içleri sıztıvarak anacaklardır. Enis Behiç ve son ebediyet vol- cumuz Yusuf Ziya için Tan rının rahmetini dilerim. Nur içinde yatsınlar aziz dost- rım.
